Της Παρθένας Τσοκτουρίδου.
«Ω, Κύριε,
σ' εσένα καταφεύγουμε. Μην εγκαταλείπεις τα ορφανά της πατρίδας μας. Προστάτεψέ
τα. Βοήθησέ τα. Είναι τα αγαπητά παιδιά της Ελλάδας μας. Ο εθνικός μας πλούτος.
Ο μικρός ιερός λόχος μας. Ουαί κι αλλοίμονο αν δεν τ' αγαπήσουμε όλοι οι άνθρωποι.
Αν δεν ενδιαφερθούμε για την σωματική και πνευματική τους ανάπτυξη.
Δώσε, Κύριε, στους κυβερνήτες της χώρας μας τη φώτιση
να γίνουν οι κοινωνικοί τους ευεργέτες. Οι βοηθοί τους. Οι προστάτες τους στους
κινδύνους και στους πειρασμούς της παιδικής τους ηλικίας.
Δώσε, Κύριε, χαρά και γέλιο στα ορφανά ελληνόπουλά μας.
Συντόνισε τους ψυχικούς παλμούς τους στο «αγαθό» και στην ειρήνη. Φύτεψε θάρρος
στις ψυχές τους, που πονούν για τις χαμένες ανθρώπινες ζωές των ανθρώπων τους,
οι οποίες είναι η απώλεια και η εθνική τραγωδία της πατρίδας μας.
Μαλάκωσε, Κύριε, τη σκληρή μας καρδιά που αδιαφορεί και
κακιώνει στις χήρες και στα ορφανά. Κτίσε τη στοργική σου φωλιά στα γυμνά και
πεινασμένα ορφανά που ξετινάχτηκαν στους δρόμους και στην κακία των ανθρώπων.
Ανοικοδόμησε τις πυρπολημένες φωλιές τους από τα οικονομικά
δεινά και την απανθρωπιά σ' αυτή τη γη την «αγαθή» που δημιούργησες εσύ, Κύριε,
και που σπάρθηκε από προσευχές, δάκρυα και αίματα.
Ω, Κύριε! Τι μεγάλη τιμή να κλείνουμε στις καρδιές μας
ειρηνικούς σκοπούς και την αγάπη μας για όλα τα ορφανά μας, σ' οποιαδήποτε
φυλετική παράταξη κι αν ανήκουν, σαν να' ταν δικά μας παιδιά!
Ω, και τι συμφορά, Κύριε, αλλοίμονο, τα ορφανά μας ν'
αυξηθούν στη σημερινή κρίση και να υπερβούν τον αριθμό εκείνων της Χιτλερικής
και Κεμαλικής θηριωδίας!
Φύτεψε, Κύριε, την κατανόηση, την αγάπη και την αλληλεγγύη
στα ελληνικά αισθήματα, καθώς και την ευαισθησία να προστατέψουν τα ορφανά
παιδιά μας.
Ω, Κύριε, κάνε μας μέσω της προσευχής μας να πολεμήσουμε
τους εσωτερικούς και τους εξωτερικούς εχθρούς μας που τα επιβουλεύονται και να
βροντοφωνάξουμε: «Γνώτε έθνη και ηττάσθε, ότι μεθ' ημών ο Θεός».
Με βαθύτατη συγκίνηση, Κύριε, εμείς οι Έλληνες που
λουστήκαμε στη κολυμβήθρα των ευγενέστερων ιδανικών, σε ικετεύουμε να
γιγαντώσεις την πεποίθησή μας ότι η Ελλάδα με τα ακριτόπουλα ορφανά της δεν θα
γονατίσει. Δεν θα προσκυνήσει τους ψευθοθεούς της Ευρώπης και της Τρόϊκας, αλλά
θα γίνει αήττητη συντονίζοντας τους ψυχικούς της παλμούς σ' ότι πανανθρώπινο
«αγαθό».
Ω, Κύριε, με δάκρυα στα μάτια μας, ενόψει των Χριστουγέννων,
υψώνουμε τα χέρια μας στον ουρανό και σε ικετεύουμε με την ελπίδα να ευλογήσεις
τα αγιασμένα μας χώματα, τις τίμιες εργασίες μας, τις οικογένειές μας. Να
φυλάξεις τα ορφανά της πατρίδας μας. Να δώσεις τη χάρη σου στο κρατικό
ενδιαφέρον ν' αξιωθούμε όλοι μαζί οι Έλληνες την αιώνια ζωή και την
μακαριότητα.
Η πίστη των Ελλήνων, Κύριε, σήμερα δοκιμάζεται. Έχουμε
θάρρος όμως κι ελπίζουμε ότι με τη δική σου χάρη θ' ανατείλουν και πάλι
καλύτερες μέρες για την Ελλάδα.
Ελέησον ημάς.
