-Η ιστορία του Ευαγόρα Παλληκαρίδη,
σχετίζεται με τη στέψη καθαυτή της Ελισάβετ τον Ιούνιο του 1953.
Στην Κύπρο, τότε, όπως και σε πολλές άλλες αποικίες, είχαν φροντίσει να
στολίσουν όλες τις πόλεις για το μεγάλο γεγονός.
-Ο 15χρονος Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ήταν μαθητής στο
Γυμνάσιο Πάφου και διαφώνησε, όταν είδε ότι στο σχολείο του μπήκαν οι
βρετανικές σημαίες. Ήταν η εποχή που το αίτημα για Ένωση της Κύπρου με την
Ελλάδα ξεσήκωνε τα πλήθη στη Μεγαλόνησο,
-Οι μαθητές, αρνήθηκαν να μπουν στο Γυμνάσιο, ζήτησαν να υποσταλούν οι σημαίες, ενώ ο Παλληκαρίδης κατευθύνθηκε προς την Πλατεία της 28ης Οκτωβρίου. Ανέβηκε στον ιστό και κατέβασε τη βρετανική σημαία υπό τα χειροκροτήματα του πλήθους.
-Η κίνηση του νεαρού μαθητή πυροδότησε αντιδράσεις σε όλη την
Πάφο, όπου οι μαθητές άρχισαν να ξηλώνουν οτιδήποτε βρετανικό είχε στηθεί, με
αφορμή της στέψη της Ελισάβετ.
-Ύστερα από έρευνες οι Βρετανοί αποικιοκράτες
συνέλαβαν μαθητές, μεταξύ των οποίων και ο Παλληκαρίδης. Οι ποινές που τους
επιβλήθηκαν δεν ήταν μεγάλες.
-Στα 17 του χρόνια ο Ευαγόρας
Παλληκαρίδης εγκατέλειψε το σχολείο και εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ, ενώ τον
Ιανουάριο του 1957 συνελήφθη, χωρίς ένταλμα και έπειτα από μια δίκη - παρωδία,
κατά την οποία κανείς δεν έδωσε σημασία στα φρικτά κι απάνθρωπα βασανιστήρια που
κατήγγειλε, του αποσπάστηκε ομολογία και καταδικάστηκε σε θάνατο.
-Ο 18χρονος πλέον Ευαγόρας Παλληκαρίδης κατηγορήθηκε ότι
έφερε οπλισμό. Παρά τις εκκλήσεις των δικηγόρων του, ο Παλληκαρίδης παραδέχθηκε
ότι ήταν μέλος του ΕΟΚΑ, ότι ήθελε την ελευθερία της πατρίδας του και ότι
έκανε αυτό που ήταν το καθήκον του.
-Οι δικηγόροι του έστειλαν τηλεγράφημα στην Ελισάβετ που θα
μπορούσε να δώσει χάρη με μία της λέξη. Η βασίλισσα, όμως, δεν απάντησε καν στο
τηλεγράφημα.
-Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης απαγχονίστηκε στις 14 Μαρτίου 1957,
σε ηλικία μόλις 18 ετών.
Το τελευταίο γράμμα του Ευαγόρα
Παλληκαρίδη
«Τους
χαιρετισμούς μου εις όλους και εύχομαι σύντομα την ελευθερία της Κύπρου» ήταν
τα τελευταία λόγια του Ευαγόρα Παλληκαρίδη στον ιερέα που τον διάβασε πριν
οδηγηθεί στο χώρο εκτέλεσης.
Γνωρίζω ότι
θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την
Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο. Θ΄ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να
‘ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας
χάσω το κάθε τι. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία
μου κατοικία. Τι σήμερα τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να
πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο
όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί».
cnn.gr
