2. Ας έχουμε πάντα στο μυαλό μας την εικόνα του παιδιού ή των παιδιών μας – είναι μία μόνιμη πηγή χαράς και αισιοδοξίας.
3. Ας επιδιώκουμε να
δυναμώσουμε τη σχέση μας με τους ''δικούς μας'' ανθρώπους είτε είναι η
οικογένειά μας είτε οι φίλοι μας. Κανείς δεν μπορεί να είναι αισιόδοξος όταν παραμένει ερμητικά
κλεισμένος στον εαυτό του.
4. Ας σκεφτούμε ξανά όλα τα όμορφα πράγματα που έχουν έρθει στη ζωή
μας κι έρχονται καθημερινά ακόμη και τώρα εν μέσω της μεγάλης δοκιμασίας – και
τα υλικά αλλά κυρίως τα συναισθηματικά. Θα εκπλαγούμε ευχάριστα όταν θα
διαπιστώσουμε πόσο πραγματικά υπέροχα πράγματα μας συμβαίνουν καθημερινά –
ακόμη και μέσα στη δίνη της κρίσης, χωρίς να τους δίνουμε την αξία και τη θέση
που θα έπρεπε.
5. Ας προσπαθήσουμε να
εντάξουμε έναν στοιχειώδη προγραμματισμό στη ζωή μας, ιδιαίτερα στην αντιμετώπιση των εργασιακών κι άλλων
εκκρεμοτήτων – προσπαθώντας να τις ολοκληρώνουμε μία μία, με σχέδιο. Κάθε μία
εκκρεμότητα που τελειώνει, τονώνει την αυτοπεποίθηση και την αισιοδοξία μας.
6. Ας μάθουμε να συγχωρούμε
και να ξεχνάμε τα λάθη των άλλων. Ακόμη κι όταν έχουμε απόλυτο δίκιο, το να το
κρατάμε ''μανιάτικο'' σε κάποιον, βλάπτει πρώτα απ' όλα τη δική μας ψυχική
διάθεση.
7. Ας αφιερώνουμε χρόνο στον
εαυτό μας και τους δικούς μας. Τα Σαββατοκύριακα είναι για να περνάμε καλά. Και
'περνάω καλά' δε σημαίνει παραμένω μπροστά σε μία οθόνη – είτε είναι του
υπολογιστή είτε της τηλεόρασης. Σημαίνει βγαίνω έξω, έρχομαι σε επαφή με τη
φύση, οργανώνω μικρές 'αποδράσεις', απολαμβάνω την παρέα των άλλων, αλλάζω
παραστάσεις. Και ας μη γίνονται τα περιορισμένα πλέον οικονομικά μας, η
δικαιολογία για να κλειστούμε στο σπίτι. Υπάρχουν πάντα πολλές και εξαιρετικές επιλογές εξόδου με ελάχιστο
κόστος.
