Πολλοί
υποστηρίζουν ότι η περίοδος της εγκυμοσύνης είναι η πιο όμορφη αλλά και η πιο
αγχωτική περίοδος στη ζωή της γυναίκας. Η αίσθηση ότι μέσα στο σώμα της η
γυναίκα φέρει ένα νέο πλάσμα, τον καρπό της αγάπης και της αρμονικής σχέσης με
το σύζυγό της, την κάνει να νιώθει περήφανη, ικανοποιημένη αλλά ταυτόχρονα να
ανησυχεί για το αν θα το διαπαιδαγωγήσει σωστά αν θα εκτελέσει σωστά το ρόλο
της. Στην περίοδο της εγκυμοσύνης αναπτύσσεται το μητρικό συναίσθημα, η
λεγόμενη μητρότητα κάτι που ενυπάρχει σε όλες τις γυναίκες, αλλά εκείνη την
περίοδο αρχίζει και διαφαίνεται έντονα. Βέβαια η μητρότητα δεν υπάρχει σε όλες
τις γυναίκες στον ίδιο βαθμό, γιατί εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες. Ο πιο
σημαντικός παράγοντας είναι η ωριμότητα, (ψυχολογική και σωματική) της
γυναίκας. Η γυναίκα που έχει ωριμάσει πνευματικά, ηθικά και σωματικά,
αντιλαμβάνεται πιο βαθιά και ουσιαστικά την έννοια της μητρότητας, από κάποια
άλλη που είναι ανώριμη στην ηλικία ή στον τρόπο σκέψης .Ένας άλλος παράγοντας
είναι η στάση που έχει υιοθετήσει η μέλλουσα μητέρα απέναντι στο βρέφος που θα
φέρει στον κόσμο. Δηλαδή, αν το παιδί είναι επιθυμητό και από τους δύο γονείς,
ή αν η ίδια δεν ήθελε να μείνει έγκυος για διάφορους λόγους. Σημασία, επίσης,
έχει το πώς αντιμετωπίζει την φάση της εγκυμοσύνης, την στιγμή του τοκετού και
τον θηλασμό. Αναλυτικότερα: Αν πιστεύει ότι η διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι
μια όμορφη περίοδος της ζωής της, ή αν έχει προκαταλήψεις αισθητικού χαρακτήρα
(πάχος, ή ότι δεν είναι αρεστή), αν φοβάται τους πόνους και την ταλαιπωρία του
τοκετού και τέλος αν έχει αποφασίσει να θηλάσει το παιδί της ή όχι. Σημαντικός
παράγοντας για την ανάπτυξη της μητρότητας, είναι κοι οι σχέσεις που έχει η
γυναίκα με τον σύζυγό της, αν δηλ. της συμπαραστέκεται, αν την αγαπά και αν ο
ίδιος επιθυμεί το παιδί. Ας μην ξεχνάμε ότι την περίοδο αυτή η γυναίκα έχει
αυξημένες απαιτήσεις και ανάγκες· ανάγκες για φροντίδα, ενδιαφέρον, αγάπη,
επιβεβαίωση και συνεχή προσοχή κυρίως από το σύζυγό της. Κάποια επιπλέον
στοιχεία τα οποία παίζουν θετικό ρόλο στην ανάπτυξη της μητρότητας είναι τα
εξής :α) Να αγαπά το σύζυγό της και να έχουν μια αρμονική σχέση συμβίωσης. β)
Να έχει καλές σχέσεις με την μητέρα της, γιατί παίρνει η ίδια θετικά μηνύματα
και πρότυπα για την σχέση που θα έχει με το παιδί της και γ) Το πόσο επιθυμεί η
ίδια το παιδί και κατά πόσο το βλέπει ως ευτυχές γεγονός ή ως εμπόδιο στη ζωή
της. Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι μια γυναίκα γίνεται μητέρα, όταν
συνειδητοποιήσει τις ευθύνες που θα έχει για το παιδί της και η κρίση της είναι
τόσο αναπτυγμένη ώστε να μπορεί η ίδια να την εμπιστεύεται και να πιστεύει ότι
η κάθε της ενέργεια αποβαίνει για το καλό του. Ας δούμε όμως ποιος είναι ο
ρόλος της μέλλουσας μητέρας προς το παιδί της. Κατ' αρχήν, θα πρέπει να κάνει
έναν προγεννητικό έλεγχο, -μαζί με τον σύζυγο- για να προλάβει δυσάρεστες
συνέπειες. Αλλά και καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, πρέπει να
προσέχει ιδιαίτερα την διατροφή της, να μην καπνίζει, να μην πίνει αλκοόλ και
αν μπορεί να γυμνάζεται, κάτι που θα την ωφελήσει για να διατηρήσει την φόρμα
της, αλλά και πιστεύεται ότι η γυμναστική την ευνοεί και την στιγμή του
τοκετού. Πρέπει να είναι χαρούμενη και ευδιάθετη, να νιώθει περήφανη για το
παιδί της, να μην αγχώνεται ή εκνευρίζεται γιατί κάθε συναισθηματική φόρτιση
έχει επιβλαβείς επιδράσεις στο έμβρυο. Τέλος, καλό θα είναι να προσπαθεί να
ενημερώνεται για την κατάσταση που βρίσκεται και για την στιγμή του τοκετού από
ειδικούς, από βιβλία και από γνωστούς της, για να μπορεί να χειριστεί κατάλληλα
οποιαδήποτε περίσταση της τύχει.
