Εκτός από τις φανερές, υπάρχουν και οι κρυφές κάμερες

 

Η θετική πλευρά τους αφορά αποκαλύψεις περιπτώσεων διαφθοράς, διακρίσεων, ασυδοσίας και αυθαιρεσίας. Η αμφιλεγόμενη νομιμοποίηση της καταγρα­φής οπτικού υλικού (μέσω κρυφών καμερών) και της δημοσιοποίησής του μέσω της τηλεόρασης, στηρίζεται στο επιχείρημα ότι αποκαλύ­πτει παραβατική συμπερι­φορά που αφορά δημόσιο συμφέρον. Τα όρια όμως εί­ναι δυσδιάκριτα. Το Συμβούλιο της Επικρα­τείας (ΣτΕ) αποφαίνεται ότι "σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα(άρθρο 370 Α) η χρήση, ειδικά, πληροφοριών ή μαγνητοφωνημένων ή μα­γνητοσκοπημένων ταινιών που αποκτήθηκαν αθέμιτα δεν είναι άδικη, αν η χρήση έγινε από τρίτο που δεν συμ­μετείχε στην αθέμιτη παρα­γωγή της μαγνητοφωνημέ­νης ή μαγνητοσκοπημένης ταινίας, ενώπιον οποιασ­δήποτε δικαστικής ή άλ­λης ανακριτικής αρχής για τη διαφύλαξη δικαιολογημέ­νου συμφέροντος που δεν μπορούσε να προστατευ­θεί διαφορετικά και ιδίως σε ποινικό δικαστήριο για την υπεράσπιση του κατηγορου­μένου και γενικά αν η χρήση έγινε για την εκπλήρωση κα­θήκοντος του κατηγορουμέ­νου ή για τη διαφύλαξη έν­νομου ή άλλου δικαιολογη­μένου ουσιώδους δημό­σιου συμφέροντος.... στην περίπτωση αυτή καθίσταται επιτρεπτή η χρήση αυτών ως αποδεικτικών μέσων".

 Επίσης η χρήση αποδεικτικών μέσων που έχουν αποκτηθεί με παράνομο τρόπο (κρυφή κάμερα) επιτρέπεται "μόνον χάριν της προστασίας συ­νταγματικά υπέρτερων έννο­μων αγαθών (όπως είναι η ανθρώπινη ζωή) του προσώ­που που προσκομίζει αποδει­κτικό μέσο που αποκτήθηκε κατά παράβαση των διατά­ξεων".
Tι είναι αθέμιτο και τιμωρεί­ται με φυλάκιση;
Άρθρο 370 παράγραφος 1 του ποινικού κώδικα: Όποιος αθέμιτα παγιδεύει ή με οποι­ονδήποτε άλλο τρόπο παρεμ­βαίνει σε τηλεφωνική σύν­δεση ή συσκευή με σκοπό να πληροφορηθεί ή να μαγνη­τοφωνήσει το περιεχόμενο τηλεφωνικής συνδιάλεξης μεταξύ τρίτων. Παράγραφος 2: Όποιος αθέμιτα παρακο­λουθεί με ειδικά τεχνητά μέσα ή μαγνητοφωνεί προ­φορική συνομιλία μεταξύ τρί­των που δεν διεξάγεται δη­μόσια ή μαγνητοσκοπεί μη δημόσιες πράξεις τρίτων...και όποιος μαγνητοφωνεί ιδιω­τική συνομιλία μεταξύ αυτού και τρίτου χωρίς τη συναί­νεση του τελευταίου. Παρά­γραφος 3: Όποιος κάνει χρήση των πληροφοριών ή των μαγνητοταινιών ή των μαγνητοσκοπήσεων που αποκτήθηκαν με τους τρό­πους που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2.
Ο τηλεοπτικός "δημοσιογρά­φος" σε πολλές περιπτώσεις αποφαίνεται ως άτυπος δικα­στής πριν την κανονική δίκη, "καταδικάζοντας" τον κατα­γραφόμενο, σε ένα σκηνικό ρωμαϊκής αρένας. Υπάρχουν και οι κατάλληλοι δημόσιοι κατήγοροι, που συμπληρώ­νουν το σκηνικό και αποθεώ­νουν τον "δημοσιογράφο". Το κοινό επιθυμεί αίμα και ο "δημοσιογράφος" του το προσφέρει. Αλίμονο στον άτυχο πρωταγωνιστή, γιατί εδώ δεν ισχύει το τεκμήριο της αθωότητας μέχρι την δι­καστική απόφαση. Φυσικά με την δημοσιοποίηση των video αυτών χωρίς την συγκατά­θεση των καταγραφομένων, παραβιάζεται η αρχή της προστασίας προσωπικών δε­δομένων και δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν επιβληθεί υπέρογκα χρηματικά και όχι μόνο πρόστιμα, χωρίς όμως να διαφανεί συμμόρφωση από τους παρανομούντες. Άλλωστε το οπτικό υλικό συ­μπληρώνεται συχνά και με άσχετο γαργαλιστικό περιε­χόμενο, ώστε να κορεστεί η οφθαλμολαγνική και αδη­φάγα επιθυμία του κοινού και να ανεβεί η τηλεθέαση.
To επόμενο βήμα στις κρυφές κάμερες της τηλεόρασης αποτέλεσαν οι στρατιές των εργαζόμενων-χαφιέδων που για ένα μεροκάματο δέχτη­καν να εργαστούν για εκπο­μπή "αποκαλύψεων" άλλου "δημοσιογράφου", σε επιχει­ρήσεις και καταστήματα, προκειμένου να βγάλουν αποδείξεις για παρανομίες και παρατυπίες. Εδώ έχουμε το εξωφρενικό να θεωρείται ο παρακολουθούμενος a priori ύποπτος και εν δυνάμει ένοχος για τέλεση αδικημά­των! To πόσο αντιδεοντολο­γικές και παράτυπες είναι οι πρακτικές που περιγραφτη­καν προηγουμένως, αποδει­κνύεται από τις επανειλημμέ­νες διαγραφές από την ΕΣΗΕΑ των εν λόγω "δημοσι­ογράφων". Παρ'όλα αυτά οι συγκεκριμένοι συνε­χίζουν απτόητοι στο δημαγω­γικό και λαϊκίστικο έργο τους.