Όταν μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, ο πατέρας μου ζήτησε να αλλάξει
το «Εμφιετζόγλου» με το όνομα του προγόνου μας – «Λεύθερος» κατά τα υπάρχοντα
γραπτά κείμενα - , του είπαν ότι δεν υπάρχει χρόνος ούτε διαδικασίες.
Έτσι το όνομα έμεινε !
Ήρθε ο πόλεμος, ο λιμός, ο
εμφύλιος – δύσκολα χρόνια. Μετά η Θεσσαλονίκη, Πολιτικός Μηχανικός, η Λένα, η
Μελίνα. Ωραία χρόνια !
Μετά το ατύχημα, η
αναπηρία, η Μηχανική, το Αεροδρόμιο στα Σπάτα, το Χρηματιστήριο, η Βουλγαρία, η
Ουκρανία και η Ρωσία. Χρόνια γεμάτα ένταση, ανάπτυξη, πρόοδο, επιτυχίες.
Και μαζί μ’ αυτά τα χωριά
της Φλώρινας, η Θράκη, οι Πομάκοι, η Μαριούπολη, τα Πατριαρχεία, το Άγιον Όρος
!
Ακολούθησαν δύσκολες
στιγμές, επιλογές συνειδήσεως, πόλεμος με τα καρτέλ !
Και οι ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ με όλη τη
δύναμη της ψυχής !
Ύστερα από τόσα χρόνια
όφειλα να κάνω αυτό που δεν είχε επιτύχει ο πατέρας μου. Ζήτησα από τη Δημαρχία
Κομοτηνής την αλλαγή του Εμφιετζόγλου με το Ελεύθερος. Η αίτησή μου ενεκρίθηαπό
το Δήμο Κομοτηνής με την απόφαση 44/2025.
Έτσι τώρα είμαι Πρόδρομος
Ελεύθερος – πρώην Εμφιετζόγλου. Άλλωστε πάντα στη ζωή μου ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑ να είμαι
ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ !
Και ο μικρός μου εγγονό ς –
ο Προδρομάκος μου - θα είναι και αυτός ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ και ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ!
