Εικαστικό Δρώμενο στην ομαδική έκθεση «Nόστιμον Ήμαρ» ~ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

της Αναστασίας Ζ. Καρακίτσου(*)

Ένα εικαστικό δρώμενο από τον ηθοποιό, σκηνοθέτη και εικαστικό Γιώργο Κακή–Κωνσταντινάτο έδωσε πνοή σε μια αξιόλογη ομαδική έκθεση που επιμελήθηκαν οι κυρίες Εύα Καϊράκη και Μαρία-Μόσχα Καρατζόγλου (αμφότερες μέλη της Εταιρείας Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης), καθώς έγινε η διαχρονική οπτικοποίηση της ελληνικής ψυχής. Συγκεκριμένα, τη Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2018, στο Ψηφιακό Μουσείο Σμύρνης και Νέας Σμύρνης, Αττικής, εγκαινιάσθηκε η εικαστική έκθεση ΝΟΣΤΙΜΟΝ ΗΜΑΡ (Ημέρα της Επιστροφής), το θέμα της οποίας συνιστούσε διασύνδεση και αναφορά στις χαμένες, αλλά πάντοτε ζωντανές στη μνήμη και την ελληνική συνείδηση, πατρίδες της Ιωνίας, του Πόντου, της Αττάλειας, της Κύπρου.

Ο κ.Γιώργος Κακής-Κωνσταντινάτος διαγράφοντας τα ατομικά χαρακτηριστικά της δικής του προσωπικότητας πίσω από μια γάζα/μάσκα, ενδύθηκε το λευκό της Ιωνίας και του μαρμάρου, τυλίχθηκε με την πορφύρα του Βυζαντίου και κινήθηκε ανάμεσα στα έργα. Συνομίλησε μαζί τους με την βουβή γλώσσα του σώματος και του ρυθμού, χάραξε διαδρομές μνήμης και τόνισε την σημασία του παρελθόντος στην κατανόηση του παρόντος, επισημαίνοντας το γεγονός πως ο ελληνισμός αντιλαμβάνεται τα μαρτύριά του ως λόγους περηφάνειας ενός ανυπότακτου πνεύματος που διατρέχει την ιστορία από την αρχαιότητα ως σήμερα. Η κορύφωση της δραματικής πορείας συντελέσθηκε μπροστά στο έργο «Στη μνήμη του Άγνωστου Έλληνα» της Φωτεινής Καλλέργη, ως ταπεινό προσκύνημα στο μνήμα/μνήμη/τάφο του αφανούς Έλληνα που θυσιάσθηκε για τα ιδεώδη του κι ακόμη περιμένει δικαίωση.

Έτσι, με τον δικό του μοναδικό τρόπο, ο κ.Κακής-Κωνσταντινάτος έδωσε παλμό και ζωή στην έκθεση που έγινε ένα αδιαίρετο όλον, αγκαλιάζοντας όλους τους παριστάμενους και τα έργα των 33 συμμετεχόντων καλλιτεχνών(**), μετατρέποντας τελικά τα εγκαίνια σε εμπειρία υψηλής αισθητικής αξίας.

(**) Ιωάννα Αλεξανδρή, Κύρα Αλιγιζάκη, Αντώνης Αντζουλίδης, Θεοδώρα Ασπρογενίδου, Μαργαρίτα Βασιλάκου, Δημοσθένης Δαββέτας, Κώστας Ευαγγελάτος, Harriet Hedden, Γεράσιμος Θωμάς, Φωτεινή Καλλέργη, Νεφέλη-Εκάτη Κατσαρού, Ελισάβετ Κεχαγιά, Αντωνία Μαντζούκα, Μανώλης Μεραμπελιώτης, Λιάνα Μερτζάνη, Σταυρούλα Μιχαλοπούλου, Βίκη Μπέτσου, Σοφία Μπόμπολη, Γιώργος Μπουζούνης, Δανάη Nagel, Δανάη Νικολαϊδη-Κωτσάκη, Κρίτωνας Παπαδόπουλος, Σοφία Παπαδοπούλου, Στυλιανή Παπαθανασίου, Ηλίας Παπανικολάου, Άντα Πετρανάκη, Ζωή Σεκλειζιώτη, Γιάννις Στεφανάκις, Κωνσταντίνα Συλίκου, Στάθης Σωτήρχος, Παναγιώτης Τανιμανίδης, Μάγια-Γαλάτεια Ταπεινού, Ιωάννα Χριστάκου

(*) πτυχιούχος τμήματος : Ιστορία και Θεωρία της Τέχνης (ΑΣΚΤ), πτυχιούχος ΠΜΣ: Επικοινωνία και Ρητορική των Μέσων (ΠΑΝΤΕΙΟ)

Θέατρο.

«Το Παραμύθι χωρίς Όνομα»

Συγγραφέας : Ιάκωβος Καμπανέλλης

Διασκευή του έργου

γιά τις ανάγκες Σχολικής Παιδικής Σκηνής,

εν προκειμένω τού 21ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών

Κατευθύνσεις :

1.Τα λόγια των 9 σκηνών, θα αφαιρεθούν τόσο όσο να μείνει νευρωμένο

το νόημα τους.

2.Αυτό συνάδει και με το ότι τα παιδιά θέλουν δράση·

να βιώσουν τα λόγια και να καταλάβουν τι διαδραματίζεται

μέσα από μιά δράση – παιχνίδι, που να τους αφορά.

3.Επίσης τα Παιδιά δεν θα πάρουν φωτοτυπημένα χαρτιά.

Ότι λόγια έχουν να πούν θα τους δοθούν προφορικά, και θα τα γράψουν με τα χέρια τους. για να τα δει η ψυχή τους· εργόχειρο(!)· γιά να περάσει από μέσα τους το έργο.

4.Τα τραγούδια ως χορωδιακά ενέχουν τον κίνδυνο να μην κατεβούν κάτω τα λόγια. Δύο λύσεις: Ή θα προλογίζονται (ο ένας, και μετά όλοι· -ο δε ένας, μπορεί να αλλάζει). Ή θα ανατεθούν σε 8 παιδιά (τόσα είναι τα τραγούδια), ή καλύτερα σε 8 τριάδες παιδιών, που θα το τραγουδούν όλα μαζί ή μιά το ένα μιά το άλλο, ενώ τα άλλα 2, την μελωδία θα ισοκρατούν ή θα σιωπούν.

Πράξη Πρώτη

Σκοτάδι

(«και εγένετο σκότος και εγένετο φως, ημέρα μία»

- από το σκοτάδι ξεκινάμε γιά το φως...)

Τραγούδι «Κι ήταν που λέτε μιά φορά...»

Ξεκινά στο σκοτάδι· a capella

Φως

πάνω στα παιδιά που λένε το τραγούδι.

Τραγούδι τελειώνει...

Φως σβήνει, ενώ...

Φως ανοίγει πάνω στον Βασιλιά, και τα...

Παιδιά που τραγούδησαν αποσύρονται