Ήταν Αύγουστος όταν ολόκληρη η ζωή μου άλλαξε δραματικά. Είμαι μία γυναίκα χωρισμένη εδώ και 10 χρόνια, είμαι μητέρα ενός αξιοθαύμαστου αγοριού που πηγαίνει Δευτέρα Γυμνασίου, είμαι με εργαζόμενη γυναίκα 42 ετών και αφοσιωμένη πραγματικά στο γιο μου. Τον περασμένο ζεστό Αύγουστο λοιπόν..
για 6 μόλις ημέρες, κατάφερα να πάω διακοπές μόνη μου με κάποια φίλη μου στη Σίφνο, ενώ ο γιος μου ήταν με τον πατέρα του στο τόπο καταγωγής του. Εκεί στη Σίφνο, ξεκίνησε ο παράδεισος και η κόλαση μου.
Το πρώτο βράδυ, γνώρισα έναν απίστευτα γοητευτικό άντρα που το φλερτ του ήταν τέτοιο που δεν κατάφερα να αντισταθώ. Αυτός, ήταν ο παράδεισος μου, αφού ένιωσα ξανά γυναίκα, κάτι που το είχα ξεχάσει. Ένιωσα όμορφη, ποθητή, ερωτική, ένιωσα η πιο τυχερή γυναίκα στον κόσμο! Η κόλαση και το μαρτύριο μου όμως, ξεκίνησαν όταν μου είπε την ηλικία του. Είναι 23 ετών αλλά ορκίζομαι ότι δεν φαίνεται για τόσο. Φαινόταν για πολύ μεγαλύτερος, κοντά στα 30. Αν το γνώριζα εξαρχής, δεν θα έκανα ποτέ τίποτα. Πλέον είναι πολύ αργά. Εκτός από τις 6 μέρες στο νησί, είμαστε μαζί και τους υπόλοιπους μήνες από τότε μέχρι σήμερα. Διαβάστε παρακάτω…
Έχει έρθει στην Αθήνα, δεν ζούμε μαζί γιατί δεν θα ήθελα ποτέ να φέρω το γιο μου σε τέτοια δύσκολη θέση, αλλά βρισκόμαστε κάθε μέρα. Και δυστυχώς κάθε μέρα ζω ένα μαρτύριο νιώθοντας πως θα έρθει η στιγμή να μου πει πως “τελειώσαμε”. Ξέρω πως αυτή η σχέση δεν μπορεί να έχει μέλλον, το ξέρω! Στα 50 μου θα έχω σπάσει αρκετά κι αυτός θα είναι μόλις 30, τα έχω σκεφτεί όλα αυτά. Αλλά τρέμω στην ιδέα ότι θα χωρίσουμε. Νομίζω θα τρελαθώ…Μαρία.
Η απάντηση του κωλοχανείο
Μαρία, ο τρόπος γραφής σου και εξιστόρησης των όσων ζεις, είναι μοναδικός, σχεδόν συγγραφικός. Πλημμυρίζει συναίσθημα το mail σου , προφανώς γιατί είσαι μία πολύ ερωτευμένη γυναίκα γεμάτη συναισθήματα αυτή τη στιγμή. Όμως, θα πρέπει να διαχωρίσεις μέσα σου τα όμορφα από τα τοξικά συναισθήματα, που δεν σε αφήνουν να ζήσεις το τώρα σου. Έχεις την τύχη να ζεις ένα έρωτα που σε αναπτερώνει, σε ολοκληρώνει, σου αναδεικνύει τη γυναικεία σου φύση, έναν έρωτα σπάνιο. Οι έρωτες πάντα τελειώνουν. Αυτή εξάλλου είναι η φύση των ερώτων. Αν θα προσπαθούσα να δώσω μία γλαφυρή περιγραφή όπως αυτή του mail σου, θα έλεγα πως οι έρωτες είναι σαν τα σπίρτα, που δίνουν τη φωτιά για την οποία δημιουργήθηκαν , αλλά σε δευτερόλεπτα χάνονται και χάνουν την αξία τους. Το δικό σας σπίρτο μόλις έχει ανάψει. Ζήσε κάθε στιγμή της φλόγας του αρκεί να μην επηρεάσει αυτή η φωτιά τον πιο σημαντικό σου ρόλο, αυτόν της μητέρας. Μην αποδυναμώνεις το “τώρα” σας με σκέψεις που ναι, μπορεί κάποια στιγμή να συμβούν. Αλλά ας τις αντιμετωπίσεις όταν έρθουν και όχι προκαταβολικά. Γιατί τότε, θα καταλάβεις πως κρατούσες στα χέρια σου ένα μοναδικό σπίρτο που όμως δεν το άναψες ποτέ…Τότε, θα είναι αργά.
ΠΗΓΗ: www.prototupo.gr
Αν σας άρεσε μπορείτε να το μοιραστείτε στα social media κάνοντας «κλικ» σε ένα από τα εικονίδια (κοινή χρήση) της επιλογής σας.
