-Ψυχή
μου κρυμμένη αγάπη.
Το
φως του ουρανού αντανακλάς,
στη
βαθιά ματιά της στοργής σου.
Ένα
χάδι πέπλο η αγκαλιά σου,
σκεπάζει
τη γυμνή μοναξιά μου.
-Καρδιά
μου χτυπάς δυνατά
να
ακουστεί ο σπαραγμός σου,
όσο
μπορεί, μακριά για να με φτάσει.
Αετός
σκίζεις τον ορίζοντα της ζωής μου,
και
πετάς στον άνεμο, αντίθετα,
για
να έρθεις κοντά μου….
-Ανάσα
στην ανάσα μου,
χάνεται
η ιστορία στο παρελθόν μας
και
φεύγω μακριά, από τις φλόγες
που
ξεπήδησαν από τις φλέβες μας,
σαν
καιόμενος φοίνικας που με αναγέννησες…
για
να ζήσω ξανά τη λύτρωση!
Τίνα
Θεοδοσίου
