Παρά το τεράστιο παράκτιο και νησιωτικότηςδίκτυο, η Ελλάδα
υστερείδραματικάστην ανάπτυξητουριστικώνλιμένων. Ενδεικτικά, έωςτο 2030
αναμένεται να λειτουργούνμόλις 49 μαρίνες, τηνώρα που η Γαλλία διαθέτειήδη
1.403 και η Ιταλία 961. Η υστέρηση αυτήστερεί από τηχώρα μία σημαντική
αναπτυξιακήδυνατότητα, ιδιαίτερα σενησιωτικές και απομακρυσμένες περιφέρειες
πουεξαρτώνται από τοντουρισμό.
Ο ΣάκηςΑρναούτογλου υπενθυμίζειότι, αν και η ίδρυσητουριστικώνλιμένων
αποτελείεθνική αρμοδιότητα, η ΕυρωπαϊκήΈνωσηδιαθέτει πληθώρα στρατηγικών και
χρηματοδοτικώνεργαλείων – όπωςτο ΤαμείοΣυνοχής, το ΕΤΠΑ, τοInvestEU και ο
ΜηχανισμόςΑνάκαμψης και Ανθεκτικότητας – που μπορούν να στηρίξουν βιώσιμες
επενδύσειςστον θαλάσσιοτουρισμό, ενισχύοντας την περιφερειακήσυνοχή και τη
γαλάζια οικονομία.
Μετηνερώτησήτου προςτην Επιτροπή, ο ευρωβουλευτήςζητά:
• την αξιολόγησητηςάνισης κατανομής επενδύσεωνσετουριστικές
υποδομέςμεταξύτωνκρατών-μελών,
• την πρόβλεψηγια στοχευμένα ευρωπαϊκά προγράμματα
στήριξηςκρατώνμεδιαρθρωτικήυστέρησηστον θαλάσσιοτουρισμό, όπως η Ελλάδα,
• καθώς και τηστρατηγικήτης ΕΕ για τηστήριξηενός βιώσιμουμοντέλου
ανάπτυξηςτου θαλάσσιουτουρισμούστις παράκτιες και νησιωτικές περιοχές.
«Η Ελλάδα έχειόλεςτις προϋποθέσεις να πρωταγωνιστήσειστον
θαλάσσιοτουρισμό. Αυτό πουλείπειείναι η
αξιοποίησητωνδιαθέσιμωνευρωπαϊκώνεργαλείων και ο σχεδιασμός βιώσιμων υποδομών
που θα στηρίζουντοπικέςκοινωνίες και οικοσυστήματα», δήλωσεσχετικά ο ΣάκηςΑρναούτογλου.
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της ερώτησης:
Θέμα: Ανισότητες στην ανάπτυξη τουριστικών λιμένων στην ΕΕ –
Υποαξιοποίηση ευρωπαϊκών εργαλείων από την Ελλάδα
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, η Ελλάδα παραμένει ουραγός στην ανάπτυξη
τουριστικών λιμένων, παρά το εκτενές παράκτιο και νησιωτικό της δίκτυο και τις
υψηλές δυνατότητες για θαλάσσιο τουρισμό. Συγκεκριμένα, έως το 2030 εκτιμάται
ότι θα λειτουργούν μόλις 49 μαρίνες στη χώρα, όταν η Γαλλία και η Ιταλία
διαθέτουν ήδη 1.403 και 961 αντίστοιχα. Η υστέρηση αυτήέχειως αποτέλεσμα την
περιορισμένη αξιοποίησητου θαλάσσιουτουρισμούως πηγής βιώσιμης ανάπτυξης,
ειδικάσενησιωτικές και απομακρυσμένες περιφέρειες.
Παράτογεγονόςότι η ίδρυσητουριστικώνλιμένων αποτελείεθνική αρμοδιότητα,
η ΕυρωπαϊκήΈνωσηδιαθέτειστρατηγικά και χρηματοδοτικάεργαλεία (ΤαμείοΣυνοχής,
ΕΤΠΑ, InvestEU, ΜηχανισμόςΑνάκαμψης και Ανθεκτικότητας), τα οποία μπορούν να
ενισχύσουντέτοιες επενδύσεις, στο πλαίσιοτης περιφερειακήςσυνοχής και της
βιώσιμης γαλάζιας οικονομίας.
Με βάση τα παραπάνω ερωτάται η Επιτροπή:
Πώς αξιολογείτηνάνιση κατανομή επενδύσεωνσετουριστικές υποδομές, και
ιδίωςτουριστικούςλιμένες, μεταξύτωνκρατών-μελών;
Υπάρχει πρόβλεψηγια στοχευμένα ευρωπαϊκά προγράμματα
στήριξηςκρατών-μελών που παρουσιάζουνδιαρθρωτικήυστέρησηστον θαλάσσιοτουρισμό,
όπως η Ελλάδα;
Πώςσκοπεύει η Επιτροπή να ενισχύσειτηστρατηγικήτης ΕΕ για τον
θαλάσσιοτουρισμό, ώστε να υποστηριχθεί η μετάβασησεένα βιώσιμο μοντέλο
ανάπτυξης που να ενισχύειτηνησιωτική και παράκτια οικονομία;
