Είναι ένα θέμα που μας ενδιαφέρει όλες και θα έπρεπε να ιντριγκάρει τους
άνδρες.
Α! Σύντομα αναθεώρησα, για το περιεχόμενο του άρθρου, όχι επειδή δεν μου
φαινόταν πια ενδιαφέρον ή δεν είχα τι να πω, αλλά επειδή συνειδητοποίησα ότι τα
αγοράκια έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με τη μαμά τους, που είναι πολύ-πολύ δύσκολο
να διερευνήσουμε, να κατανοήσουμε και τελικά να τους επηρεάσουμε.
Σκέφτηκα, αλήθεια πολλές φορές το άρθρο να το αφήσω… να μην το γράψω… άλλα τότε θυμήθηκα όλα αυτά που θέλω ή δεν θέλω να γίνει ο γιος μου. ( όταν θα κάνω)
Δεν θέλω φίλη μου ούτε μαμάκιας να γίνει, αλλά ούτε και αδιάφορος για τους γονείς του, ούτε σκληρός με τις γυναίκες αλλά ούτε και προσκολλημένος στην αγαπημένη του, ούτε ανίκανος να κάνει μία καλή σχέση αλλά ούτε και θύμα…
Η σχέση που έχουμε με το γιο μας είναι καταλυτική όσον αφορά στο πως θα εξελιχθεί ως άνδρας και σίγουρα επηρεάζεται από τη σχέση που είχαμε κι εμείς με τους γονείς μας.
Υπό σωστές προϋποθέσεις
Η μητέρα, λοιπόν, χρειάζεται:
- Να μην αποφεύγει το παιδί της από φόβο, αλλά να του δίνει την αγάπη και την
ασφάλεια που χρειάζεται.
- Να δουλέψει τα δικά της οιδιπόδεια (τη σχέση με τους γονείς της).
- Να έχει καλή σχέση με το σύντροφο της ζωής της.
- Να μη συγκρίνει τον πατέρα της, το γιο της και τον άνδρα της.
- Να συνειδητοποιήσει ότι το παιδί δεν είναι ο εαυτός της ή η συνέχειά του.
- Να εκφράζει την αγάπη της στο παιδί της, αλλά να μη χρησιμοποιεί φορτισμένα
λόγια, όπως π.χ. «Έρωτά μου».
- Να βοηθήσει τον άνδρα της να χτίσει μία ανεξάρτητη σχέση με το γιο τους.
- Να μη βάζει το γιο της στη μέση της σχέσης της με τον πατέρα του, ως
διαιτητή. Ο γιος δεν είναι ούτε φίλος, ούτε σύντροφος βέβαια.
- Να μην «επενδύει» στο αγόρι πιο πολύ από ό,τι στο κορίτσι. Η μητέρα καλό
είναι να προσπαθήσει να περνάει χρόνο μόνη με την κόρη της, να μοιράζονται
πράγματα οι δυο τους, π.χ. να πηγαίνουν στο κομμωτήριο, για ψώνια κλπ.
Όταν ο γιος μεγαλώνει
Συνήθως τότε ξεκινούν οι προστριβές ανάμεσα στην πεθερά και τη νύφη.
Γιατί; Επειδή:
- Ο άνδρας επηρεάζεται από τη μητέρα του, της δίνει αναφορά για τα πάντα και
δεν της λέει όχι.
- Η μητέρα αδυνατεί συχνά να καταλάβει πως ο γιος της ενηλικιώθηκε και
κριτικάρει τις επιλογές του, τον τρόπο ζωής του ζευγαριού, τη διαπαιδαγώγηση
των παιδιών κλπ.
- Η νύφη νιώθει ότι η πεθερά εισχωρεί σε πεδία της δικής της κυριαρχίας.( και
αρχίζουν τα ξεμαλλιάσματα )
Της Κατερίνας Παρπίτη
