Γάμος μια λέξη δύσκολη για όλες τις χρονικές περιπτώσεις, για όλες τις κοινωνίες και τις κοινωνικές τάξεις. Κάποτε κοίταζε ένας νεαρός μια νέα και την άλλη μέρα λογοδοτούσε στα αδέλφια της μήπως και την αποπλάνηση αν ήταν ανήλικη ή να την παραπλάνηση ως ανίσχυρο φύλλο ( η κοπέλα) . Στη συνέχεια έγιναν λίγο ( με προσοχή είπα λίγο) κόσμια τα θέματα με πιο λεπτούς χειρισμούς, τότε οι νέοι βγαίνανε για καμία πορτοκαλάδα, για γλυκό σε ζαχαροπλαστείο και στην συνέχεια πάλι λόγο και τέλος πάλι γάμος. Μας φοβίσανε από μικρά, συνέχεια στο μη , στη στέρηση. Τότε θέλανε αναλλοίωτη την παρθενιά όπως λένε να μην έχει αγγίξει την γυναίκα κανένας. Υπήρχε και το έθιμο με το άσπρο σεντόνι για επαλήθευση, πόσοι φόνοι είχαν γίνει… Πέρασαν τα χρόνια και τώρα που πια δεν υπάρχουν τόσες απαγορεύσεις, εμείς κάνουμε το εντελώς αντίθετο, έχουμε περάσει σε ένα αντίπαλο στρατόπεδο που στην ουσία μας δημιουργεί περισσότερα κακά χωρίς να τα αντιληφθούμε.
Ωραία πρώτα είχαμε το δίλλημα να αγγίξω την κοπέλα που θέλω ή όχι
και εκείνη το ίδιο αναρωτιόταν να του δοθώ ή είναι νωρίς. Τώρα όχι δίλλημα δεν
υπάρχει κάνουμε έρωτα με όποιον-οια
βρούμε, σε όποιο μέρος και αν είναι χωρίς να γνωρίζουμε ούτε ένα όνομα.
Ποτέ δεν ήμουν η ιεροκήρυκας αλλά είναι αμαρτία να κάνεις χωρίς να το νιώθεις,
διότι έβαλες ένα στοίχημα ή είχες πιει. Ακούγετε απλό αλλά δεν είναι ας
σκεφτούμε όλοι μαζί τις επιπτώσεις :αρρώστιες που κανένας δεν ξέρει την εξέλιξη
του μύκητες, κονδυλώματα ,σύφιλη, βλεννόρροια και αυτά είναι ελάχιστα από όσα
εγκυκλοπαιδικά μπορούμε να βρούμε. Στη συνέχεια ένα παιδί, αν τύχει τι γίνετε
σίγουρα δεν το βρήκες στο πρακτορείο και εκεί αρχίζει η γκρίνια δεν το θέλω
αυτό το παιδί, το θέλω. Αν με το καλό γεννηθεί θα έχει δύο γονείς που το μόνο
που θα κάνουν θα είναι έναν εικονικό γάμο και με τον τρόπο τους θα θυμίζουν στο
παιδί τους ότι ήταν το λάθος μια βραδιάς. Αυτό θέλουμε να ζήσουμε σε μια
συμβατική καθημερινότητα μόνο και μόνο να είμαστε σίγουροι. Χωρίς αγάπη, πάθος
, ζεστασιά. Όχι δεν θέλουμε την σιγουριά αναζητάμε την ευτυχία, αν μπορούμε να
δώσουμε μια συμβουλή είναι προφυλάξεις και κάτι άλλο όχι στις αμβλώσεις. Αλλά
το θέμα δεν είναι τόσο απλό και δεν θα σταματήσει πόσο κάνουν ένα γάμος για
κέρδος, είτε είναι χρηματικό δόξα ,φήμη. Πόσο έχουμε μπερδέψει την έννοια του
γάμου ή μάλλον πόσο έχουμε μπερδέψει το γάμο σαν θρησκευτική, ευλαβική τελετή,
με το θεαθήναι με την εκκλησία και με όλο το πανηγύρι. Και για μια ώρα φως τόσα
χρόνια σκοτάδι, σκεφτείτε το και εσείς δεν αξίζει να έχεις δίπλα σου κάποιον
που τον αγαπάς μόνο σαν άνθρωπο, έτσι αγαπάω όλη την γειτονιά μου.
