Το βιβλίο είναι αφιερωμένο σε
όλους αυτούς που πέρασαν είτε ως μαθητές είτε ως δάσκαλοι είτε ως διευθυντές
από το 3ο Δημοτικό Σχολείο Φλώρινας και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της
λειτουργίας και της ιστορίας του.
Πρόκειται για μία σημαντική
εκπόνηση εργασίας με ερευνητική βάση, με την παρουσίαση συλλογής και
συγκέντρωσης στοιχείων των πρώτων 100 χρόνων λειτουργίας του3ου Δημοτικού
Σχολείου Φλώρινας, με την ελπίδα αυτή η προσπάθεια να συνεχιστεί και τα επόμενα
χρόνια.
Το να ασχοληθεί κάποιος με
την ιστορία ενός Δημοτικού Σχολείου και, κυρίως, του σχολείου που φοίτησε και
που υπηρέτησε, δείχνει το μεράκι και το πάθος που τον διακατέχει, κάνοντας ένα
μεγάλο σε διάρκεια ταξίδι στον χρόνο. Αυτό το ταξίδι απαιτεί να ψάξεις και να
βρεις ανθρώπους που θα σε βοηθήσουν, θα συνεργαστούν και θα πορευθούν μαζί σου
σε αυτό. Γνωρίζουμε ότι αυτή είναι μια αισιόδοξη άποψη, αλλά, επίσης, ξέρουμε
πως όσο περισσότερα αναζητάς, τόσο περισσότερα παίρνεις. Αυτή η λογική μας έχει
εμφυσήσει τη βεβαιότητα ότι, αν προετοιμαστούμε σωστά και διεκδικήσουμε, θα
λάβουμε κιόλας, εννοώντας πάντα την ηθική ανταμοιβή της προσπάθειας.
Έτσι, φτάνουμε στο συμπέρασμα
ότι σημαντικό ρόλο σε μια εργασία, σε ένα πόνημα παίζει η δουλειά που έχει
γίνει από πριν. Σημασία έχει να ξέρουμε από πού ερχόμαστε και στεκόμαστε σαν
οντότητες, ποια είναι η ιστορία μας και η ιστορία όλων αυτών που μας
περιβάλλουν, ποια είναι τα αποθέματα που έχουμε σαν αφετηρία και στα οποία θα βασιστούμε
για να συνεχίσουμε.
Το βιβλίο του Γιώργου
Συγκελάκη μας δίνει ένα σχήμα προτεραιοτήτων και μας ξεκινά από τα βασικά. Από
την καταγραφή, ένα είδος απογραφής των υπαρχόντων στοιχείων που συνθέτουν τη
σχολική ζωή (υλικών, ψυχικών πνευματικών, κοινωνικών κλπ.)
Καταρχάς, θα πρέπει να
λάβουμε υπόψη μας ότι εδώ δεν έχουμε ένα βιβλίο, που απλά το κρατάμε στο χέρι
και είμαστε παθητικοί αναγνώστες, αλλά το βιβλίο είναι εκείνο που μας κρατά στο
χέρι και περιμένει να το ξεφυλλίσουμε, να παίξουμε μαζί του, να συνεργαστούμε.
Είναι σαν να συμμετέχουμε στη
συγγραφή και να γράφουμε τη δική μας ιστορία. Είναι σαν να μιλάμε για ένα
παιδάκι της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, που μεγαλώνει σε μια
άλλη εποχή και θυμάται όλα όσα έχει περάσει στη διάρκεια της παιδικής του
ηλικίας. Είναι σαν να παίρνουμε χαρτί και μολύβι και ξαναγράφουμε την ιστορία
της ζωής μας.
Όταν πιάνουμε συζητήσεις με
τους φίλους μας για τα παιδικά μας χρόνια, κάνουμε πάντα κάποιες επισημάνσεις,
όπως το γεγονός ότι ο χρόνος κυλάει γρήγορα. Κυλάει σαν το γάργαρο νερό κι
αφήνει πίσω του σωρούς αναμνήσεις.
Θυμάμαι το πώς πέρασα τα έξι
χρόνια από τότε που πήγα για πρώτη φορά στο 3ο Δημοτικό Σχολείο. Ήταν ο χώρος
που έζησα τα ομορφότερα χρόνια της παιδικής μου ζωής, της παιδικής μου ηλικίας.
Όλο αυτό το διάστημα στο σχολείο μου, έκανα πολλές γνωριμίες και αρκετές
φιλίες. Μου φαίνεται σαν να πέρασε μια ολόκληρη ζωή γεμάτη αναμνήσεις! Το
Δημοτικό µου σχολείο, θα μου μείνει αξέχαστο, όπως αξέχαστοι θα μείνουν οι
συμμαθητές μου και οι δάσκαλοι μου!
Φίλε και συνάδελφε Γιώργο, σε
συγχαίρω και προσωπικά και από μέρους του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας
Εκπαίδευσης Φλώρινας. Εύχομαι να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο σου και ελπίζουμε
να συνεχίσεις να μας προσφέρεις τις εμπειρίες και τις γνώσεις σου και σε
επόμενες εκδόσεις!
Μιχάλης Ρωμανίδης
Πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας
Εκπαίδευσης Φλώρινας
