Γενικά τα παιδιά δεν μπορούν
να αντιληφθούν για ποιο λόγο ο μπαμπάς και η μαμά τους δεν αγαπιούνται πια. Γι
αυτό το λόγο νιώθουν φόβο και υπερβολικές ανασφάλειες για το πώς θα είναι από
δω και πέρα η ζωή τους. Επιπλέον αναρωτιούνται μήπως φταίνε εκείνα γι αυτή την
κατάληξη και θυμώνουν με τον εαυτό τους, αλλά και με τους γονείς τους. Στο
σχολείο νιώθουν μειονεκτικά, που εκείνα είναι παιδιά χωρισμένων γονιών και τα
υπόλοιπα παιδιά όχι. Σ’ αυτήν την τρυφερή ηλικία μάλιστα, τα παιδιά μπορούν
γίνουν πολύ σκληρά κάνοντας πολύ αδιάκριτες ερωτήσεις “Εσύ δεν ζεις και με τους
δύο σου γονείς ε;”.
Το παιδί νιώθει πολύ ευάλωτο,
πληγωμένο, βρίσκεται σε ένα αδιέξοδο και απομονώνεται. Άλλα παιδιά,
εκδηλώνουν τη στενοχώρια τους για το διαζύγιο των γονιών τους με έντονες
αντιδράσεις, όπως επιθετικότητα.
Σημαντικός λοιπόν, είναι ο
ρόλος των γονέων που πριν ακόμη αποφασίσουν να ζήσουν χωριστά πρέπει να προετοιμάσουν
κατάλληλα το παιδί για να δεχτεί τα νέα δεδομένα.
Πώς πρέπει να διαχειριστούμε
το θέμα;
-Το βασικότερο είναι να
μιλήσετε στο παιδί και οι δύο γονείς και όχι μόνο ο ένας, γιατί τα παιδιά
μπορούν να νιώσουν εγκατάλειψη και να ρίξουν όλο το φταίξιμο στο άτομο
που λείπει.
-Πρέπει να του εξηγήσετε
πως η μαμά και ο μπαμπάς δεν τα πάνε καλά για προσωπικούς λόγους και πως
εκείνο δε φέρει καμία ευθύνη για τις διαφορές τους.
-Πρέπει να του διευκρινίσετε
ότι δεν πρόκειται να αλλάξει η ζωή του καθώς θα βλέπει όποτε θέλει και τους δύο
γονείς.
-Πρέπει να του τονίσετε
πως ανεξάρτητα με το διαζύγιο, εσείς θα συνεχίσετε να το αγαπάτε για
πάντα και δε θα το εγκαταλείψετε ποτέ και θα είστε πάντα μια οικογένεια
ακόμη και αν η μαμά δε μένει μαζί με τον μπαμπά.
- Πρέπει να το
προετοιμάσετε για την μόνη αλλαγή που θα υπάρξει. Δηλαδή ότι δεν θα ζείτε
όλοι μαζί σαν οικογένεια αλλά σε διαφορετικά σπίτια.
-Αν παντρευτεί άμεσα ο ένας
από τους δύο γονείς θα πρέπει με τρόπο να το ανακοινώσετε. Μπορείτε να του
πείτε χαρακτηριστικά. Τώρα θα έχεις δύο οικογένειες καθώς ο μπαμπάς θα
παντρευτεί μία άλλη γυναίκα και πιθανόν να αποκτήσεις και αδερφάκι.
-Δεν μπορείτε να το
αναγκάσετε να συμπεριφερθεί στον πατριό ή τη μητριά ως πραγματικό γονιό,
όμως οφείλει να προσπαθήσει να χτίσει μια όμορφη σχέση μαζί τους.
-Διατηρήστε τις παλιές
συνήθειες σας σαν οικογένεια. Το ξέρουμε ότι δεν είναι και τόσο εύκολο,
αλλά τουλάχιστον για το πρώτο διάστημα πρέπει να το υποστείτε.
-Δεν πρέπει να κακολογείτε
τον πρώην ή την πρώην σύζυγό σας καλλιεργώντας στο παιδί αρνητικά
συναισθήματα προς το πρόσωπό του.
-Μη χρησιμοποιείτε
ποτέ το παιδί ως διαμεσολαβητή, που θα μεταφέρει απ’ τον ένα στον
άλλο μυστικά και κατηγορίες. Θα νιώσει τύψεις και ενοχές απ όλη την διαδικασία.
-Η στήριξη από στενά
αγαπημένα πρόσωπα βοηθά πολύ. Νιώθουν ασφάλεια και εισπράττουν αγάπη.
-Οι συμβουλές ενός
παιδοψυχολόγου θα σας κάνουν να έχετε μία σωστή καθοδήγηση.
-Συναναστραφείτε γονείς
και παιδιά, που βιώνουν ανάλογες καταστάσεις. Θα νιώσει ότι δεν είναι το μόνο
που αντιμετωπίζει μία τέτοια κατάσταση.
Σε παιδάκια ηλικίας μέχρι 5
ετών, δε χρειάζεται να εξηγείτε τα πάντα, άλλωστε δεν θα τα καταλάβουν.
Όσο για τα μεγαλύτερα παιδιά, εξηγείστε τους αποφεύγοντας να
υπεραναλύσετε την κατάσταση. Θα καταλάβουν μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας.
Σίγουρα χρειάζεται χρόνος για
να συνειδητοποιήσει το παιδί τι ακριβώς συμβαίνει και να αποδεχτεί τον χωρισμό
σας. Αν τα παιδιά έχουν μεταξύ τους μεγάλη διαφορά ηλικίας, πρέπει να
ανακοινώσετε το διαζύγιο συγχρόνως και στα δύο, αλλά μετά μπορείτε να πείτε ιδιαιτέρως
περισσότερες λεπτομέρειες στο μεγαλύτερο παιδί.
Ακόμα κι αν το παιδί αντιδρά
διαρκώς στα νέα δεδομένα, θέστε τα όρια. Μην ξεχνάτε: ένα παιδί δεν μπορεί
να έχει λόγο στη διαμόρφωση της ζωής ενός ενηλίκου.
