ΤΣΟΚΤΟΥΡΙΔΟΥ ΠΑΡΘΕΝΑ
Γονάτισε ο κόθορνος στους Κοζάκους
των κοθρών συμφερόντων του
κόμοδος στις κομητείες
του κολασμένου ναρκισσισμού του
με κονδυλώδεις έρωτες
στροβιλισμένες κομπορρημοσύνες
αλύπητες μοχθηρίες
άξεστες κόρδες ελευθεροστομίας
απρεπής κι ολιγάνθρωπος
αναστατώνοντας τον κόσμο της δράσης
κουταλομετρώντας την απερισκεψία
και τις ανόητες σκέψεις του.
Αιματηρές βεντούζες τα κοφτερά λόγια του
απατηλά στην κορασίδα του έρωτα
ποτισμένα με τη μέθη της παράνοιας
βρίσκουν ανάρρωση
φυλακισμένες στη νοσταλγία.
Ο κόθορνος δαγκώνει κρυφά τις σάρκες του
-από μανία, οργή ή λύπη;-
δίχως καν να γαβγίσει.
