Το
πιτσιρίκι σας λοιπόν μεγάλωσε. Ήρθε η ώρα να μπει στη ζωή. Φέτος πηγαίνει για
πρώτη χρονιά στο σχολείο. Πήρατε σάκα, μολύβια, προμηθευτήκατε βιβλία και
τετράδια. Μη γελιέστε, το σχολείο εξακολουθεί να είναι η είσοδος στον
αγωνιστικό και ανταγωνιστικό μας στίβο. Πρέπει λοιπόν να το πάρετε από το χέρι,
όχι μόνο για να το οδηγήσετε στην πόρτα του σχολείου, αλλά για να το εισαγάγετε
σε ένα τρόπο σκέψης που θα το βοηθήσει να κατακτά τη γνώση χωρίς να την
παπαγαλίζει.
Ο
ρόλος σας, λοιπόν, σπουδαίος και δύσκολος. Στην αρχή της πρώτης δημοτικού ο
γονιός πρέπει να είναι κοντά στο παιδί, όχι για να το "διαβάζει",
αλλά για να του διδάξει τους κανόνες της μελέτης. Να του δείξει, δηλαδή, πώς
πρέπει να συγκεντρώσει κοντά χρειάζεται, τα τετράδια και τα βιβλία, ανάλογα με
το πρόγραμμα της επόμενης ημέρας, Στη συνέχεια να του δείξει πως θα βάλει μια
σειρά στις εργασίες που έχει να κάνει. Ακολούθως να του εμφυσήσει την υπομονή
και την οργανωτικότητα μαθαίνοντάς του τον τρόπο με τον οποίο θα ολοκληρώνει
κάθε φορά τη μια σχολική του υποχρέωση, ώστε να αρχίσει την επόμενη. Να του
μάθει ακόμη να επιτηρεί και να ελέγχει αν τα έχει ολοκληρώσει όλα και αν έχει
τοποθετήσει τα πράγματά του στην τσάντα του για την επόμενη ημέρα.
Η
μελέτη θα πρέπει να γίνεται σε έναν καλά αεριζόμενο και φωτιζόμενο χώρο χωρίς
διασπάσεις, π.χ. την τηλεόραση ανοιχτή, φαγητό, αναψυκτικά κλπ. Είναι καλό να
γίνονται συχνά διαλείμματα και ο συνολικός χρόνος διαβάσματος να μην είναι
υπερβολικοί και να μη δίνονται πολλά έξτρα από τη μαμά ή τον μπαμπά.
Δεν πάτε εσείς στο σχολείο.
Μη βλέπετε την πορεία του παιδιού ως σημάδι της δικής σας καταξίωσης. Αυτό επιφορτίζει με άγχος το παιδί και μπορεί να λειτουργήσει αρνητικά. Να έχετε στο μυαλό σας ότι η ευτυχία του δεν εξαρτάται από την πορεία του στο σχολείο. Η ικανότητά του, όμως, να κρίνει, να συγκρίνει και να εκπαιδεύεται στην παραγωγή ενός προσωπικού έργου μπορεί να το οδηγήσει στην ικανοποίηση. Γι' αυτό, αργότερα ο ρόλος του γονιού θα πρέπει να είναι απλώς η επίβλεψη και, από τη δευτέρα δημοτικού κι έπειτα, θα πρέπει να μόνο ο τελικός έλεγχος και η υποστήριξη σε κάποιες απορίες του παιδιού.
Δεν πάτε εσείς στο σχολείο.
Μη βλέπετε την πορεία του παιδιού ως σημάδι της δικής σας καταξίωσης. Αυτό επιφορτίζει με άγχος το παιδί και μπορεί να λειτουργήσει αρνητικά. Να έχετε στο μυαλό σας ότι η ευτυχία του δεν εξαρτάται από την πορεία του στο σχολείο. Η ικανότητά του, όμως, να κρίνει, να συγκρίνει και να εκπαιδεύεται στην παραγωγή ενός προσωπικού έργου μπορεί να το οδηγήσει στην ικανοποίηση. Γι' αυτό, αργότερα ο ρόλος του γονιού θα πρέπει να είναι απλώς η επίβλεψη και, από τη δευτέρα δημοτικού κι έπειτα, θα πρέπει να μόνο ο τελικός έλεγχος και η υποστήριξη σε κάποιες απορίες του παιδιού.
Θα
μάθετε πολλά για την προσωπικότητα του παιδιού σας από τον τρόπο που αντιδρά
στη διαδικασία της μελέτης. Από τον καθοδηγητικό σας θώκο θα μεταπηδήσετε
πολλές στη θέση του μαθητή. Βλέπετε, και για σας είναι η παρθενική φορά.
Καθοδηγήστε, λοιπόν, με αγάπη και φροντίδα το μικρό σας κλωσόπουλο χωρίς άγχος
και υψηλές προσδοκίες και όλα όσα επιθυμείτε θα έρθουν μόνα τους.