Μην
μου μιλάς με λέξεις πληρωμένες,
που
φαντάζουν από την λάμψη του χθες μαγεμένες.
Μην
με κοιτάς με βλέμμα σκοτεινό ,
σαν
εκείνο το βλέμμα που ούρλιαζε "Σ' αγαπώ".
Μην
μου δίνεις να πιω από ποτό ξεχασμένο,
εμένα
μ' αρέσει να μεθώ από όσα προσμένω!
Μην
μου ζητάς να σου πω στο μέλλον τι θα γίνει,
μην
μου ζητάς στην πρόβλεψη να πάρω εγώ ευθύνη.
Μα
σκέψου απλά ποιες ήταν οι αιτίες και οι αφορμές.
Σκέψου
τους λόγους που το μέλλον
διέγραψε
το σήμερα και έγινε χθες.
Κλάψε
για τα όνειρα που έγιναν ανάμνηση πριν ζήσουν.
κλάψε
για τις στιγμές που έκαιγαν και ανάγκασες να σβήσουν.
Μα
μόνο ένα σου ζητώ,
μην
ορκιστείς πως ότι λες δεν είναι ψέμα.
Να
μην μου πεις πως όλα τα έκανες για μένα.
Να
δακρύσεις λέγοντας πως εγώ & εσύ είμαστε ένα.
Γιατί
το ξέρω τώρα πια… αυτά είναι Λόγια Κλεμμένα.-
