Εμβόλια, σιρόπια και γενικότερα κάθε
τι που έχει να κάνει με την επίσκεψη αυτή τα μικρά δεν θέλουν να έχουν καμία
σχέση.
Για ποιο λόγο φοβούνται τόσο πολύ;
Ο αποχωρισμός: τα μικρά συχνά φοβούνται στην ιδέα ότι οι γονείς θα περιμένουν
στο χώρο υποδοχής. Φοβούνται πως αν τους συμβεί κάτι δεν θα είναι δίπλα τους. Η
φοβία αυτή εμφανίζεται κυρίως μέχρι τα 7 έτη και στις ηλικίες 12-13.
Η άγνοια: Όταν δεν γνωρίζουμε κάτι πολλές φορές φοβόμαστε. Ο φόβος για τις
ενέσεις, για την εξέταση, αν θα πονέσει, τι έχω, είναι λογικό να τρομάζουν τα
παιδιά σας.
Ο γιατρός: Τα χαρακτηριστικά ή ο τρόπος που συμπεριφέρεται ο γιατρός στα μικρά σας μπορεί να τους δημιουργήσει ανησυχία και άρνηση. Τα παιδιά παρερμηνεύουν καταστάσεις όπως η ταχύτητα ή τη συμπεριφορά του και είναι πιθανό να τα εκλάβουν ως απόρριψη, αντιπάθεια ή αυστηρότητα.
Πώς μπορούν οι γονείς να βοηθήσουν τα παιδιά τους ώστε η επίσκεψη στο γιατρό να μην είναι τόσο επώδυνη;
Ένας καλός τρόπος είναι να ενθαρρύνετε το παιδί να εκφράσει τους φόβους του και έπειτα να τους αντιμετωπίσει με τη συζήτηση. Εξηγήστε του με κατανοητό τρόπο πως δεν υπάρχει λόγος να φοβάται. Τονίστε του πως δεν είναι κάτι επώδυνο. Πείτε τους τι θα συμβεί ακριβώς στην εξέταση.
Μια ακόμα ιδέα είναι το παιχνίδι των ρόλων. Με τον τρόπο αυτό μπορείτε να εξηγήσετε στο παιδί εμπράκτως την διαδικασία αλλά και να καταλάβετε όλες τις ανησυχίες του. Χρησιμοποιείστε μια κούκλα ή ένα αγαπημένο αρκουδάκι για να πάρει το ρόλο του μωρού. Θα πρέπει λοιπόν να το πάτε στο γιατρό γιατί έχει πυρετό ή ακόμα να μετρήστε το βάρος και το ύψος του, όπως συμβαίνει σε μια εξέταση ρουτίνας.
Να θυμάστε πως σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να υποτιμήσετε τους φόβους των παιδιών σας, να ασκήσετε κριτική ή ακόμα να χρησιμοποιήσετε μεθόδους εξουσίας. Ακόμα, αν δείτε πως δεν υπάρχει καλή χημεία μεταξύ του γιατρού και του παιδιού σας καλό να αλλάξετε γιατρό.
jenny.gr
