-Πολλοί είναι εκείνοι που περιμένουν πως και πως τη γιορτή
του Αγίου Βαλεντίνου για να εκφράσουν τον έρωτά
τους στα ταίρια τους. Άλλοι τάσσονται κατά της ημέρας, κάνοντας λόγο για
ένα “επιχειρηματικό τέχνασμα”.
-Η 14η Φεβρουαρίου είναι μια αμφιλεγόμενη ημέρα. Ποιος ήταν όμως
στην πραγματικότητα ο Άγιος Βαλεντίνος και πώς προέκυψε η ταύτισή του με
τη γιορτή του έρωτα;
-Η ιστορία για την γιορτή των ερωτευμένων έχει τις ρίζες της στα
χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας: Το διάστημα 13 με 15 Φεβρουαρίου οι πιστοί
γιόρταζαν τα Λουπερκάλια προς τιμή του θεού Φαύνου (του Πάνα των Ελλήνων). Οι
Ρωμαίοι θυσίαζαν κατσίκια και σκυλιά, ενώ νεαρά αγόρια χτυπούσαν με λωρίδες από
δέρμα κατσίκας τις νεαρές κοπέλες για να τους μεταδώσουν τη γονιμότητα. Μία
ανάλογη γιορτή υπήρχε και στην Αρχαία Αθήνα τον μήνα Γαμηλιώνα (αντιστοιχούσε
στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου και το πρώτο του Φεβρουαρίου), τα
Θεογάμια, προς τιμή του Δία και της Ήρας.
-Η γιορτή καταργήθηκε από την Εκκλησία τον 5ο αιώνα μ.Χ., ως
ειδωλολατρική. Στη θέση της (14 Φεβρουαρίου) μπήκε ο εορτασμός της μνήμης του
Αγίου Βαλεντίνου, μάρτυρα της χριστιανικής πίστης από τη Ρώμη, με απόφαση του
Πάπα Γελάσιου. Ο Βαλεντίνος, σύμφωνα με τον θρύλο, υπήρξε ιερωμένος του 3ου αιώνα,
ο οποίος σε πείσμα των αυτοκρατορικών διαταγών δεχόταν να παντρέψει
νεαρούς στην ηλικία ερωτευμένους, γλιτώνοντας με αυτό τον τρόπο τους άρρενες
από τη στρατιωτική θητεία.
-Με άλλα λόγια, επρόκειτο για πραγματικό προστάτη των ερωτευμένων
και των αντιρρησιών συνείδησης, θα λέγαμε σήμερα! Ένας άλλος θρύλος λέει ότι
όσο καιρό ο Βαλεντίνος ήταν μέσα στη φυλακή, αρνούμενος να αποκηρύξει την πίστη
του, ερωτεύτηκε την τυφλή κόρη του δεσμοφύλακά του, στην οποία μάλιστα έστειλε
κι ένα γράμμα με την υπογραφή: «Με αγάπη από τον Βαλεντίνο σου».
Ο Άγιος Βαλεντίνος
-Τη νοηματοδότηση που έχει σήμερα η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου την
απέκτησε στα χρόνια του ύστερου Μεσαίωνα, γύρω στον 14ο αιώνα. Την πρώτη
γραπτή αναφορά την έχουμε το 1382 στο ποίημα Το Κοινοβούλιο των Πτηνών
(Parlement of Foules) του πατέρα της αγγλικής λογοτεχνίας Τζέφρι Τσόσερ.
-Στις αρχές του 17ου αιώνα η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ως Γιορτή των
Ερωτευμένων θα πρέπει να ήταν αρκετά γνωστή στην Αγγλία, αν λάβουμε υπόψη μας
τη σχετική αναφορά στον Άμλετ του Σέξπιρ (Τραγούδι της Οφέλιας από την 4η
πράξη, Μετάφραση Κωνσταντίνος Χατζόπουλος, 1916):
«Καλό πρωί! Είναι σύσκοτο. Τον Άγιο Βαλεντίνο
γιορτάζω κι ήρθα κόρη εδώ
στο παραθύρι σου να ιδώ
ταίρι με σε αν θα γίνω.
Σηκώθη ο νιος και ντύνεται κι ευτύς την πόρτα ανοίγει
και μπαίνει μέσα η κορασιά,
που κορασιά δε θά ‘ναι πλιά,
όταν απόκει φύγει.»
ΠΗΓΗ: news247
