Τα πρώτα χρόνια του χωρισμού μου,
ένιωθα πως κάτι έκανα λάθος… Στην συνέχεια αφού έδωσα μάχες με τον εαυτό μου
κυρίως, είδα πως το μόνο που έκανα ήταν να γλυτώσω τα παιδιά μου από χειρότερο
πόνο από όσο τους είχα δώσει με το να χωρίσω…
Ο μεγάλος μου γιος (9 τότε) έμεινε
εξαρχής με τον πατέρα του, τα δύο πιο μικρά τα πρώτα χρόνια μαζί μου και μετά
βλέποντας πόσο επικίνδυνο είναι να χωρίζεις αδέρφια, όλα με τον μπαμπά…
Δεν βάλαμε ποτέ δικαστήρια και
δικαστές σε όλο αυτό… Όλα ήταν ελεύθερα και για τους δυο μας… Τα έβλεπα και
κάθε μέρα αν ήθελα κι εκείνος το ίδιο τις περιόδους που έμεναν με μένα… (όλα τα
καλοκαίρια και τις γιορτές εναλλάξ για να μην χάσει κανένας μας πολύτιμες
στιγμές) κάθε σαββατοκύριακο μαζί μου κι έτσι σήμερα μπορώ να πω με περηφάνια
στον εαυτό μου, είχες δίκιο όταν τον παντρεύτηκες… Είναι ένας καλός πατέρας για
τα παιδια σας…
Μπορεί να ήταν ο πιο λάθος
σύντροφος για μένα, αλλά είναι ένας ικανότατος πατέρας για τα παιδιά που
γέννησε…
Οπότε θα πρότεινα να μην τα τσουβαλιάζουμε όλα…
Οπότε θα πρότεινα να μην τα τσουβαλιάζουμε όλα…
Υπάρχουν απίθανοι πατεράδες που
απλά δεν ήταν οι σωστοί σύντροφοι για μας….
ΠΗΓΗ: www.prototupo.gr
