Οι
αρκούδες, οι ελέφαντες, οι τίγρεις και όλα τα άλλα ζώα που συναντά κανείς σε
κάποιο τσίρκο, δεν οδηγούν για ευχαρίστησή τους ποδήλατα, ούτε στέκονται στο
κεφάλι τους και ισορροπούν πάνω σε μπάλες, ούτε πηδούν μέσα από πύρινα
στεφάνια, επειδή είναι στη φύση τους. Εκτελούν όλα τα παραπάνω επειδή φοβούνται
για το τι θα τους συμβεί, εάν δεν το εκτελέσουν!
Για τα ζώα στα τσίρκο δεν υπάρχει η λεγόμενη “θετική παρότρυνση”, αλλά μόνο
διάφοροι βαθμοί τιμωρίας, βασανισμού και στέρησης, σε περιπτώσεις ανυπακοής.
Για να τα αναγκάσουν να εκτελέσουν όλα αυτά τα δυσάρεστα και χωρίς νόημα κόλπα,
οι “εκπαιδευτές” χρησιμοποιούν μαστίγια, πάρα πολύ στενά κολάρα, φίμωτρα,
ράβδους ηλεκτροσόκ και μια σειρά άλλων επώδυνων εργαλείων.
Στα τσίρκο, όλα τα ζώα υφίστανται απίστευτη σωματική, αλλά και ψυχολογική βία, πέρα από κάθε φαντασία. Εκατοντάδες “κρυφά” βίντεο από εκπαιδεύσεις αποκαλύπτουν τη βία σε όλο της το μεγαλείο: ελέφαντες ξυλοφορτώνονται άγρια με σιδερένια ρόπαλα και ηλεκτροφόρες ράβδους, αιλουροειδή τραβιούνται βάναυσα με μεγάλες βαριές αλυσίδες, οι οποίες είναι δεμένες ασφυκτικά γύρω από το λαιμό τους και χτυπιούνται και αυτές με μεταλλικές ράβδους και ακριβώς η ίδια τακτική εφαρμόζεται σε αρκούδες και χιμπατζήδες.
Στα τσίρκο, όλα τα ζώα υφίστανται απίστευτη σωματική, αλλά και ψυχολογική βία, πέρα από κάθε φαντασία. Εκατοντάδες “κρυφά” βίντεο από εκπαιδεύσεις αποκαλύπτουν τη βία σε όλο της το μεγαλείο: ελέφαντες ξυλοφορτώνονται άγρια με σιδερένια ρόπαλα και ηλεκτροφόρες ράβδους, αιλουροειδή τραβιούνται βάναυσα με μεγάλες βαριές αλυσίδες, οι οποίες είναι δεμένες ασφυκτικά γύρω από το λαιμό τους και χτυπιούνται και αυτές με μεταλλικές ράβδους και ακριβώς η ίδια τακτική εφαρμόζεται σε αρκούδες και χιμπατζήδες.
Σε
πολλά τσίρκο έχουν καταγραφεί ακόμα και περιστατικά χρήσης καμινέτων και φωτιάς
ως μέσο “εκπαίδευσης” σε ελέφαντες. Όλα τα ζώα στα τσίρκο, ανεξάρτητα από το
είδος που ανήκουν έχουν φάει πάρα πολύ άγριο ξύλο, για να σπάσει η θέλησή τους
και να αναγκαστούν να κάνουν τα “κόλπα” που διασκεδάζουν το κοινό.
Εξίσου
βασανιστική είναι και η μετακίνηση των δυστυχισμένων αυτών ζώων, από πόλη σε
πόλη και από χώρα σε χώρα, μέσα σε μικροσκοπικά βαγονέτα, τρέιλερ ή φορτηγά.
Στα ταξίδια αυτά τα οποία μπορεί να διαρκέσουν πολλές μέρες, τα ζώα είναι
εκτεθειμένα σε ακραίες καιρικές συνθήκες όπως αβάσταχτη ζέστη και πολύ χαμηλές
θερμοκρασίες, χωρίς πρόσβαση σε τροφή ή νερό και φυσικά χωρίς την παρακολούθηση
κάποιου κτηνιάτρου. Ταξιδεύουν περιορισμένα σε βρώμικα κελιά στα οποία
κοιμούνται, αφοδεύουν και ουρούν-όλα αυτά στον ίδιο χώρο.
Στα
ίδια αυτά κελιά περνάνε και όλη τους την ζωή, εκτός από τις ώρες που
“εκπαιδεύονται”, δηλαδή που κακοποιούνται και από τις ώρες των παραστάσεων του
τσίρκο. Στερημένα ζώα από όλα όσα είναι για αυτά η φύση τους, δέσμια στα χέρια
του πλέον σαδιστικού ζώου: του ανθρώπου.
Σε πολλές χώρες τα τσίρκο με ζώα έχουν απαγορευτεί εξολοκλήρου. Η πρώτη χώρα παγκοσμίως που απαγόρευσε τα τσίρκο με ζώα ήταν η Βολιβία το 2009 και ακολούθησε το Περού το 2011. Το 2012 η απαγόρευση τέθηκε σε ισχύ και στη χώρα μας, ενώ ακολούθησαν την ίδια χρονιά, η Κύπρος, η Παραγουάη, η Κολομβία και η Ολλανδία και η Σλοβενία.
Σε πολλές χώρες τα τσίρκο με ζώα έχουν απαγορευτεί εξολοκλήρου. Η πρώτη χώρα παγκοσμίως που απαγόρευσε τα τσίρκο με ζώα ήταν η Βολιβία το 2009 και ακολούθησε το Περού το 2011. Το 2012 η απαγόρευση τέθηκε σε ισχύ και στη χώρα μας, ενώ ακολούθησαν την ίδια χρονιά, η Κύπρος, η Παραγουάη, η Κολομβία και η Ολλανδία και η Σλοβενία.
Στην
Ελλάδα, λοιπόν, δεν πρόκειται λοιπόν να δεις κάποιο τσίρκο με ζώα, λόγο
νομοθεσίας. Αν ταξιδεύεις σε χώρες του εξωτερικού όπου ακόμα επιτρέπονται τα
τσίρκο με ζώα, μην τα στηρίζεις. Μην στηρίζεις την διασκέδαση σου πάνω στον
ατελείωτο πόνο και στη φρίκη των άλλων! Υπάρχουν τσίρκο τα οποία δεν
χρησιμοποιούν ζώα στις παραστάσεις τους, αλλά ακροβάτες, ζογκλέρ και κλόουν και
στα οποία δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην πάς.. Σε αυτά τα τσίρκο κανένα ζώο
δεν βλάπτεται και δεν διαλύεται σωματικά και ψυχικά.
Ανάλογη τύχη έχουν και οι αρκούδες που είναι αιχμάλωτες στα χέρια τσιγγάνων, σε πολλές επαρχιακές πόλεις της Ευρώπης και όχι μόνο. Και αυτές υπόκεινται σε αμέτρητα βασανιστήρια τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά, προκειμένου να μάθουν να εκτελούν τα κόλπα που επιφέρουν κέρδη στους τσιγγάνους, σε διάφορα πανηγύρια.
Ανάλογη τύχη έχουν και οι αρκούδες που είναι αιχμάλωτες στα χέρια τσιγγάνων, σε πολλές επαρχιακές πόλεις της Ευρώπης και όχι μόνο. Και αυτές υπόκεινται σε αμέτρητα βασανιστήρια τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά, προκειμένου να μάθουν να εκτελούν τα κόλπα που επιφέρουν κέρδη στους τσιγγάνους, σε διάφορα πανηγύρια.
Οι
σταθερές πρακτικές εκπαίδευσης μιας αρκούδας για ν α “μάθει” να χορεύει είναι
ξερίζωμα ή σπάσιμο δοντιών, υπερβολικά άγριο ξύλο για να της σπάσουν την θέληση
και φυσικά το να την βάζουν να σταθεί πάνω σε αναμμένα κάρβουνα την ώρα που
παίζει μουσική. Έτσι αργότερα και μόνο υπό τον ήχο της μουσικής, η αρκούδα
θυμάται τον φριχτό πόνο από το κάψιμο των κάρβουνων και αναπήδα, ώστε ο κόσμος
να πιστεύει πως χορεύει. Πέρα από την νομοθεσία που το απαγορεύει στην
Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2007, ευτυχώς και η μη συμμετοχή κοινού σε ένα τέτοιο
θέαμα, έχει σχεδόν επιφέρει την εξάλειψή του βάρβαρου αυτού θεάματος.
Δες πως υποφέρουν τα
ζώα στα τσίρκο.
Το διαβάσαμε στο: www.269lifegreece.gr
Σημ. Αυτή η
αναδημοσίευση στόχο έχει την επιπλέον ενημέρωση με σκοπό να προκαλέσει διάλογο
και να εκφρασθούν γόνιμες απόψεις.