-Αυτά τα κρύα δειλινά
στις άδειες κάμαρες
των πληγωμένων ποιητών
προσπαθώ να ζεσταθώ
με ένα κομμάτι χαρτί!
-Το ραγισμένο τζάμι
παγώνει κάθε σκέψη μου
ο αγέρας περνά στην καρδιά
μου
το όνειρο ψάχνει να βρει που
να σταθεί!
έζησα στις παγωμένες κάμαρες,
εκεί που ζουν τα πληγωμένα
χελιδόνια
αντάμα με την μοναξιά.
-Αυτά τα παγωμένα δειλινά
νοιώθω τα μάτια μου υγρά,
αναζητώ την ζεστασιά…
δεν την μπορώ την μοναξιά.-
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Αν σας
άρεσε μπορείτε να το μοιραστείτε στα social media κάνοντας «κλικ» σε ένα από τα
εικονίδια (κοινή χρήση) της επιλογής σας.
