Συγκεντρώσαμε λοιπόν 6 βασικά tips που θα μας βοηθήσουν να προσαρμοστούμε καλύτερα στην νέα πραγματικότητα που η έλευση του νέου μέλους της οικογένειας έρχεται να φέρει στη ζωή μας. Πιο συγκεκριμένα:
1. Ακούμε τις συμβουλές των
άλλων αλλά κρατάμε πάντα ''μικρό καλάθι''.
Είναι βέβαιο ότι όλοι έχουν
κάτι να μας πουν για την αλλαγή που επέρχεται στη ζωή μας. Φίλοι, συγγενείς,
απλοί γνωστοί, συνάδελφοι στο γραφείο. Όλοι έχουν από μια συμβουλή να δώσουν.
Τους ακούμε (μερικές φορές δεν μπορούμε να κάνουμε και διαφορετικά…) αλλά
διατηρούμε μία κριτική στάση σε όσα ακούμε και κυρίως δεν αγχωνόμαστε. Άλλωστε,
όλες οι απόψεις έχουν ως κυρίαρχο χαρακτηριστικό την υποκειμενικότητα – και πως θα γινόταν διαφορετικά.
Σπάνια όμως 2 διαφορετικοί άνθρωποι βιώνουν με τον ίδιο τρόπο μία κατάσταση.
Έτσι είναι πολύ πιθανό να
περιμένουμε ότι θα αντιμετωπίσουμε ένα ''βουνό'' και να βρούμε τελικά ένα ''λοφάκι'''.
2. H σχέση μας με τον άνθρωπό μας παραμένει στο επίκεντρο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο
ερχομός του μωρού αποτελεί το κέντρο του
ενδιαφέροντός μας, ειδικά το πρώτο διάστημα, ωστόσο αυτό -σε καμμία περίπτωση- δεν πρέπει να μας κάνει να
παραμελήσουμε τη σχέση μας με τον ή την σύντροφό μας.
Είναι σφάλμα να παραμελήσουμε
τον άνθρωπό μας εξαιτίας της νέας αυτή πραγματικότητας στη ζωή μας. Όσο κι εάν
ο μικρούλης αυτός ανθρωπάκος που ήλθε για να ολοκληρώσει την οικογενειακή μας
χαρά, θα καταλαμβάνει αναπόφευκτα ένα μεγάλο κομμάτι του χρόνου μας, θα πρέπει
πάντα οι γονείς να βρίσκουν τον απαραίτητο χρόνο για συζήτηση, ουσιαστική
επικοινωνία αλλά και όλα αυτά τα όμορφα μικρά πράγματα που δίνουν χρώμα στη ζωή
όπως μια μικρή ημερήσια απόδραση για δύο ή μια βραδυνή έξοδος για φαγητό.
3. Προσοχή στα υπερβολικά
έξοδα.
Είναι βέβαιον ότι θέλουμε να
κάνουμε πάντα το καλύτερο για τα παιδιά μας. Ωστόσο αυτό μας οδηγεί πολλές
φορές σε υπερβολικά και άσκοπα έξοδα – κάτι που ειδικά αυτή την περίοδο δεν ενδείκνυται. Ας έχουμε πάντα κατά νου ότι τα
παιδιά μεγαλώνουν γρήγορα και πολλά από τα πράγματα που θ' αγοράσουμε για ένα
μωρό 1-2 μηνών, σε λίγο καιρό θα του είναι άχρηστα. Τι μπορούμε να κάνουμε;
Πρώτον να ζητήσουμε την
εμπειρία ανθρώπων που πέρασαν από αυτή τη
φάση (εδώ χρειάζεται!) αλλά και ν' απευθυνθούμε σε φίλους και γνωστούς ζητώντας
πράγματα που αγόρασαν για το παιδί τους όταν ήταν στην ηλικία του δικού μας και
τώρα τους είναι άχρηστα – τουλάχιστον μέχρι το επόμενο! Έτσι π.χ. δεν χρειάζεται ν' αγοράσουμε μία καινούρια
καλαθούνα (που στην πράξη θα τη χρειαστούμε για κάποιους μήνες) όταν κάποιος
γνωστός μπορεί να έχει μία, σε αχρηστεία στη ντουλάπα του.
4. Το άγχος δεν βοηθάει.
Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του νέου γονιού είναι το
έντονο άγχος – το οποίο βέβαια είναι απόλυτα κατανοητό.
Γιατί το παιδί κλαίει δυνατά
- μήπως είναι άρρωστο;
Τι μπορεί να είναι αυτός ο
βηχάκος που του παρουσιάστηκε τελευταία;
Πως θα τα πάει με τη νταντά
μια και η μαμά πρέπει να επιστρέψει στο γραφείο;
Αυτές κι ένα πλήθος άλλες
ερωτήσεις συχνά μας ''πνίγουν'' δημιουργώντας ένα μεγάλο βάρος – δυσανάλογο της
πραγματικότητας.
Ας θυμόμαστε λοιπόν πως για
το βηχάκο υπάρχει ο γιατρός, ότι το κλάμα είναι φυσιολογικό (κι εάν είναι
συνεχόμενο κι έντονο υπάρχει πάλι ο γιατρός) και πως εκατομμύρια παιδιά
μεγάλωσαν και μεγαλώνουν με γυναίκες που τα προσέχουν καθώς οι γονείς πρέπει να
εργαστούν.
Και κυρίως ας θυμόμαστε πως
δεν είμαστε αλάνθαστοι και κανείς δεν μας ζητάει κάτι τέτοιο. Ο νέος γονιός δεν
μπορεί να τα ξέρει όλα, ούτε να τα μάθει σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα - η εμπειρία
σιγά σιγά θα του δείξει το δρόμο.
5. Πρoσοχή στο internet.
Οι περισσότεροι γονείς έχουν
την τάση να σερφάρουν στο διαδίκτυο αναζητώντας πληροφορίες για διάφορα
ζητήματα που αφορούν τη νέα τους ιδιότητα ως γονείς. Και σε πολλές περιπτώσεις η επιλογή τους αυτή είναι εξαιρετικά χρήσιμη καθώς από το internet μπορούν να αντλήσουν ένα μεγάλο όγκο πληροφοριών.
Χρειάζεται όμως μεγάλη
προσοχή στο που και τι ψάχνουν αλλά και μια κριτική
ματιά καθώς σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να 'τρελαθούν'. Αναφερόμαστε
ιδιαίτερα σε θέματα που άπτονται της υγείας του παιδιού και που μόνο ο
παιδίατρος μπορεί να τα αξιολογήσει. Μόλις λοιπόν δούμε ένα σύμπτωμα που μας
ανησυχεί, η πρώτη κίνηση είναι να τηλεφωνήσουμε άμεσα στον παιδίατρό μας κι όχι
να χαθούμε στις μηχανές αναζήτησης!
6. Και η ζωή συνεχίζεται.
Τέλος, ας θυμόμαστε πάντα ότι
παρά τις ανατροπές που θα φέρει στην καθημερινότητά μας το νέο μέλος της
οικογένειας, η ζωή τραβάει τον δρόμο της κανονικότατα. Με τις αγωνίες της, τα άγχη της αλλά και τις μεγάλες
και μικρές χαρές της. Απλά η οικογένειά μας πλέον θα περιλαμβάνει τρία αντί για
δύο άτομα!
