Είχα πάει για ψώνια με τις φίλες μου και
άργησα λίγο να πάω στο εστιατόριο. Λάθος μου. Ήταν λιγότερο ομιλητικός από ότι
συνήθως και παρατήρησα, ότι κάτι τον απασχολούσε. Στην αρχή νόμιζα, ότι είχε
εκνευριστεί από την αργοπορία μου, αλλά μετά κατάλαβα ότι το πρόβλημα ήταν πολύ
πιο σοβαρό. Του πρότεινα να πάμε σε ένα πιο ήσυχο μέρος για να μιλήσουμε.
Πήγαμε σε ένα ήσυχο καφέ, τον κοίταξα στα μάτια και τον ρώτησα τι τον
απασχολούσε. Έδειχνε να αγνοεί τα συναισθήματά μου και μου είπε, ότι δεν
συμβαίνει τίποτα. Συνέχισα να τον ρωτάω, αν είχα κάνει κάτι που να τον έχει
ενοχλήσει και αυτός μου έλεγε, ότι δεν έχω κάνει κάτι και ότι δεν είναι
αναστατωμένος.
Στον δρόμο για το σπίτι του είπα, ότι τον
αγαπώ, μου χαμογέλασε και συνέχισε να οδηγεί. Πραγματικά, δεν μπορώ να βρω
κάποια λογική εξήγηση για αυτή την κατάσταση. Γιατί δεν μου είπε και αυτός, ότι
με αγαπάει; Όταν φτάσαμε σπίτι ήμουν πολύ στεναχωρημένη. Δεν μπορούσα να μην
προσέξω, ότι κρατούσε αποστάσεις από μένα και έκανε σαν να μην υπήρχα. Απλά
καθόταν και έβλεπε την αγαπημένη του εκπομπή. Του είπα “καληνύχτα” και πήγα να
ξαπλώσω.
Μετά από ένα τέταρτο ήρθε και αυτός να
ξαπλώσει. Τον πήρε ο ύπνος σχεδόν κατευθείαν…Όσο για μένα δεν μπορούσα με
τίποτα να κοιμηθώ και προσπαθούσα να καταλάβω τι συμβαίνει με τον άντρα μου.
Νιώθω, ότι τον χάνω. Ο γάμος μου διαλύεται…Όλη μου η ζωή καταστρέφεται.”
Το ημερολόγιό του: “Σήμερα, δεν έπαιρνε μπρος η
μηχανή μου. Πρέπει να έχει κάποιο πολύ σοβαρή πρόβλημα ο κινητήρας, αλλά δεν
μπορούσα να καταλάβω τι. Μάλλον, πρέπει να την πάω στο συνεργείο…”
ΠΗΓΗ: tilestwra.com
