Ο χωρισμός!... Ιδιαίτερη ερωτική
συγκίνηση!...
Το άψυχο δέντρο - η θλίψη
της φύσης - εκπροσωπεί τον ανθρώπινο πόνο και την πίστη στον αληθινό έρωτα.
Τύψεις, για το γεγονός
του χωρισμού, από το δέντρο, επειδή ήταν μάρτυρας της ιερής υπόσχεσης του
ερωτικού ζεύγους.μήπως και είχε κι αυτό την ευθύνη!...
Στην Ποντιακή διάλεκτο
Χαμόμηλον
-Και ντ'
έπαθες, χαμόμηλον και στέκεις μαραιμένον;
Γιάμ' η ρίζα
σ' εδίψασεν, γιάμ' ο καρπός σ' ελλάεν
Γιαμ' ασά
χαμηλόκλαδα σ' κανέναν εζαλίεν;
-Νιά η ρίζα μ'
εδίψασεν, νιά ο καρπό μ' ελλάεν
Νιά ασά
χαμηλόκλαδα μ' κανέναν εζαλίεν.
Έναν κορίτσ'
κι έναν παιδίν ση ρίζα μ' εφιλέθαν
Κι εποίκαν
όρκον κι όμνισμαν, να μη εφτάν' χωρισίαν
Ατώρα
εχωρίγανε, γιάμ' έχω ασό κρίμαν;
Στη Νεοελληνική γλώσσα
Κοντομηλιά
-Τι έπαθες,
κοντομηλιά και στέκεις μαραμένη;
Μη δίψασε η
ρίζα σου, μην έπαθε ο καρπός σου;
Μήπως σου
σπάσανε, δεντρί, κανένα απ' τα κλαδιά σου;
-Η ρίζα μου
δεν δίψασε κι ουδ' έπαθε ο καρπός μου
Κανένα δε μου
σπάσανε κλωνάρι οι διαβάτες.
Φιλήθηκαν στη
ρίζα μου ο νέος με τη νέα
Κι οι δυο τους
όρκο πήρανε, ποτέ να μη χωρίσουν,
Μα τώρα
χωριστήκανε! Μην έχω απ' την ευθύνη!
Για τους αναγνώστες
Παρθένα Τσοκτουρίδου.
