Οι πολιτικοί στη
Σουηδία, δεν έχουν ασυλία, δεν έχουνε προνόμια, δεν παίρνουνε πολλά λεφτά και
ούτε οχήματα πολυτελείας.
Οι
νόμοι στη Σουηδία ως αναφορά τους πολιτικούς, είναι τελείως διαφορετικοί από
αυτούς που υπάρχουν στην Ελλάδα. Δεν παρέχονται πολυτέλειες, εξάλλου στην
Σουηδία ισχύει το “Κανείς δεν είναι ανώτερος από τους άλλους”.
Τι
συμβαίνει στη Σουηδία;
Όσο
περίεργο και να ακούγεται, η Σουηδία δεν παρέχει πολυτέλειες ή προνόμια στους
πολιτικούς της. Χωρίς κρατικά αυτοκίνητα και οδηγούς, οι Σουηδοί υπουργοί και
βουλευτές ταξιδεύουν με λεωφορεία και τρένα γεμάτα κόσμο. Δηλαδή, όπως ακριβώς
είναι και για τους πολίτες που εκπροσωπούν. Χωρίς το δικαίωμα στη βουλευτική
ασυλία, μπορούν να δικαστούν όπως κάθε άλλος πολίτης. Χωρίς προσωπικούς/ές
γραμματείς, τα τυπικά κοινοβουλευτικά τους γραφεία δεν ξεπερνούν τα οκτώ
τετραγωνικά μέτρα.
«Εγώ
πληρώνω τους πολιτικούς και δεν βλέπω το λόγο να τους προσφέρω μια χλιδάτη
ζωή», λέει ο Joakim Holm ο οποίος είναι Σουηδός πολίτης.
Οι
πολιτικοί που τολμάνε να σπαταλούν δημόσιο χρήμα πληρώνοντας ταξί, αντί να
χρησιμοποιούν το τρένο, καταλήγουν στα πρωτοσέλιδα.
Μέχρι
και στον πρόεδρο της Βουλής χορηγείται μια κάρτα για να χρησιμοποιεί τις
δημόσιες συγκοινωνίες. Μονάχα ο πρωθυπουργός έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί
ένα αυτοκίνητο σε μόνιμη βάση.
Τα
μέλη του σουηδικού κοινοβουλίου ζουν σε μικρά διαμερίσματα στην πρωτεύουσα.
Πλένουν και σιδερώνουν τα ρούχα τους σε κοινόχρηστα πλυντήρια, όπως και όλοι οι
υπόλοιποι. Αυτό μπορεί να φαίνεται φτωχό για τέτοια εξέχοντα άτομα, αλλά είναι
καλύτερο από ότι ήταν παλιότερα. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980, όλα τα
μέλη του κοινοβουλίου κοιμούνταν σε καναπέδες στα γραφεία τους.
