ΤΣΟΚΤΟΥΡΙΔΟΥ ΠΑΡΘΕΝΑ
Γύρεψε ο ζήτουλας την
αγάπη
στο παλάτι του Πλούτου
μα η Αλαζονεία κι η
Ξιπασιά τον πέταξαν
και πάλι έξω στον δρόμο.
Βρήκε την αλήθεια της
όμως γυρνώντας
στα φτωχά σοκάκια της
Απλότητας
και της Σεμνότητας
στις ψυχές των ανθρώπων
του «δούναι»
δίχως το «λαβείν»,
μακριά από το ψέμα,
το συμφέρον, το αλισβερίσι.
Εκεί όπου η αγάπη ήταν
φωλιασμένη
δίχως όρια κι αποστάσεις
στις ψυχές των ταπεινών
και των καταφρονεμένων.
Εκεί όπου μπορούσε κανείς
να τους απαγορέψει να
βλέπουν,
ν' ακούν ή να μιλούν,
όχι όμως την ελευθερία ν'
αγαπούν.
Εκεί όπου οι άνθρωποι
δεν φοβούνταν την αγάπη.
Ήταν οι άνθρωποι του Θεού
που δεν θα επέτρεπαν ποτέ
σε κανέναν
να νικηθούν, γιατί δεν
γνώριζαν
τι ήταν η αποχή ή η φυγή
από την αλήθεια της.
Ο ζήτουλας βρήκε το στέκι
του!...
