Μπέρδεψα το αληθινό και το φανταστικό
και το έκανα ζωή μου,
για να ενισχύσω τις πιθανότητες
να συναντήσω την ευτυχία κάπου στο ενδιάμεσο.
Εκεί που τα αστέρια
ανοίγουν τον δρόμο στο αδύνατο
και που τα παραμύθια
διαδίδονται στόμα με στόμα.
Κάθε βράδυ που τα βλέφαρα μου κλείνουν,
μια νεράιδα που γνωρίζω από παλιά
μου δανείζει τα φτερά της για να πετώ.
Τα φορώ προσεχτικά και πετώ
από αστέρι σε αστέρι
αναζητώντας χρώματα
έτσι όπως τα μάτια μου ζητάνε να τα δουν.
Πετώ σε αναμνήσεις
και ψάχνω διαδρομές να κατευθύνω
κρυφές ελπίδες και μυστικές ευχές.
