Κι όμως, στη χώρα μας οι
γυναίκες που έπεσαν θύματα σωματεμπορίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης
θεωρούνται συνυπεύθυνες, σύμφωνα με άτυπη έρευνα γνώμης που έκανε η Διεθνής
Αμνηστία, στην οποία απάντησαν 1.386 άτομα από όλη την Ελλάδα, 817 γυναίκες και
569 άνδρες, ηλικίας 18-55 ετών.
Το να μην αναγνωρίζονται όμως τα θύματα σημαίνει ότι κινδυνεύουν να μην έχουν
πρόσβαση στην αρωγή και προστασία που δικαιούνται, επισημαίνει η οργάνωση.
Στην έρευνα, που δεν είναι επιστημονική και αποτυπώνει τις απόψεις όσων απάντησαν στα ερωτηματολόγια, στην ερώτηση αν «μπορεί μια γυναίκα να θεωρηθεί συνυπεύθυνη για το γεγονός ότι τη διακίνησαν και την εκμεταλλεύτηκαν σεξουαλικά», το 62% τη θεωρούν συνυπεύθυνη και μόνο το 38% πιστεύουν ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι υπεύθυνη που διακινήθηκε και αναγκάστηκε να εκπορνευτεί.Όσοι τη θεωρούν συνυπεύθυνη επέλεξαν ως αιτιολογίες είτε ότι συμφώνησε να μεταναστεύσει χωρίς νόμιμα ταξιδιωτικά έγγραφα και εμπιστεύθηκε ανθρώπους που της υποσχέθηκαν εργασιακές ευκαιρίες, είτε ότι δεν καταγγέλλει στην Αστυνομία ότι εκδίδεται χωρίς τη θέλησή της και δεν συνεργάζεται μαζί της για τη δίωξη των σωματεμπόρων.
Ακόμη, σχεδόν το σύνολο όσων απάντησαν (85%) πιστεύουν ότι έχει αυξηθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια ο αριθμός όσων εξαναγκάζονται στην πορνεία, ενώ σε μεγάλο βαθμό, το 74%, γνωρίζουν πως η διακίνηση και εμπορία ανθρώπων μπορεί να έχει πολλούς σκοπούς: σεξουαλική εκμετάλλευση, εξαναγκαστική εργασία, εμπορία οργάνων.
Στην έρευνα, που έγινε από το Νοέμβριο του 2007 έως το Φεβρουάριο του 2008, με στόχο να ξεκινήσει έναν ενημερωτικό διάλογο γύρω από το ζήτημα και να αμφισβητήσει τα στερεότυπα που επικρατούν για τα θύματα, μόνο το 40% περίπου γνωρίζουν ότι το ελληνικό κράτος έχει νόμο σύμφωνα με τον οποίο η
γνωρίζουν ότι το ελληνικό
κράτος έχει νόμο σύμφωνα με τον οποίο η σωματεμπορία είναι έγκλημα που βαραίνει
και το διακινητή και τον πελάτη των θυμάτων, ενώ η συντριπτική πλειονότητα
-πάνω από 70%- θεωρούν ότι ελληνικό κράτος έχει προσαγάγει στη Δικαιοσύνη και
καταδικάσει ελάχιστους σωματέμπορους. Χαρακτηριστικό είναι ότι λίγοι άνθρωποι
πιστεύουν ότι παρέχεται επαρκής προστασία στα θύματα.
«Η έρευνα αποκαλύπτει μια λανθασμένη νοοτροπία, γιατί οι γυναίκες που έπεσαν
θύματα σωματεμπορίας δεν πρέπει να θεωρούνται συνυπεύθυνες. Επίσης φαίνεται να
αγνοείται το γεγονός ότι για να έχει αυξηθεί η διακίνηση και εμπορία γυναικών
στην Ελλάδα, σημαίνει ότι υπάρχει και η αντίστοιχη ζήτηση, ενώ η ελληνική
κυβέρνηση δεν έχει κάνει αρκετά για να ενημερώσει τον κόσμο: η πλειονότητα δεν
γνωρίζουν ότι υπάρχει σχετικός νόμος. Τα θύματα θεωρούνται συνυπεύθυνα επειδή
δεν καταγγέλλουν στις αρχές, αλλά πώς και πού να καταγγείλει: γι' αυτό ζητάμε
πολύγλωσσες και σε 24ωρη βάση τηλεφωνικές γραμμές βοηθείας. Ζητάμε ακόμη να
αλλάξει ο νόμος και να δικαιούται το θύμα προστασία και όχι να αντιμετωπίζεται
η διακινούμενη γυναίκα ως χρήσιμο εργαλείο για το ποινικό σύστημα και μόνο,
αφού είναι λογικό να φοβάται να στραφεί ενάντια στους εμπόρους και να μην
εμπιστεύεται τις αρχές» μας είπε σχετικά η υπεύθυνη Τύπου στο ελληνικό τμήμα
της Διεθνούς Αμνηστίας, Άννα Μπότσογλου.
