Τόσο οι
σφήκες όσο και οι μέλισσες έχουν αγκίδες που επιτρέπουν στο κεντρί να
αποσπαστεί και να τσιμπήσει.
Ειδικά στις σφήκες οι αγκίδες είναι πολύ μικρές, με
αποτέλεσμα το κεντρί τους να παραμένει στο σώμα τους μετά το τσίμπημα. Οι
μέλισσες έχουν μεγαλύτερες αγκίδες οι οποίες, μαζί με το κεντρί που
περιλαμβάνει το δηλητηριώδη αδένα, συγκρατούν τα περισσότερα έντερά τους. Έτσι
εξηγείται γιατί πεθαίνει η μέλισσα αν τσιμπήσει κάποιον με το κεντρί της. Το
θύμα της υποφέρει περισσότερο διότι ο δηλητηριώδης αδένας συνεχίζει να στέλνει
δηλητήριο ακόμα και μετά το τσίμπημα. Οι μη κοινωνικές μέλισσες, όπως ο μπούμπουρας,
έχουν πιο μαλακό κεντρί που αφαιρείται εύκολα, όπως συμβαίνει και με της
σφήκας. 
