Ποια ιστορικά στοιχεία υπάρχουν που μας δείχνουν ότι στα χρόνια του Μ. Αλεξάνδρου μεγαλουργούσε ο Ελληνικός ~ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Ποια ιστορικά στοιχεία υπάρχουν που μας δείχνουν ότι στα χρόνια του Μ. Αλεξάνδρου μεγαλουργούσε ο Ελληνικός πολιτισμός στη Μικρασία και πέρα απ' αυτήν; Επίσης, ο Ελληνικός πολιτισμός επηρέασε τον Ρωμαϊκό; Τι μηνύματα στέλνει ο Κ. Καβάφης στους Έλληνες της Ιταλίας μέσα από την ποίησή του;

Της: ΤΣΟΚΤΟΥΡΙΔΟΥ ΠΑΡΘΕΝΑ

Στις δυο παρακάτω παραγράφους αναφέρεται στο βιβλίο του Γ. Κιτσόπουλου για τον Μ. Αλέξανδρο, πόσο μεγαλουργούσε ο ελληνικός πολιτισμός στη Μικρασία και πέρα απ' αυτήν με τις κατακτήσεις των Ελλήνων.

«.Στη λεγόμενη «Πέτρα της Σογδιανής» και λίγο νοτιότερα στην «Πέτρα του Χοριήνη», οι Έλληνες με ωραίους άθλους συμπλήρωσαν την κατάκτηση της αυτοκρατορίας.

Και βέβαια κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πως με το τέλος της, μια σταθερή φιλία ανάμεσα σε κατακτημένους και κατακτητές, θα στέριωνε σε λίγο ένα βασίλειο, που θα επιζούσε δυο ολόκληρους αιώνες και που θα είχε παράδοση και τέχνη ολότελα ελληνική. Γιατί, όσο κι αν φαίνεται παράξενο, ακριβώς εκεί στα αιματοποτισμένα ανατολικά όρια του αρχαίου περσικού κράτους, που οι λαοί αντιστάθηκαν στον Αλέξανδρο και για χάρη της ελευθερίας τους θυσιάστηκαν πολλοί γενναίοι, μια μυστική συγγένεια ένωσε, όσους απόμειναν σε αυτούς τους τόπους κι από τις δυο πλευρές. Με τον καιρό τα τελευταία χνάρια της εχθρότητας εξαφανίστηκαν, ένας κοινός πολιτισμός γεννήθηκε και οι άνθρωποι ενώθηκαν με πνεύμα και σοφία στο απόμακρο ελληνοβακριακό βασίλειο. Τόσο, που γίνεται να πούμε, πως το μεγάλο σχέδιο του, το σχέδιο που δεν το φανέρωσε ποτέ, μα που τον βοήθησε να μεγαλουργήσει, το σχέδιο της συνένωσης και της ειρήνης, βρήκε αργότερα την ολοκλήρωση του, έστω και πρόσκαιρα, μονάχα εκεί».

«.Ενωμένη πια η στρατιά του Μ. Αλεξάνδρου συνέχισε να προχωράει προς τα βόρεια, ώσπου έφτασε στην πόλη Κελαινές, αντίκρυ στην δυτική έξοδο της οροσειράς Ζάγκρος. Εκεί, στις Κελαινές, τους περίμενε μια μεγάλη έκπληξη. Οι κάτοικοι μιλούσαν ελληνικά και ζούσαν με όλες τις ελληνικές συνήθειες χωρίς να έχουν λησμονήσει την πατρίδα των προγόνων τους. Οι πρόγονοι τους ήταν Μικρασιάτες, που πριν από αιώνες, τους είχαν εξαναγκάσει οι Πέρσες να μετοικήσουν στην απόμακρη αυτή περιοχή. Βλέποντας λοιπόν τους στρατιώτες του Αλεξάνδρου και μαθαίνοντας πως οι Έλληνες κυριαρχούσαν στη χώρα, πανηγυρίσαν και τους επιφύλαξαν θερμή φιλοξενία, δείχνοντας πως κρατούσαν με τη χαμένη πατρίδα τους παντοτινή ψυχική επαφή. Σ' αυτήν την ανεπάντεχη συνάντηση, ο Αλέξανδρος είχε την ευκαιρία να φανταστεί το μέλλον, διακρίνοντας τη δύναμη της ελληνικής φυλής να διατηρείται και να διατηρεί τις παραδόσεις της, κάτω από τις πιο ενάντιες συνθήκες. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, οι μέτοικοι Μικρασιάτες, θα ήταν φυσικό να έχουν αφομοιωθεί και με το διάβα του καιρού να έχουν εξαφανιστεί. Κι όμως τους έβρισκε εκεί, να βγαίνουν μέσα από τους αιώνες, με τη γλώσσα τους, τα έθιμα τους, με την πατρίδα τους την Ελλάδα ακόμη, την Ελλάδα πάντοτε, μέσα τους. Τον καθησύχαζε αυτό που έβλεπε, γιατί ποτέ δεν είχε πάψει να ανησυχεί. Κι οραματιζόταν έτσι σε χρόνια πολλά και μελλούμενα,τους δικούς του, που είχε εγκαταστήσει στα πιο απόμακρα σημεία του κόσμου, να κρατούν άσβηστη τη φλόγα, που είχε πρώτος εκείνος ανάψει και τις τόσες Αλεξάνδρειες που είχε ιδρύσει, να στεριώνουν την ελληνική δόξα και το όνομα του.».

Ο Ελληνικός πολιτισμός επηρέασε τον Ρωμαϊκό;

Ο Ρωμαϊκός πολιτισμός, επίσης, έχει δανειστεί πολλά στοιχεία από τον ελληνικό. Υπάρχουν ακόμα ερείπια του ελληνικού πολιτισμού στη Σικελία. Από τη χριστιανική εποχή σώζονται διάφορα μαυσωλεία και από τον 7ο και 8ο αι., δείγματα Βυζαντινής τέχνης και αρχιτεκτονικής.

Τι μηνύματα στέλνει ο Κ. Καβάφης στους Έλληνες της Ιταλίας μέσα από την ποίησή του;

Για τους Έλληνες της Ιταλίας ο ποιητής Καβάφης Κων/νος, μία από τις αξιολογότερες μορφές της νεοελληνικής μας λογοτεχνίας (1863-1933). Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από πλούσιους Κων/πολίτες γονείς, στο ιστορικό του ποίημα «Ποσειδωνιάτοι» ο ιδεαλιστής και πολύ ελληνολάτρης καθώς ήταν, ήθελε να τους δώσει μια πολύ σωστή, λογική και καλοπροαίρετη συμβουλή: Έλληνες, όπου κι αν είστε, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες κι αν ζείτε μην ξεχνάτε την καταγωγή σας και μην απομακρύνεστε από τη γλώσσα των προγόνων σας.

Ήθελε δηλ. να πει πως όποιος χάνει τη μητρική του γλώσσα, χάνει και την εθνικότητα του και γίνεται ένα πραγματικό έρμαιο στα κύματα της φθοράς και της εθνικής απώλειας. Εξυμνεί την αρχαία ζωή και τον αρχαίο τρόπο επιβράβευσης της αρετής, της άμιλας, του κάλλους και της παλικαριάς. Αρχαιολάτρης και πατριδολάτρης αποδείχνεται και μ' αυτά τα στοιχεία ο Καβάφης. Στον ελληνισμό δίνει την εικόνα ενός πολιτισμένου λαού, ενός λαού που αποτελεί την πεμπτουσία της ανθρωπότητας. Είναι ο λαός που έδωσε και εξακολουθεί να δίνει στην υφήλιο τον πολιτισμό. Εξάλλου ο Χούμπολντ παραδέχεται ότι ο πολιτισμός είναι ελληνογενής και ελληνοκεντρικός.

«Ποσειδωνιάτοι»

-Την γλώσσα την ελληνική οι Ποσειδωνιάτοι

Εξέχασαν τόσους αιώνες ανακατευμένοι

Με Τυρρηνούς και με Λατίνους κι άλλους ξένους.

-Το μόνο που τους έμενε προγονικό

Ήταν μια ελληνική γιορτή, με τελετές ωραίες,

Με λύρες και με αυλούς, με αγώνας και στεφάνους.

-Κι είχαν συνήθειο προς το τέλος της γιορτής

Τα παλιά τους έθιμα να διηγούνται

Και τα ελληνικά ονόματα να ξαναλένε,

Που μόλις πια τα καταλάμβαναν ολίγοι.

Και πάντα μελαγχολικά τελείων' η γιορτή τους.