-Ακόμα μία νύχτα που είμαι μόνος…
ακόμα μία νύχτα που άφησα τη ζωή να με προσπεράσει
ή άραγε με προσπέρασε χωρίς καν να με ρωτήσει;
-Τόσα χρόνια με προσπερνάει γιατί να μην κάνει το ίδιο και αυτό το βράδυ;
-Είχα την ευκαιρία να βρεθώ με φίλους,
με ανθρώπους που με νοιάζονται και με αγαπάνε
ανθρώπους που λάμπει το πρόσωπο τους όταν με βλέπουν
ξέρεις, όπως κάνουν οι πραγματικοί φίλοι.
-Μην φανταστείς, δεν είναι πολλοί, μία χούφτα άνθρωποι…
όμως τελευταία ακόμα και αυτοί δεν είναι ικανοί να με καταλάβουν
να περιορίσουν την θλίψη μου
να σκοτώσουν την μοναξιά μου.-
