Σε μια εποχή ανθελληνισμού και
μιας προσπάθειας αφελληνισμού χωρίς προηγούμενο, έρχεται η σημερινή
ημέρα να μας θυμίσει τις αξίες μας και τα ιδανικά μας….
Δεν είναι τόσο μακριά κι όμως
μοιάζουμε να τα έχουμε ξεχάσει. Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα οι σχολικές γιορτές
και οι παρελάσεις για να τιμούμε με κάποιον τρόπο τη σημερινή ημέρα, με τα
τραγούδια μας, με τη σημαία μας, με τη συμμετοχή μας στη σημερινή
γιορτή. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για να ευχαριστήσουμε
και να τιμήσουμε εκείνους που πολέμησαν για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι…
Όσο κι αν καταβάλλουν κάποιοι κάθε προσπάθεια για να μας κάνουν να το ξεχάσουμε, ή για να μειώσουν τη σημασία της ίδιας της ελευθερίας μας( αλήθεια, πώς γίνεται αυτό;) , ναι είμαστε ελεύθεροι.
Ελεύθεροι να αγαπάμε την
πατρίδα μας και να το δείχνουμε χωρίς να φοβόμαστε ότι θα μας πουν
γραφικούς ή ακόμα χειρότερα εθνικιστές…
Για όσους ξέρουν τι σημαίνει
πατριώτης και δεν έχουν ξεχάσει την ελληνική μας γλώσσα, ΟΧΙ. Δε
σημαίνει αυτό που θέλουν να μας «φορέσουν» σαν κακογραμμένη ανορθόγραφη
ταμπέλα.
Η λέξη «πατριώτης» βρίσκει το
πλήρες νόημά της σ’ εκείνους τους ανθρώπους που το πρωινό
της 28ηςΟκτωβρίου 1940 ύψωσαν το ανάστημά τους, έγιναν πραγματικοί
Ήρωες και υπερασπίστηκαν την Ελλάδα μας…
Αψηφώντας κάθε φόβο και κάθε
κίνδυνο είπαν «ΌΧΙ, δεν παραδινόμαστε! ΟΧΙ, δεν χαρίζεται η Ελευθερία μας!» Και
τα κατάφεραν! Νίκησαν και χάρισαν την Ελευθερία σε όλους εμάς που ήρθαμε μετά.
Για να έχουμε την πολυτέλεια να τη θεωρούμε δεδομένη…
Λοιπόν, «Τι γιορτάζουμε σήμερα μαμά;»
«Γιορτάζουμε το ΟΧΙ που
είπαν οι πρόγονοί μας στους Ιταλούς και τους Γερμανούς όταν εκείνοι απείλησαν την
ελευθερία μας το 1940. Γιορτάζουμε την ελευθερία μας!»
«Και πότε ελευθερωθήκαμε;»
«Η απελευθέρωση ήρθε 4 χρόνια
μετά, στις 12 Οκτωβρίου 1944, αφού οι πρόγονοί μας πολέμησαν δίνοντας τη ζωή
τους και πέρασαν για 4 χρόνια την απάνθρωπη γερμανική Κατοχή…τελικά νίκησαν!»
«Και γιατί γιορτάζουμε μόνο τη σημερινή ημέρα και όχι
εκείνη;»
«Γιατί χάρη σ’ αυτό το
ΟΧΙ που είπαν σαν σήμερα οι πρόγονοί μας ήρθε η απελευθέρωση… Εκείνοι άνοιξαν
τον δρόμο για να έρθει, με την πίστη και την αυτοθυσία τους.
Όλοι τους, άντρες και
γυναίκες.»
Γι’ αυτό είναι ανάγκη να τους
θυμόμαστε και να τους τιμούμε, να μην τους ξεχάσουμε… Να μην ξεχάσουμε πόσο
απλόχερα και με ποιο τίμημα μας χάρισαν το δώρο της Ελευθερίας…
Γιατί λαός που ξεχνά την
ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει.
Γι’ αυτό ας βάλουμε την
Ελληνική σημαία στο μπαλκόνι μας, ας καμαρώσουμε τα παιδιά μας στη σχολική
γιορτή και την παρέλαση και τέλος, ας θυμηθούμε ότι είμαστε απόγονοι αυτών
των ανθρώπων-Ηρώων για να θυμηθούμε και τις αξίες μας.
Χρόνια πολλά σε όλους μας! Χρόνια πολλά Ελλάδα!
Κείμενο – Έμπνευση – Επιμέλεια
Ρόζα Μαρία Ξανθούλη
www.papyroc.gr
