Κι εκείνη που δεν τα πήγαινε
καλά με τα μαθηματικά, που με τα νούμερα ήταν μαλωμένη και το μόνο που της
άρεσε να μετρά ήταν τα αστέρια και τα γκελ που έκαναν τα βότσαλα όταν τα
πετούσε στο νερό, βρέθηκε νύχτα σε μια αμμουδιά να μετρά τις πιθανότητές της.
Αν κλείσω τα
μάτια, πόσες πιθανότητες έχω να τον δω μπροστά μου μόλις τα ανοίξω;
Μαθηματικά, κάτι τέτοιο θα ήταν ανέφικτο μα εγώ δεν είμαι τύπος των αριθμών.
Πιστεύω στην ανατροπή, στην
πράξη εκείνη που απέχει μίλια μακριά από τη θεωρία - ποιες είναι οι πιθανότητές
μου να τη ζήσω;
Αν αφεθώ στο συναίσθημα που
οι εξισώσεις εγκλωβίζουν, τι πιθανότητες έχω να δικαιωθώ για την επανάστασή μου
κόντρα στα στερεότυπα που ακρωτηριάζουν με μαθηματική ακρίβεια τα όνειρά μου;
Αν εμπιστευτώ και τολμήσω το
δρόμο, θα γίνουν τα πρέπει τροχοπέδη που θα με αφήσει στα μισά;
Πόσες πιθανότητες έχουν τα
"θέλω" να γίνουν οδοστρωτήρες ικανοί να με φτάσουν στον προορισμό;
Αν αγαπήσω, θα αγαπηθώ;
Πέρα από κάθε φαντασία, από
κάθε ορισμό που προσπαθεί να εκλογικεύσει το συναίσθημα.
Τι απόδοση να δίνει η ζωή σε
αυτήν την πιθανότητα...
Κανένα συν, πλην, επί και
δια, δεν στάθηκε αρκετό να τη βγάλει στο αποτέλεσμα που θα έδιωχνε τις
ανησυχίες της.
Τζάμπα κόπος τα μαθηματικά,
το ήξερε από την αρχή άλλωστε, καμιά πιθανότητα δεν μπορεί να σου εγγυηθεί το
αποτέλεσμα, και μόνο ένας αριθμός είναι τελικά ικανός να σε ολοκληρώσει.
Το ένα, ο ένας σου, το
απόλυτό σου.
Όσες κι αν είναι οι
πιθανότητες να το βρεις και να ευτυχίσεις στη ζωή, πολλές ή λίγες, το μόνο
σίγουρο είναι πως με το να μένεις στους τύπους και τις θεωρίες, τις μηδενίζεις.
Δεν χρειάζεται να είσαι άσσος
στα μαθηματικά για να καταλάβεις πως αυτό που ψάχνεις είναι κάπου εκεί έξω και
αξίζει το ρίσκο.
Πως μηδέν από μηδέν, μας
κάνει μηδέν...Και ένα προς ένα...για πάντα ένα.
Ξάπλωσε στη δροσερή άμμο και
ασυναίσθητα την πέρασε ανάμεσα από τα δάχτυλά της, πριν υψώσει το βλέμμα στον
ουρανό και μετρήσει και πάλι τα αστέρια.
Θα το ρίσκαρε. Μόνο έτσι θα
μάθαινε.
Πηγή: eyedoll.gr
