Το θέμα της βίας κατά των γυναικών μέσα στην οικογένεια,
τέθηκε από το Γυναικείο Κίνημα στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 στην Ευρώπη και
Αμερική και μετά την μεταπολίτευση στην Ελλάδα, όταν οργανώθηκαν αυτόνομες
γυναικείες ομάδες με φεμινιστικά αιτήματα.
Το 1986 η Γενική Γραμματεία Ισότητας έθιξε για πρώτη φορά σε
κυβερνητικό επίπεδο το θέμα αυτό και ζήτησε από
ομάδα γυναικών επιστημόνων, μια μελέτη προσέγγισης του
προβλήματος από
γυναικεία σκοπιά και προτάσεις για κρατική παρέμβαση. Το 1988 η Γενική Γραμματεία Ισότητας δημιούργησε το
Κέντρο Υποδοχής Κακοποιημένων Γυναικών στην Αθήνα και το 1993 σε συνεργασία με
τον Δήμο Αθηναίων, δημιουργήθηκε Ξενώνας για τις κακοποιημένες γυναίκες και τα
παιδιά τους.
Από τότε μέχρι σήμερα αρκετά από τα αιτήματα του γυναικείου
κινήματος έχουν κατακτηθεί και σε άλλα έχει αλλάξει ο τρόπος διεκδίκησης τους.
Όμως η «αθέατη βία» όπως ονομάζεται η βία μέσα στο σπίτι εξακολουθεί να αποτελεί μια σιωπηλή πτυχή της
καθημερινής ζωής πολλών γυναικών.
Οι γυναίκες είναι ακόμη τα κύρια θύματα της δημόσιας και της
ιδιωτικής βίας σε παγκόσμια κλίμακα. Το ζήτημα της κακοποίησης των γυναικών από
τους συζύγους, εραστές, αδελφούς η πατέρες
δεν είναι μόνον ένα «γυναικείο θέμα» αλλά έχει ευρύτερες προεκτάσεις
ψυχολογικές, ιατρικές, νομικές και κοινωνιολογικές .
Απαιτεί τη συνεργασία των γυναικείων οργανώσεων και όλων των
κοινωνικών και επαγγελματικών φορέων που έρχονται σε επαφή με τους δράστες και
τα θύματα κακοποίησης, αλλά και την ευαισθητοποίηση του κοινού πάνω στα θέματα
ενδοοικογενειακής βίας γενικότερα.
Ορισμός των μορφών βίας κατά των γυναικών
Η βία κατά των γυναικών μέσα στην οικογένεια περιλαμβάνει
τις εξής μορφές:
κακοποίηση
|
|
σεξουαλική
παρενόχληση
|
|
βιασμό και ασέλγεια
|
Η κακοποίηση γυναικών αναφέρεται στην άσκηση σωματικής,
ψυχικής, οικονομικής ή /και σεξουαλικής βίας σε μια γυναίκα από το σύζυγο ή τον
ερωτικό σύντροφο, νυν ή πρώην, με στόχο "την επιβολή ελέγχου". Ο όρος
συμπεριλαμβάνει επομένως και το βιασμό στο ζευγάρι, με ή χωρίς γάμο. Ο ευρύτερος
όρος "κακοποίηση γυναικών στην οικογένεια" αναφέρεται επιπλέον στην
άσκηση βίας σε μια γυναίκα από πατέρα ή αδελφό η άλλο συγγενικό πρόσωπο, αλλά και στην άσκηση βίας σε ηλικιωμένες γυναίκες
από τα παιδιά τους.