Το πόσο έξυπνος θα γίνει τελικά ένας άνθρωπος είναι κάτι που
διαμορφώνεται μέχρι και τα 18 χρόνια της ζωής του και μπορεί να αναπτυχθεί και
στη συνέχεια. Αυτό βέβαια εξαρτάται και από τον κοινωνικό του περίγυρο, όπως
έδειξε νέα έρευνα.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Οτάγκο, στη Νέα Ζηλανδία διαπίστωσαν πως οι
άνθρωποι των οποίων οι οικογένειες, οι φίλοι και οι συνάδελφοι μιλούν, γελούν,
μοιράζονται πολιτιστικά δρώμενα και ασχολούνται με απαιτητικές για το μυαλό
δραστηριότητες, παρουσιάζουν αύξηση του δείκτη νοημοσύνης τους κατά αρκετές
μονάδες.
Το ίδιο φαίνεται να συμβαίνει επίσης όταν κάποιος ακολουθεί έναν νοητικώς
απαιτητικό τρόπο ζωής στο σπίτι και στην εργασία.
Όπως όμως τονίζει ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, δρ. Τζέιμς Φλυν ισχύει και το αντίστροφο. Δηλαδή, αν κάποιος μοιράζεται το σπίτι ή το χώρο εργασίας του με άτομα μειωμένης ευφυΐας, κινδυνεύει να δει και το δικό του IQ να φθίνει, εξαιτίας της έλλειψης επαρκούς διέγερσης του μυαλού.
Όπως αναφέρει στους κυριακάτικους Times ο δρ. Φλυν «η ευφυΐα
πάντοτε εθεωρείτο στατική αλλά σύγχρονα ευρήματα υποδηλώνουν ότι αυτό είναι
λάθος. Ο εγκέφαλος μοιάζει με ένα μυ: όσο περισσότερο τον χρησιμοποιούμε, τόσο
πιο δυνατός γίνεται. Αυτό σημαίνει πως μπορούμε να αυξάνουμε την ευφυΐα μας
καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής».
Ο δρ Φλυν πιστεύει ότι ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι να
παντρευτούμε έναν άνθρωπο ευφυέστερο από εμάς, να βρούμε μία νοητικώς
απαιτητική εργασία και να κάνουμε παρέα με ευφυείς ανθρώπους. «Κάθε ένα από
αυτά τα τρία μπορεί να αυξήσει και τη δική μας ευφυΐα», λέει.
Ο δρ Φλυν είναι παγκοσμίως γνωστός ως ο επιστήμονας που ανακάλυψε ότι η ευφυΐα
των πληθυσμών στις ανεπτυγμένες χώρες αυξάνεται από το 1930 έως σήμερα κατά
περίπου 3 βαθμούς κάθε δεκαετία.
Οι αιτίες του «φαινομένου Φλυν», όπως ονομάστηκε προς τιμήν
του η αύξηση του IQ των λαών, δεν είναι γνωστές. Πιστεύεται όμως ότι σχετίζεται
με συνδυασμό παραγόντων, όπως η καλύτερη διατροφή και μόρφωση και η ζωή σε έναν
ολοένα πιο πολύπλοκο κόσμο.
Ωστόσο η επιστημονική κοινότητα χρειάστηκε πολλά χρόνια για να δεχθεί την
ορθότητα του φαινομένου Φλυν και η νέα θεωρία του για την αύξηση ή τη μείωση
του IQ αναλόγως με την ευφυΐα των άλλων μπορεί να αντιμετωπίσει ανάλογο σκεπτικισμό.
Και αυτό διότι η κρατούσα άποψη είναι ότι η εξυπνάδα ελέγχεται από γονίδια, τα
οποία επηρεάζουν περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως η διατροφή και η μόρφωση έως
την ηλικία των 18 ετών. Στη συνέχεια, ο δείκτης νοημοσύνης σταθεροποιείται.
Ο δρ. Φλυν αντικρούει αυτή την άποψη, συγκρίνοντας τα ευρήματα των τεστ ευφυΐας
στα οποία έχουν υποβληθεί τα τελευταία 65 χρόνια άνθρωποι από πολλές
ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου με την ηλικία τους.
Στο νέο βιβλίο περιγράφει τους «Ηλικιακούς Πίνακες Ευφυΐας» που δημιούργησε με
βάση αυτά τα στοιχεία και αναφέρει ότι από αυτούς μπορούν να εξαχθούν δύο
βασικά συμπεράσματα.
Το πρώτο είναι ότι η «νοητική ποιότητα» μιας οικογένειας μπορεί να επηρεάσει
άλλοτε θετικά και άλλοτε αρνητικά το δείκτη νοημοσύνης όλων των μελών της, αλλά
κυρίως των παιδιών.
Και το δεύτερο ότι παρ'ότι τα γονίδια και η ανατροφή έως την ηλικία των 18
ετών, καθορίζουν κατά 80% την ευφυΐα μας, το υπόλοιπο 20% εξαρτάται από τον
τρόπο ζωής μας στην ενήλικη ζωή.
Πηγή: govastileto.gr
