Μια ημέρα μνήμης για τα
θύματα της πατριαρχίας, για όσες λείπουν σήμερα από κοντά μας.
Ξέρουμε πως η έμφυλη βία δεν γνωρίζει τάξη, φυλή, εισοδηματικά κριτήρια ή εκπαιδευτικό υπόβαθρο. Πλήττει συχνότερα αδερφές μας με πολλαπλές ευαλωτότητες, που σχετίζονται με την έκφραση και τα χαρακτηριστικά φύλου, την καταγωγή ή την αναπηρία. Η κακοποίηση λεκτική ή σωματική και οι παραβιαστικές συμπεριφορές συναντώνται σε όλο το φάσμα της ζωής μας· από το σπίτι, το σχολείο, το πανεπιστήμιο μέχρι την εργασία, την έξοδο, τα social media ή την δημόσια σφαίρα, ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωπες με ένα πατριαρχικό σύστημα που μας προσβάλλει, μας τραυματίζει και στις χειρότερες εκδοχές του μας βιάζει ή μας δολοφονεί.
Όπλο μας είναι η αλληλεγγύη,
το σπάσιμο της σιωπής, η διαρκής και ολομέτωπη επίθεση σε όσους επιμένουν πως
οι φούστες μας είναι πολύ κοντές, η θέση μας στην κουζίνα και οι ζωές μας
αξίζουν λιγότερο. Με την χώρα μας να μετράει 13 γυναικοκτονίες σε λιγότερο από
ένα χρόνο πιστεύουμε πως το κοινωνικό και θεσμικό πλαίσιο πρέπει να αλλάξει. Η
κυβέρνηση της ΝΔ, ακριβώς όπως περιμέναμε, με την στάση της απέναντι στο
ελληνικό metoo, το νομοσχέδιο της συνεπιμέλειας, την διοργάνωση συνεδρίων γονιμότητας
και το νομοσχέδιο Χατζηδάκη, λειτούργησε αναχρονιστικά, χαϊδεύοντας τα
συντηρητικότερα αντανακλαστικά της ελληνικής πατριαρχίας. Η πρόσφατη
τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα, δείχνει το μέγεθος της υποκρισίας της
κυβέρνησης που επέλεξε να επενδύσει στον αυταρχισμό μέσω της αυστηροποίησης των
ποινών, χωρίς όμως να μεριμνά ούτε για την πρόληψη της έμφυλης βίας, ούτε για
την φροντίδα των επιζησάντων.
Κόντρα σε αυτή την λογική και
μαζί με ένα δυναμικό και συσπειρωμένο φεμινιστικό κίνημα απαιτούμε:
Ένα εκπαιδευτικό σύστημα που
θα προλαβαίνει τις ανισότητες και τις παραβιαστικές συμπεριφορές με το
μάθημα της σεξουαλικής αγωγής να διδάσκεται σε κάθε βαθμίδα της εκπαίδευσης,
την επιμόρφωση δασκάλων/καθηγητών σε ζητήματα φύλου και παρουσία ψυχολόγου στο
χώρο του σχολείου.
Ενίσχυση των υπαρχουσών και
δημιουργία νέων δομών στήριξης κακοποιημένων γυναικών και των παιδιών τους
σε κάθε γειτονιά. Ευκολότερη πρόσβαση σε αυτές χωρίς γραφειοκρατικά κριτήρια.
Στελέχωση των δομών υποστήριξης με επαρκές προσωπικό, για την αδιάλειπτη
λειτουργία τους.
Μετά από καταγγελία για
ενδοοικογενειακή ή έμφυλη βία να ακολουθείται η αυτόφωρη
σύλληψη του δράστη, η προσαγωγή του στον
εισαγγελέα, η άσκηση εναντίον του ποινικής δίωξης και η άμεση εκδίκαση της
υπόθεση, μειώνοντας έτσι το ενδεχόμενο παραγραφής και προστατεύοντας τις
καταγγέλλουσες από την οργή του θύτη.
Στελέχωση της αστυνομίας με
ειδικούς ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς, όπου θα παραπέμπονται όσες
καταγγέλλουν κακοποιητική συμπεριφορά. Εκπαίδευση των αστυνομικών ώστε να
αποβάλλουν την δική τους σεξιστική συμπεριφορά και πρακτική και επιβολή ποινών
για όσους δεν συμμορφώνονται.
Άμεση νομική αναγνώριση του
όρου της «γυναικοκτονίας» στον Ποινικό Κώδικα.
Ακύρωση του νόμου
4800/2021 (ν/σ Τσιάρα) για την συνεπιμέλεια.
Επανίδρυση του ΣΕΠΕ, με στόχο
την προστασία των εργαζόμενων γυναικών στον χώρο δουλειάς του από
παραβιαστικές/κακοποιητικές συμπεριφορές αλλά και την εξασφάλιση της ισότιμης
πληρωμής τους, καθώς το εισόδημα συχνά καθορίζει την οικονομική εξάρτηση σε μια
κακοποιητική σχέση. Αντίστοιχα αύξηση των επιδομάτων και της κρατικής στήριξης
σε μονογονεϊκές οικογένειες.
Ενίσχυση της ιατροδικαστικής
υπηρεσίας 24ωρη λειτουργία της κυρίως για θύματα βιασμού, όλες τις μέρες
του χρόνου.
Αποσυμφόρηση των
προσφυγικών camps, επιτάχυνση της διαδικασίας ασύλου και δημιουργία
ειδικών δομών φιλοξενίας για τις προσφύγισσες οι οποίες έχουν πέσει θύμα
κακοποίησης εδώ ή στην χώρα τους.
Αμεσότερη παρέμβαση σε ότι
αφορά την διακίνηση πορνογραφικού υλικού στο Internet, χωρίς την συγκατάθεση
όσων συμμετέχουν από την Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και αξιοποίηση του
νόμου για την ρητορική μίσους σε μισογυνίστικες και σεξιστικά επιθετικές
ιστοσελίδες.
Μέριμνα από τις περιφέρειες
και τις δημοτικές αρχές για έναν χωροταξικό σχεδιασμό της πόλης που θα
αποτρέπει τις επιθέσεις (επαρκής φωτισμός, πεζοδρόμηση κλπ).
