Γράφει ο Στέργιος Τζέλης.
Μέρες που΄ναι, ήρθαν στο νου μου τα κάλαντα των παιδικών μου χρόνων. Μιλάμε βέβαια για την 10ετία του 1950, την τόσο κοντινή για μας τους μεγάλους, αλλά συγχρόνως και τόσο μακρινή.
Βδομάδες πριν από την μαγική βραδιά, ετοιμαζόμασταν για το μεγάλο γεγονός.
Τα κάλαντα!
Έπρεπε να βρούμε την κατάλληλη παρέα. Συνήθως αποτελούνταν από δύο έως τέσσερα παιδιά.
Να καταστρώσουμε ένα σχέδιο:
Η συνέχεια εδώ>
