Κι όμως αυτή η διδακτική σχέση μπορεί να γίνει
αμφίδρομη, αν οι γονείς για μια στιγμή σταματήσουν και αναλογιστούν πόσα
πράγματα μαθαίνουν οι ίδιοι από τα παιδιά τους καθημερινά, σύμφωνα με το
mother.gr:
Να χρησιμοποιούν τη φαντασία τους: Η
φαντασία παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή των παιδιών, σε αντίθεση με τη ζωή των
μεγάλων, όπου κυριαρχεί η λογική. Κι όμως, όπως έλεγε και ο Αϊνστάιν, «Η λογική
θα σε πάει από το Α στο Β. Η φαντασία θα σε πάει παντού».
Να μην κρατούν κακία: Τα παιδιά τη μια
στιγμή θυμώνουν και τσακώνονται και την άλλη είναι πάλι φίλοι και παίζουν μαζί
αγαπημένα. Αντίθετα οι ενήλικες σπαταλούν τη ζωή τους σε μνησικακίες.
Να ζουν και να χαίρονται την κάθε
στιγμή: Τα παιδιά ζουν αποκλειστικά στο παρόν και χαίρονται το τώρα.
Αντίθετα οι μεγάλοι χάνουν μοναδικές στιγμές, είτε αναπολώντας το παρελθόν είτε
προσδοκώντας ένα καλύτερο μέλλον.
Να μη σκέφτονται «τι θα πει ο κόσμος»: Το
τελευταίο που θα απασχολήσει ένα πιτσιρίκι είναι τι θα σκεφτούν οι άλλοι για
αυτά που θα πει ή θα κάνει. Πόσες γυναίκες και άντρες δεν τόλμησαν να ζήσουν τη
ζωή τους όπως ήθελαν, μόνο και μόνο από φόβο για την αντίδραση του «κόσμου».
Να εκφράζουν ελεύθερα τα συναισθήματά
τους: Τα παιδιά όταν αγαπούν, θυμώνουν, λυπούνται ή χαίρονται το εκφράζουν
ελεύθερα και το δείχνουν με λόγια και έργα. Αντίθετα οι ενήλικες βρίσκουν
προφάσεις για να μη δείξουν στους άλλους τα αληθινά τους συναισθήματα.
ΠΗΓΗ: cretablog.gr/
