-Το φαγητό του… μια
ατέρμονη πάλη για την εξουσία
Λίγο πολύ τα παιδιά επιθυμούν
να ελέγχουν τον κόσμο τους, και τους έρχεται με φυσικό τρόπο να το κάνουν μέσω
της διατροφής τους. Για να σπάσει ο κύκλος του ποιος επιβάλλεται σε ποιον:
-Εγκαταλείψτε εσείς πρώτοι
αυτό το συναισθηματικό αγώνα.
Δεν μπορείτε να πιέσετε το
παιδί σας να κάνει κάτι, ειδικά να φάει, οπότε έτσι απλά σταματήστε να προσπαθείτε.
Προσφέρετε του θρεπτικά και ποικίλα είδη τροφών και δείξτε του το παράδειγμα,
τρώτε τα και εσείς! Μπορεί το παιδί σας να φάει ή όχι αλλά εσείς του δείχνετε
τον τρόπο. Θυμάστε ακόμα ότι πρέπει να τρώτε τα λαχανικά σας και να καθαρίζετε
το πιάτο σας πριν σηκωθείτε από το τραπέζι; Ο Adam Strauss, MD, παιδίατρος στο
Westwood and Mansfield, Μασαχουσέτη, λέει το αξιοσημείωτο. «Όταν οι γονείς
απαιτούν από τα παιδιά τους να τρώνε ορισμένα τρόφιμα, συνδέουν μια αρνητική
χροιά σε αυτό. Πολύ σύντομα, ο αγώνας χειροτερεύει.» Βάλτε το φαγητό στο πιάτο
του, αλλά και αν μείνει εκεί μην το πιέσετε και μην αγχώνεστε γι’ αυτό.
-Δώστε ξεκάθαρο έπαινο.
Ακόμα και αν φάει έστω και
μια μπουκιά από κάτι νέο. Για παράδειγμα: «Είναι εξαιρετικό που δοκίμασες τις
φακές!» Στηρίζοντας τον έπαινο στο πώς αισθάνεστε («Η μαμά είναι ευτυχισμένη!
») στέλνετε ένα μήνυμα: Μπορεί να ελέγχει τα συναισθήματά σας με το πιρούνι
του.
-Μην σας απασχολεί τι ώρα της
ημέρας το παιδί σας τρώει, ή το πόσο τρώει κάθε φορά που κάθεται στο τραπέζι.
Είναι εντάξει αν το παιδί σας δεν τρώει τρία κανονικά γεύματα κάθε μέρα ακόμη
και κατά τη διάρκεια μιας ή δύο εβδομάδων, αρκεί να τρώει λίγο από κάθε ομάδα
τροφίμων.
-Προσφέρετε επιλογές που
έχουν σημασία.
Μπορείτε να αντιμετωπίσει
ξεροκέφαλες εμμονές να μην έχει το τοστ βούτυρο στις γωνίες για να μην
λερώνεται ή τα δημητριακά του να είναι στο μπολ με την «ντόρα». Αν και αυτό το
είδος της συμπεριφοράς επαναλαμβάνεται, πράγμα χαρακτηριστικό στις μικρές
ηλικίες, λέει ο Δρ Strauss δώστε του μια επιλογή - το πράσινο πιάτο ή το μπλε;
Προσφέροντας στο παιδί σας περιορισμένες επιλογές είναι συχνά αρκετό για να
τερματίσετε την πάλη για την εξουσία. Αλλά ορίστε σαφείς κανόνες: «Στο σπίτι,
μπορείς να επιλέγεις το φλιτζάνι σου, αλλά όταν είμαστε έξω, θα πρέπει να
χρησιμοποιήσεις ότι σου δώσουν.»
-Το παιδί που δεν τρώει
κρέας…
Η υφή του κρέατος ενοχλεί
πολλά παιδιά προσχολικής ηλικίας, και αυτό δεν πειράζει κατ’ ανάγκη. Το
παιδί σας μπορεί να πάρει όλη την πρωτεΐνη που χρειάζεται από: γιαούρτι,
τυρί ή τυρί cottage, nachos με φασόλια και τυρί, αυγά, τα αγαπημένα του κράκερς
βουτηγμένα σε χούμους ή φυστικοβούτυρο ή βούτυρο καρύδας, ραβιόλια με τυρί
ή ακόμη και κρέας ή τόνο.
-Λαχανικά; Ναι, καλά!!
Αυτό είναι το πιο κοινό
πρόβλημα στα παιδιά που είναι παράξενα με το φαγητό. Πως να τα πείσετε να
δοκιμάσουν: ψιλοκομμένα λαχανικά τηγανιτά με σάλτσα, ίσως και λίγο
κοτόπουλο, και ρύζι, καρότο σε φέτες και καλαμπόκι για αρχή, muffins από
κολοκυθάκια και λαζάνια με λαχανικά, τυλιχτά με μαρούλι (χρησιμοποιήστε ένα
γέμισμα που του αρέσει να τρώει π.χ. γαλοπούλα και τυρί και ένα φύλλο μαρουλιού
για να το τυλίξετε). Η καινοτομία του όλου πράγματος μπορεί να το κερδίσει και
να φάει..., σάλτσα από μουστάρδα μελιού, ακόμη και κέτσαπ ή λιωμένο βούτυρο για
τα λαχανικά. Τέλος βάλτε το πιάτο με τα λαχανικά δίπλα σε ένα αγαπημένο του
σνακ (ας πούμε, ψητό τυρί) για να το δελεάσετε.
-Εμμονές άλλου τύπου:
Εκτός αν είναι λευκό, δεν το
τρώω.
Στα παιδιά προσχολικής
ηλικίας αρέσουν τα πολλά χρώματα στις ζωγραφιές τους, αλλά όχι πάντα στα πιάτα
τους. Σκεφτείτε: smoothies φρούτων (ανακατέψτε μια μπανάνα με βανίλια γιαούρτι
για ένα υγιεινό γλυκό σνακ, μπορείτε δε να το παγώσετε για να είναι πιο δροσερό
και να φέρνει σε παγωτό!!), στα μακαρόνια, ενδεχομένως να έχετε μια καλύτερη
τύχη με μια σάλτσα τυριών από μια σάλτσα ντομάτας ή βούτυρο, πατάτες στο φούρνο
(όπου αναμειγνύετε πατάτα με γλυκοπατάτα για να μυήσετε το παιδί σας και σε
άλλες γεύσεις), ψωμί λευκό και ολικής άλεσης για ένα πιο γευστικό και
διασκεδαστικό σάντουιτς και τέλος ένα γεύμα ουράνιο τόξο -πάρτε το παιδί σας
μαζί στη λαϊκή για να διαλέξετε φαγητά σε χρώμα κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο,
μωβ και πράσινο.
