Τις τελευταίες μέρες έχουμε βγάλει σχετικά
δελτία τύπου και έχουμε απευθύνει σχετικές ερωτήσεις στους αρμόδιους Υπουργούς,
αλλά και στο Ευρωκοινοβούλιο, σε ό,τι αφορά τα Σχέδια Διαχείρισης Κινδύνου
Πλημμύρας. Πλέον η Ευρώπη έχει ξεκινήσει τη νομική διαδικασία για τη χώρα μας,
επειδή η κυβέρνηση της ΝΔ αμέλησε να επικαιροποιήσει τους Χάρτες
Επικινδυνότητας Πλημμύρας, αλλά και τους Χάρτες Κινδύνου Πλημμύρας, όπου οι μεν
πρώτοι καλύπτουν τις γεωγραφικές περιοχές που θα μπορούσαν να πλημμυρίσουν, οι
δε δεύτεροι δείχνουν τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις από τις πλημμύρες.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η πρώτη που
εκπόνησε τα πρώτα Σχέδια, τα οποία έπρεπε να έχουν επικαιροποιηθεί ήδη από το
2019, ενώ η ΕΕ έπρεπε να έχει ενημερωθεί για την εξέλιξή τους μέχρι το Μάρτιο
του 2020. Γι’ αυτό και τώρα έχουμε εμπλοκή με την Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι δεν
έχουμε προσαρμοστεί».
Σε ερώτηση της δημοσιογράφου για το αν - πέρα
από την πρόληψη - θεωρεί ότι ο κρατικός μηχανισμός έδρασε άμεσα, η κα Πέρκα
ήταν κατηγορηματική: «Όχι και δε χρειάζεται να το πω εγώ, το λένε οι ίδιοι οι
κάτοικοι. Θα μου πείτε φυσικά ότι είναι ιδιαίτερα φορτισμένοι, παρ’ όλα αυτά,
ακόμα και το 112, για το οποίο τόσο υπερηφανεύεται η κυβέρνηση, υπήρχαν
περιπτώσεις που άργησε ή δεν κάλεσε σε εκκένωση.
Να τονίσω επίσης ότι υπάρχει άλλο ένα Σχέδιο,
πάλι έτοιμο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και νομοθετημένο ήδη από το 2016 –
αναφέρομαι στην Εθνική Στρατηγική Προσαρμογής, η οποία δεν αξιοποιήθηκε από τη
ΝΔ. Γενικότερα, όλα τα βήματα που έγιναν επί ΣΥΡΙΖΑ έμειναν παγωμένα τα τέσσερα
τελευταία χρόνια. Παράδειγμα, το Περιφερειακό Σχέδιο Προσαρμογής της Θεσσαλίας
έχει πάρει 4 παρατάσεις.
Δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε την κλιματική
κρίση ως επιχείρημα για να δικαιολογήσουμε την απραξία ή το κακό αποτέλεσμα.
Φυσικά, εδώ έφτασε η κυβέρνηση να αμφισβητήσει το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών
σε ό,τι αφορά τις φωτιές. Χρησιμοποίησε μεν τα στοιχεία του σχετικά με το
μέγεθος του φαινομένου, το αμφισβήτησε όμως, ή μάλλον το αγνόησε, σε ό,τι αφορά
τους αναρτημένους χάρτες του που έδειχναν το φαινόμενο και πόσο έντονο θα ήταν.
Κι όμως, η Επιστήμη πρέπει να παίξει σοβαρό ρόλο στην κατεύθυνση αντιμετώπισης
της κλιματικής κρίσης, την οποία δυστυχώς η Πολιτεία δε δεχόταν ή αγνοούσε για
πάρα πολλά χρόνια.
Και για να ολοκληρώσω, να αναφερθώ και στο
επιτελικό κράτος. Όταν συστήνεις ένα νέο Υπουργείο, το οποίο δεν έχει καν
Οργανόγραμμα, όταν ο νόμος για την Πολιτική Προστασία είναι ανενεργός, όταν
διασπάς την προστασία του περιβάλλοντος από το κλίμα, με το Υπουργείο
Περιβάλλοντος να έχει αρμοδιότητα για τη μεν και το Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης
για το δε, όταν βλέπουμε ακόμα και τις βάσεις των ελικοπτέρων να έχουν
βουλιάξει, τότε σίγουρα κάτι δεν έχει πάει καλά και σε επιχειρησιακό επίπεδο,
πέρα από την πρόληψη.
Σε κάθε περίπτωση, ελπίζουμε να λήξει το
φαινόμενο και να βοηθηθούν οι άνθρωποι, αυτό είναι το μείζον».
