Το «πρόστυχο» ανθελληνικό αίτημα του πρωθυπουργού για δανεισμό των μαρμάρων του Παρθενώνα

 Ο πρέσβης στην Οθωμανική αυτοκρατορία της Βρετανίας, Τόμας Μπρους, κόμης του Ελγιν, το 1799 ξεκίνησε και αποκαθήλωσε τα γλυπτά από τις μετώπες και τα αετώματα του ναού, στον οποίον ναό τιμάτε η ανθρώπινη σοφία, του Παρθενώνα των Αθηνών, πράξη που ολοκλήρωσε το 1803.

Η ενέργεια του αυτή ήταν μια πρόστυχη πράξη εξαπάτησης, γιατί με το πρόσχημα ότι θα κατέβουν κάποια γλυπτά για να αποτύπωση και συντήρηση τους, τα φυγάδευσε στην Αγγλία.

Τα γλυπτά γι, αυτόν τον λόγο, επειδή ήταν προϊόν εξαπάτησης και κλοπής, έμειναν για πάνω από έναν αιώνα κρυμμένα.
Το 1936 το Βρετανικό μουσείο τα παρουσίασε για πρώτη φορά , σε μια έκθεση και έναν χώρο που έγινε αποκλειστικά για αυτά τα μάρμαρα.

Το 1983, με πρωτοβουλία της τότε υπουργού πολιτισμού Μ. Μερκούρη, ξεκίνησε προσπάθεια να γυρίσουν πίσω τα γλυπτά από το Βρετανικό μουσείο, σαν προϊόντα κλοπής.

Έγιναν πολλές προσπάθειες στην συνέχεια, πάρα πολλές προσωπικότητες και φορείς τάχτηκαν υπέρ της επιστροφής. Παρά πολλοί άνθρωποι μέσα στην Αγγλία, το κόμμα των Σκοτσέζων πατριωτών, η ΟΥΝΕΣΚΟ και τόσοι άλλοι συνταχτήκαν στο κίνημα για την επιστροφή των Γλυπτών.

Μάλιστα ο Άγγλος βουλευτής των φιλελευθέρων Mark Williams, ζήτησε να κατατεθεί νομοσχέδιο που να ακυρώνει την αγορά από τον κόμη του Ελγιν, ως προϊόντα μη σύννομης κατοχής.

Έτσι ανατέθηκε τον Οκτώβριο του 2011 από την κυβέρνηση, επί πρωθυπουργίας Σαμαρά, στο μεγάλο δικηγορικό γραφείο Doughty Street Chambers, με το οποίο συνεργάζεται και η παγκόσμια γνωστή Αμαλ Κλουνεϋ, να ξεκινήσει την δικαστική διαδικασία για την επιστροφή.

Το Μάιο του 2016 η εφημερίδα Guardian αποκάλυψε τη μυστική έκθεση με τις προτάσεις των Βρετανών δικηγόρων προς την ελληνική κυβέρνηση με απώτατο σκοπό την επιστροφή των Γλυπτών. Στις 141 σελίδες της γνωμοδότησης αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι: «Η Ελλάδα θα πρέπει να κινηθεί δικαστικά φέρνοντας τη Μεγάλη Βρετανία είτε ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο είτε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης». Στην έκθεση των νομικών διευκρινίζεται πως «υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η ελληνική πλευρά να κερδίσει το δικαστικό αγώνα και να δικαιωθεί».

Στην συνέχεια όμως επικράτησε η άποψη, "ότι αν τυχόν προχωρήσουν σε δικαστικό αγώνα στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο, όπου ξέρουμε ότι εκεί η Αγγλία έχει ισχυρά δύναμη και βγει μια καταδικαστική απόφαση για την Ελλάδα, τότε τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα στο μέλλον. Επειδή το ζήτημα είναι κυρίως ηθικό, πρόκειται δηλ. για προϊόντα κλοπής από το σημαντικότερο μνημείο της ανθρωπότητας, να συνεχίσουμε την πίεση σε αυτόν τον δρόμο".

Δυστυχώς αυτή η άποψη εκφράστηκε από τον ανεκδιήγητο υπουργό πολιτισμού επί κυβερνήσεως Τσίπρα, Νίκου Ξυδάκη που δήλωσε, «η οδός για τη διεκδίκηση της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα είναι η διπλωματική και η πολιτική».

Μία ακόμη παράξενη κίνηση από μια Ελληνική Κυβέρνηση σε ζητήματα που έχουν σχέση με κυριαρχικά δικαιώματα ή με διεκδικήσεις που αφορούν θέματα που άπτονται της Ελληνικής κληρονομιάς…

Έτσι βλέπουμε η Ελλάδα να μην έχει μια σταθερή γραμμή για το πως θα διεκδικήσει αυτά τα γλυπτά που ανήκουν σ, αυτό το μοναδικό στον κόσμο κόσμημα και απαύγασμα της τέχνης που λέγεται "Ναός της παρθένου Αθηνάς".

-Και έρχεται πάλι σήμερα ο Πρωθυπουργός της χώρας να ζητά, άκουσον άκουσον!, δανεισμό των γλυπτών!...

-Πετάνε από την χαρά τους οι Άγγλοι!...

-"Η Ελλάδα αναγνωρίζει την Αγγλία σαν νόμιμο κάτοχο των γλυπτών και ζητά να της τα δανείσει το Βρετανικό μουσείο!..." είναι οι περισσότεροι τίτλοι στις εφημερίδες και στα σχόλια τους.

-Και πως να μην τρελαθούν από τη χαρά τους, αφού όταν ζητάς κάτι για δανεισμό, αυτόματα θεωρείς ότι αυτό είναι ιδιοκτησία κάποιου αλλού!.-