Το τελευταίο διάστημα
διαβάζουμε στον τύπο για τις επιπτώσεις του πολέμου στη γουνοποιία, ενώ οι
εκπρόσωποι του κλάδου ζητούν πάλι οικονομική στήριξη, ζητούν δηλαδή από τους
φορολογούμενους να βάλουν πάλι το χέρι στην τσέπη.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι πρόκειται για έναν μη βιώσιμο κλάδο που πάλευε να επιβιώσει πολύ πριν την πανδημία και τον πόλεμο και που τα τελευταία χρόνια έχει λάβει εκατομμύρια ευρώ από κρατικά και ευρωπαϊκά ταμεία χωρίς αποτελέσματα. Έναν κλάδο που δεν προσφέρει τίποτα στην ανάπτυξη της Περιφέρειας της Δυτικής Μακεδονίας, αντιθέτως έχει οδηγήσει σε λουκέτα και κατ’ επέκταση σε απώλεια θέσεων εργασίας και μάλιστα σε μία Περιφέρεια με τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας στην ΕΕ που τις χρειάζεται απεγνωσμένα.
Η απορρόφηση
πόρων και οι επενδύσεις στη γούνα κατέπνιξαν άλλους υγιείς και δυναμικούς
κλάδους στερώντας τους ευκαιρίες επέκτασης και δημιουργώντας εμπόδια στην
είσοδο νέων, φρέσκων μοντέλων παραγωγής, περιορίζοντας την πραγματική ανάπτυξη
της τοπικής οικονομίας.
Από το 2007
έως το 2019, πριν δηλαδή από την πανδημία και παρά τις επενδύσεις στον κλάδο,
εκτός από την πτώση των εξαγωγών και το κλείσιμο εκτροφείων, περισσότερες από
1.000 γουνοποιητικές επιχειρήσεις στην Καστοριά έβαλαν λουκέτο, ενώ στο διάστημα
2011 έως 2019 χάθηκαν περισσότερες από 1.400 θέσεις εργασίας στην παραγωγή
γουναρικών. Οι δε εξαγωγές γούνινων ενδυμάτων προς τη Ρωσία μεταξύ 2008 και
2019 σημείωσαν πτώση σχεδόν
70%.
Η γενναιόδωρη
υποστήριξη της κυβέρνησης προς τον κλάδο της γούνας, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη
η πορεία του τα τελευταία χρόνια και η παγκόσμια στροφή προς την ‘ηθική μόδα’
καθώς οι προτιμήσεις των καταναλωτών αλλάζουν, σημαίνει ότι μία δραστηριότητα
που δεν ήταν αλλά και ούτε και θα είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμη, ανεξάρτητα από
την πανδημία και τον πόλεμο, απορροφά πολύτιμους πόρους για να διατηρείται
τεχνητά ζωντανή και ένας κλάδος που αργοπεθαίνει θα συνεχίζει να υφίσταται με
ενέσεις ρευστότητας και επιδοτήσεις.
Ο καλύτερος
τρόπος για να βοηθήσουμε την οικονομία της Καστοριάς και της ευρύτερης
περιοχής, είναι να δημιουργήσουμε χώρο για να ευδοκιμήσουν οι ζωντανές και
αναπτυσσόμενες δραστηριότητες χωρίς τις οποίες δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος.
Σε αντίθετη περίπτωση, η χρηματοδότηση ενός κλάδου-ζόμπι, θα κάνει την ανάκαμψη
πιο αργή και πιο επώδυνη, αφού οτιδήποτε δημόσιο χρήμα λαμβάνει η γουνοποιία
σημαίνει λιγότερο διαθέσιμο για κλάδους που ήταν υγιείς πριν από την
πανδημία και που έχουν να προσφέρουν κάτι στην ανταγωνιστικότητα, αλλά σε
τομείς της οικονομίας που θα αναδείξει η περίοδος μετά την κρίση.
Με άλλα λόγια,
σπαταλώντας δημόσιο χρήμα σε δραστηριότητες που αργοπεθαίνουν και που
επιβιώνουν χάρις στα δανεικά κι αγύριστα και στα «προγράμματα», διασφαλίζουμε
ελάχιστες μη βιώσιμες θέσεις εργασίας σήμερα, θυσιάζοντας το αύριο, την
πραγματική ανάπτυξη, την αύξηση της απασχόλησης και την καινοτομία που
χρειάζεται η τοπική οικονομία.
Η κυβέρνηση
χρειάζεται ένα σοβαρό σχέδιο για να βγάλει την Καστοριά από τη δυστυχία της, να
εκπαιδεύσει τους κατοίκους των περιοχών που πλήττονται από την κατάρρευση της
γουνοποιίας στους τομείς του μέλλοντος και στη νέα πραγματικότητα και όχι να
διαθέτει δημόσιο χρήμα για να χρηματοδοτεί έναν κλάδο που βρίσκεται σε διαδικασία
απαρχαίωσης επειδή «ήταν κάποτε παράδοση».
Αυτή θα είναι
μια περίοδος δοκιμής, που απαιτεί στρατηγικό όραμα και ρεαλισμό εκ μέρους των
επιχειρηματικών και πολιτικών ηγετών. Η είσοδος και έξοδος επιχειρηματικών
κλάδων είναι μια σημαντική διαδικασία σε μία υγιή οικονομία και όσο η κυβέρνηση
εξακολουθεί και διατηρεί στη ζωή έναν ξεθωριασμένο κλάδο, καμία απαραίτητη
διαδικασία δεν μπορεί να συμβεί για την ανάπτυξη της περιοχής.
Η βιωσιμότητα
ενός κλάδου εκτιμάται λαμβάνοντας υπόψη τόσο το παρελθόν όσο και το μέλλον και
καθώς η κατάσταση του κλάδου θα επιδεινώνεται και όσο η γούνα θα διατηρείται
τεχνητά στη ζωή οι πολίτες θα πληρώνουν το τίμημα.
vegaia.gr
