Ω
δυσμορφότερον Χιμαίρας,
απατηλόν, ποικίλον τέρας,
ήμισυ δράκων και παρθένος,
Σφιγξ ολέθρια, κακών Μούσα,
αινίγματα θεσπιωδούσα
πικρά εις των θνητών το γένος’
πολιτικήν
σε ονομάζει
ο κόσμος όστις εκθειάζει
μ’ εύφημον στόμα τους τυράννους,
σε ήτις πόλεις ανατρέπεις,
κ’ εις ερημίαν τάφων δρέπεις
τους λαμπροτέρους σου στεφάνους.
Ω
τυραννίς κακουργοτάτη,
το όπλον σου είν’ η απάτη
όπου δεν εξαρκεί η βία
καθώς η γραυς του Αρχιλόχου
δια χειρός κρατείς ενόχου
ύδωρ και πυρ νεκρά στοιχεία!.
Ιωάννης Καρασούτσας
(1824-1873)