Ο μπαμπάς του υπήρξε ιδεολόγος
πήγε
και ξαναπήγε εξορία
και
τώρα τύπος και υπογραμμός
στην
εκλεκτή του ενορία
τώρα
ένας πρώην θλιβερός
άσσος
στις συμβουλές που τρώει
απ’
το παχύ φαΐ μιανής κυρίας
κάποτε
μισητής πολύ ονόματι υπεραξίας…
Ο
μπαμπάς
καλλιεργεί
με πάθος άνθη στα φανερά
και
στα κρυφά τη γλυκύτατη νοσταλγία…
Η
μαμά του ήταν από σπίτι
πιάνο
γαλλικά φρου φρου κι αρώματα
έκανε
τη ζωή της ως τα δεκαεννιά
και
μετά επήρε τον μπαμπά.
Η
κόρη μας να πάρει έναν αλήτη!
Παραπονιόντανε
οι γέροι της μ’ αυτή
χαμογελούσε
ήξερε πώς ήτανε στη μόδα
παίρνοντας
σύζυγο κομμουνιστή.
Η
μαμά
νεάζει
δρα με νεανίσκους στα κρυφά
στα
φανερά παίζει κουμ καν με πάθος…
Ο
μπαμπάς η μαμά ο γιος.
Ο
γιος του μπαμπά και της μαμάς…
Η
μαμά
λέει
τον άντρα της στυμμένη λεμονόκουπα
το
γιο της κόκκινο μπαλόνι έτοιμο να σκάσει
οι
φίλες της μαμάς πειράζουν το μπαμπά
και
ζαχαρώνουνε το γιο που ζαχαρώνει
μιας
φίλης της μαμάς το γιο…
Αφυπηρετών
ο γιος θα μπει στη δράση
βεβαίως
ως ηγέτης νέος και βεβαίως
στην
κακομοίρα την Αριστερά…
Τώρα
το παιδί υπηρετεί στο ναυτικό
η
Αριστερά τονίζει πως υπηρετεί αυτή
η
Δεξιά γνωρίζει τον μπαμπά και δεν ανησυχεί
το
Κέντρο δεν ενδιαφέρεται περί φακέλων
εγώ
του νεαρού του ‘φτιαξα φάκελο για την Αριστερά
αλλά
αυτή με θεωρεί και με το δίκιο της δεξιό.
Θωμάς Γκόρπας
