Το διαζύγιο
είναι μια τραυματική εμπειρία για τα παιδιά και μπορεί να επηρεάσει σημαντικά
το ψυχολογικό κόσμο τους αφήνοντας αρνητικά κατάλοιπα για όλη τους την ζωή.
Στις ανεπτυγμένες χώρες υπολογίζεται ότι ένας γάμος στους δύο καταλήγει σε
διαζύγιο.
Οι γονείς πρέπει να είναι ενήμεροι και να λαμβάνουν σοβαρά
υπ' όψη ότι η κατάσταση αυτή μπορεί να δημιουργήσει διάφορες θλιβερές
συναισθηματικές καταστάσεις ανάλογα με την ηλικία του παιδιού. Τα μεγάλα παιδιά
καταλαμβάνονται από αισθήματα μεγάλης λύπης και απώλειας. Η απόδοσή τους στο
σχολείο μειώνεται και παρουσιάζουν προβλήματα συμπεριφοράς.
Τα μικρότερα παιδιά μπορεί να γίνουν περισσότερο επιθετικά,
να μην συνεργάζονται ή ακόμα να δείξουν σημεία οπισθοδρόμησης ή
απομόνωσης.
Έχει παρατηρηθεί ότι πολύ συχνά, έφηβοι και ενήλικες που
έζησαν κατά την παιδική ηλικία τραυματικές εμπειρίες διαζυγίου των γονιών τους,
παρουσιάζουν οι ίδιοι προβλήματα στις σχέσεις και έχουν μειωμένη ευτοεκτίμηση.
Κατά την διάρκεια της διαδικασίας του διαζυγίου οι γονείς
έχουν σοβαρά προβλήματα να αντιμετωπίσουν. Για τα παιδιά τους όμως δεν παύουν
από του να είναι τα πιο σημαντικά πρόσωπα στη ζωή τους.
Τα παιδιά νιώθουν φοβισμένα και είναι συγχυσμένα. Ακόμη τους
δημιουργούνται αισθήματα ανασφάλειας από την αβεβαιότητα που παρουσιάζουν
οι καταστάσεις αυτές.
Σε μερικές περιπτώσεις μερικοί γονείς μπορεί να νιώθουν τόσο
πληγωμένοι και ανήμποροι για ν' αντιμετωπίσουν την κατάσταση που στρέφονται
προς τα παιδιά για να βρουν βοήθεια, υποστήριξη και ανακούφιση.
Πολύ συχνά τα παιδιά πιστεύουν ότι είναι αυτά που προκάλεσαν
τη διαμάχη μεταξύ του πατέρα και της μητέρας τους Σε αρκετές περιπτώσεις
νιώθουν την ανάγκη και αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες για να συνενώσουν ξανά τους
γονείς τους.
Έχει παρατηρηθεί ότι η τραυματική εμπειρία απώλεια ενός από
τους γονείς μέσω του διαζυγίου καθιστά τα παιδιά όταν ενηλικιωθούν πιο ευάλωτα
σε σωματικές και ψυχικές ασθένειες.
Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς, μέσα σ’ ένα πνεύμα
συνεργασίας για το παιδί τους να εξηγήσουν με ήπιο τρόπο, χωρίς
αλληλοκατηγορίες τι συμβαίνει, ποιος είναι ο δικός τους ρόλος και τι τελικά
συμβαίνει γι’ αυτά.
Οι γονείς νιώθουν έντονες ανησυχίες για το τι πρόκειται να
συμβεί στα παιδιά τους και αυτό το σημείο πρέπει να τους οδηγήσει στο να
συνεργαστούν για περάσουν την περίοδο αυτή τα παιδιά όσο το δυνατό με λιγότερο
πόνο.
Τα παιδιά μπορούν να αναπτύξουν μηχανισμούς κατανόησης και
να βοηθηθούν περισσότερο εάν τους εξηγηθεί τι συμβαίνει. Είναι σημαντικό να
περάσει το μήνυμα ότι οι γονείς τους παραμένουν γονείς τους έστω και εάν ο
γάμος τους διαλύεται.
Σύμφωνα με έρευνες που έγιναν τα παιδιά αντεπεξέρχονται
καλύτερα και έχουν λιγότερα προβλήματα μακροχρόνια όταν οι γονείς τους
συνεργάζονται για το καλό του παιδιού τους.
Οι διαμάχες και οι δικαστικές διαδικασίες για το ποιος θα
πάρει το παιδί είναι ιδιαίτερα επιζήμιες για τα παιδιά. Ακόμη χειρότερα
προκαλούν οι πιέσεις που εξασκούνται στα παιδιά για να διαλέξουν ένα από τους
δύο γονείς.
Κατά τη διάρκεια δύσκολων και οδυνηρών καταστάσεων όπως το
διαζύγιο πρέπει και δύο γονείς και η υπόλοιπη οικογένεια να έχουν πάντα στο νου
το καλύτερο δυνατό για τα παιδιά.
Σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να ζητηθεί βοήθεια για τα
παιδιά από τον οικογενειακό γιατρό ή από τον παιδίατρο. Ακόμη σε άλλες
περιπτώσεις η βοήθεια εξειδικευμένου ψυχιάτρου για το παιδί και τον έφηβο και η
εφαρμογή ψυχοθεραπείας γι' αυτά ή για τους γονείς μπορούν ν' απαλύνουν τις
συνέπειες της τραυματικής αυτής εμπειρίας.
