Οι
μαθησιακές δυσκολίες είναι από τους πιο συχνούς λόγους προβλημάτων και
αποτυχιών στο σχολείο. Για κάθε 10 παιδιά σχολικής ηλικίας το ένα τουλάχιστο
παρουσιάζει μαθησιακές δυσκολίες.
Τα
παιδιά αυτά έχουν συνήθως ένα κανονικό επίπεδο εξυπνάδας, προσπαθούν έντονα να
ακολουθούν τις οδηγίες που τους δίνονται, κάνουν προσπάθειες να παραμένουν συγκεντρωμένα
και επιδιώκουν να είναι καλοί μαθητές στο σχολείο και να συμπεριφέρονται καλά
και στο σπίτι.
Παρά
τις προσπάθειές τους αυτές όμως δεν καταφέρνουν να διεκπεραιώνουν τις σχολικές
εργασίες και μένουν πίσω σε σχέση με τους συνομήλικους τους.
Υπάρχουν
πολλοί λόγοι για τους οποίους ένα παιδί μπορεί να μη προχωρά καλά στο σχολείο
και αυτό το γεγονός δημιουργεί σοβαρές ανησυχίες στους γονείς τους. Εκείνο που
είναι σημαντικό είναι να αναγνωρισθεί η ακριβής αιτία του προβλήματος για να
γίνει η κατάλληλη εξειδικευμένη και εξατομικευμένη για την περίπτωση
αντιμετώπιση.
Σύμφωνα
με τα πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα πιστεύεται ότι οι μαθησιακές δυσκολίες
οφείλονται σε δυσλειτουργίες του κεντρικού νευρικού συστήματος που επηρεάζουν
τις ικανότητες λήψης, επεξεργασίας και μετάδοσης των πληροφοριών.
Μερικά
από τα παιδιά αυτά είναι υπερκινητικά, δεν μπορούν να συγκεντρωθούν και
αφαιρούνται εύκολα. Ο χρόνος κατά τον οποίο μπορούν να συγκεντρωθούν και να
δώσουν προσοχή σε κάτι είναι μικρός. Δεν μπορούν να καθίσουν ήσυχα στον ίδιο
τόπο έστω και για λίγο. Επίσης υπάρχουν οικογένειες που έχουν οικογενειακό
ιστορικό με ανάλογες περιπτώσεις.
Οι
γονείς πρέπει να είναι ενήμεροι για τα πιο συχνά σημεία που μπορεί να
παρουσιάσουν παιδιά που έχουν μαθησιακές δυσκολίες. Είναι σημαντικό διότι μια
έγκαιρη θεραπευτική προσέγγιση μπορεί να αποτρέψει την εξέλιξη της κατάστασης
σε πολύ χειρότερο επίπεδο. Τα σημεία αυτά είναι:
το
παιδί παρουσιάζει δυσκολίες στο να καταλαβαίνει και να ακολουθεί οδηγίες
το
παιδί έχει δυσκολίες στο να θυμάται τι του έχει μόλις πει κάποιος
παρουσιάζει
προβλήματα στο διάβασμα, στη γραφή, στην ορθογραφία, στα μαθηματικά και έτσι
αποτυγχάνει στο να κάνει σωστά τις σχολικές εργασίες
έχει
δυσκολίες να ξεχωρίζει το δεξί από το αριστερό, να αναγνωρίζει τις λέξεις και
έχει τάση να εναλλάσσει τα γράμματα, τους αριθμούς (πχ συγχύζει το 36 με το 63)
και τις λέξεις.
παρουσιάζει
δυσκολίες συντονισμού στο περπάτημα, στα αθλήματα και σε δραστηριότητες όπως το
να κρατά ένα μολύβι ή να δέσει τα ράμματα των παπουτσιών του
χάνει
εύκολα ή τοποθετεί σε λάθος τόπο τις σχολικές εργασίες του, τα βιβλία του και
άλλα αντικείμενα
έχει
δυσκολίες στο να αντιληφθεί πλήρως την έννοια του χρόνου και συγχύζεται για
παράδειγμα από έννοιες όπως χθες, σήμερα, αύριο
Όταν
παρουσιάζονται τέτοια προβλήματα είναι πολύ σημαντικό να τύχουν μιας
ολοκληρωμένης αντιμετώπισης από ένα ειδικό, ο οποίος να είναι σε θέση να
αξιολογήσει όλες τις διαφορετικές πτυχές του προβλήματος του παιδιού.
Οι
μαθησιακές δυσκολίες στα παιδιά μπορούν ν' αντιμετωπισθούν με επιτυχία. Ειδικοί
όπως παιδοψυχίατροι και παιδοψυχολόγοι μπορούν να βοηθήσουν και να συντονίσουν
τη βοήθεια για το παιδί σε συνεργασία με τους γονείς και το σχολείο του
παιδιού.
Εάν
το πρόβλημα αυτό δεν αναγνωριστεί και αντιμετωπισθεί έγκαιρα μπορεί να έχει δυσάρεστη
εξέλιξη διότι το παιδί θα μπει πλέον σ' ένα φαύλο κύκλο. Τα προβλήματα μάθησης
θα συσσωρευτούν στο Δημοτικό σχολείο και μετά θα επιδεινωθούν και θα επιφέρουν
νέα προβλήματα στο Γυμνάσιο.
Το
παιδί στην προσπάθειά του να μάθει, θα απογοητεύεται όλο και περισσότερο, θα
έχει συναισθηματικά προβλήματα και θα του δημιουργηθούν αισθήματα χαμηλής
αυτοεκτίμησης λόγω των επανειλημμένων αποτυχιών. Μάλιστα μερικά από τα παιδιά
αυτά μπορεί να μην έχουν καλή συμπεριφορά στο σχολείο διότι προτιμούν να
φαίνονται περισσότερο "κακά" παιδιά παρά να φαίνονται χαμηλών
ικανοτήτων.
Η
αντιμετώπιση πρέπει να είναι εξατομικευμένη ανάλογα με τα ιδιαίτερα
χαρακτηριστικά του κάθε παιδιού, να λαμβάνει υπ' όψη την οικογενειακή του
κατάσταση, αξιολόγηση του μορφωτικού επιπέδου και συνεργασία με το σχολείο του
παιδιού.
Η
βοήθεια που χρειάζεται μπορεί να αφορά μόνο το παιδί αλλά μπορεί και όλη η
οικογένεια να χρειάζεται κάποια θεραπευτική προσέγγιση. Είναι σημαντικό να
ληφθούν μέτρα τόνωσης της αυτοπεποίθησης του παιδιού και να βοηθηθεί και η
υπόλοιπη οικογένεια να αντιληφθεί και να προσαρμοστεί στην κατάσταση.
Σε
μερικές περιπτώσεις μπορεί να χρειάζεται εξειδικευμένη εκπαιδευτική φροντίδα ή
ακόμα λογοθεραπεία. Σε περιπτώσεις που υπάρχει υπερκινητικότητα μπορεί να
χρειαστούν και φάρμακα.
Οι
γονείς παρακολουθώντας την εξέλιξη των παιδιών τους είναι συχνά οι πρώτοι που
αντιλαμβάνονται ότι το παιδί τους μπορεί να έχει κάποιο πρόβλημα μαθησιακό,
συμπεριφοράς ή συναισθηματικό. Είναι σημαντικό σε τέτοιες περιπτώσεις να ζητούν
εξειδικευμένη βοήθεια για ν' αντιμετωπισθούν έγκαιρα και αποτελεσματικά τέτοιες
καταστάσεις.
