Το σύνηθες στρες που βιώνουμε
στην καθημερινή ζωή και στην εργασία μας, δεν είναι στις περισσότερες
περιπτώσεις, αιτία έναρξης της πτώσης των μαλλιών.
Το υπερβολικό στρες που είναι αιτία πτώσης μαλλιών μπορεί να προκληθεί από έντονες σοβαρές συναισθηματικές καταστάσεις, από ασθένειες του θυρεοειδούς αδένα, το διαβήτη, από σοβαρές χειρουργικές επεμβάσεις και από ορισμένα φάρμακα. Επίσης γεγονότα της ζωής όπως η γέννηση ενός παιδιού ή μια αποβολή, προκαλούν ψηλού επιπέδου στρες που δυνατόν να προκαλέσει πτώση μαλλιών.
Η εγκυμοσύνη είναι μια σοβαρή
αιτία απώλειας μαλλιών. Υπολογίζεται ότι μέχρι 45% των νέων μητέρων,
παρουσιάζουν κάποιο βαθμό απώλειας μαλλιών λόγω του στρες που συνοδεύει τη
γέννηση ενός παιδιού.
Βλέπουμε λοιπόν ότι πολλές
αιτίες στρες που βιώνουμε συχνά, μπορεί να ξεκινήσουν την πτώση των μαλλιών.
Για το λόγο αυτό δεν είναι εύκολο να αντιληφθούμε ποια ήταν η συγκεκριμένη
αιτία που άρχισε την πτώση.
Στις περισσότερες περιπτώσεις
πτώσης μαλλιών λόγω στρες, τα μαλλιά θα ξανά βλαστήσουν εντός των 6 μηνών που
θα ακολουθήσουν. Όμως σε σημαντικό ποσοστό, αυτό το είδος απώλειας μαλλιών
είναι η απαρχή ενός σοβαρότερου μακροχρόνιου προβλήματος.
Πώς το στρες προκαλεί την
πτώση των μαλλιών;
Τα μαλλιά μεγαλώνουν σε
επαναλαμβανόμενους κύκλους. Η φάση της ενεργούς ανάπτυξης διαρκεί περίπου 2
χρόνια. Στη συνέχεια ακολουθούν 3 μήνες χωρίς μεταβολές και ακολούθως τα μαλλιά
πέφτουν από το κεφάλι.
Υπό κανονικές συνθήκες, οι
τρίχες βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία του κύκλου ανάπτυξης και πτώσης. Έτσι η
πτώση των μαλλιών δεν γίνεται αντιληπτή. Είναι φυσιολογικό να χάνουμε περίπου
100 τρίχες από τα μαλλιά της κεφαλής κάθε μέρα.
|
Όμως σε περιπτώσεις που βιώνουμε
έντονο στρες πολύ ψηλού βαθμού, υπολογίζεται ότι μέχρι 70% των μαλλιών μας,
μπορεί να εισέλθουν πρόωρα στη φάση ανάπαυσης χωρίς μεταβολές που ονομάζεται
τελογενές στάδιο. Τρεις μήνες αργότερα, τα
μαλλιά αυτά αρχίζουν να πέφτουν προκαλώντας σημαντική τριχόπτωση που γίνεται
αντιληπτή (τελογενής πτώση). |
Το άτομο που υφίσταται αυτό
το φαινόμενο, δεν γίνεται εντελώς φαλακρό και η αραίωση των μαλλιών του δεν θα
είναι πολύ εμφανής. Όμως η καθυστέρηση των 3 μηνών από τη στρεσσογόνο κατάσταση
και το γεγονός ότι δεν φαίνεται να υπάρχει συσχετισμός, είναι οι λόγοι για τους
οποίους δημιουργείται σύγχυση για το τι ήταν η αιτία του προβλήματος.
Ευτυχώς στις περισσότερες
περιπτώσεις, τα μαλλιά θα αρχίσουν να φυτρώνουν ξανά εντός των 6 μηνών που
ακολουθούν. Σε ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων όμως, η τελογενής απώλεια, μπορεί να
είναι η αιτία έναρξης για μακροχρόνια πτώση των μαλλιών.
Εάν αντιληφθείτε ότι ξαφνικά
αρχίζετε να χάνετε μαλλιά, τότε πρέπει άμεσα να συμβουλευτείτε το δερματολόγο
σας. Χρειάζεται να γίνει μια διαγνωστική διερεύνηση του προβλήματος ακόμη και
στις περιπτώσεις που ένα στρεσσογόνο γεγονός ή άλλο, μπορεί να είναι η αιτία
(γονιός που πρόσφατα έχασε ένα παιδί του, μητέρα που μόλις γέννησε ένα παιδί,
νεαρή γυναίκα που σταμάτησε να παίρνει αντισυλληπτικά).
Μεταξύ των τεστ που πρέπει να
γίνονται περιλαμβάνονται ο έλεγχος του σιδήρου στον οργανισμό, η αξιολόγηση της
λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα και άλλων ορμονών.
Σε νεαρές γυναίκες είναι
συχνό εύρημα τα χαμηλά επίπεδα σιδήρου στον οργανισμό. Η χορήγηση σιδήρου ή η
αύξηση της κατανάλωσης κόκκινου κρέατος στη διατροφή, μπορεί να μειώνει τον
κίνδυνο απώλειας μαλλιών λόγω χαμηλού σιδήρου.
Βέβαια μια πολύ καλή συμβουλή
για τον περιορισμό της πτώσης μαλλιών λόγω στρες, είναι να ελέγχετε και να
χειρίζεστε καλύτερα τις καταστάσεις που το προκαλούν. Αντίθετα, περισσότερο
έντονο στρες μπορεί να είναι αιτία μακροχρόνιας απώλειας μαλλιών.
