Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΜΕ ΤΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΟΜΟΥ ΦΛΩΡΙΝΑΣ.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Ο Σύλλογος Τριτέκνων  Φλώρινας με χαρά ανακοινώνει προς τα μέλη του τα παρακάτω:
Μετά από πολύμηνες διαβουλεύσεις με τον Εμπορικό Σύλλογο της Φλώρινας και μετά από απόφαση του, τριάντα μία (31) επιχειρήσεις της Φλώρινας χορηγούν έκπτωση στις οικογένειες Τριτέκνων Φλώρινας, από 4% μέχρι 50%.
Η έκπτωση θα γίνεται με την επίδειξη της θεωρημένης Ταυτότητας μέλους του Συλλόγου από τον Σύλλογο.
Παρακαλούνται τα μέλη του Συλλόγου να προσέλθουν στο γραφείο του Συλλόγου για θεώρηση ή έκδοση της  Ταυτότητας μέλους του Συλλόγου.
Κατάσταση με τις επιχειρήσεις που συμμετέχουν στην παραπάνω εκπτωτική πολιτική υπάρχουν στο γραφείο του Συλλόγου.
Ευχαριστούμε τις επιχειρήσεις που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Συλλόγου μας και ευελπιστούμε και προσκαλούμε σε συμμετοχή και άλλων επιχειρήσεων. Είμαστε αισιόδοξοι για την επιτυχία της δράσης και σε μία καλή συνεργασία για το καλό της τοπικής οικονομίας.
Πληροφορίες στο τηλ: 6955219400 καθημερινά ώρες 18:00-20:00
ΓΙΑ ΤΟ     Τ Ο   Δ. Σ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                     Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Λάζαρος Κοκαρόπουλος                      Μαρία Δανιηλίδου   


ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΤΡΙΤΕΚΝΟΥΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΜΕ ΤΡΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΟΜΟΥ ΦΛΩΡΙΝΑΣ.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Ο Σύλλογος Τριτέκνων  Φλώρινας με χαρά ανακοινώνει προς τα μέλη του τα παρακάτω:
Μετά από πολύμηνες διαβουλεύσεις με τον Εμπορικό Σύλλογο της Φλώρινας και μετά από απόφαση του, τριάντα μία (31) επιχειρήσεις της Φλώρινας χορηγούν έκπτωση στις οικογένειες Τριτέκνων Φλώρινας, από 4% μέχρι 50%.
Η έκπτωση θα γίνεται με την επίδειξη της θεωρημένης Ταυτότητας μέλους του Συλλόγου από τον Σύλλογο.
Παρακαλούνται τα μέλη του Συλλόγου να προσέλθουν στο γραφείο του Συλλόγου για θεώρηση ή έκδοση της  Ταυτότητας μέλους του Συλλόγου.
Κατάσταση με τις επιχειρήσεις που συμμετέχουν στην παραπάνω εκπτωτική πολιτική υπάρχουν στο γραφείο του Συλλόγου.
Ευχαριστούμε τις επιχειρήσεις που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Συλλόγου μας και ευελπιστούμε και προσκαλούμε σε συμμετοχή και άλλων επιχειρήσεων. Είμαστε αισιόδοξοι για την επιτυχία της δράσης και σε μία καλή συνεργασία για το καλό της τοπικής οικονομίας.
Πληροφορίες στο τηλ: 6955219400 καθημερινά ώρες 18:00-20:00
ΓΙΑ ΤΟ     Τ Ο   Δ. Σ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                     Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Λάζαρος Κοκαρόπουλος                      Μαρία Δανιηλίδου   


Και τι πταει η γλαυξ, η θρηνοσα επ ερειπων; Πταουν οι πλσαντες τα ερεπια. Και τα ερεπια τα πλασαν οι ανκανοι κυβερνται της Ελλδος. Αυτο οι πολιτικο, αυτο οι βουλεπτα, εκατστρεψαν το θνος, ανθεμ τους. Κψιμο θλουν λοι τους! Ττε σ' εξεθωναν οι προεστο κ' οι 'γυφτοχαρατζδες', τρα σε 'αθενουν' οι βουλευτα κ' οι δμαρχοι.
Αυτο που εχαν το λειν και το δεσμεν εις τα δο κμματα, τους ταζαν 'φορνους με καρβλια', δσαντες αυτος ουχ πλεονας των εκοσι δραχμν μετρητ, απναντι, καθς τους επαν, και παρακινσαντες αυτος να εξοδεσουν κι απ' τη σακκολα τους σα θλουν φοβα, διτι θα πληρωθον μχρι λεπτο, σμφωνα με τον λογαριασμν, ν θελαν παρουσισουν.
Το τρας το καλομενον επιφανς τρφει τη φυγοποναν, την θεσιθηραν, τον τραμπουκισμν, τον κουτσαβακισμν, την εις τους νμους απεθειαν. Πλττει αυλν εξ αχρστων ανθρπων, στοιχεων φθοροποιν τα οποα τον περιστοιχζουσι, παραστων τα οποα αποζσιν εξ αυτο
Μεταξ δο αντιπλων μετερχομνων την αυτν διαφθορ, θα επιτχει εκενος στις ευπρεπστερον φορε το προσωπεον κ' επιδεξιτερον τον κθορνον.
μυνα περ πτρης θα το η ευσυνεδητος λειτουργα των θεσμν, η εθνικ αγωγ, η χρηστ διοκησις, η καταπολμησις του ξνου υλισμο και πιθηκισμο, του διαφθεροντος το φρνημα και εκφυλσαντος σμερον το θνος, και η πρληψις της χρεοκοπας.
Αλξανδρος Παπαδιαμντης.
Εφημερδα «Ακρπολις»


Τις ημύνθη περί πάτρης;

Και τι πταει η γλαυξ, η θρηνοσα επ ερειπων; Πταουν οι πλσαντες τα ερεπια. Και τα ερεπια τα πλασαν οι ανκανοι κυβερνται της Ελλδος. Αυτο οι πολιτικο, αυτο οι βουλεπτα, εκατστρεψαν το θνος, ανθεμ τους. Κψιμο θλουν λοι τους! Ττε σ' εξεθωναν οι προεστο κ' οι 'γυφτοχαρατζδες', τρα σε 'αθενουν' οι βουλευτα κ' οι δμαρχοι.
Αυτο που εχαν το λειν και το δεσμεν εις τα δο κμματα, τους ταζαν 'φορνους με καρβλια', δσαντες αυτος ουχ πλεονας των εκοσι δραχμν μετρητ, απναντι, καθς τους επαν, και παρακινσαντες αυτος να εξοδεσουν κι απ' τη σακκολα τους σα θλουν φοβα, διτι θα πληρωθον μχρι λεπτο, σμφωνα με τον λογαριασμν, ν θελαν παρουσισουν.
Το τρας το καλομενον επιφανς τρφει τη φυγοποναν, την θεσιθηραν, τον τραμπουκισμν, τον κουτσαβακισμν, την εις τους νμους απεθειαν. Πλττει αυλν εξ αχρστων ανθρπων, στοιχεων φθοροποιν τα οποα τον περιστοιχζουσι, παραστων τα οποα αποζσιν εξ αυτο
Μεταξ δο αντιπλων μετερχομνων την αυτν διαφθορ, θα επιτχει εκενος στις ευπρεπστερον φορε το προσωπεον κ' επιδεξιτερον τον κθορνον.
μυνα περ πτρης θα το η ευσυνεδητος λειτουργα των θεσμν, η εθνικ αγωγ, η χρηστ διοκησις, η καταπολμησις του ξνου υλισμο και πιθηκισμο, του διαφθεροντος το φρνημα και εκφυλσαντος σμερον το θνος, και η πρληψις της χρεοκοπας.
Αλξανδρος Παπαδιαμντης.
Εφημερδα «Ακρπολις»


Τρεις μήνες Oδύσσειας. Σεριάνι από γιατρό σε γιατρό, με τις εξετάσεις υπό μάλλης. Φορτίο ολοένα και πιο ασήκωτο. Με τις γνώμες να αυξάνονται και δυστυχώς να συγκλίνουν. Υστερεκτομή. Πάλεψε για καιρό με συντηρητική φαρμακευτική αγωγή κι ορμόνες. Εναπόθεσε στη χημεία και την καλή της νεράιδα, όλες τις ελπίδες της για μια αναίμακτη λύση. Άδικα. Μήτε ενδομητρίωση, μήτε πολύποδες, μήτε ινομυώματα. Δυσλειτουργική αιμορραγία, η διάγνωση. Ανώμαλη αιμορραγία της μήτρας, απουσία οργανικής νόσου, η μετάφραση. Ήταν το 20%. Η διάγνωση, δια της εις άτοπον επαγωγής. Κοινώς έπρεπε ν’ αγοράσει επειγόντως λαχείο, καθώς η τύχη της δεν παιζόταν. Η Ξένια ήταν μόλις 29 ετών. Χωρίς οικογένεια και παιδιά. Κι όπως φαίνεται, δε θα αποκτούσε ποτέ. Το χειρουργείο ήταν μονόδρομος. Βιοψίες, υπέρηχοι, καρκινικοί δείκτες κι άπειρες αιμοληψίες. Κι ύστερα, η ώρα του χειρουργείου. Με τη νεράιδα της να είναι ακόμη απούσα κι εκείνη να τραβά ολοένα το δέκα το καλό. Η φυσιολογία της απαγόρευε την εύκολη λύση, τη λαπαροσκοπική αφαίρεση μήτρας και τραχήλου. Αναγκάστηκε να κάνει κοιλιακή υστερεκτομή. Μια βαθιά χαρακιά στο σώμα και την ψυχή της. Την άφησαν μισή. Της στέρησαν τη γονιμότητα και την έμμηνο ρύση της. Της χάρισαν ως αντάλλαγμα ωοθήκες και σάλπιγγες. Κι αυτή έπρεπε να πει ευχαριστώ, που γλίτωσε τουλάχιστον από τις ορμονικές διαταραχές μιας εγκληματικά πρόωρης εμμηνόπαυσης. Έξι βδομάδες είπαν πως θα κρατούσε η ανάρρωση. Αυτή από τις πρώτες μέρες ήθελε να τα σπάσει όλα. Κι εκείνο το γαμημένο κρεβάτι σιχάθηκε να το βλέπει. Πρώτα στο νοσοκομείο και μετά στο σπίτι. Με τα λευκά αποστειρωμένα σεντόνια, που στα όνειρα της γινόταν κόκκινα από το αίμα. Όνειρα, όχι εφιάλτες. Τόση ταλαιπωρία για να της λείπει η αβάσταχτα γλυκερή μυρωδιά του. Προφανώς έχανε και το μυαλό της. Ο πόνος κι η αγωνία ενός ενδεχόμενου καρκίνου, έδωσαν τη θέση τους στη θλίψη και την απώλεια. Καμία ανακούφιση. Κλεισμένη στο σπίτι, βυθισμένη στη σιωπή. Τη σιωπή ενός αναγκαστικά βουβού βιολογικου ρολογιού. Συντροφιά με το φάντασμα ενός αγέννητου παιδιού. Τη μάνα έχανε, όχι τη γυναίκα. Ποτέ δε φοβήθηκε για την απώλεια της σεξουαλικής της ελκυστικότητας κι αίσθησης. Το ερωτικό κομμάτι της ζωής της θα επανερχόταν με την ανάρρωση. Είχε διαβάσει σχετικά, το περίμενε. Την άτυχα χαμένη μητρότητα θρηνούσε. Αυτό την πονούσε περισσότερο απ’ όλα. Το αμετάκλητο. Το σώμα που ποτέ δε θα άλλαζε για να θρέψει μια νέα ζωή. Το πρώτο κλάμα που ποτέ δε θα συνταίριαζε με την τελευταία κραυγή της γέννας. Η σωματική της ανάρρωση θα τελείωνε σύντομα. Η ψυχική της, άγνωστο πόσο θα κρατούσε. Σε περιπτώσεις όπως η δική της, ο χρόνος είναι αντιστρόφως ανάλογος της ηλικίας. Θα πενθούσε όσο είχε ανάγκη. Θα βούλιαζε σε ποτάμια δακρύων αν χρειαζόταν. Μα δε θα ήταν μόνη. Είχε ανθρώπους δίπλα της να τη στηρίξουν. Γονείς κι ένα σύντροφο που την αγαπούσε αληθινά. Για τους τρίτους που μπορεί να ψιθύριζαν πίσω από την πλάτη της, αδιαφορούσε πάντα. Έτσι και τώρα. Θα γινόταν καλά μέσα κι έξω. Κι όταν ερχόταν η ώρα, εκείνη, με την ατσάλινη της θέληση, θα έκανε το βιολογικό της ρολόι να χτυπήσει ξανά. Μέσα από ένα παιδί που θα γινόταν δικό της. Δικό τους. Και που θα του έδινε όση αγάπη κουβαλούσε. Γιατί τη μαμά μέσα της, την έννοια, την αγάπη και τη στοργή, δε μπορούσε να την αφαιρέσει κανένα χειρουργικό νυστέρι.
Πηγή: pillowfights.gr


Βαθιά χαρακιά

Τρεις μήνες Oδύσσειας. Σεριάνι από γιατρό σε γιατρό, με τις εξετάσεις υπό μάλλης. Φορτίο ολοένα και πιο ασήκωτο. Με τις γνώμες να αυξάνονται και δυστυχώς να συγκλίνουν. Υστερεκτομή. Πάλεψε για καιρό με συντηρητική φαρμακευτική αγωγή κι ορμόνες. Εναπόθεσε στη χημεία και την καλή της νεράιδα, όλες τις ελπίδες της για μια αναίμακτη λύση. Άδικα. Μήτε ενδομητρίωση, μήτε πολύποδες, μήτε ινομυώματα. Δυσλειτουργική αιμορραγία, η διάγνωση. Ανώμαλη αιμορραγία της μήτρας, απουσία οργανικής νόσου, η μετάφραση. Ήταν το 20%. Η διάγνωση, δια της εις άτοπον επαγωγής. Κοινώς έπρεπε ν’ αγοράσει επειγόντως λαχείο, καθώς η τύχη της δεν παιζόταν. Η Ξένια ήταν μόλις 29 ετών. Χωρίς οικογένεια και παιδιά. Κι όπως φαίνεται, δε θα αποκτούσε ποτέ. Το χειρουργείο ήταν μονόδρομος. Βιοψίες, υπέρηχοι, καρκινικοί δείκτες κι άπειρες αιμοληψίες. Κι ύστερα, η ώρα του χειρουργείου. Με τη νεράιδα της να είναι ακόμη απούσα κι εκείνη να τραβά ολοένα το δέκα το καλό. Η φυσιολογία της απαγόρευε την εύκολη λύση, τη λαπαροσκοπική αφαίρεση μήτρας και τραχήλου. Αναγκάστηκε να κάνει κοιλιακή υστερεκτομή. Μια βαθιά χαρακιά στο σώμα και την ψυχή της. Την άφησαν μισή. Της στέρησαν τη γονιμότητα και την έμμηνο ρύση της. Της χάρισαν ως αντάλλαγμα ωοθήκες και σάλπιγγες. Κι αυτή έπρεπε να πει ευχαριστώ, που γλίτωσε τουλάχιστον από τις ορμονικές διαταραχές μιας εγκληματικά πρόωρης εμμηνόπαυσης. Έξι βδομάδες είπαν πως θα κρατούσε η ανάρρωση. Αυτή από τις πρώτες μέρες ήθελε να τα σπάσει όλα. Κι εκείνο το γαμημένο κρεβάτι σιχάθηκε να το βλέπει. Πρώτα στο νοσοκομείο και μετά στο σπίτι. Με τα λευκά αποστειρωμένα σεντόνια, που στα όνειρα της γινόταν κόκκινα από το αίμα. Όνειρα, όχι εφιάλτες. Τόση ταλαιπωρία για να της λείπει η αβάσταχτα γλυκερή μυρωδιά του. Προφανώς έχανε και το μυαλό της. Ο πόνος κι η αγωνία ενός ενδεχόμενου καρκίνου, έδωσαν τη θέση τους στη θλίψη και την απώλεια. Καμία ανακούφιση. Κλεισμένη στο σπίτι, βυθισμένη στη σιωπή. Τη σιωπή ενός αναγκαστικά βουβού βιολογικου ρολογιού. Συντροφιά με το φάντασμα ενός αγέννητου παιδιού. Τη μάνα έχανε, όχι τη γυναίκα. Ποτέ δε φοβήθηκε για την απώλεια της σεξουαλικής της ελκυστικότητας κι αίσθησης. Το ερωτικό κομμάτι της ζωής της θα επανερχόταν με την ανάρρωση. Είχε διαβάσει σχετικά, το περίμενε. Την άτυχα χαμένη μητρότητα θρηνούσε. Αυτό την πονούσε περισσότερο απ’ όλα. Το αμετάκλητο. Το σώμα που ποτέ δε θα άλλαζε για να θρέψει μια νέα ζωή. Το πρώτο κλάμα που ποτέ δε θα συνταίριαζε με την τελευταία κραυγή της γέννας. Η σωματική της ανάρρωση θα τελείωνε σύντομα. Η ψυχική της, άγνωστο πόσο θα κρατούσε. Σε περιπτώσεις όπως η δική της, ο χρόνος είναι αντιστρόφως ανάλογος της ηλικίας. Θα πενθούσε όσο είχε ανάγκη. Θα βούλιαζε σε ποτάμια δακρύων αν χρειαζόταν. Μα δε θα ήταν μόνη. Είχε ανθρώπους δίπλα της να τη στηρίξουν. Γονείς κι ένα σύντροφο που την αγαπούσε αληθινά. Για τους τρίτους που μπορεί να ψιθύριζαν πίσω από την πλάτη της, αδιαφορούσε πάντα. Έτσι και τώρα. Θα γινόταν καλά μέσα κι έξω. Κι όταν ερχόταν η ώρα, εκείνη, με την ατσάλινη της θέληση, θα έκανε το βιολογικό της ρολόι να χτυπήσει ξανά. Μέσα από ένα παιδί που θα γινόταν δικό της. Δικό τους. Και που θα του έδινε όση αγάπη κουβαλούσε. Γιατί τη μαμά μέσα της, την έννοια, την αγάπη και τη στοργή, δε μπορούσε να την αφαιρέσει κανένα χειρουργικό νυστέρι.
Πηγή: pillowfights.gr



…σκέψου 3λεύθερα!


 ΕΝΩΣΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΛ.ΑΣ. ΦΛΩΡΙΝΑΣ
ΑΡΙΘ. ΑΠΟΦ. ΠΡΩΤ. ΦΛΩΡΙΝΑΣ 240/95
ΙΩΑΝΝΗ ΤΡΥΠΗ 1
ΤΗΛ. & FAX: 23850 – 29190. ΤΗΛ.: 23850 – 44238
ΤΗΛ. ΠΡΟΕΔΡΟΥ: 6944607619
ΤΗΛ. ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ:  6971893051
Τ.Κ.: 53100 ΦΛΩΡΙΝΑ
E-MAIL: eayflor@gmail.com                               
-Το Σάββατο 18-2-2017 τελέστηκε τρισάγιο υπέρ των πεσόντων Αστυνομικών κατά την εκτέλεση του καθήκοντος, στο Μνημείο πεσόντων Αστυνομικών που βρίσκεται στο Κατάστημα της Δ.Α. Φλώρινας από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φλώρινας, Πρεσπών και Εορδαίας κ.κ. Θεόκλητο, ως ελάχιστος φόρος τιμής για αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα και την προστασία του κοινωνικού συνόλου. Το παρόν έδωσε ο Αστυνομικός Διευθυντής Φλώρινας κ. ΠΑΛΙΟΓΙΑΝΝΗΣ Δημήτριος, ο βουλευτής ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Φλώρινας κ. ΣΕΛΤΣΑΣ Κων/νος, ο Αντιπεριφερειάρχης Φλώρινας κ. ΜΠΙΡΟΣ Στέφανος, ο Αντιδήμαρχος Φλώρινας κ. ΑΛΕΞΙΑΔΗΣ Νικόλαος, ο Αντιδήμαρχος Αμυνταίου κ. ΘΕΟΔΩΡΟΥ Απόστολος, ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Φλώρινας κ. ΜΟΥΡΑΤΙΔΗΣ Νικόλαος, εκπρόσωποι της Πυροσβεστικής και του Στρατού, πολλοί απόστρατοι και εν ενεργεία συνάδελφοι, απλοί πολίτες καθώς και συγγενείς συναδέλφων μας που θυσιάστηκαν κατά την εκτέλεση του καθήκοντος.  
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο  ΠΡΟΕΔΡΟΣ                             Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΜΟΥΡΑΤΙΔΗΣ Ιωάννης               ΦΩΣΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ Παντελής

Οι Φωτογραφίες είναι από: Ράδιο Φλώρινα & Νέα Φλώρινα.



Τελέστηκε τρισάγιο υπέρ των πεσόντων Αστυνομικών

 ΕΝΩΣΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΛ.ΑΣ. ΦΛΩΡΙΝΑΣ
ΑΡΙΘ. ΑΠΟΦ. ΠΡΩΤ. ΦΛΩΡΙΝΑΣ 240/95
ΙΩΑΝΝΗ ΤΡΥΠΗ 1
ΤΗΛ. & FAX: 23850 – 29190. ΤΗΛ.: 23850 – 44238
ΤΗΛ. ΠΡΟΕΔΡΟΥ: 6944607619
ΤΗΛ. ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ:  6971893051
Τ.Κ.: 53100 ΦΛΩΡΙΝΑ
E-MAIL: eayflor@gmail.com                               
-Το Σάββατο 18-2-2017 τελέστηκε τρισάγιο υπέρ των πεσόντων Αστυνομικών κατά την εκτέλεση του καθήκοντος, στο Μνημείο πεσόντων Αστυνομικών που βρίσκεται στο Κατάστημα της Δ.Α. Φλώρινας από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φλώρινας, Πρεσπών και Εορδαίας κ.κ. Θεόκλητο, ως ελάχιστος φόρος τιμής για αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα και την προστασία του κοινωνικού συνόλου. Το παρόν έδωσε ο Αστυνομικός Διευθυντής Φλώρινας κ. ΠΑΛΙΟΓΙΑΝΝΗΣ Δημήτριος, ο βουλευτής ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Φλώρινας κ. ΣΕΛΤΣΑΣ Κων/νος, ο Αντιπεριφερειάρχης Φλώρινας κ. ΜΠΙΡΟΣ Στέφανος, ο Αντιδήμαρχος Φλώρινας κ. ΑΛΕΞΙΑΔΗΣ Νικόλαος, ο Αντιδήμαρχος Αμυνταίου κ. ΘΕΟΔΩΡΟΥ Απόστολος, ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Φλώρινας κ. ΜΟΥΡΑΤΙΔΗΣ Νικόλαος, εκπρόσωποι της Πυροσβεστικής και του Στρατού, πολλοί απόστρατοι και εν ενεργεία συνάδελφοι, απλοί πολίτες καθώς και συγγενείς συναδέλφων μας που θυσιάστηκαν κατά την εκτέλεση του καθήκοντος.  
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο  ΠΡΟΕΔΡΟΣ                             Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΜΟΥΡΑΤΙΔΗΣ Ιωάννης               ΦΩΣΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ Παντελής

Οι Φωτογραφίες είναι από: Ράδιο Φλώρινα & Νέα Φλώρινα.



Όσες γυναίκες έχουν δηλώσει συμμετοχή για την καθιερωμένη έκθεση "Οι γυναίκες δημιουργούν" 2017, αλλά και όσες επιθυμούν
να συμμετάσχουν, την Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2017 στις 5 μ.μ. στο Παλαιό 1ο Δημοτικό Αμυνταίου, θα πραγματοποιηθεί συνάντηση και ενημέρωση, για τον χώρο και την λειτουργία της έκθεσης.-
ΠΗΓΗ: lexovitis


Συνάντηση εκθετριών για την έκθεση "Οι γυναίκες δημιουργούν" 2017

Όσες γυναίκες έχουν δηλώσει συμμετοχή για την καθιερωμένη έκθεση "Οι γυναίκες δημιουργούν" 2017, αλλά και όσες επιθυμούν
να συμμετάσχουν, την Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2017 στις 5 μ.μ. στο Παλαιό 1ο Δημοτικό Αμυνταίου, θα πραγματοποιηθεί συνάντηση και ενημέρωση, για τον χώρο και την λειτουργία της έκθεσης.-
ΠΗΓΗ: lexovitis


Γράφει η ψυχολόγος και συγγραφέας Εlyane Savage.
Μπορεί να αλλάξει η ζωή μας βάζοντας όρια στους άλλους; Ποια και πως;
Τα προσωπικά μας όρια που πρέπει να βάζουμε στους άλλους συνηθίζονται πολλές φορές να κατηγοριοπούνται σε 7 κατηγορίες. Αυτές τις κατηγορίες θα σας παρουσιάσω σήμερα, προσθέτοντας και τις δικές μου παρατηρήσεις.
Γράφει η ψυχολόγος και συγγραφέας Εlyane Savage.
Φυσικά όρια:
Αναφέρονται στο σεβασμό που πρέπει να δείχνουν οι άλλοι για τον δικό σου προσωπικό χώρο. Παραβιάζονται όταν κάποιος μπαίνει στο δωμάτιό σου χωρίς να σου ζητήσει την άδεια, χρησιμοποιεί τα πράγματά σου χωρίς να σε ρωτήσει ή διαβάζει προσωπικές σου σημειώσεις όπως το ημερολόγιό σου, ακόμα και τα μηνύματα στο κινητό σου στα κρυφά. Στα φυσικά όρια συμπεριλαμβάνονται φυσικά και τα σωματικά, όταν κάποιος σε αγγίξει ή σε πειράξει σωματικά χωρίς να το θέλεις. 
Διανοητικά όρια:
Αναφέρονται στο σεβασμό για τις ιδέες και τις σκέψεις σου. Παραβιάζονται όταν κάποιος προσπαθεί να υποτιμήσει την αντίληψή σου λέγοντας πράγματα όπως «αυτό είναι μονάχα στη φαντασία σου» ή «αυτό δεν μπορεί να το πιστεύεις πραγματικά» κτλ.
Συναισθηματικά όρια:
Συνεχίζονται με το σεβασμό για τα αισθήματά σου. Παραβιάζονται όταν κάποιος προσπαθεί να τα ακυρώσει ή τα αγνοεί. Επίσης όταν σε θεωρεί δεδομένο ή σου επιτίθεται μειώνοντάς σε ή ντροπιάζοντάς σε.
Κοινωνικά όρια:
Αφορούν το σεβασμό για τις επιλογές των κοινωνικών σου επαφών. Παραβιάζονται όταν κάποιος σου κάνει κριτική γι αυτές τις επιλογές. Μα τι στο καλό θες μαζί της! Γιατί θες να πας να δεις την ταινία; Και όλα τα παρόμοια…
Σεξουαλικά όρια:
Ορίζουν τον δικό σου ιδιωτικό χώρο : Ποιον θα αγγίξεις και ποιος θέλεις να σε αγγίξει. Έτσι, κανείς δεν μπορεί να σε αγγίξει σωματικά. Ορισμένες από τις παραβιάσεις αυτών των ορίων είναι προφανείς όπως ο βιασμός από έναν άγνωστο ή γνωστό. Άλλες όμως όπως το πονηρό βλέμμα το γδύσιμο με τα μάτια και το δήθεν αθώο πείραγμα είναι λιγότερο προφανείς γι αυτό και προκαλούν σύγχυση.
Οικονομικά όρια:
Αναφέρονται στον δικό σου τρόπο να κερδίζεις να ξοδεύεις και να αποταμιεύεις τα χρήματά σου καθώς και στο ελάχιστο που χρειάζεσαι για να νιώσεις ασφάλεια. Οι διαφορετικές στάσεις απέναντι στο χρήμα μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα στις σχέσεις ιδιαίτερα αν δεν υπάρχει σεβασμός για τον τρόπο ζωής του άλλου ανθρώπου. 
Χρονικά όρια:
Αφορούν το σεβασμό για τους τρόπους διεκπεραίωσης των πραγμάτων τους δικούς μας και των άλλων. Μερικοί είναι ακριβείς και τακτοποιούν τις υποθέσεις τους έγκαιρα. Άλλοι πάλι είναι της τελευταίας στιγμής και προτιμούν να ζουν με την ένταση που φέρνει η εκπνοή μιας προθεσμίας.
Δυστυχώς αυτό που δεν είναι παρά ασαφή προσωπικά όρια συχνά παρερμηνεύεται.
Εκλαμβάνεται ως προσβολή. Εγώ λόγου χάρη δεν είχα καλή σχέση με την ώρα. Πήγαινα πάντα καθυστερημένη. Αυτό προσέβαλλε τους ανθρώπους που με περίμεναν. Φαινόταν σαν να μην μπορούσα να σχεδιάσω τον χρόνο μου. Προγραμμάτιζα να κάνω πολλά πράγματα πριν συναντήσω κάποιον και έτσι δεν προλάβαινα να είμαι στην ώρα μου.
Αυτός όμως ήταν ο προφανής λόγος. Στην πραγματικότητα χωρίς να το συνειδητοποιώ  επέλεγα να πάω στο ραντεβού αργότερα από τον άλλο. Ήταν γιατί η αναμονή μου προξενούσε μεγάλο άγχος. Σκεφτόμουν ότι με ξέχασαν ότι με έστησαν ανησυχούσα για την απόρριψη. Καλύτερα λοιπόν να με περιμένουν παρά να τους περιμένω εγώ.
Η σύγχυση των ορίων
Τα όρια είναι ένας φράχτης γύρω από το σπίτι σου. Αυτοί οι συμβολικοί φραγμοί έχουν τρεις στόχους.
-Να κρατήσουν μακριά τους άλλους από τον δικό μας χώρο
-Να μας κρατήσουν μακριά από τον χώρο των άλλων
-Να μας δώσουν μια αίσθηση ολότητας.
Ένας χαμηλός φράχτης επιτρέπει την επικοινωνία μεταξύ των γειτόνων. Δεν εμποδίζει την ροή της ενέργειας (από και προς). Παρόλα αυτά ξέρουμε που τελειώνει ο ένας και που αρχίζει ο άλλος. Όμως όταν κάποιος φτιάξει έναν πολύ υψηλό τοίχο η επικοινωνία σταματά. Οι άνθρωποι που αντί να θέτουν όρια χτίζουν τείχη το κάνουν γιατί χρειάζονται επιπλέον προστασία και ασφάλεια. Αν όμως ήξεραν να χαράξουν σαφή όρια, ίσως δεν θα ήταν αναγκαίο να κλειστούν μέσα σε τείχη. 
Πηγή: boro.gr


Γνωρίζεις πώς να βάζεις όρια στους άλλους;

Γράφει η ψυχολόγος και συγγραφέας Εlyane Savage.
Μπορεί να αλλάξει η ζωή μας βάζοντας όρια στους άλλους; Ποια και πως;
Τα προσωπικά μας όρια που πρέπει να βάζουμε στους άλλους συνηθίζονται πολλές φορές να κατηγοριοπούνται σε 7 κατηγορίες. Αυτές τις κατηγορίες θα σας παρουσιάσω σήμερα, προσθέτοντας και τις δικές μου παρατηρήσεις.
Γράφει η ψυχολόγος και συγγραφέας Εlyane Savage.
Φυσικά όρια:
Αναφέρονται στο σεβασμό που πρέπει να δείχνουν οι άλλοι για τον δικό σου προσωπικό χώρο. Παραβιάζονται όταν κάποιος μπαίνει στο δωμάτιό σου χωρίς να σου ζητήσει την άδεια, χρησιμοποιεί τα πράγματά σου χωρίς να σε ρωτήσει ή διαβάζει προσωπικές σου σημειώσεις όπως το ημερολόγιό σου, ακόμα και τα μηνύματα στο κινητό σου στα κρυφά. Στα φυσικά όρια συμπεριλαμβάνονται φυσικά και τα σωματικά, όταν κάποιος σε αγγίξει ή σε πειράξει σωματικά χωρίς να το θέλεις. 
Διανοητικά όρια:
Αναφέρονται στο σεβασμό για τις ιδέες και τις σκέψεις σου. Παραβιάζονται όταν κάποιος προσπαθεί να υποτιμήσει την αντίληψή σου λέγοντας πράγματα όπως «αυτό είναι μονάχα στη φαντασία σου» ή «αυτό δεν μπορεί να το πιστεύεις πραγματικά» κτλ.
Συναισθηματικά όρια:
Συνεχίζονται με το σεβασμό για τα αισθήματά σου. Παραβιάζονται όταν κάποιος προσπαθεί να τα ακυρώσει ή τα αγνοεί. Επίσης όταν σε θεωρεί δεδομένο ή σου επιτίθεται μειώνοντάς σε ή ντροπιάζοντάς σε.
Κοινωνικά όρια:
Αφορούν το σεβασμό για τις επιλογές των κοινωνικών σου επαφών. Παραβιάζονται όταν κάποιος σου κάνει κριτική γι αυτές τις επιλογές. Μα τι στο καλό θες μαζί της! Γιατί θες να πας να δεις την ταινία; Και όλα τα παρόμοια…
Σεξουαλικά όρια:
Ορίζουν τον δικό σου ιδιωτικό χώρο : Ποιον θα αγγίξεις και ποιος θέλεις να σε αγγίξει. Έτσι, κανείς δεν μπορεί να σε αγγίξει σωματικά. Ορισμένες από τις παραβιάσεις αυτών των ορίων είναι προφανείς όπως ο βιασμός από έναν άγνωστο ή γνωστό. Άλλες όμως όπως το πονηρό βλέμμα το γδύσιμο με τα μάτια και το δήθεν αθώο πείραγμα είναι λιγότερο προφανείς γι αυτό και προκαλούν σύγχυση.
Οικονομικά όρια:
Αναφέρονται στον δικό σου τρόπο να κερδίζεις να ξοδεύεις και να αποταμιεύεις τα χρήματά σου καθώς και στο ελάχιστο που χρειάζεσαι για να νιώσεις ασφάλεια. Οι διαφορετικές στάσεις απέναντι στο χρήμα μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα στις σχέσεις ιδιαίτερα αν δεν υπάρχει σεβασμός για τον τρόπο ζωής του άλλου ανθρώπου. 
Χρονικά όρια:
Αφορούν το σεβασμό για τους τρόπους διεκπεραίωσης των πραγμάτων τους δικούς μας και των άλλων. Μερικοί είναι ακριβείς και τακτοποιούν τις υποθέσεις τους έγκαιρα. Άλλοι πάλι είναι της τελευταίας στιγμής και προτιμούν να ζουν με την ένταση που φέρνει η εκπνοή μιας προθεσμίας.
Δυστυχώς αυτό που δεν είναι παρά ασαφή προσωπικά όρια συχνά παρερμηνεύεται.
Εκλαμβάνεται ως προσβολή. Εγώ λόγου χάρη δεν είχα καλή σχέση με την ώρα. Πήγαινα πάντα καθυστερημένη. Αυτό προσέβαλλε τους ανθρώπους που με περίμεναν. Φαινόταν σαν να μην μπορούσα να σχεδιάσω τον χρόνο μου. Προγραμμάτιζα να κάνω πολλά πράγματα πριν συναντήσω κάποιον και έτσι δεν προλάβαινα να είμαι στην ώρα μου.
Αυτός όμως ήταν ο προφανής λόγος. Στην πραγματικότητα χωρίς να το συνειδητοποιώ  επέλεγα να πάω στο ραντεβού αργότερα από τον άλλο. Ήταν γιατί η αναμονή μου προξενούσε μεγάλο άγχος. Σκεφτόμουν ότι με ξέχασαν ότι με έστησαν ανησυχούσα για την απόρριψη. Καλύτερα λοιπόν να με περιμένουν παρά να τους περιμένω εγώ.
Η σύγχυση των ορίων
Τα όρια είναι ένας φράχτης γύρω από το σπίτι σου. Αυτοί οι συμβολικοί φραγμοί έχουν τρεις στόχους.
-Να κρατήσουν μακριά τους άλλους από τον δικό μας χώρο
-Να μας κρατήσουν μακριά από τον χώρο των άλλων
-Να μας δώσουν μια αίσθηση ολότητας.
Ένας χαμηλός φράχτης επιτρέπει την επικοινωνία μεταξύ των γειτόνων. Δεν εμποδίζει την ροή της ενέργειας (από και προς). Παρόλα αυτά ξέρουμε που τελειώνει ο ένας και που αρχίζει ο άλλος. Όμως όταν κάποιος φτιάξει έναν πολύ υψηλό τοίχο η επικοινωνία σταματά. Οι άνθρωποι που αντί να θέτουν όρια χτίζουν τείχη το κάνουν γιατί χρειάζονται επιπλέον προστασία και ασφάλεια. Αν όμως ήξεραν να χαράξουν σαφή όρια, ίσως δεν θα ήταν αναγκαίο να κλειστούν μέσα σε τείχη. 
Πηγή: boro.gr


Γράφει η Έλια Ζερβού.
Οι γνήσια ευγενικοί άνθρωποι απολαμβάνουν ποιότητα στις επιλογές τους.
Πριν λίγες μέρες μιλούσα με έναν φίλο, ο οποίος έλεγε πως τον τελευταίο καιρό δεν είναι και πολύ καλά, γιατί χώρισε με την αγαπημένη του.
«Ξέρεις, με πείραξε αυτός ο χωρισμός, γιατί νόμιζα ότι είχα βρει το άλλο μου μισό και διαψεύστηκα».
Διαψεύστηκε γιατί το άλλο του μισό δεν ένιωθε μισό αλλά ολόκληρο, και πέταξε μακριά με την άνεση που έχει ένα ολόκληρο περιστεράκι…
Δεν υπάρχει άλλο μισό, υπάρχουν μόνο καλές και κακές σχέσεις.
Αυτό του είπα και για να τον πείσω, συνέχισα: αν δεχτούμε πως υπάρχει το άλλο μας μισό, τότε έχουμε εκατοντάδες άλλα μισά στον πλανήτη, οπότε ή βρίσκεις το επόμενο ή αντιλαμβάνεσαι ότι είναι τόσο δύσκολο να το βρεις μέσα στα δισεκατομμύρια κόσμου, που ξεχνάς την ιδέα «άλλο μου μισό» και ψάχνεις την επόμενη σχέση σου. Την καλή ή την κακή…
«Τι θεωρείς καλή σχέση;» με ρώτησε -γιατί πείθω ότι είμαι σοφή- και του απάντησα.
Καλή σχέση είναι αυτή στην οποία και τα δυο μέλη έχουν ένα ανθρώπινο οικονομικό υπόβαθρο και από κει και ύστερα: κάνουν καλό σεξ.
Αν το ζευγάρι δεν κάνει καλό σεξ ή είναι πολλά χρόνια μαζί ή είναι παντρεμένο ή δεν είναι φτιαγμένοι ο ένας για το κρεβάτι του άλλου.
Στη τελευταία περίπτωση -στις άλλες δεν μας πέφτει λόγος- δεν υπάρχει καμία ανάγκη να μείνεις με κάποιον με τον οποίο όταν βρεθείς στο κρεβάτι σκέφτεσαι ότι κάπου έχει παραπέσει ο λογαριασμός του νερού και πρέπει να πας να το πληρώσεις γιατί θα το κόψουνε.
Χωρίζεις και ψάχνεις το καλό κρεβάτι.
Με την ησυχία σου, δε λέμε να πάρεις σβάρνα τη χώρα. Άλλωστε, εκτός από καλό κρεβάτι, πρέπει να κάνεις και καλές συζητήσεις, με πρωτεύουσα βαρύτητα στην ποιότητα του σεξ.
Προσωπικά, ανάμεσα στις καλές συζητήσεις με έναν άντρα και στο καλό κρεβάτι, θα διάλεγα το καλό κρεβάτι, αν δεν πετύχαινα και τα δυο μαζί. Γιατί παλιά διάλεγα τις καλές συζητήσεις και δεν είδα προκοπή.
Εξάλλου, μια καλή συζήτηση μπορείς να την κάνεις με έναν ξένο ανά πάσα στιγμή, οπουδήποτε, ενώ σεξ, όχι.
Πάμε στο επόμενο ζήτημα που θεωρώ πως είναι σημαντικό για να ορίσει την καλοσύνη μιας σχέσης: το νοιάξιμο, η τρυφερότητα, το ενδιαφέρον, η αγάπη.
Και η έλλειψη οικειότητας στις προσφωνήσεις. Το «ρε» π.χ. αν δεν ακολουθείται από το μωρό μου, αλλά από το όνομά σου, είναι απαράδεκτο. Άλλο γνωριστήκαμε και άλλο παραγνωριστήκαμε.
Άσε που άμα παραγνωριστείς, πάει και το καλό σεξ, πάν’ κι όλα.
Όλα αυτά, προκύπτουν από την ευγένεια.
Ευγένεια στο ζευγάρι σε κάθε θέμα, ακόμα και όταν ξεχάσει ανοιχτή ο ένας από τους δυο την πόρτα της τουαλέτας. Πας και την κλείνεις εσύ ευγενικά και αθόρυβα. Να μην παίρνει θάρρητα, να συντηρείται η ευγένεια.
Τα «κατεβάζω τα βρακιά μου και τα κάνω όλα μπροστά σου», δεν έχουν καμία σχέση με ευγένεια και σκοτώνουν το καλό σεξ κάποια στιγμή, εκτός κι αν αυτά που κάνετε μπροστά του, αποτελούν κόνσεπτ του σεξ σας.
Περί ορέξεως, σαδομαστιγόπιτα, αλλά είμαι τόσο συντηρητική, που έχω την εντύπωση πως τα ζευγάρια που κάνουν σαδομαζοχιστικοτέτοια πράγματα μετά απορριπτέων υλικών στο κρεβάτι τους, εκτός από παλούκια, σιδερικά και πετούγιες, καβαλάνε και (άλλους) ανθρώπους, οπότε η ευγένεια στο ζευγάρι εξατμίζεται σαν άζαξ με αμονιαζόλ.
Γιατί δεν φαντάζομαι να υπάρχει ζευγάρι που να τρώει «σαπάκια» κάνοντας σεξ στο κρεβάτι του και μετά να είναι «αγάπη μου, μού περνάς το αλάτι σε παρακαλώ;».
Ναι, δεν το είπα ακόμα, αλλά δεν θεωρώ καλή τη σχέση στην οποία το ζευγάρι παίρνεται και με τρίτους, μαζί ή χώρια.
Και μη μου πείτε για τις φυλές στην Αφρική, τους αρχαίους Έλληνες, τη Σιμόν Νε Μποβουάρ και την ξεπερασμένη έννοια της μονογαμίας, τα ξέρω!
Εγώ όμως θέλω μονογαμία. Τη θεωρώ ένδειξη υγείας μιας σχέσης. Όποτε απάτησα ή απατήθηκα ήταν επειδή η σχέση είχε πιάσει πάτο και δεν το παραδεχόμασταν.
Επιπλέον, η μονογαμία είναι μια μορφή ευγένειας απέναντι στο σύντροφό σου.
Δεν του χώνεις στο στόμα τα ζουμιά ενός ξένου ανθρώπου.
Τι άλλο δεν έχω αναφέρει ως σημάδι μιας καλής σχέσης στο ζευγάρι; Την αισθητική.
Στον εαυτό τους, στο περιβάλλον τους, στον τρόπο ζωής τους. Αν η αισθητική του ζευγαριού είναι κοινή και δε βάζει η γυναίκα πετσετάκι στο γλυπτό που πήρε ο καλός της από την έκθεση του φίλου και συμφοιτητή του στην Καλών Τεχνών, τότε έχουμε μια καλή σχέση.
Άποψή μου είναι βέβαια, πως μια σωστή αισθητική και όχι η αισθητική του κιτς στο ζευγάρι, εξασφαλίζει μια καλή σχέση.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά έχω την εντύπωση πως οι άνθρωποι με κακή αισθητική, δεν έχουν καλές σχέσεις.
Οι κακόγουστοι δεν κάνουν καλό σεξ, γιατί η αισθητική απαιτεί ευγένεια.
Τι ορίζω εγώ σαν καλή αισθητική; Το minimal. Όλα τα άλλα είναι κιτς.
Τα παραφορτωμένα σπίτια, τα χαϊμαλιά και τα κοσμήματα, είναι κιτς.
Μην εμπιστευτείς γυναίκα ή άντρα, τίγκα στη μόστρα και το χαϊμαλί. Δεν θα βγει καλή σχέση.
Θα κάνετε σεξ και θα κοιτάει πώς φαίνονται στο φωτισμό του δωματίου τα μπλιμπλίκια που φοράει, κάτι που δηλώνει αγένεια και σαφώς απουσία μονογαμικότητας, αφού και άλλος να κάτσει δίπλα του εκείνη τη στιγμή δεν θα το καταλάβει, γιατί κοιτάει τα χαϊμαλιά. Βραχιόλια, κολιέ, ξέρετε τι εννοώ.
Άρα, κακό σεξ μαζί του, άρα κακή σχέση.
Αλλά κι αν τα βγάλει πριν το σεξ, πάλι κακό σεξ, γιατί πιστέψτε με, θα είναι μεγάλο ξενέρωμα να περιμένεις 2 λεπτά τον άλλον να γίνει από τοτέμ, άνθρωπος.
Αυτά είπα στο φίλο μου για την καλή σχέση.
Καλό σεξ που θα πηγάσει από την τρυφερότητα, τη μονογαμία, και την αισθητική.  Ή, συνοπτικά: από την ευγένεια.
Οι γνήσια ευγενικοί άνθρωποι απολαμβάνουν ποιότητα στις επιλογές τους.
Τα αλήτικα, τα μόρτικα, τα μαγκιόρικα, αυτά που πολλοί επιλέγουν για να χτίσουν μια δυνατή (ψεύτικη) προσωπικότητα (mainstream κατάσταση) εξασφαλίζουν αποκλειστικά και μόνο, αυτό που λέμε «κακή σχέση».
Επειδή λείπει η ευγένεια (το ξαναλέω).
Όσο για το άλλο σου μισό φίλε μου, δεν υπάρχει περίπτωση να κάνεις καλό σεξ με...τον εαυτό σου…Δεν είναι ευγενικό.
Πηγή eyedoll.gr


Δεν υπάρχει άλλο μισό, υπάρχουν μόνο καλές και κακές σχέσεις

Γράφει η Έλια Ζερβού.
Οι γνήσια ευγενικοί άνθρωποι απολαμβάνουν ποιότητα στις επιλογές τους.
Πριν λίγες μέρες μιλούσα με έναν φίλο, ο οποίος έλεγε πως τον τελευταίο καιρό δεν είναι και πολύ καλά, γιατί χώρισε με την αγαπημένη του.
«Ξέρεις, με πείραξε αυτός ο χωρισμός, γιατί νόμιζα ότι είχα βρει το άλλο μου μισό και διαψεύστηκα».
Διαψεύστηκε γιατί το άλλο του μισό δεν ένιωθε μισό αλλά ολόκληρο, και πέταξε μακριά με την άνεση που έχει ένα ολόκληρο περιστεράκι…
Δεν υπάρχει άλλο μισό, υπάρχουν μόνο καλές και κακές σχέσεις.
Αυτό του είπα και για να τον πείσω, συνέχισα: αν δεχτούμε πως υπάρχει το άλλο μας μισό, τότε έχουμε εκατοντάδες άλλα μισά στον πλανήτη, οπότε ή βρίσκεις το επόμενο ή αντιλαμβάνεσαι ότι είναι τόσο δύσκολο να το βρεις μέσα στα δισεκατομμύρια κόσμου, που ξεχνάς την ιδέα «άλλο μου μισό» και ψάχνεις την επόμενη σχέση σου. Την καλή ή την κακή…
«Τι θεωρείς καλή σχέση;» με ρώτησε -γιατί πείθω ότι είμαι σοφή- και του απάντησα.
Καλή σχέση είναι αυτή στην οποία και τα δυο μέλη έχουν ένα ανθρώπινο οικονομικό υπόβαθρο και από κει και ύστερα: κάνουν καλό σεξ.
Αν το ζευγάρι δεν κάνει καλό σεξ ή είναι πολλά χρόνια μαζί ή είναι παντρεμένο ή δεν είναι φτιαγμένοι ο ένας για το κρεβάτι του άλλου.
Στη τελευταία περίπτωση -στις άλλες δεν μας πέφτει λόγος- δεν υπάρχει καμία ανάγκη να μείνεις με κάποιον με τον οποίο όταν βρεθείς στο κρεβάτι σκέφτεσαι ότι κάπου έχει παραπέσει ο λογαριασμός του νερού και πρέπει να πας να το πληρώσεις γιατί θα το κόψουνε.
Χωρίζεις και ψάχνεις το καλό κρεβάτι.
Με την ησυχία σου, δε λέμε να πάρεις σβάρνα τη χώρα. Άλλωστε, εκτός από καλό κρεβάτι, πρέπει να κάνεις και καλές συζητήσεις, με πρωτεύουσα βαρύτητα στην ποιότητα του σεξ.
Προσωπικά, ανάμεσα στις καλές συζητήσεις με έναν άντρα και στο καλό κρεβάτι, θα διάλεγα το καλό κρεβάτι, αν δεν πετύχαινα και τα δυο μαζί. Γιατί παλιά διάλεγα τις καλές συζητήσεις και δεν είδα προκοπή.
Εξάλλου, μια καλή συζήτηση μπορείς να την κάνεις με έναν ξένο ανά πάσα στιγμή, οπουδήποτε, ενώ σεξ, όχι.
Πάμε στο επόμενο ζήτημα που θεωρώ πως είναι σημαντικό για να ορίσει την καλοσύνη μιας σχέσης: το νοιάξιμο, η τρυφερότητα, το ενδιαφέρον, η αγάπη.
Και η έλλειψη οικειότητας στις προσφωνήσεις. Το «ρε» π.χ. αν δεν ακολουθείται από το μωρό μου, αλλά από το όνομά σου, είναι απαράδεκτο. Άλλο γνωριστήκαμε και άλλο παραγνωριστήκαμε.
Άσε που άμα παραγνωριστείς, πάει και το καλό σεξ, πάν’ κι όλα.
Όλα αυτά, προκύπτουν από την ευγένεια.
Ευγένεια στο ζευγάρι σε κάθε θέμα, ακόμα και όταν ξεχάσει ανοιχτή ο ένας από τους δυο την πόρτα της τουαλέτας. Πας και την κλείνεις εσύ ευγενικά και αθόρυβα. Να μην παίρνει θάρρητα, να συντηρείται η ευγένεια.
Τα «κατεβάζω τα βρακιά μου και τα κάνω όλα μπροστά σου», δεν έχουν καμία σχέση με ευγένεια και σκοτώνουν το καλό σεξ κάποια στιγμή, εκτός κι αν αυτά που κάνετε μπροστά του, αποτελούν κόνσεπτ του σεξ σας.
Περί ορέξεως, σαδομαστιγόπιτα, αλλά είμαι τόσο συντηρητική, που έχω την εντύπωση πως τα ζευγάρια που κάνουν σαδομαζοχιστικοτέτοια πράγματα μετά απορριπτέων υλικών στο κρεβάτι τους, εκτός από παλούκια, σιδερικά και πετούγιες, καβαλάνε και (άλλους) ανθρώπους, οπότε η ευγένεια στο ζευγάρι εξατμίζεται σαν άζαξ με αμονιαζόλ.
Γιατί δεν φαντάζομαι να υπάρχει ζευγάρι που να τρώει «σαπάκια» κάνοντας σεξ στο κρεβάτι του και μετά να είναι «αγάπη μου, μού περνάς το αλάτι σε παρακαλώ;».
Ναι, δεν το είπα ακόμα, αλλά δεν θεωρώ καλή τη σχέση στην οποία το ζευγάρι παίρνεται και με τρίτους, μαζί ή χώρια.
Και μη μου πείτε για τις φυλές στην Αφρική, τους αρχαίους Έλληνες, τη Σιμόν Νε Μποβουάρ και την ξεπερασμένη έννοια της μονογαμίας, τα ξέρω!
Εγώ όμως θέλω μονογαμία. Τη θεωρώ ένδειξη υγείας μιας σχέσης. Όποτε απάτησα ή απατήθηκα ήταν επειδή η σχέση είχε πιάσει πάτο και δεν το παραδεχόμασταν.
Επιπλέον, η μονογαμία είναι μια μορφή ευγένειας απέναντι στο σύντροφό σου.
Δεν του χώνεις στο στόμα τα ζουμιά ενός ξένου ανθρώπου.
Τι άλλο δεν έχω αναφέρει ως σημάδι μιας καλής σχέσης στο ζευγάρι; Την αισθητική.
Στον εαυτό τους, στο περιβάλλον τους, στον τρόπο ζωής τους. Αν η αισθητική του ζευγαριού είναι κοινή και δε βάζει η γυναίκα πετσετάκι στο γλυπτό που πήρε ο καλός της από την έκθεση του φίλου και συμφοιτητή του στην Καλών Τεχνών, τότε έχουμε μια καλή σχέση.
Άποψή μου είναι βέβαια, πως μια σωστή αισθητική και όχι η αισθητική του κιτς στο ζευγάρι, εξασφαλίζει μια καλή σχέση.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά έχω την εντύπωση πως οι άνθρωποι με κακή αισθητική, δεν έχουν καλές σχέσεις.
Οι κακόγουστοι δεν κάνουν καλό σεξ, γιατί η αισθητική απαιτεί ευγένεια.
Τι ορίζω εγώ σαν καλή αισθητική; Το minimal. Όλα τα άλλα είναι κιτς.
Τα παραφορτωμένα σπίτια, τα χαϊμαλιά και τα κοσμήματα, είναι κιτς.
Μην εμπιστευτείς γυναίκα ή άντρα, τίγκα στη μόστρα και το χαϊμαλί. Δεν θα βγει καλή σχέση.
Θα κάνετε σεξ και θα κοιτάει πώς φαίνονται στο φωτισμό του δωματίου τα μπλιμπλίκια που φοράει, κάτι που δηλώνει αγένεια και σαφώς απουσία μονογαμικότητας, αφού και άλλος να κάτσει δίπλα του εκείνη τη στιγμή δεν θα το καταλάβει, γιατί κοιτάει τα χαϊμαλιά. Βραχιόλια, κολιέ, ξέρετε τι εννοώ.
Άρα, κακό σεξ μαζί του, άρα κακή σχέση.
Αλλά κι αν τα βγάλει πριν το σεξ, πάλι κακό σεξ, γιατί πιστέψτε με, θα είναι μεγάλο ξενέρωμα να περιμένεις 2 λεπτά τον άλλον να γίνει από τοτέμ, άνθρωπος.
Αυτά είπα στο φίλο μου για την καλή σχέση.
Καλό σεξ που θα πηγάσει από την τρυφερότητα, τη μονογαμία, και την αισθητική.  Ή, συνοπτικά: από την ευγένεια.
Οι γνήσια ευγενικοί άνθρωποι απολαμβάνουν ποιότητα στις επιλογές τους.
Τα αλήτικα, τα μόρτικα, τα μαγκιόρικα, αυτά που πολλοί επιλέγουν για να χτίσουν μια δυνατή (ψεύτικη) προσωπικότητα (mainstream κατάσταση) εξασφαλίζουν αποκλειστικά και μόνο, αυτό που λέμε «κακή σχέση».
Επειδή λείπει η ευγένεια (το ξαναλέω).
Όσο για το άλλο σου μισό φίλε μου, δεν υπάρχει περίπτωση να κάνεις καλό σεξ με...τον εαυτό σου…Δεν είναι ευγενικό.
Πηγή eyedoll.gr


Ζάχαρη. Ναι, είναι η πιο γλυκιά αμαρτία. Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε εθισμένοι σε αυτή. Καθημερινά καταναλώνουμε μεγάλες ποσότητες γλυκισμάτων, βουτημάτων, αναψυκτικών, χυμών! Μέχρι και ο καφές μας είναι…
full στη ζάχαρη.
Μπορεί η απόλαυση που μας χαρίζει να είναι μεγάλη, παρόλα αυτά θα πρέπει να την καταναλώνουμε με μέτρο, μιας και μελετητές απέδειξαν πως η ζάχαρη έχει αρκετές αρνητικές επιπτώσεις στον οργανισμό μας. Πάμε να δούμε ποιες είναι αυτές:
- Προκαλεί πρόωρη γήρανση
- Eμποδίζει την απορρόφηση ασβεστίου και μαγνησίου
- Καταστρέφει τα δόντια
- Αυξάνει τη χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια
- Είναι εθιστική και έχει αποδεικτεί ότι αυξάνει τις πιθανότητες παχυσαρκίας
Με μέτρο, λοιπόν! Προτιμήστε το μέλι, το οποίο είναι και πολύ ωφέλιμο!
Πηγή: greece-24.com

Μερικοί λόγοι για να κόψετε την ζάχαρη!

Ζάχαρη. Ναι, είναι η πιο γλυκιά αμαρτία. Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε εθισμένοι σε αυτή. Καθημερινά καταναλώνουμε μεγάλες ποσότητες γλυκισμάτων, βουτημάτων, αναψυκτικών, χυμών! Μέχρι και ο καφές μας είναι…
full στη ζάχαρη.
Μπορεί η απόλαυση που μας χαρίζει να είναι μεγάλη, παρόλα αυτά θα πρέπει να την καταναλώνουμε με μέτρο, μιας και μελετητές απέδειξαν πως η ζάχαρη έχει αρκετές αρνητικές επιπτώσεις στον οργανισμό μας. Πάμε να δούμε ποιες είναι αυτές:
- Προκαλεί πρόωρη γήρανση
- Eμποδίζει την απορρόφηση ασβεστίου και μαγνησίου
- Καταστρέφει τα δόντια
- Αυξάνει τη χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια
- Είναι εθιστική και έχει αποδεικτεί ότι αυξάνει τις πιθανότητες παχυσαρκίας
Με μέτρο, λοιπόν! Προτιμήστε το μέλι, το οποίο είναι και πολύ ωφέλιμο!
Πηγή: greece-24.com
Πολλές φορές ασχολούμαστε με πολλά – πολλά μικρά πράγματα τα οποία μας κάνουν να χάνουμε τη μεγαλύτερη εικόνα, αυτή της ζωής. Οι καθημερινές υποχρεώσεις, οι λεπτομέρειες, οι δευτερεύουσες ανάγκες, έρχονται να υπερκαλύψουν όλο αυτό το θαύμα που ονομάζεται βιωματική εμπειρία. Πολλοί άνθρωποι που έχουν γλιτώσει από θανατηφόρα ατυχήματα ή από βαριές ασθένειες, φαίνεται σαν να ξυπνούν από έναν λήθαργο, όπως λένε οι ίδιοι, και συνειδητοποιούν πόσο σημαντικός είναι ο χρόνος και ότι δεν αξίζει να σπαταλάς ούτε ένα δευτερόλεπτο από αυτόν.
Ας δούμε λοιπόν μια συνοπτική λίστα με πράγματα που κυριολεκτικά κλέβουν χρόνο από την πραγματική ζωή μας.
Σε αυτή την λίστα δεν θα βρείτε τίποτα που δεν έχει ήδη ειπωθεί. Είναι απλά μια υπενθύμιση…
1. Πράγματα που σας αποσπούν την προσοχή από την απόλαυση των ιδιαίτερων στιγμών σας.
Δώστε προσοχή στα μικρά πράγματα – συνήθως όταν μας λείπει κάποιος, μας λείπουν κυρίως οι λεπτομέρειες που τον χαρακτηρίζουν, όπως για παράδειγμα το χαμόγελό τους ή οι στιγμές που γελούσατε μαζί. Αρχίστε να πηγαίνετε μεγάλες βόλτες, αφεθείτε στην μαγεία των συζητήσεων. Αφεθείτε ακόμα και αν είναι για λίγο.
2. Οι ψυχαναγκαστικές εργασίες.
Προγραμματίστε την μέρα σας έτσι ώστε να μην είναι ποτέ εξουθενωτική. Να αφιερώνετε χρόνο στον εαυτό σας – κρατήστε μερικά κενά στη μέρα σας για να ξεκουραστείτε και να επαναφορτιστείτε. Μην κοροϊδεύετε τον εαυτό σας, δεν είναι δυνατόν να είστε τόσο πολυάσχολοι που να μην μπορείτε να εξασφαλίσετε ούτε λίγα λεπτά γαλήνης.
3. Οι αρνητικές σκέψεις.
Η ζωή είναι σαν καθρέφτης – τα καλύτερα αποτελέσματα ξεπροβάλλουν όταν χαμογελάμε. Επιλέξτε λοιπόν να μιλάτε για τα πράγματα που είναι καλά παρά για τα προβλήματα ή της ατυχίες σας. Όταν αγωνίζεστε για κάτι δεν σημαίνει πως αποτυγχάνετε. Κάθε μεγάλη επιτυχία απαιτεί και τον ανάλογο αγώνα.
4. Το περιττό δράμα γύρω σας.
Αποφύγετε τις ανοησίες γύρω σας. Εστιάστε στα θετικά, και θα παρατηρήσετε πως οτιδήποτε αρνητικό θα αρχίσει να εξασθενεί.
5. Η επιθυμία των πραγμάτων που δεν έχετε.
Δεν θα έχετε ποτέ ακριβώς αυτό που θέλετε, να θυμάστε όμως το εξής: Θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι που δεν έχουν ούτε τα μισά από αυτά που έχετε εσείς τώρα. Τα πράγματα που εσείς θεωρείτε δεδομένα, άλλοι τα θεωρούν ευλογία. Η ευτυχία δεν έρχεται ποτέ σε εκείνους που δεν θα την εκτιμήσουν. Βάλτε στόχους για να κατακτήσετε ό,τι πιθυμείτε αλλά έχετε πάντα ευγνωμοσύνη στην καρδιά σας για όλα όσα ήδη έχετε.
6. Η διαρκής σύγκριση με τους άλλους.
Η κοινωνική σύγκριση είναι ο κλέφτης της ευτυχίας. Μπορείτε να περάσετε μια ολόκληρη ζωή ανησυχώντας και ζηλεύοντας τα πράγματα ή τις συνθήκες των ανθρώπων γύρω σας, δε θα πάρετε όμως πίσω τίποτα.
7. Η διαρκής σύγκριση με τον εαυτό σας.
Δεν είστε το ίδιο άτομο που ήσασταν πριν από έναν χρόνο, ένα μήνα ή ακόμα και μια εβδομάδα. Αναπτύσσεστε διαρκώς, οι εμπειρίες σας δε σταματούν ποτέ. Έτσι είναι η ζωή. Δεν έχει νόημα να αναπολείτε διαρκώς την ενεργητικότητά σας στα 18 σας. Αντ’ αυτού εστιάστε στη σοφία που έχετε στο παρόν.
8. Η συνεχής ανησυχία και μετάνοια για τα λάθη του παρελθόντος.
Δεν πειράζει αν κάνετε λάθος – τα λάθη είναι που μας κάνουν σοφότερους. Μην τα παρατάτε, οι μεγάλες επιτυχίες παίρνουν χρόνο. Επιλέξτε τα λάθη σας να αποτελέσουν κίνητρο, όχι δικαιολογία. Αποφασίστε, αυτήν τη στιγμή, πως οι εμπειρίες του παρελθόντος σας δεν θα επηρεάζουν πλέον το μέλλον σας.
9. Η ανησυχία για το τι σκέφτονται οι άλλοι για σας.
Μην παίρνετε τα πάντα προσωπικά, ακόμα και αν έτσι φαίνονται. Σπάνια θα είστε ο λόγος των πράξεων άλλων ανθρώπων – συνήθως ο λόγος των πράξεων τους θα είναι ο ίδιος τους ο εαυτός. Δεν μπορείτε να ελέγξετε ή να αλλάξετε τον τρόπο που θα σας φέρονται οι άλλοι. Το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να αλλάξετε τον τρόπο που αντιδράτε και να επιλέξετε τους ανθρώπους με τους οποίους θα συναναστρέφεστε.
10. Ένα μονοπάτι ζωής που δεν σας ταιριάζει.
Η ζωή είναι για να την απολαμβάνετε, όχι για να επιβιώνετε. Όταν πραγματικά πιστεύετε ότι κάνετε το σωστό, φαίνεται. Η επιτυχία στη ζωή είναι για εκείνους που αισθάνονται ενθουσιασμένοι για αυτά που ζουν. Η ζωή πρέπει να εκτιμάται. Ακολουθήστε τα όνειρά σας.
11. Ο ορισμός των άλλων για την επιτυχία και την ευτυχία
Δεν μπορείτε να βασίζετε τις απόψεις και τα όνειρα σας στις προσδοκίες και τις ιδέες των άλλων.
12. Άνθρωποι που επιμένουν να σας χρησιμοποιούν και να σας χειραγωγούν.
Ότι επιτρέπετε να συμβαίνει, είναι αυτό που θα συνεχίσει να συμβαίνει. Δώστε όσα περισσότερα μπορείτε, αλλά μην επιτρέψετε ποτέ και σε κανέναν να σας χρησιμοποιήσει. Ακούστε τις συμβουλές των άλλων, αλλά προσέξτε να μην χάσετε τη δική σας φωνή στην διαδικασία.
13. Η διαρκής προσπάθεια να εντυπωσιάσετε τους άλλους.
Ένα από τα πιο απελευθερωτικά μαθήματα της ζωής είναι πως δεν είστε υποχρεωμένοι να συμπαθείτε τους πάντες και αντίστροφα κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να σας συμπαθεί. Δεν έχει σημασία πόσο καλά θεωρείτε πως ζείτε, πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα πιστεύει πως κάτι κάνετε λάθος. Επιλέξτε λοιπόν να ζήσετε την δική σας πραγματικότητα – σιγουρευτείτε όμως πως δεν θα απογοητευτείτε στο τέλος.
14. Οι φόβοι που σας κρατούν πίσω.
Ο φόβος είναι συναίσθημα, όχι γεγονός. Ο καλύτερος τρόπος για να αποκτήσετε δύναμη και αυτοπεποίθηση είναι να κάνετε πράγματα που φοβάστε. Τολμήστε να αλλάξετε και να αναπτυχθείτε. Γιατί τελικά, υπάρχει μόνο ένα πράγμα που μπορεί να καταστήσει ένα όνειρο ανέφικτο – η έλλειψη δράσης.
15. Οι αμφιβολίες.
Όταν αμφιβάλλετε για κάτι, πάρτε μια βαθιά ανάσα και κάντε το επόμενο βήμα. Μερικές φορές το επόμενο βήμα αυτό, όσο μικρό και αν είναι, μπορεί να αποδειχθεί το μεγαλύτερο βήμα της ζωής σας.
16. Οι άνθρωποι που απορρίπτουν και χλευάζουν συνεχώς τα όνειρά σας.
Είναι προτιμότερο να είστε μοναχικοί από το να επιτρέπετε σε ανθρώπους με αρνητική στάση και τις απόψεις τους να σας εκτροχιάσουν από τον δρόμο σας. Μην αφήνετε τους άλλους να συντρίψουν τα όνειρά σας. Επιλέξτε για μια φορά να κάνετε κάτι που άλλοι σας λένε πως δεν μπορείτε – θα παρατηρήσετε πως δεν θα ξαναδώσετε προσοχή στην αρνητικότητα τους ποτέ ξανά.
17. Η πίστη στην περιβόητη «κατάλληλη στιγμή».
Δεν μπορείτε να περιμένετε πάντα την τέλεια στιγμή. Μερικές φορές πρέπει απλώς να ρισκάρετε, η ζωή είναι μικρή για να κάθεστε και να αναρωτιέστε τι θα μπορούσε να συμβεί.
18. Τα «μπαλώματα».
Δεν μπορείτε να αλλάξετε ότι αρνείστε να αντιμετωπίσετε. Δεν θα μπορέσετε ποτέ να βρείτε τη γαλήνη εάν επιμένετε να αποφεύγετε τα πράγματα που δεν είναι βολικά. Ασχοληθείτε με τα προβλήματά σας άμεσα πριν μπουν εμπόδιο στην ευτυχία σας.
19. Η στενομυαλιά.
Ανοίξτε την πηγή του νου σας πριν ανοίξετε το στόμα σας. Μην βιαστείτε να μισήσετε ότι δεν ξέρετε. Το μυαλό είναι σαν αλεξίπτωτο, δεν λειτουργεί ποτέ όταν είναι κλειστό.
20. Τα λάθη και οι παραλείψεις των άλλων ανθρώπων.
Να είστε ανεκτικοί με τα λάθη των άλλων, μερικές φορές καλοί άνθρωποι κάνουν λάθος επιλογές. Αυτό δεν σημαίνει πως είναι κακοί, σημαίνει απλώς πως είναι άνθρωποι.
21. Η δυσαρέσκεια.
Η καλοσύνη δεν πρέπει ποτέ να συγχέεται με την αδυναμία, ούτε η συγχώρεση για αποδοχή. Πρέπει να γνωρίζετε πως η δυσαρέσκεια είναι ένα μπόδιο στον δρόμο σας για την ευτυχία. Να θυμάστε, όταν συγχωρείτε κάποιον δεν σημαίνει πως είστε αδύναμοι. Συγχωρείτε, επειδή είστε αρκετά δυνατοί για να καταλάβετε πως οι άνθρωποι μπορούν, και κάνουν λάθη.
22. Οι σκέψεις μίσους.
Δώστε το σωστό παράδειγμα. Αντιμετωπίστε τον κόσμο με ευγένεια και σεβασμό. Κάντε την καλοσύνη μια καθημερινή ιεροτελεστία – θα δείτε πως αυτή η μικρή λεπτομέρεια θα σας κάνει να αισθάνεστε πιο ευτυχισμένοι και ολοκληρωμένοι.
23. Η μετάνοια για τα πάντα.
Τα πράγματα που κάνατε ή δεν κάνατε στο παρελθόν, δεν είναι αυτά που σας καθορίζουν. Μην αφήνετε τον εαυτό σας να ελέγχεται από την λύπη και τη μετάνοια. Ίσως υπάρχει κάτι που θα μπορούσατε να έχετε κάνει διαφορετικά, ίσως και όχι – ούτως ή άλλως είναι κάτι που ανήκει στο παρελθόν και πλέον δεν αλλάζει. Αφήστε το αμετάβλητο παρελθόν πίσω σας και αφεθείτε στο παρόν.
24. Η προσκόλληση στις στιγμές που δεν ανήκουν στο τώρα.
Μη κλαίτε για το παρελθόν, έχει πλέον φύγει. Μην αγχώνεστε για το μέλλον, δεν έχει έρθει ακόμα. Κάντε ό,τι περνάει από το χέρι σας για να ζήσετε στη στιγμή, και κάντε την να αξίζει!
ΠΗΓΗ: enallaktikidrasi.com 

24 πράγματα για τα οποία δεν αξίζει να σπαταλάτε το χρόνο σας

Πολλές φορές ασχολούμαστε με πολλά – πολλά μικρά πράγματα τα οποία μας κάνουν να χάνουμε τη μεγαλύτερη εικόνα, αυτή της ζωής. Οι καθημερινές υποχρεώσεις, οι λεπτομέρειες, οι δευτερεύουσες ανάγκες, έρχονται να υπερκαλύψουν όλο αυτό το θαύμα που ονομάζεται βιωματική εμπειρία. Πολλοί άνθρωποι που έχουν γλιτώσει από θανατηφόρα ατυχήματα ή από βαριές ασθένειες, φαίνεται σαν να ξυπνούν από έναν λήθαργο, όπως λένε οι ίδιοι, και συνειδητοποιούν πόσο σημαντικός είναι ο χρόνος και ότι δεν αξίζει να σπαταλάς ούτε ένα δευτερόλεπτο από αυτόν.
Ας δούμε λοιπόν μια συνοπτική λίστα με πράγματα που κυριολεκτικά κλέβουν χρόνο από την πραγματική ζωή μας.
Σε αυτή την λίστα δεν θα βρείτε τίποτα που δεν έχει ήδη ειπωθεί. Είναι απλά μια υπενθύμιση…
1. Πράγματα που σας αποσπούν την προσοχή από την απόλαυση των ιδιαίτερων στιγμών σας.
Δώστε προσοχή στα μικρά πράγματα – συνήθως όταν μας λείπει κάποιος, μας λείπουν κυρίως οι λεπτομέρειες που τον χαρακτηρίζουν, όπως για παράδειγμα το χαμόγελό τους ή οι στιγμές που γελούσατε μαζί. Αρχίστε να πηγαίνετε μεγάλες βόλτες, αφεθείτε στην μαγεία των συζητήσεων. Αφεθείτε ακόμα και αν είναι για λίγο.
2. Οι ψυχαναγκαστικές εργασίες.
Προγραμματίστε την μέρα σας έτσι ώστε να μην είναι ποτέ εξουθενωτική. Να αφιερώνετε χρόνο στον εαυτό σας – κρατήστε μερικά κενά στη μέρα σας για να ξεκουραστείτε και να επαναφορτιστείτε. Μην κοροϊδεύετε τον εαυτό σας, δεν είναι δυνατόν να είστε τόσο πολυάσχολοι που να μην μπορείτε να εξασφαλίσετε ούτε λίγα λεπτά γαλήνης.
3. Οι αρνητικές σκέψεις.
Η ζωή είναι σαν καθρέφτης – τα καλύτερα αποτελέσματα ξεπροβάλλουν όταν χαμογελάμε. Επιλέξτε λοιπόν να μιλάτε για τα πράγματα που είναι καλά παρά για τα προβλήματα ή της ατυχίες σας. Όταν αγωνίζεστε για κάτι δεν σημαίνει πως αποτυγχάνετε. Κάθε μεγάλη επιτυχία απαιτεί και τον ανάλογο αγώνα.
4. Το περιττό δράμα γύρω σας.
Αποφύγετε τις ανοησίες γύρω σας. Εστιάστε στα θετικά, και θα παρατηρήσετε πως οτιδήποτε αρνητικό θα αρχίσει να εξασθενεί.
5. Η επιθυμία των πραγμάτων που δεν έχετε.
Δεν θα έχετε ποτέ ακριβώς αυτό που θέλετε, να θυμάστε όμως το εξής: Θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι που δεν έχουν ούτε τα μισά από αυτά που έχετε εσείς τώρα. Τα πράγματα που εσείς θεωρείτε δεδομένα, άλλοι τα θεωρούν ευλογία. Η ευτυχία δεν έρχεται ποτέ σε εκείνους που δεν θα την εκτιμήσουν. Βάλτε στόχους για να κατακτήσετε ό,τι πιθυμείτε αλλά έχετε πάντα ευγνωμοσύνη στην καρδιά σας για όλα όσα ήδη έχετε.
6. Η διαρκής σύγκριση με τους άλλους.
Η κοινωνική σύγκριση είναι ο κλέφτης της ευτυχίας. Μπορείτε να περάσετε μια ολόκληρη ζωή ανησυχώντας και ζηλεύοντας τα πράγματα ή τις συνθήκες των ανθρώπων γύρω σας, δε θα πάρετε όμως πίσω τίποτα.
7. Η διαρκής σύγκριση με τον εαυτό σας.
Δεν είστε το ίδιο άτομο που ήσασταν πριν από έναν χρόνο, ένα μήνα ή ακόμα και μια εβδομάδα. Αναπτύσσεστε διαρκώς, οι εμπειρίες σας δε σταματούν ποτέ. Έτσι είναι η ζωή. Δεν έχει νόημα να αναπολείτε διαρκώς την ενεργητικότητά σας στα 18 σας. Αντ’ αυτού εστιάστε στη σοφία που έχετε στο παρόν.
8. Η συνεχής ανησυχία και μετάνοια για τα λάθη του παρελθόντος.
Δεν πειράζει αν κάνετε λάθος – τα λάθη είναι που μας κάνουν σοφότερους. Μην τα παρατάτε, οι μεγάλες επιτυχίες παίρνουν χρόνο. Επιλέξτε τα λάθη σας να αποτελέσουν κίνητρο, όχι δικαιολογία. Αποφασίστε, αυτήν τη στιγμή, πως οι εμπειρίες του παρελθόντος σας δεν θα επηρεάζουν πλέον το μέλλον σας.
9. Η ανησυχία για το τι σκέφτονται οι άλλοι για σας.
Μην παίρνετε τα πάντα προσωπικά, ακόμα και αν έτσι φαίνονται. Σπάνια θα είστε ο λόγος των πράξεων άλλων ανθρώπων – συνήθως ο λόγος των πράξεων τους θα είναι ο ίδιος τους ο εαυτός. Δεν μπορείτε να ελέγξετε ή να αλλάξετε τον τρόπο που θα σας φέρονται οι άλλοι. Το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να αλλάξετε τον τρόπο που αντιδράτε και να επιλέξετε τους ανθρώπους με τους οποίους θα συναναστρέφεστε.
10. Ένα μονοπάτι ζωής που δεν σας ταιριάζει.
Η ζωή είναι για να την απολαμβάνετε, όχι για να επιβιώνετε. Όταν πραγματικά πιστεύετε ότι κάνετε το σωστό, φαίνεται. Η επιτυχία στη ζωή είναι για εκείνους που αισθάνονται ενθουσιασμένοι για αυτά που ζουν. Η ζωή πρέπει να εκτιμάται. Ακολουθήστε τα όνειρά σας.
11. Ο ορισμός των άλλων για την επιτυχία και την ευτυχία
Δεν μπορείτε να βασίζετε τις απόψεις και τα όνειρα σας στις προσδοκίες και τις ιδέες των άλλων.
12. Άνθρωποι που επιμένουν να σας χρησιμοποιούν και να σας χειραγωγούν.
Ότι επιτρέπετε να συμβαίνει, είναι αυτό που θα συνεχίσει να συμβαίνει. Δώστε όσα περισσότερα μπορείτε, αλλά μην επιτρέψετε ποτέ και σε κανέναν να σας χρησιμοποιήσει. Ακούστε τις συμβουλές των άλλων, αλλά προσέξτε να μην χάσετε τη δική σας φωνή στην διαδικασία.
13. Η διαρκής προσπάθεια να εντυπωσιάσετε τους άλλους.
Ένα από τα πιο απελευθερωτικά μαθήματα της ζωής είναι πως δεν είστε υποχρεωμένοι να συμπαθείτε τους πάντες και αντίστροφα κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να σας συμπαθεί. Δεν έχει σημασία πόσο καλά θεωρείτε πως ζείτε, πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα πιστεύει πως κάτι κάνετε λάθος. Επιλέξτε λοιπόν να ζήσετε την δική σας πραγματικότητα – σιγουρευτείτε όμως πως δεν θα απογοητευτείτε στο τέλος.
14. Οι φόβοι που σας κρατούν πίσω.
Ο φόβος είναι συναίσθημα, όχι γεγονός. Ο καλύτερος τρόπος για να αποκτήσετε δύναμη και αυτοπεποίθηση είναι να κάνετε πράγματα που φοβάστε. Τολμήστε να αλλάξετε και να αναπτυχθείτε. Γιατί τελικά, υπάρχει μόνο ένα πράγμα που μπορεί να καταστήσει ένα όνειρο ανέφικτο – η έλλειψη δράσης.
15. Οι αμφιβολίες.
Όταν αμφιβάλλετε για κάτι, πάρτε μια βαθιά ανάσα και κάντε το επόμενο βήμα. Μερικές φορές το επόμενο βήμα αυτό, όσο μικρό και αν είναι, μπορεί να αποδειχθεί το μεγαλύτερο βήμα της ζωής σας.
16. Οι άνθρωποι που απορρίπτουν και χλευάζουν συνεχώς τα όνειρά σας.
Είναι προτιμότερο να είστε μοναχικοί από το να επιτρέπετε σε ανθρώπους με αρνητική στάση και τις απόψεις τους να σας εκτροχιάσουν από τον δρόμο σας. Μην αφήνετε τους άλλους να συντρίψουν τα όνειρά σας. Επιλέξτε για μια φορά να κάνετε κάτι που άλλοι σας λένε πως δεν μπορείτε – θα παρατηρήσετε πως δεν θα ξαναδώσετε προσοχή στην αρνητικότητα τους ποτέ ξανά.
17. Η πίστη στην περιβόητη «κατάλληλη στιγμή».
Δεν μπορείτε να περιμένετε πάντα την τέλεια στιγμή. Μερικές φορές πρέπει απλώς να ρισκάρετε, η ζωή είναι μικρή για να κάθεστε και να αναρωτιέστε τι θα μπορούσε να συμβεί.
18. Τα «μπαλώματα».
Δεν μπορείτε να αλλάξετε ότι αρνείστε να αντιμετωπίσετε. Δεν θα μπορέσετε ποτέ να βρείτε τη γαλήνη εάν επιμένετε να αποφεύγετε τα πράγματα που δεν είναι βολικά. Ασχοληθείτε με τα προβλήματά σας άμεσα πριν μπουν εμπόδιο στην ευτυχία σας.
19. Η στενομυαλιά.
Ανοίξτε την πηγή του νου σας πριν ανοίξετε το στόμα σας. Μην βιαστείτε να μισήσετε ότι δεν ξέρετε. Το μυαλό είναι σαν αλεξίπτωτο, δεν λειτουργεί ποτέ όταν είναι κλειστό.
20. Τα λάθη και οι παραλείψεις των άλλων ανθρώπων.
Να είστε ανεκτικοί με τα λάθη των άλλων, μερικές φορές καλοί άνθρωποι κάνουν λάθος επιλογές. Αυτό δεν σημαίνει πως είναι κακοί, σημαίνει απλώς πως είναι άνθρωποι.
21. Η δυσαρέσκεια.
Η καλοσύνη δεν πρέπει ποτέ να συγχέεται με την αδυναμία, ούτε η συγχώρεση για αποδοχή. Πρέπει να γνωρίζετε πως η δυσαρέσκεια είναι ένα μπόδιο στον δρόμο σας για την ευτυχία. Να θυμάστε, όταν συγχωρείτε κάποιον δεν σημαίνει πως είστε αδύναμοι. Συγχωρείτε, επειδή είστε αρκετά δυνατοί για να καταλάβετε πως οι άνθρωποι μπορούν, και κάνουν λάθη.
22. Οι σκέψεις μίσους.
Δώστε το σωστό παράδειγμα. Αντιμετωπίστε τον κόσμο με ευγένεια και σεβασμό. Κάντε την καλοσύνη μια καθημερινή ιεροτελεστία – θα δείτε πως αυτή η μικρή λεπτομέρεια θα σας κάνει να αισθάνεστε πιο ευτυχισμένοι και ολοκληρωμένοι.
23. Η μετάνοια για τα πάντα.
Τα πράγματα που κάνατε ή δεν κάνατε στο παρελθόν, δεν είναι αυτά που σας καθορίζουν. Μην αφήνετε τον εαυτό σας να ελέγχεται από την λύπη και τη μετάνοια. Ίσως υπάρχει κάτι που θα μπορούσατε να έχετε κάνει διαφορετικά, ίσως και όχι – ούτως ή άλλως είναι κάτι που ανήκει στο παρελθόν και πλέον δεν αλλάζει. Αφήστε το αμετάβλητο παρελθόν πίσω σας και αφεθείτε στο παρόν.
24. Η προσκόλληση στις στιγμές που δεν ανήκουν στο τώρα.
Μη κλαίτε για το παρελθόν, έχει πλέον φύγει. Μην αγχώνεστε για το μέλλον, δεν έχει έρθει ακόμα. Κάντε ό,τι περνάει από το χέρι σας για να ζήσετε στη στιγμή, και κάντε την να αξίζει!
ΠΗΓΗ: enallaktikidrasi.com 
Τα θεραπευτικά βότανα της φύσης, δεν απευθύνονται, φυσικά, μονάχα στις γυναίκες, αλλά η αλήθεια είναι πως οι γυναίκες βιώνουν πολλές καταστάσεις πόνου πολύ περισσότερες από αυτές που ταλαιπωρούν τους άντρες.
Επειδή τα φάρμακα μπορεί να έχουν αποτέλεσμα, αλλά παραμένουν χημικά σκευάσματα, που ιδανικά θα ήταν, να τα αποφεύγαμε ως ένα βαθμό, πριν μερικά χρόνια η ανθρωπότητα πορεύτηκε χωρίς χάπια, εκμεταλλεύτηκε σοφά τα πολλά δώρα της φύσης. Τα 10 θεραπευτικά βότανα για την ουρολοίμωξη, τη δυσμηνόρροια, την ημικρανία και όλα όσα ταλαιπωρούν μια γυναίκα στην καθημερινότητά της.
1) Μυριόφυλλο (Achillea millefolium) Ιδανικό για περιόδους με βαριά αιμορραγία Το μυριόφυλλο επιβραδύνει την έντονη αιμορραγία, ανακουφίζει από τους πόνους στην περιοχή της πύελου, ενώ καθαρίζει το συκώτι, με αποτέλεσμα να επιτυγχάνεται καλύτερη επεξεργασία των οιστρογόνων και της προγεστερόνης. Έρευνα του 2013, έδειξε ότι το μυριόφυλλο, βοηθάει στο χαλάρωμα των μυών της μήτρας, με συνέπεια την ανακούφιση και από τις κράμπες της περιόδου.
2) Τσιμιτσιφούνγκα ρίζα (Cimicifuga racemosa) Ιδανική για τις εξάψεις και τις νυχτερινές εφιδρώσεις .Η λειτουργία της συγκεκριμένης ρίζας δεν είναι απόλυτα κατανοητή ακόμα από τους επιστήμονες και μια αρκετά θεμιτή θεωρία αναφέρει πως αναγκάζει το σώμα να απελευθερώσει περισσότερα οιστρογόνα. Δεδομένου, λοιπόν, ότι ένα από τα κυριότερα προβλήματα της εμμηνόπαυσης είναι τα χαμηλά οιστρογόνα, αιτιολογείται η δραστική επίδραση της ρίζας στις εξάψεις της περιόδου. (Για τη λήψη της ρίζας, καλό είναι ωστόσο, να λάβετε πρώτα τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού σας, ενώ δεν συνίσταται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. )
3) Μούρο λυγαριάς (Vitex agnus-castus) Ιδανικό για τη ρύθμιση του κύκλου . Οι γυναίκες που πάσχουν από αμηνόρροια, πολύ συχνές περιόδους, περιεμμηνοπαυσιακά ή εμμηνοπαυσιακά συμπτώματα θα ωφεληθούν σημαντικά από το μούρο της λυγαριάς, το οποίο ρυθμίζει και σταθεροποιεί τον κύκλο της περιόδου και εν γένει τις ορμόνες στο γυναικείο σώμα. Περιορισμένες, ακόμα, έρευνες, αναφέρουν πως το μούρο της λυγαριάς, επεκτείνει την περίοδο μεταξύ της ωορρηξίας και της περιόδου. Καλύτερα όμως να αποφεύγεται από τις εγκύους και όσες γυναίκες θηλάζουν, ενώ μπορεί να έχει και παρεμβολές στη δράση συγκεκριμένων αντικαταθλιπτικών.
4) Βιβούρνο (Viburnum opulus) Ιδανικό για τους πόνους της περιόδου Για έντονους πόνους στην περίοδο, δοκιμάστε το άκρως χαλαρωτικό για τη μήτρα βιβούρνο, το οποίο μειώνει τη φλεγμονή και ανακουφίζει από τους μυϊκούς σπασμούς. Είναι τόσο αποτελεσματικό, καθώς χρησιμοποιείται και από μαίες για την αντιμετώπιση του πρώιμου τοκετού. 5)Φασκόμηλο (Salvia officinalis) Κατευνάζει τις εξάψεις Το φυτό που χρησιμοποιείται παραδοσιακά για τον καθαρισμό της αρνητικής ενέργειας σε ένα χώρο,ή τον καθαρισμό του χαλαζία μπορεί να λειτουργήσει ηρεμιστικά στις γυναίκες που περνούν την εμμηνόπαυση και πλημμυρίζονται από πλήθος φοβιών. Μείνετε μακριά από τη φαρμακευτική χρήση του φασκόμηλου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή στην περίπτωση που πάσχετε από επιληψία.
6) Κράνμπερι (Vaccinium macrocarpon) Ιδανικό κατά των ουρολοιμώξεων Η ουρολοίμωξη ταλαιπωρεί πολλές γυναίκες, ενώ 1 στις 5 γυναίκες θα εμφανίσει σίγουρα μια φορά στη ζωή της. Η πάθηση οφείλεται στην ανάπτυξη βακτηρίων στην ουρήθρα ή την ουροδόχο κύστη, ενώ η δράση του κράνμπερι εμποδίζει τα βακτήρια να κολλήσουν στα τοιχώματα και την μη ανάπτυξη της λοίμωξης. Δυστυχώς ωστόσο, η δράση του κράνμπερι είναι προληπτική και αν καταφέρει το βακτήριο και εγκατασταθεί, απαιτούνται αντιβιωτικά για να καταπολεμηθεί. Προσοχή, για όσες πάσχουν από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση ή πεπτικό έλκος, καθώς μπορεί να εντείνει τα συμπτώματα αυτών των παθήσεων.
7) Χρυσάνθεμο (Tancetum parthenium) Ιδανικό για την αντιμετώπιση των ημικρανιών Οι έρευνες δείχνουν πως τριπλάσιο ποσοστό γυναικών, σε σχέση με τα αντίστοιχα ποσοστά των αντρών, υποφέρουν από ημικρανίες. Το δε συγκεκριμένο είδος χρυσάνθεμου, ανακουφίζει από τη ναυτία και τους εμετούς που συνδέονται με τις ημικρανίες, αλλά και μειώνει την ανάγκη λήψης φαρμάκων για την αντιμετώπιση του οξύ πονοκεφάλου. Το φυτό, συνίσταται να αποφεύγεται από έγκυες γυναίκες και όσους παίρνουν αντιπηκτικά φάρμακα. Μείνετε μακριά ακόμα αν είστε αλλεργικός στην ευρύτερη οικογένεια των χρυσάνθεμων.
8) Πράσινο τσάι (Camellia sinensis) Ιδανικό για την αντικαρκινική του δράση Όλο και περισσότερες είναι οι έρευνες που επικροτούν και αναγνωρίζουν την αντικαρκινική δράση του πράσινου τσαγιού. Αποτελέσματα μιας από αυτές μάλιστα, έδειξε πως η κατανάλωση πράσινου τσαγιού είναι ικανή να περιορίσει την ανάπτυξη όγκων σε πνεύμονες και στήθος, ειδικότερα στα πρώτα στάδια της εμφάνισής τους.
9) Τσουκνίδα (Urtica dioica) Βοηθητική απέναντι στην αναιμία Το αφέψημα της τσουκνίδας είναι εξαιρετικά πλούσιο σε σίδηρο, χλωροφύλλη και φολικό οξύ. Πρόσφατη έρευνα (2013), ανακάλυψε πως οι αναλγητικές του ιδιότητες μπορούν να βοηθήσουν στην καταπολέμηση της αναιμίας, εποχιακών αλλεργιών και των ουρολοιμώξεων. Επιπλέον, η βιταμίνη Κ, που περιέχει δρα βοηθητικά στις περιόδους με βαριά αιμορραγία, ενώ το βότανο έχει και αποτοξινωτικές ιδιότητες.
10) Τζίντζερ (Zingiber officinale) Καταπραϋνει τη ναυτία Από όποιο λόγο και να σας προκαλείται το αίσθημα της ναυτίας στο στομάχι, η ρίζα του τζίντζερ δρα πολύ βοηθητικά στην αντιμετώπισή της. Οι έρευνες έχουν ακόμα τονίσει τη θετική δράση του τζίντζερ και στη ναυτία προερχόμενη από τη χημειοθεραπεία.
Πηγή: Sugar Mama,
Συντάκτης: Δήμητρα Καραμπέτσου


10 θεραπευτικά βότανα για γυναίκες

Τα θεραπευτικά βότανα της φύσης, δεν απευθύνονται, φυσικά, μονάχα στις γυναίκες, αλλά η αλήθεια είναι πως οι γυναίκες βιώνουν πολλές καταστάσεις πόνου πολύ περισσότερες από αυτές που ταλαιπωρούν τους άντρες.
Επειδή τα φάρμακα μπορεί να έχουν αποτέλεσμα, αλλά παραμένουν χημικά σκευάσματα, που ιδανικά θα ήταν, να τα αποφεύγαμε ως ένα βαθμό, πριν μερικά χρόνια η ανθρωπότητα πορεύτηκε χωρίς χάπια, εκμεταλλεύτηκε σοφά τα πολλά δώρα της φύσης. Τα 10 θεραπευτικά βότανα για την ουρολοίμωξη, τη δυσμηνόρροια, την ημικρανία και όλα όσα ταλαιπωρούν μια γυναίκα στην καθημερινότητά της.
1) Μυριόφυλλο (Achillea millefolium) Ιδανικό για περιόδους με βαριά αιμορραγία Το μυριόφυλλο επιβραδύνει την έντονη αιμορραγία, ανακουφίζει από τους πόνους στην περιοχή της πύελου, ενώ καθαρίζει το συκώτι, με αποτέλεσμα να επιτυγχάνεται καλύτερη επεξεργασία των οιστρογόνων και της προγεστερόνης. Έρευνα του 2013, έδειξε ότι το μυριόφυλλο, βοηθάει στο χαλάρωμα των μυών της μήτρας, με συνέπεια την ανακούφιση και από τις κράμπες της περιόδου.
2) Τσιμιτσιφούνγκα ρίζα (Cimicifuga racemosa) Ιδανική για τις εξάψεις και τις νυχτερινές εφιδρώσεις .Η λειτουργία της συγκεκριμένης ρίζας δεν είναι απόλυτα κατανοητή ακόμα από τους επιστήμονες και μια αρκετά θεμιτή θεωρία αναφέρει πως αναγκάζει το σώμα να απελευθερώσει περισσότερα οιστρογόνα. Δεδομένου, λοιπόν, ότι ένα από τα κυριότερα προβλήματα της εμμηνόπαυσης είναι τα χαμηλά οιστρογόνα, αιτιολογείται η δραστική επίδραση της ρίζας στις εξάψεις της περιόδου. (Για τη λήψη της ρίζας, καλό είναι ωστόσο, να λάβετε πρώτα τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού σας, ενώ δεν συνίσταται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. )
3) Μούρο λυγαριάς (Vitex agnus-castus) Ιδανικό για τη ρύθμιση του κύκλου . Οι γυναίκες που πάσχουν από αμηνόρροια, πολύ συχνές περιόδους, περιεμμηνοπαυσιακά ή εμμηνοπαυσιακά συμπτώματα θα ωφεληθούν σημαντικά από το μούρο της λυγαριάς, το οποίο ρυθμίζει και σταθεροποιεί τον κύκλο της περιόδου και εν γένει τις ορμόνες στο γυναικείο σώμα. Περιορισμένες, ακόμα, έρευνες, αναφέρουν πως το μούρο της λυγαριάς, επεκτείνει την περίοδο μεταξύ της ωορρηξίας και της περιόδου. Καλύτερα όμως να αποφεύγεται από τις εγκύους και όσες γυναίκες θηλάζουν, ενώ μπορεί να έχει και παρεμβολές στη δράση συγκεκριμένων αντικαταθλιπτικών.
4) Βιβούρνο (Viburnum opulus) Ιδανικό για τους πόνους της περιόδου Για έντονους πόνους στην περίοδο, δοκιμάστε το άκρως χαλαρωτικό για τη μήτρα βιβούρνο, το οποίο μειώνει τη φλεγμονή και ανακουφίζει από τους μυϊκούς σπασμούς. Είναι τόσο αποτελεσματικό, καθώς χρησιμοποιείται και από μαίες για την αντιμετώπιση του πρώιμου τοκετού. 5)Φασκόμηλο (Salvia officinalis) Κατευνάζει τις εξάψεις Το φυτό που χρησιμοποιείται παραδοσιακά για τον καθαρισμό της αρνητικής ενέργειας σε ένα χώρο,ή τον καθαρισμό του χαλαζία μπορεί να λειτουργήσει ηρεμιστικά στις γυναίκες που περνούν την εμμηνόπαυση και πλημμυρίζονται από πλήθος φοβιών. Μείνετε μακριά από τη φαρμακευτική χρήση του φασκόμηλου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή στην περίπτωση που πάσχετε από επιληψία.
6) Κράνμπερι (Vaccinium macrocarpon) Ιδανικό κατά των ουρολοιμώξεων Η ουρολοίμωξη ταλαιπωρεί πολλές γυναίκες, ενώ 1 στις 5 γυναίκες θα εμφανίσει σίγουρα μια φορά στη ζωή της. Η πάθηση οφείλεται στην ανάπτυξη βακτηρίων στην ουρήθρα ή την ουροδόχο κύστη, ενώ η δράση του κράνμπερι εμποδίζει τα βακτήρια να κολλήσουν στα τοιχώματα και την μη ανάπτυξη της λοίμωξης. Δυστυχώς ωστόσο, η δράση του κράνμπερι είναι προληπτική και αν καταφέρει το βακτήριο και εγκατασταθεί, απαιτούνται αντιβιωτικά για να καταπολεμηθεί. Προσοχή, για όσες πάσχουν από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση ή πεπτικό έλκος, καθώς μπορεί να εντείνει τα συμπτώματα αυτών των παθήσεων.
7) Χρυσάνθεμο (Tancetum parthenium) Ιδανικό για την αντιμετώπιση των ημικρανιών Οι έρευνες δείχνουν πως τριπλάσιο ποσοστό γυναικών, σε σχέση με τα αντίστοιχα ποσοστά των αντρών, υποφέρουν από ημικρανίες. Το δε συγκεκριμένο είδος χρυσάνθεμου, ανακουφίζει από τη ναυτία και τους εμετούς που συνδέονται με τις ημικρανίες, αλλά και μειώνει την ανάγκη λήψης φαρμάκων για την αντιμετώπιση του οξύ πονοκεφάλου. Το φυτό, συνίσταται να αποφεύγεται από έγκυες γυναίκες και όσους παίρνουν αντιπηκτικά φάρμακα. Μείνετε μακριά ακόμα αν είστε αλλεργικός στην ευρύτερη οικογένεια των χρυσάνθεμων.
8) Πράσινο τσάι (Camellia sinensis) Ιδανικό για την αντικαρκινική του δράση Όλο και περισσότερες είναι οι έρευνες που επικροτούν και αναγνωρίζουν την αντικαρκινική δράση του πράσινου τσαγιού. Αποτελέσματα μιας από αυτές μάλιστα, έδειξε πως η κατανάλωση πράσινου τσαγιού είναι ικανή να περιορίσει την ανάπτυξη όγκων σε πνεύμονες και στήθος, ειδικότερα στα πρώτα στάδια της εμφάνισής τους.
9) Τσουκνίδα (Urtica dioica) Βοηθητική απέναντι στην αναιμία Το αφέψημα της τσουκνίδας είναι εξαιρετικά πλούσιο σε σίδηρο, χλωροφύλλη και φολικό οξύ. Πρόσφατη έρευνα (2013), ανακάλυψε πως οι αναλγητικές του ιδιότητες μπορούν να βοηθήσουν στην καταπολέμηση της αναιμίας, εποχιακών αλλεργιών και των ουρολοιμώξεων. Επιπλέον, η βιταμίνη Κ, που περιέχει δρα βοηθητικά στις περιόδους με βαριά αιμορραγία, ενώ το βότανο έχει και αποτοξινωτικές ιδιότητες.
10) Τζίντζερ (Zingiber officinale) Καταπραϋνει τη ναυτία Από όποιο λόγο και να σας προκαλείται το αίσθημα της ναυτίας στο στομάχι, η ρίζα του τζίντζερ δρα πολύ βοηθητικά στην αντιμετώπισή της. Οι έρευνες έχουν ακόμα τονίσει τη θετική δράση του τζίντζερ και στη ναυτία προερχόμενη από τη χημειοθεραπεία.
Πηγή: Sugar Mama,
Συντάκτης: Δήμητρα Καραμπέτσου


Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2017

ΘΕΕ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΨΥΧΩΝ,
εσύ που είσαι χαμένος ανάμεσα στους άλλους θεούς, άκουσέ με!
Εσύ, μοίρα γλυκιά που μας παραστέκεις, κι εσείς τρελά περιπλανώμενα πνεύματα, ακούστε με:
Εγώ, ο πιο ατελής, κατοικώ ανάμεσα σε μια τέλεια φυλή.
ΕΓΩ, ΕΝΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΧΑΟΣ, ΕΝΑ ΝΕΦΕΛΩΜΑ από συγκεχυμένα στοιχεία, περιφέρομαι ανάμεσα σε ολοκληρωμένους κόσμους, ανάμεσα σε ανθρώπους που έχουν τέλειους νόμους, απαρασάλευτη τάξη και συγκροτημένες σκέψεις.
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΔΙΕΥΘΕΤΗΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ και τα οράματά τους είναι καταγραμμένα και αρχειοθετημένα. Θεέ μου, οι αρετές των ανθρώπων αυτών είναι μετρημένες, κι οι αμαρτίες τους ζυγιασμένες.
Και τα απροσμέτρητα πράγματα που διαβαίνουν στο θαμπό ηλιοβασίλεμα, εκεί που δεν υπάρχει ούτε αμαρτία ούτε αρετή, είναι κι αυτά γραμμένα σε κατάστιχα.
ΕΔΩ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ σε εποχές συμπεριφοράς και κυβερνιούνται από άψογους, ακριβείς κανόνες.
Να τρως, να πίνεις, να κοιμάσαι, να σκεπάζεις τη γύμνια σου, και τέλος να κουράζεσαι την πρεπούμενη ώρα.
Να δουλεύεις, να παίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, κι ύστερα να πλαγιάζεις ώσπου το ρολόι να σημάνει την ώρα.
Να σκέφτεσαι έτσι, να αισθάνεσαι τόσο, κι ύστερα -μόλις ένα καθορισμένο άστρο ανατείλει στον ορίζοντα- να σταματάς να σκέφτεσαι και να αισθάνεσαι.
ΝΑ ΛΗΣΤΕΥΕΙΣ ΤΟΝ ΓΕΙΤΟΝΑ ΣΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΩΝΤΑΣ, να προσφέρεις δώρα χειρονομώντας κομψά, να επαινείς, να κατηγορείς κεκαλυμμένα, να καταστρέφεις ψυχές με ένα σου λόγο, να καις τους ανθρώπους με μιαν ανάσα σου, κι ύστερα μόλις τελειώνει η δουλειά της μέρας να νίπτεις τας χείρας σου.
Ν’’ ΑΓΑΠΑΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ, να ψυχαγωγείς τον καλύτερο εαυτό σου με προσχεδιασμένο τρόπο, να λατρεύεις τους θεούς όπως τους αξίζει, να μηχανορραφείς έντεχνα με τους δαίμονες, κι ύστερα να τα λησμονείς όλα, σαν να έχει πεθάνει η μνήμη σου.
ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΥΣΤΕΡΟΒΟΥΛΑ, ΝΑ ΣΤΟΧΑΖΕΣΑΙ ΜΕ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ, να είσαι ελαφρά ευτυχισμένος και να υποφέρεις αριστοκρατικά –κι ύστερα ν’’ αδειάζεις το ποτήρι ως την τελευταία σταγόνα, για να μπορείς να το γεμίσεις πάλι αύριο.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΘΕΕ ΜΟΥ, έχουν τέλεια προβλεφτεί, έχουν αποφασιστικά γεννηθεί, έχουν γαλουχηθεί με φροντίδα, κυβερνιούνται από κανόνες, καθοδηγούνται από τη λογική κι ύστερα -σύμφωνα με προκαθορισμένη μέθοδο- σφαγιάζονται και θάβονται.
Κι ακόμα, οι σιωπηλοί τάφοι, που βρίσκονται μέσα στην ανθρώπινη ψυχή, είναι σημειωμένοι κι αριθμημένοι.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΤΕΛΕΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, ένας κόσμος ολοκληρωμένης τελειότητας, ένας κόσμος τρανών θαυμάτων, το ωριμότερο φρούτο στου Θεού τον κήπο, η μεγαλοφυέστερη σκέψη στο σύμπαν. Αλλά γιατί Θεέ μου, πρέπει εγώ να βρίσκομαι εδώ;
Εγώ, ένας άγουρος σπόρος ανεκπλήρωτου πάθους, μια καταιγίδα τρελή, εγώ, που δεν γυρεύω ούτε την ανατολή ούτε τη δύση, εγώ, ένα αλλοπαρμένο θραύσμα κάποιου πλανήτη που εξερράγη;
Θεέ των χαμένων ψυχών, εσύ που είσαι χαμένος ανάμεσα στους άλλους θεούς, γιατί βρίσκομαι εδώ;
Χαλίλ Γκιμπράν, απόσπασμα από το βιβλίο Ο Τρελός.

Ο τέλειος κόσμος

ΘΕΕ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΨΥΧΩΝ,
εσύ που είσαι χαμένος ανάμεσα στους άλλους θεούς, άκουσέ με!
Εσύ, μοίρα γλυκιά που μας παραστέκεις, κι εσείς τρελά περιπλανώμενα πνεύματα, ακούστε με:
Εγώ, ο πιο ατελής, κατοικώ ανάμεσα σε μια τέλεια φυλή.
ΕΓΩ, ΕΝΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΧΑΟΣ, ΕΝΑ ΝΕΦΕΛΩΜΑ από συγκεχυμένα στοιχεία, περιφέρομαι ανάμεσα σε ολοκληρωμένους κόσμους, ανάμεσα σε ανθρώπους που έχουν τέλειους νόμους, απαρασάλευτη τάξη και συγκροτημένες σκέψεις.
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΔΙΕΥΘΕΤΗΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ και τα οράματά τους είναι καταγραμμένα και αρχειοθετημένα. Θεέ μου, οι αρετές των ανθρώπων αυτών είναι μετρημένες, κι οι αμαρτίες τους ζυγιασμένες.
Και τα απροσμέτρητα πράγματα που διαβαίνουν στο θαμπό ηλιοβασίλεμα, εκεί που δεν υπάρχει ούτε αμαρτία ούτε αρετή, είναι κι αυτά γραμμένα σε κατάστιχα.
ΕΔΩ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ σε εποχές συμπεριφοράς και κυβερνιούνται από άψογους, ακριβείς κανόνες.
Να τρως, να πίνεις, να κοιμάσαι, να σκεπάζεις τη γύμνια σου, και τέλος να κουράζεσαι την πρεπούμενη ώρα.
Να δουλεύεις, να παίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, κι ύστερα να πλαγιάζεις ώσπου το ρολόι να σημάνει την ώρα.
Να σκέφτεσαι έτσι, να αισθάνεσαι τόσο, κι ύστερα -μόλις ένα καθορισμένο άστρο ανατείλει στον ορίζοντα- να σταματάς να σκέφτεσαι και να αισθάνεσαι.
ΝΑ ΛΗΣΤΕΥΕΙΣ ΤΟΝ ΓΕΙΤΟΝΑ ΣΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΩΝΤΑΣ, να προσφέρεις δώρα χειρονομώντας κομψά, να επαινείς, να κατηγορείς κεκαλυμμένα, να καταστρέφεις ψυχές με ένα σου λόγο, να καις τους ανθρώπους με μιαν ανάσα σου, κι ύστερα μόλις τελειώνει η δουλειά της μέρας να νίπτεις τας χείρας σου.
Ν’’ ΑΓΑΠΑΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ, να ψυχαγωγείς τον καλύτερο εαυτό σου με προσχεδιασμένο τρόπο, να λατρεύεις τους θεούς όπως τους αξίζει, να μηχανορραφείς έντεχνα με τους δαίμονες, κι ύστερα να τα λησμονείς όλα, σαν να έχει πεθάνει η μνήμη σου.
ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΥΣΤΕΡΟΒΟΥΛΑ, ΝΑ ΣΤΟΧΑΖΕΣΑΙ ΜΕ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ, να είσαι ελαφρά ευτυχισμένος και να υποφέρεις αριστοκρατικά –κι ύστερα ν’’ αδειάζεις το ποτήρι ως την τελευταία σταγόνα, για να μπορείς να το γεμίσεις πάλι αύριο.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΘΕΕ ΜΟΥ, έχουν τέλεια προβλεφτεί, έχουν αποφασιστικά γεννηθεί, έχουν γαλουχηθεί με φροντίδα, κυβερνιούνται από κανόνες, καθοδηγούνται από τη λογική κι ύστερα -σύμφωνα με προκαθορισμένη μέθοδο- σφαγιάζονται και θάβονται.
Κι ακόμα, οι σιωπηλοί τάφοι, που βρίσκονται μέσα στην ανθρώπινη ψυχή, είναι σημειωμένοι κι αριθμημένοι.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΤΕΛΕΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, ένας κόσμος ολοκληρωμένης τελειότητας, ένας κόσμος τρανών θαυμάτων, το ωριμότερο φρούτο στου Θεού τον κήπο, η μεγαλοφυέστερη σκέψη στο σύμπαν. Αλλά γιατί Θεέ μου, πρέπει εγώ να βρίσκομαι εδώ;
Εγώ, ένας άγουρος σπόρος ανεκπλήρωτου πάθους, μια καταιγίδα τρελή, εγώ, που δεν γυρεύω ούτε την ανατολή ούτε τη δύση, εγώ, ένα αλλοπαρμένο θραύσμα κάποιου πλανήτη που εξερράγη;
Θεέ των χαμένων ψυχών, εσύ που είσαι χαμένος ανάμεσα στους άλλους θεούς, γιατί βρίσκομαι εδώ;
Χαλίλ Γκιμπράν, απόσπασμα από το βιβλίο Ο Τρελός.

Έλα τώρα….εγώ και εσύ μόνο, μια ζωντανή παρουσία, και άλλη μια, εντυπωμένη στο καθρέφτη!
Ρώτα με; Τι θέλεις από μένα; Τι ζητάς επιτέλους; Προσπαθώ δεν το βλέπεις! Ξέρεις πως σου έδωσα, όλα μου τα χρόνια, το μεδούλι μου….πόσα παραπάνω χρειάζεσαι; Δεν θα σε ωφελήσει η αδράνεια, που προσπαθείς να με ρίξεις! Άφησε με να ξεφύγω απ” τα τετριμμένα, τα ταμπού την καθώς πρέπει συμπεριφορά, όπως την όρισες εσύ, απ” την παιδική μου ηλικία! Όλα άλλαξαν, άσε με να αλλάξω και εγω!
Τι θα καταλάβεις αν μείνω πίσω; Κοίτα γύρω σου! Τίποτα δεν έχει μείνει ίδιο, κατέρρευσαν όλα! Όχι δεν σε κατηγορώ….αλλά το χεράκι σου το έβλεπα παντού….το ένιωθα να με ψάχνει, καθώς άρχισα, με δειλά βήματα, να κάνω τις αλλαγές μέσα μου! Τι είπες…. φοβάσαι; Μην με κάνεις να γελάσω! Πως είναι δυνατόν εσύ να φοβάσαι! Ααα μάλιστα! Αυτό είναι….δεν θέλεις να σε ξεχάσω!  Όχι βέβαια….πως θα μπορούσα άλλωστε! Είμαστε το ίδιο υλικό….αλλά αφού εγω φαίνομαι πρώτα, μου ανήκει και το βήμα. Εσύ εμένα ξέρεις, μόνο απο μένα, ζητάς τα ρέστα, είτε για καλό, είτε για κακό! Δεν θα ξεφύγουμε ποτέ οι δυο μας….μαζί ήρθαμε, μαζί θα φύγουμε.
Μου είπες, πως εσύ ήσουν αυτός, που με έβαλε να κλάψω μόλις βγήκα απ” τη κοιλιά της μάνας μου, οπότε εσύ θα είσαι και αυτός, που θα μου πεις να κλείσω τα μάτια, όποτε έρθει η ώρα! Αλλά μην με φιμώνεις….θα μιλήσω! Τώρα μπορώ! Τώρα, νιώθω, πως πρέπει. Αν αργήσω λίγο ακόμα, θα χάσω την ευκαιρία μου! Μην με κάνεις να φοβάμαι, μην με τρομοκρατείς άλλο! Στάσου δίπλα μου μια φορά, και όχι μπροστά μου, σαν τον υποβολέα, των δικών σου λόγων.
Κοίτα….μεγάλωσα, το κεφάλι μου γέμισε άσπρες τρίχες, το σώμα μου γερνάει, τα χρόνια φεύγουν λεπτό το λεπτό, τρέχουν σαν τρελά δεν τα σταματάει τίποτα. Μόνο εσύ κάθεσαι και κοιτάς το παρελθόν, σφιγμένη στο σκληρό κολάρο που σου φόρεσαν, οι προηγούμενοι. Βγάλε το, και τρέξε μαζί μου…..που! Τι ρωτάς; Τι σημασία έχει; Κράτα μου το χέρι και νιώσε το άρωμα της ελευθερίας, γλύψε απ” τα χείλη μου, την αλμύρα της θάλασσας, χάσε την ανάσα σου, απ” την ομορφιά, που θα δεις γύρω σου, όταν απαλλαγείς απ” τα δεσμά σου.
Τι είπες; Θα πονέσεις; Μα και βέβαια….τι, τώρα νομίζεις πως δεν πονάς; Αλλά μόνο αυτός ο πόνος, σου είναι γνώριμος, υπάρχουν και άλλοι….το ξέρεις….τους έχεις δει επάνω μου, αλλά και τους διώχνεις αμέσως. Κοίτα….σου απλώνω το χέρι, πιάσε το αυτή τη φορά. Αν δεν το κάνεις, να ξέρεις πως θα φύγω….και θα σε θάψω, στα πιο βαθιά σημεία, του είναι μου. Δεν θα ασχοληθώ μαζί σου, ποτέ ξανά….ούτε καν στο τέλος μου. Η θα πορευτούμε μαζί, η τελειώσαμε!
ΘΕΟΔΩΡΑ ΑΤΖΕΜΙΑΝ


Συνομιλία με τον Φόβο

Έλα τώρα….εγώ και εσύ μόνο, μια ζωντανή παρουσία, και άλλη μια, εντυπωμένη στο καθρέφτη!
Ρώτα με; Τι θέλεις από μένα; Τι ζητάς επιτέλους; Προσπαθώ δεν το βλέπεις! Ξέρεις πως σου έδωσα, όλα μου τα χρόνια, το μεδούλι μου….πόσα παραπάνω χρειάζεσαι; Δεν θα σε ωφελήσει η αδράνεια, που προσπαθείς να με ρίξεις! Άφησε με να ξεφύγω απ” τα τετριμμένα, τα ταμπού την καθώς πρέπει συμπεριφορά, όπως την όρισες εσύ, απ” την παιδική μου ηλικία! Όλα άλλαξαν, άσε με να αλλάξω και εγω!
Τι θα καταλάβεις αν μείνω πίσω; Κοίτα γύρω σου! Τίποτα δεν έχει μείνει ίδιο, κατέρρευσαν όλα! Όχι δεν σε κατηγορώ….αλλά το χεράκι σου το έβλεπα παντού….το ένιωθα να με ψάχνει, καθώς άρχισα, με δειλά βήματα, να κάνω τις αλλαγές μέσα μου! Τι είπες…. φοβάσαι; Μην με κάνεις να γελάσω! Πως είναι δυνατόν εσύ να φοβάσαι! Ααα μάλιστα! Αυτό είναι….δεν θέλεις να σε ξεχάσω!  Όχι βέβαια….πως θα μπορούσα άλλωστε! Είμαστε το ίδιο υλικό….αλλά αφού εγω φαίνομαι πρώτα, μου ανήκει και το βήμα. Εσύ εμένα ξέρεις, μόνο απο μένα, ζητάς τα ρέστα, είτε για καλό, είτε για κακό! Δεν θα ξεφύγουμε ποτέ οι δυο μας….μαζί ήρθαμε, μαζί θα φύγουμε.
Μου είπες, πως εσύ ήσουν αυτός, που με έβαλε να κλάψω μόλις βγήκα απ” τη κοιλιά της μάνας μου, οπότε εσύ θα είσαι και αυτός, που θα μου πεις να κλείσω τα μάτια, όποτε έρθει η ώρα! Αλλά μην με φιμώνεις….θα μιλήσω! Τώρα μπορώ! Τώρα, νιώθω, πως πρέπει. Αν αργήσω λίγο ακόμα, θα χάσω την ευκαιρία μου! Μην με κάνεις να φοβάμαι, μην με τρομοκρατείς άλλο! Στάσου δίπλα μου μια φορά, και όχι μπροστά μου, σαν τον υποβολέα, των δικών σου λόγων.
Κοίτα….μεγάλωσα, το κεφάλι μου γέμισε άσπρες τρίχες, το σώμα μου γερνάει, τα χρόνια φεύγουν λεπτό το λεπτό, τρέχουν σαν τρελά δεν τα σταματάει τίποτα. Μόνο εσύ κάθεσαι και κοιτάς το παρελθόν, σφιγμένη στο σκληρό κολάρο που σου φόρεσαν, οι προηγούμενοι. Βγάλε το, και τρέξε μαζί μου…..που! Τι ρωτάς; Τι σημασία έχει; Κράτα μου το χέρι και νιώσε το άρωμα της ελευθερίας, γλύψε απ” τα χείλη μου, την αλμύρα της θάλασσας, χάσε την ανάσα σου, απ” την ομορφιά, που θα δεις γύρω σου, όταν απαλλαγείς απ” τα δεσμά σου.
Τι είπες; Θα πονέσεις; Μα και βέβαια….τι, τώρα νομίζεις πως δεν πονάς; Αλλά μόνο αυτός ο πόνος, σου είναι γνώριμος, υπάρχουν και άλλοι….το ξέρεις….τους έχεις δει επάνω μου, αλλά και τους διώχνεις αμέσως. Κοίτα….σου απλώνω το χέρι, πιάσε το αυτή τη φορά. Αν δεν το κάνεις, να ξέρεις πως θα φύγω….και θα σε θάψω, στα πιο βαθιά σημεία, του είναι μου. Δεν θα ασχοληθώ μαζί σου, ποτέ ξανά….ούτε καν στο τέλος μου. Η θα πορευτούμε μαζί, η τελειώσαμε!
ΘΕΟΔΩΡΑ ΑΤΖΕΜΙΑΝ


Ερευνητές από τις ΗΠΑ (μεταξύ των οποίων ο ελληνικής καταγωγής χημικός μηχανικός Πασχάλης Αλεξανδρίδης) και τη Νότια Κορέα ανέπτυξαν μια καινοτομική νανοτεχολογική μέθοδο απεικονιστικής εξέτασης του εντέρου, η οποία θα επιτρέπει στους γιατρούς να εντοπίζουν πιο εύκολα και να θεραπεύουν πιο αποτελεσματικά τις παθήσεις του συγκεκριμένου οργάνου.
Ο «χυμός» αποτελείται από νανοσωματίδια που αιωρούνται σε ένα υγρό, το οποίο πίνει ο ασθενής. Όταν το υγρό φθάνει στο έντερο, οι γιατροί «φωτίζουν» τα αιωρούμενα νανοσωματίδια με μια αβλαβή δέσμη λέιζερ, πράγμα που καθιστά δυνατή την μη επεμβατική και σε πραγματικό χρόνο απεικόνιση του οργάνου, καλύτερα από κάθε άλλη υπάρχουσα τεχνική.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή βιοιατρικής μηχανικής Τζόναθαν Λάβελ του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νανοτεχνολογίας «Nature Nanotechnology», χρησιμοποίησαν στον «νανοχυμό» μια οικογένεια χρωστικών χημικών ουσιών (naphthalcyanines), τα μικρά μόρια των οποίων απορροφούν μεγάλες ποσότητες φωτός στο εγγύς υπέρυθρο τμήμα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, κάτι που τις καθιστά ιδανικές για την απεικόνιση βιολογικών ιστών με μεγάλη αντίθεση φωτεινότητας (κοντράστ).
Το μέσο ανθρώπινο λεπτό έντερο έχει μήκος επτά μέτρων και πάχος δυόμισι εκατοστών, ευρισκόμενο ανάμεσα στο στομάχι και στο παχύ έντερο. Σε αυτό λαμβάνει κυρίως χώρα η πέψη και η απορρόφηση των τροφών και σε αυτό εμφανίζονται συνήθως παθήσεις όπως το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (σπαστική κολίτιδα), η νόσος του Κρον κ.α.
Μέχρι σήμερα, οι ακτινολόγοι και οι γαστρεντερολόγοι «βλέπουν» το έντερο με ακτινογραφίες-Χ, μαγνητικές τομογραφίες και υπερήχους, αφού προηγουμένως ο ασθενής έχει πιεί βάριο για να βοηθηθεί η απεικόνιση. Όμως όλες αυτές οι τεχνικές έχουν περιορισμούς από άποψη ασφάλειας και καθαρότητας στην απεικόνιση, ενώ δεν είναι πολύ καλές στην απεικόνιση των κινήσεων του εντέρου σε πραγματικό χρόνο.
Η νέα τεχνολογία δοκιμάστηκε με επιτυχία σε ποντίκια, τα οποία ήπιαν τον «νανοχυμό». Στη συνέχεια, στα πειραματόζωα έγινε φωτοακουστική τομογραφία, η οποία εκπέμπει δέσμες λέιζερ. Θα ακολουθήσουν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους.
Σημαντική συμβολή στην ανακάλυψη είχε ο Πασχάλης Αλεξανδρίδης, καθηγητής της Σχολής Χημικών και Βιολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο. Αποφοίτησε από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (Τμήμα Χημικών Μηχανικών) το 1989 και πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο ΜΙΤ της Βοστώνης το 1994. Αφού έκανε τη μεταδιδακτορική έρευνά του στο Πανεπιστήμιο του Λουντ στη Σουηδία, συνέχισε την ακαδημαϊκή καριέρα του στο Μπάφαλο, που αποτελεί τμήμα του Πανεπιστημίου SUNY της Νέας Υόρκης. Θεωρείται ένας από τους πιο διακεκριμένους χημικούς μηχανικούς διεθνώς, με πολλές διεθνείς βραβεύσεις στο ενεργητικό του, μεταξύ των οποίων το Βραβείο Μποδοσάκη.
Πηγή: Νανοχυμός


Νανοχυμός: Το επίτευγμα (και) ενός Έλληνα που αλλάζει όσα ξέραμε για την ιατρική

Ερευνητές από τις ΗΠΑ (μεταξύ των οποίων ο ελληνικής καταγωγής χημικός μηχανικός Πασχάλης Αλεξανδρίδης) και τη Νότια Κορέα ανέπτυξαν μια καινοτομική νανοτεχολογική μέθοδο απεικονιστικής εξέτασης του εντέρου, η οποία θα επιτρέπει στους γιατρούς να εντοπίζουν πιο εύκολα και να θεραπεύουν πιο αποτελεσματικά τις παθήσεις του συγκεκριμένου οργάνου.
Ο «χυμός» αποτελείται από νανοσωματίδια που αιωρούνται σε ένα υγρό, το οποίο πίνει ο ασθενής. Όταν το υγρό φθάνει στο έντερο, οι γιατροί «φωτίζουν» τα αιωρούμενα νανοσωματίδια με μια αβλαβή δέσμη λέιζερ, πράγμα που καθιστά δυνατή την μη επεμβατική και σε πραγματικό χρόνο απεικόνιση του οργάνου, καλύτερα από κάθε άλλη υπάρχουσα τεχνική.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή βιοιατρικής μηχανικής Τζόναθαν Λάβελ του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νανοτεχνολογίας «Nature Nanotechnology», χρησιμοποίησαν στον «νανοχυμό» μια οικογένεια χρωστικών χημικών ουσιών (naphthalcyanines), τα μικρά μόρια των οποίων απορροφούν μεγάλες ποσότητες φωτός στο εγγύς υπέρυθρο τμήμα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, κάτι που τις καθιστά ιδανικές για την απεικόνιση βιολογικών ιστών με μεγάλη αντίθεση φωτεινότητας (κοντράστ).
Το μέσο ανθρώπινο λεπτό έντερο έχει μήκος επτά μέτρων και πάχος δυόμισι εκατοστών, ευρισκόμενο ανάμεσα στο στομάχι και στο παχύ έντερο. Σε αυτό λαμβάνει κυρίως χώρα η πέψη και η απορρόφηση των τροφών και σε αυτό εμφανίζονται συνήθως παθήσεις όπως το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (σπαστική κολίτιδα), η νόσος του Κρον κ.α.
Μέχρι σήμερα, οι ακτινολόγοι και οι γαστρεντερολόγοι «βλέπουν» το έντερο με ακτινογραφίες-Χ, μαγνητικές τομογραφίες και υπερήχους, αφού προηγουμένως ο ασθενής έχει πιεί βάριο για να βοηθηθεί η απεικόνιση. Όμως όλες αυτές οι τεχνικές έχουν περιορισμούς από άποψη ασφάλειας και καθαρότητας στην απεικόνιση, ενώ δεν είναι πολύ καλές στην απεικόνιση των κινήσεων του εντέρου σε πραγματικό χρόνο.
Η νέα τεχνολογία δοκιμάστηκε με επιτυχία σε ποντίκια, τα οποία ήπιαν τον «νανοχυμό». Στη συνέχεια, στα πειραματόζωα έγινε φωτοακουστική τομογραφία, η οποία εκπέμπει δέσμες λέιζερ. Θα ακολουθήσουν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους.
Σημαντική συμβολή στην ανακάλυψη είχε ο Πασχάλης Αλεξανδρίδης, καθηγητής της Σχολής Χημικών και Βιολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο. Αποφοίτησε από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (Τμήμα Χημικών Μηχανικών) το 1989 και πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο ΜΙΤ της Βοστώνης το 1994. Αφού έκανε τη μεταδιδακτορική έρευνά του στο Πανεπιστήμιο του Λουντ στη Σουηδία, συνέχισε την ακαδημαϊκή καριέρα του στο Μπάφαλο, που αποτελεί τμήμα του Πανεπιστημίου SUNY της Νέας Υόρκης. Θεωρείται ένας από τους πιο διακεκριμένους χημικούς μηχανικούς διεθνώς, με πολλές διεθνείς βραβεύσεις στο ενεργητικό του, μεταξύ των οποίων το Βραβείο Μποδοσάκη.
Πηγή: Νανοχυμός


Ήταν ξαπλωμένη στο πελώριο κρεβάτι της ολόγυμνη, με μοναδικό φως αυτό της λάμπας πάνω στο κομοδίνο.
Το ογκώδες σώμα της ήταν έτοιμο να υποδεχθεί το νέο εραστή της.
Κοιταζόταν στον καθρέφτη απέναντι και παρατηρούσε την παχύσαρκη πλαδαρότητά της.
Ο χαμηλός φωτισμός την κολάκευε ελάχιστα.
Είχε αλειφτεί με αρωματικά λάδια, είχε λούσει τα μακριά μαλλιά της με άρωμα γαρδένιας και είχε βάψει τα νύχια της με γαλακτερό λευκό.
Σε όλους άρεσε το γαλακτερό λευκό, ίσως γιατί τους φαίνονταν αθώο, ακίνδυνο.
Ξεγελιόντουσαν και ξεχνούσαν ότι το λευκό είναι και χρώμα του θανάτου…
Με όσους άντρες κοιμήθηκε ποτέ, τους απόλαυσε όλους. Τους μύρισε, τους έγλειψε, τους γεύτηκε μέχρι και το τελευταίο τους κοκαλάκι. Κυριολεκτικά. Τους καταβρόχθισε.
Όλοι τους κατέληξαν στο ίδιο σημείο. Στο στομαχικό της σάκκο.
Τους έτρωγε τους εραστές της. Έτσι, για να μη φύγουν ποτέ από τη ζωή της, τα κορμιά τους να μείνουν αιώνια μαζί, σε μία και μόνη σάρκα.
Δεν είχε να πει ιστορίες από εραστές που την εγκατέλειψαν, μόνο από άντρες που έμειναν αιώνια δεμένοι μαζί της, που υπήρχαν μέσα από εκείνη, που ήταν μέρος της ύπαρξής της.
Η αδηφάγα πέψη της, τους δέχονταν με χαρά και τους μετέτρεπε σε λίπος που κάθονταν σε κάθε σημείο του κορμιού της.
Στα μπούτια, στα στήθη, στα χέρια, στην κοιλιά της.
Μετά από λίγες νύχτες έρωτα, κάθε νέος εραστής εξαφανίζονταν και έρχονταν ο επόμενος.
Τους κρατούσε όλους μέσα της. Γίνονταν λιπώδης ιστός, στοιχείο της σάρκας της, νέα κύτταρα του οργανισμού της…άχρηστα λιποκύτταρα.
Λίπος που τη δυσκόλευε να κινηθεί, να αναπνεύσει, να ζήσει φυσιολογικά, μα που ήταν φτιαγμένο από εκείνους που την πόθησαν.
Ζούσαν μαζί της, τους έτρεφε εκείνη.
Οι πρώτοι άνθρωποι που έφαγε ποτέ στη ζωή της, ήταν οι γεννήτορές της.
Αυτούς αναγκάστηκε να τους φάει, δεν ήθελε.
Την υποχρέωσαν οι ίδιοι να τους καταπιεί με το ζόρι, την τάισαν τους εαυτούς τους για να βρίσκονται πάντα μαζί της, να μη χωριστούν ποτέ, να είναι πάντα μέσα της και να την ορίζουν.
Να την προστατεύουν, της είπαν, όταν την μπούκωναν τις δικές τους υπάρξεις.
«Θα μας φας για να μείνουμε για πάντα μαζί σου. Έτσι, θα σε φροντίζουμε και δεν θα φοβάσαι κανέναν!».
Από τότε της έμεινε η συνήθεια που κατέληξε ψυχαναγκασμός.
Να τρώει τους σημαντικούς της ζωής της, εκείνους που εισχωρούσαν με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο στο σώμα ή την ψυχή της.
Τους έκανε σάρκα και τους όριζε. Την όριζαν κι εκείνοι.
Κανένας εραστής της δεν γλίτωσε.
Με τα χρόνια πάχαινε και γινόταν στρογγυλή, τεράστια, μα οι εραστές συνέχιζαν να έρχονται παρά τη θανατερή φήμη της.
Ανταγωνιστές στο μοιραίο παιχνίδι της, πάλευαν εγωιστικά για το ποιος θα είναι ο νικητής. Ποιος δεν θα φαγωθεί.
Σήμερα, περίμενε τον καινούριο μελλοθάνατο.
Εκείνος ήρθε. Της ζήτησε να ξεβάψει το γαλακτερό λευκό και να ανάψει όλα τα φώτα.
Την τύφλωναν και έκλεισε τα μάτια της για πρώτη φορά όσο έκανε έρωτα.
Της άρεσε κι αποφάσισε να μην τον φάει αμέσως. Ήθελε ακόμα μια νύχτα μαζί του.
Την επομένη, σκέφτηκε το ίδιο. «Έχω καιρό ακόμα, θα τον ευχαριστηθώ κι άλλο».
Και οι μέρες πέρασαν, πέρασαν οι μήνες κι εκείνη δεν μπορούσε να τον φάει. Μόνο υπόσχονταν στον εαυτό της, κάθε πρωί ότι αυτό ήταν το τελευταίο που τους έβρισκε μαζί και το επόμενο βράδυ θα τον έτρωγε σίγουρα.
Άρχισε να αδυνατίζει. Έκαιγε μέρα με τη μέρα το μαζεμένο λίπος της.
Πρώτα τον έναν εραστή, μετά τον προηγούμενο, μετά τον πιο παλιό…
Τους έκαψε όλους κι έφτασε στους γεννήτορές της. Αυτοί ήταν λίπος συσσωρευμένο από πολύ παλιά, πολύ ανθεκτικό.
Το σώμα της δυσκολεύτηκε, μα έτσι όπως δεν έτρωγε τίποτα άλλο, τους έκαψε κι αυτούς.
Πολύ καιρό μετά ήταν ξαπλωμένη πάλι στο πελώριο κρεβάτι της και τον περίμενε.
Κοίταξε το σώμα της στον καθρέφτη.
Είχε μείνει μόνο η σφιχτή της σάρκα χωρίς ίχνος λίπους, ένα κορμί αγαλματένιο, ταϊσμένο με την καλύτερη τροφή, ευχαριστημένο και γεμάτο υγεία.
Μπορούσε πια να ζει μόνο με απλή τροφή, από αυτήν που τρώνε οι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι.
Ήξερε ότι δεν θα ξαναέτρωγε ποτέ κανέναν. Ούτε εκείνον.
Ακόμη κι αν ήθελε κάποτε να την εγκαταλείψει…
Πηγή: eyedoll.gr


Αυτή που έτρωγε τους εραστές της

Ήταν ξαπλωμένη στο πελώριο κρεβάτι της ολόγυμνη, με μοναδικό φως αυτό της λάμπας πάνω στο κομοδίνο.
Το ογκώδες σώμα της ήταν έτοιμο να υποδεχθεί το νέο εραστή της.
Κοιταζόταν στον καθρέφτη απέναντι και παρατηρούσε την παχύσαρκη πλαδαρότητά της.
Ο χαμηλός φωτισμός την κολάκευε ελάχιστα.
Είχε αλειφτεί με αρωματικά λάδια, είχε λούσει τα μακριά μαλλιά της με άρωμα γαρδένιας και είχε βάψει τα νύχια της με γαλακτερό λευκό.
Σε όλους άρεσε το γαλακτερό λευκό, ίσως γιατί τους φαίνονταν αθώο, ακίνδυνο.
Ξεγελιόντουσαν και ξεχνούσαν ότι το λευκό είναι και χρώμα του θανάτου…
Με όσους άντρες κοιμήθηκε ποτέ, τους απόλαυσε όλους. Τους μύρισε, τους έγλειψε, τους γεύτηκε μέχρι και το τελευταίο τους κοκαλάκι. Κυριολεκτικά. Τους καταβρόχθισε.
Όλοι τους κατέληξαν στο ίδιο σημείο. Στο στομαχικό της σάκκο.
Τους έτρωγε τους εραστές της. Έτσι, για να μη φύγουν ποτέ από τη ζωή της, τα κορμιά τους να μείνουν αιώνια μαζί, σε μία και μόνη σάρκα.
Δεν είχε να πει ιστορίες από εραστές που την εγκατέλειψαν, μόνο από άντρες που έμειναν αιώνια δεμένοι μαζί της, που υπήρχαν μέσα από εκείνη, που ήταν μέρος της ύπαρξής της.
Η αδηφάγα πέψη της, τους δέχονταν με χαρά και τους μετέτρεπε σε λίπος που κάθονταν σε κάθε σημείο του κορμιού της.
Στα μπούτια, στα στήθη, στα χέρια, στην κοιλιά της.
Μετά από λίγες νύχτες έρωτα, κάθε νέος εραστής εξαφανίζονταν και έρχονταν ο επόμενος.
Τους κρατούσε όλους μέσα της. Γίνονταν λιπώδης ιστός, στοιχείο της σάρκας της, νέα κύτταρα του οργανισμού της…άχρηστα λιποκύτταρα.
Λίπος που τη δυσκόλευε να κινηθεί, να αναπνεύσει, να ζήσει φυσιολογικά, μα που ήταν φτιαγμένο από εκείνους που την πόθησαν.
Ζούσαν μαζί της, τους έτρεφε εκείνη.
Οι πρώτοι άνθρωποι που έφαγε ποτέ στη ζωή της, ήταν οι γεννήτορές της.
Αυτούς αναγκάστηκε να τους φάει, δεν ήθελε.
Την υποχρέωσαν οι ίδιοι να τους καταπιεί με το ζόρι, την τάισαν τους εαυτούς τους για να βρίσκονται πάντα μαζί της, να μη χωριστούν ποτέ, να είναι πάντα μέσα της και να την ορίζουν.
Να την προστατεύουν, της είπαν, όταν την μπούκωναν τις δικές τους υπάρξεις.
«Θα μας φας για να μείνουμε για πάντα μαζί σου. Έτσι, θα σε φροντίζουμε και δεν θα φοβάσαι κανέναν!».
Από τότε της έμεινε η συνήθεια που κατέληξε ψυχαναγκασμός.
Να τρώει τους σημαντικούς της ζωής της, εκείνους που εισχωρούσαν με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο στο σώμα ή την ψυχή της.
Τους έκανε σάρκα και τους όριζε. Την όριζαν κι εκείνοι.
Κανένας εραστής της δεν γλίτωσε.
Με τα χρόνια πάχαινε και γινόταν στρογγυλή, τεράστια, μα οι εραστές συνέχιζαν να έρχονται παρά τη θανατερή φήμη της.
Ανταγωνιστές στο μοιραίο παιχνίδι της, πάλευαν εγωιστικά για το ποιος θα είναι ο νικητής. Ποιος δεν θα φαγωθεί.
Σήμερα, περίμενε τον καινούριο μελλοθάνατο.
Εκείνος ήρθε. Της ζήτησε να ξεβάψει το γαλακτερό λευκό και να ανάψει όλα τα φώτα.
Την τύφλωναν και έκλεισε τα μάτια της για πρώτη φορά όσο έκανε έρωτα.
Της άρεσε κι αποφάσισε να μην τον φάει αμέσως. Ήθελε ακόμα μια νύχτα μαζί του.
Την επομένη, σκέφτηκε το ίδιο. «Έχω καιρό ακόμα, θα τον ευχαριστηθώ κι άλλο».
Και οι μέρες πέρασαν, πέρασαν οι μήνες κι εκείνη δεν μπορούσε να τον φάει. Μόνο υπόσχονταν στον εαυτό της, κάθε πρωί ότι αυτό ήταν το τελευταίο που τους έβρισκε μαζί και το επόμενο βράδυ θα τον έτρωγε σίγουρα.
Άρχισε να αδυνατίζει. Έκαιγε μέρα με τη μέρα το μαζεμένο λίπος της.
Πρώτα τον έναν εραστή, μετά τον προηγούμενο, μετά τον πιο παλιό…
Τους έκαψε όλους κι έφτασε στους γεννήτορές της. Αυτοί ήταν λίπος συσσωρευμένο από πολύ παλιά, πολύ ανθεκτικό.
Το σώμα της δυσκολεύτηκε, μα έτσι όπως δεν έτρωγε τίποτα άλλο, τους έκαψε κι αυτούς.
Πολύ καιρό μετά ήταν ξαπλωμένη πάλι στο πελώριο κρεβάτι της και τον περίμενε.
Κοίταξε το σώμα της στον καθρέφτη.
Είχε μείνει μόνο η σφιχτή της σάρκα χωρίς ίχνος λίπους, ένα κορμί αγαλματένιο, ταϊσμένο με την καλύτερη τροφή, ευχαριστημένο και γεμάτο υγεία.
Μπορούσε πια να ζει μόνο με απλή τροφή, από αυτήν που τρώνε οι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι.
Ήξερε ότι δεν θα ξαναέτρωγε ποτέ κανέναν. Ούτε εκείνον.
Ακόμη κι αν ήθελε κάποτε να την εγκαταλείψει…
Πηγή: eyedoll.gr


Μία νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό περιβαλλοντικής υγείας «Environmental Health Perspectives» αποκαλύπτει έναν παράδοξο παράγοντα που μας επηρεάζει όλους και ευθύνεται για την εμφάνιση πετρών στα νεφρά, την ύπαρξη του οποίου μέχρι σήμερα αγνοούσαμε.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ουρολόγο και επιδημιολόγο Γκρέγκορι Τάζιαν του Νοσοκομείου Παίδων της Φιλαδέλφεια, ανέλυσαν στοιχεία από τα ιατρικά αρχεία για πάνω από 60.000 ενηλίκους και ανηλίκους που εμφάνισαν πέτρες στα νεφρά και μετά συσχέτισαν αυτά τα ιατρικά στοιχεία με μετεωρολογικά δεδομένα.
Σύμφωνα με τα ευρήματά τους, όσο ο καιρός γίνεται πιο ζεστός, τόσο οι άνθρωποι, μικροί και μεγάλοι, θα έχουν συχνότερα πέτρες στα νεφρά λόγω αυξημένης αφυδάτωσης.
Είναι ενδεικτικό ότι μετά από μια μέρα καύσωνα, η εισαγωγή σε νοσοκομείο για πέτρα στα νεφρά κορυφώνεται μέσα στο επόμενο τριήμερο, ενώ τα περιστατικά παραμένουν αυξημένα έως 20 μέρες μετά.
Παράλληλα, διαπιστώθηκε ότι όσες πιο πολλές «καυτές» μέρες μέσα στο έτος έχει μια πόλη ή περιοχή, αυξάνονται περισσότερο τα σχετικά ιατρικά περιστατικά από ό,τι αν έχει μια υψηλότερη μέση ετήσια θερμοκρασία.
Όπως σημειώνουν, οι υψηλότερες θερμοκρασίες βοηθάνε στην αφυδάτωση, η οποία οδηγεί σε μεγαλύτερη συγκέντρωση ασβεστίου, φωσφόρου και άλλων μετάλλων στα ούρα, με συνέπεια να σχηματίζονται πέτρες στα νεφρά. Όσο λιγότερα υγρά πίνει κανείς, τόσο εντείνεται το πρόβλημα.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι όσο η κλιματική αλλαγή ανεβάζει το θερμόμετρο στη Γη, τόσο συχνότερα τα παιδιά -αλλά και οι ενήλικοι- θα εμφανίζουν πέτρες στα νεφρά.
Μάλιστα, σημειώνουν ότι, όσο διαχρονικά αυξάνεται στις πόλεις η μέση ημερήσια θερμοκρασία, τόσο αυξάνεται και ο αριθμός των ασθενών που ζητούν θεραπεία για το συγκεκριμένο πρόβλημα υγείας.
Οι πέτρες στα νεφρά, που είναι μια επώδυνη πάθηση, έχουν αυξηθεί σημαντικά παγκοσμίως κατά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Αν και είναι πιο συχνές στους ενηλίκους, έχουν επίσης αυξηθεί κατακόρυφα στα παιδιά.
Οι αιτίες γι' αυτή την αύξηση ποικίλλουν και αφορούν σε σημαντικό βαθμό τις αλλαγές στη διατροφή και την κατανάλωση ποτών, καθώς και την ελλιπή σωματική δραστηριότητα. Όταν οι πέτρες δεν φεύγουν μόνες τους, τότε μπορεί να καθίσταται αναγκαία η χειρουργική αφαίρεση.
Πηγή: www.google.gr

Τι προκαλεί πέτρες στα νεφρά χωρίς να το γνωρίζουμε...

Μία νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό περιβαλλοντικής υγείας «Environmental Health Perspectives» αποκαλύπτει έναν παράδοξο παράγοντα που μας επηρεάζει όλους και ευθύνεται για την εμφάνιση πετρών στα νεφρά, την ύπαρξη του οποίου μέχρι σήμερα αγνοούσαμε.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ουρολόγο και επιδημιολόγο Γκρέγκορι Τάζιαν του Νοσοκομείου Παίδων της Φιλαδέλφεια, ανέλυσαν στοιχεία από τα ιατρικά αρχεία για πάνω από 60.000 ενηλίκους και ανηλίκους που εμφάνισαν πέτρες στα νεφρά και μετά συσχέτισαν αυτά τα ιατρικά στοιχεία με μετεωρολογικά δεδομένα.
Σύμφωνα με τα ευρήματά τους, όσο ο καιρός γίνεται πιο ζεστός, τόσο οι άνθρωποι, μικροί και μεγάλοι, θα έχουν συχνότερα πέτρες στα νεφρά λόγω αυξημένης αφυδάτωσης.
Είναι ενδεικτικό ότι μετά από μια μέρα καύσωνα, η εισαγωγή σε νοσοκομείο για πέτρα στα νεφρά κορυφώνεται μέσα στο επόμενο τριήμερο, ενώ τα περιστατικά παραμένουν αυξημένα έως 20 μέρες μετά.
Παράλληλα, διαπιστώθηκε ότι όσες πιο πολλές «καυτές» μέρες μέσα στο έτος έχει μια πόλη ή περιοχή, αυξάνονται περισσότερο τα σχετικά ιατρικά περιστατικά από ό,τι αν έχει μια υψηλότερη μέση ετήσια θερμοκρασία.
Όπως σημειώνουν, οι υψηλότερες θερμοκρασίες βοηθάνε στην αφυδάτωση, η οποία οδηγεί σε μεγαλύτερη συγκέντρωση ασβεστίου, φωσφόρου και άλλων μετάλλων στα ούρα, με συνέπεια να σχηματίζονται πέτρες στα νεφρά. Όσο λιγότερα υγρά πίνει κανείς, τόσο εντείνεται το πρόβλημα.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι όσο η κλιματική αλλαγή ανεβάζει το θερμόμετρο στη Γη, τόσο συχνότερα τα παιδιά -αλλά και οι ενήλικοι- θα εμφανίζουν πέτρες στα νεφρά.
Μάλιστα, σημειώνουν ότι, όσο διαχρονικά αυξάνεται στις πόλεις η μέση ημερήσια θερμοκρασία, τόσο αυξάνεται και ο αριθμός των ασθενών που ζητούν θεραπεία για το συγκεκριμένο πρόβλημα υγείας.
Οι πέτρες στα νεφρά, που είναι μια επώδυνη πάθηση, έχουν αυξηθεί σημαντικά παγκοσμίως κατά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Αν και είναι πιο συχνές στους ενηλίκους, έχουν επίσης αυξηθεί κατακόρυφα στα παιδιά.
Οι αιτίες γι' αυτή την αύξηση ποικίλλουν και αφορούν σε σημαντικό βαθμό τις αλλαγές στη διατροφή και την κατανάλωση ποτών, καθώς και την ελλιπή σωματική δραστηριότητα. Όταν οι πέτρες δεν φεύγουν μόνες τους, τότε μπορεί να καθίσταται αναγκαία η χειρουργική αφαίρεση.
Πηγή: www.google.gr


…σκέψου 3λεύθερα!


 Ο βουλευτής της Π.Ε Φλώρινας κ. Γιάννης Αντωνιάδης επισκέφτηκε τις υπηρεσίες του ΕΦΚΑ Μισθωτών ( πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ) Φλώρινας και πραγματοποίησε συναντήσεις με τον Διευθυντή κ. Μπαρούφα Βασίλειο και εργαζόμενους του καταστήματος .
Στη συνάντηση με τον κ. Διευθυντή συζητήθηκαν όλα τα προβλήματα που απασχολούν το τοπικό κατάστημα της Φλώρινας. Ιδιαίτερα ο κ. Διευθυντής επισήμανε τις δυσμενείς εξελίξεις που δημιουργούνται σε ασφαλισμένους , συνταξιούχους και εργοδότες μετά τη σύσταση του Ε.Φ.Κ.Α ( Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης ) από 01/01/2017.
Δυστυχώς ο σχεδιασμός που έχει προβλεφτεί από την Κεντρική Διοίκηση δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα για τους πολίτες της Π.Ε. Φλώρινας καθώς αποκόπτονται ουσιαστικές αρμοδιότητες από το τοπικό Υποκατάστημα με αποτέλεσμα την πλήρη απαξίωση των δομών κοινωνικής ασφάλισης. Επίσης ο κ. Μπαρούφας ενημέρωσε τον κ. Βουλευτή για την βούληση του αρμόδιου υπουργείου να λειτουργήσουν δυο Περιφερειακά Κέντρα Ασφάλισης ( ΠΕ.Κ.Α.) στον Νομό Κοζάνης ( ένα στην Κοζάνη και ένα στην Πτολεμαΐδα) με στελέχωση τους από υπαλλήλους της περιοχής της Φλώρινας. Όλες αυτές οι πρωτοβουλίες δημιουργούν πρόσθετες δυσκολίες για τους πολίτες της Φλώρινας καθώς για να εξυπηρετηθούν θα πρέπει να διανύουν αρκετά χιλιόμετρα σε δύσκολο οδικό δίκτυο και φυσικά είναι αντίθετες με το πνεύμα της διοικητικής αποκέντρωσης και της αποκέντρωσης των Περιφερειών. Επιπλέον έρχονται να προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα προβλήματα καθιστώντας έτσι το νομό μας αποκομμένο και διαγραμμένο από την υπόλοιπη περιοχή.
Ο κ. βουλευτής εξέφρασε την πλήρη ικανοποίηση του για την παροχή υπηρεσιών του τοπικού καταστήματος προς τους πολίτες του νομού και εξήρε τις προσπάθειες όλων των εργαζομένων που σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες μετά και τη συγχώνευση των υπηρεσιών, ανταποκρίνονται στα καθήκοντα τους με ιδιαίτερη συνέπεια και προσήλωση.
Επιπλέον δεσμεύτηκε να μεταφέρει τις απόψεις της διοίκησης και των εργαζομένων στους αρμόδιους φορείς και από κοινού να υπάρξουν συντονισμένες ενέργειες παρέμβασης έτσι ώστε να λειτουργήσει ένα Περιφερειακό Κέντρο Ασφάλισης ( ΠΕ.Κ.Α) στη Φλώρινα και να μην μετακινηθεί κανένας υπάλληλος. Ακόμα τόνισε ότι στο νέο ασφαλιστικό περιβάλλον που διαμορφώνεται είναι αδιανόητο να κλείνουν δομές και υπηρεσίες που εξυπηρετούν χιλιάδες πολίτες σε μια ιδιαίτερη και νευραλγική περιοχή όπως είναι ο νομός μας .
Η προσπάθεια όλων των φορέων θα πρέπει να είναι συντονισμένη και διαρκής έτσι ώστε να αποφευχθούν δυσάρεστες καταστάσεις για χιλιάδες ασφαλισμένους.
 Από το Γραφείο Τύπου



Ο βουλευτής κ.Αντωνιάδης επισκέφτηκε τις υπηρεσίες του ΕΦΚΑ Μισθωτών

 Ο βουλευτής της Π.Ε Φλώρινας κ. Γιάννης Αντωνιάδης επισκέφτηκε τις υπηρεσίες του ΕΦΚΑ Μισθωτών ( πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ) Φλώρινας και πραγματοποίησε συναντήσεις με τον Διευθυντή κ. Μπαρούφα Βασίλειο και εργαζόμενους του καταστήματος .
Στη συνάντηση με τον κ. Διευθυντή συζητήθηκαν όλα τα προβλήματα που απασχολούν το τοπικό κατάστημα της Φλώρινας. Ιδιαίτερα ο κ. Διευθυντής επισήμανε τις δυσμενείς εξελίξεις που δημιουργούνται σε ασφαλισμένους , συνταξιούχους και εργοδότες μετά τη σύσταση του Ε.Φ.Κ.Α ( Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης ) από 01/01/2017.
Δυστυχώς ο σχεδιασμός που έχει προβλεφτεί από την Κεντρική Διοίκηση δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα για τους πολίτες της Π.Ε. Φλώρινας καθώς αποκόπτονται ουσιαστικές αρμοδιότητες από το τοπικό Υποκατάστημα με αποτέλεσμα την πλήρη απαξίωση των δομών κοινωνικής ασφάλισης. Επίσης ο κ. Μπαρούφας ενημέρωσε τον κ. Βουλευτή για την βούληση του αρμόδιου υπουργείου να λειτουργήσουν δυο Περιφερειακά Κέντρα Ασφάλισης ( ΠΕ.Κ.Α.) στον Νομό Κοζάνης ( ένα στην Κοζάνη και ένα στην Πτολεμαΐδα) με στελέχωση τους από υπαλλήλους της περιοχής της Φλώρινας. Όλες αυτές οι πρωτοβουλίες δημιουργούν πρόσθετες δυσκολίες για τους πολίτες της Φλώρινας καθώς για να εξυπηρετηθούν θα πρέπει να διανύουν αρκετά χιλιόμετρα σε δύσκολο οδικό δίκτυο και φυσικά είναι αντίθετες με το πνεύμα της διοικητικής αποκέντρωσης και της αποκέντρωσης των Περιφερειών. Επιπλέον έρχονται να προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα προβλήματα καθιστώντας έτσι το νομό μας αποκομμένο και διαγραμμένο από την υπόλοιπη περιοχή.
Ο κ. βουλευτής εξέφρασε την πλήρη ικανοποίηση του για την παροχή υπηρεσιών του τοπικού καταστήματος προς τους πολίτες του νομού και εξήρε τις προσπάθειες όλων των εργαζομένων που σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες μετά και τη συγχώνευση των υπηρεσιών, ανταποκρίνονται στα καθήκοντα τους με ιδιαίτερη συνέπεια και προσήλωση.
Επιπλέον δεσμεύτηκε να μεταφέρει τις απόψεις της διοίκησης και των εργαζομένων στους αρμόδιους φορείς και από κοινού να υπάρξουν συντονισμένες ενέργειες παρέμβασης έτσι ώστε να λειτουργήσει ένα Περιφερειακό Κέντρο Ασφάλισης ( ΠΕ.Κ.Α) στη Φλώρινα και να μην μετακινηθεί κανένας υπάλληλος. Ακόμα τόνισε ότι στο νέο ασφαλιστικό περιβάλλον που διαμορφώνεται είναι αδιανόητο να κλείνουν δομές και υπηρεσίες που εξυπηρετούν χιλιάδες πολίτες σε μια ιδιαίτερη και νευραλγική περιοχή όπως είναι ο νομός μας .
Η προσπάθεια όλων των φορέων θα πρέπει να είναι συντονισμένη και διαρκής έτσι ώστε να αποφευχθούν δυσάρεστες καταστάσεις για χιλιάδες ασφαλισμένους.
 Από το Γραφείο Τύπου



Κάντε κλικ πάνω στον σύνδεσμο της επιλογή σας.
ΡΑΔΙΟ ΦΛΩΡΙΝΑ
ΝΕΑ ΦΛΩΡΙΝΑ
lexovitis
Florine@
Αμύνταιοnews
Φλωρινιώτικα
Φωνή των Ελλήνων
FLORINA PRESS
ΗΧΩ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
myblogs.gr 
e-ptolemeos

-H σειρά των ιστοσελίδων τοποθετήθηκε τυχαία.


Αξίζουν να διαβαστούν!

Κάντε κλικ πάνω στον σύνδεσμο της επιλογή σας.
ΡΑΔΙΟ ΦΛΩΡΙΝΑ
ΝΕΑ ΦΛΩΡΙΝΑ
lexovitis
Florine@
Αμύνταιοnews
Φλωρινιώτικα
Φωνή των Ελλήνων
FLORINA PRESS
ΗΧΩ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
myblogs.gr 
e-ptolemeos

-H σειρά των ιστοσελίδων τοποθετήθηκε τυχαία.


-Ένας νεαρός καλόκαρδος γόνος εύπορης οικογένειας «περηφανευόταν» για το γεγονός ότι κανείς δεν του χαλά ποτέ χατίρι, πίστευε ότι ήταν αγαπητός στους φίλους για αυτό που είναι.
-Ένα απόγευμα συναντήθηκε με τον γέροντα της γειτονίας έκατσαν στο ίδιο τραπέζι και για αρκετή ώρα συζήτησαν διάφορα επίκαιρα θέματα, ο νεαρός δε έχασε την ευκαιρία να τονίζει στον γέροντα ότι οι φίλοι του τον εκτιμάν και πάντα του δίνουν αυτό που ζητάει κανείς δεν του αρνείται τίποτα, ο γέρνοντας τον κοίταξε προβληματισμένος και είπε: Όταν ζητάς κάτι δίνεις επιλογή στους φίλους να σου πουν ΟΧΙ ή είσαι απόλυτος, αν είσαι απόλυτος τότε δεν σου λένε ΝΑΙ επειδή σε αγαπάν αλλά επειδή υπολογίζουν το πορτοφόλι του πατέρα σου.
-Ο νεαρός έφυγε προβληματισμένος και την επόμενη μέρα αποφάσισε να το εξακριβώσει, επισκέφτηκε ένα στενό έμπιστο πολυαγαπημένο πρόσωπο και του ζήστε μια εξυπηρέτηση λέγοντας: Η Απόφαση του Ναι ή ΟΧΙ ανήκει σε σένα και δεν θα επηρεάσει τις σχέσεις μας… η απάντηση ήταν αρνητική, έτσι πέρασαν οι εβδομάδες και τίποτα δεν άλλαξε στις σχέσεις τους.
-Ο πολυαγαπημένος φίλος είχε δοκιμάσει τον νεαρό είδε ότι κράτησε τον λόγο του και τις επόμενες μέρες έδωσε εντολή να πραγματοποιηθεί το θέλημα του.

Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος
Εκδότης ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
τ. Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος
TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ


Η Απόφαση…

-Ένας νεαρός καλόκαρδος γόνος εύπορης οικογένειας «περηφανευόταν» για το γεγονός ότι κανείς δεν του χαλά ποτέ χατίρι, πίστευε ότι ήταν αγαπητός στους φίλους για αυτό που είναι.
-Ένα απόγευμα συναντήθηκε με τον γέροντα της γειτονίας έκατσαν στο ίδιο τραπέζι και για αρκετή ώρα συζήτησαν διάφορα επίκαιρα θέματα, ο νεαρός δε έχασε την ευκαιρία να τονίζει στον γέροντα ότι οι φίλοι του τον εκτιμάν και πάντα του δίνουν αυτό που ζητάει κανείς δεν του αρνείται τίποτα, ο γέρνοντας τον κοίταξε προβληματισμένος και είπε: Όταν ζητάς κάτι δίνεις επιλογή στους φίλους να σου πουν ΟΧΙ ή είσαι απόλυτος, αν είσαι απόλυτος τότε δεν σου λένε ΝΑΙ επειδή σε αγαπάν αλλά επειδή υπολογίζουν το πορτοφόλι του πατέρα σου.
-Ο νεαρός έφυγε προβληματισμένος και την επόμενη μέρα αποφάσισε να το εξακριβώσει, επισκέφτηκε ένα στενό έμπιστο πολυαγαπημένο πρόσωπο και του ζήστε μια εξυπηρέτηση λέγοντας: Η Απόφαση του Ναι ή ΟΧΙ ανήκει σε σένα και δεν θα επηρεάσει τις σχέσεις μας… η απάντηση ήταν αρνητική, έτσι πέρασαν οι εβδομάδες και τίποτα δεν άλλαξε στις σχέσεις τους.
-Ο πολυαγαπημένος φίλος είχε δοκιμάσει τον νεαρό είδε ότι κράτησε τον λόγο του και τις επόμενες μέρες έδωσε εντολή να πραγματοποιηθεί το θέλημα του.

Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος
Εκδότης ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
τ. Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος
TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ


ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ,ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ :
Τη μνήμη των ένστολων, που έπεσαν κατά τη διάρκεια του καθήκοντος και υπέρ της πατρίδας, τίμησαν χθες, Ψυχοσάββατο, στρατός και αστυνομία.
Αρχικά, στο Στρατιωτικό Νεκροταφείο, τελέστηκε τρισάγιο και επιμνημόσυνη δέηση, με πρωτοβουλία του 1ου Συντάγματος Πεζικού.
Κάντε κλικ πάνω στον σύνδεσμος της πηγής>


Τρισάγιο για τους πεσόντες αστυνομικούς και στρατιωτικούς (video, pics)

Τη μνήμη των ένστολων, που έπεσαν κατά τη διάρκεια του καθήκοντος και υπέρ της πατρίδας, τίμησαν χθες, Ψυχοσάββατο, στρατός και αστυνομία.
Αρχικά, στο Στρατιωτικό Νεκροταφείο, τελέστηκε τρισάγιο και επιμνημόσυνη δέηση, με πρωτοβουλία του 1ου Συντάγματος Πεζικού.
Κάντε κλικ πάνω στον σύνδεσμος της πηγής>


Πραγματοποιήθηκε χθες στο Κέντρο Δεξιώσεων «Ι.&Ν. Χρυσοχοίδης»με μεγάλη επιτυχία,  για άλλη μια χρονιά, ο αποκριάτικος χορός του Λυκείου Ελληνίδων Φλώρινας 
Κάντε κλικ πάνω στον σύνδεσμος της πηγής>


Ο αποκριάτικος χορός του Λυκείου Ελληνίδων Φλώρινας. Βίντεο,φώτο

Πραγματοποιήθηκε χθες στο Κέντρο Δεξιώσεων «Ι.&Ν. Χρυσοχοίδης»με μεγάλη επιτυχία,  για άλλη μια χρονιά, ο αποκριάτικος χορός του Λυκείου Ελληνίδων Φλώρινας 
Κάντε κλικ πάνω στον σύνδεσμος της πηγής>


Συνελήφθησαν δύο άτομα στην Καστοριά για κλοπή και αποδοχή προϊόντων εγκλήματος.
Χθες, (18-02-2017) το απόγευμα στην Καστοριά, αστυνομικοί της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Καστοριάς και της Ομάδας Πάταξης Διασυνοριακού Εγκλήματος (Ο.Π.Δ.Ε.) του Τμήματος Συνοριακής Φύλαξης Μεσοποταμίας Καστοριάς, συνέλαβαν δυο ημεδαπούς 22 και 57 ετών, για κλοπή και αποδοχή προϊόντων εγκλήματος αντίστοιχα. 
Συγκεκριμένα χθες (18-02-2017) το μεσημέρι στην Καστοριά ο 22χρονος αφού εισήλθε σε γραφείο επιχείρησης ιδιοκτησίας 62χρονου ημεδαπού, αφαίρεσε ένα (1) κινητό τηλέφωνο αξίας 300 ευρώ. Στη συνέχεια  διέθεσε αυτό στον 57χρονο  ο οποίος γνωρίζοντας ότι αποτελεί προϊόν κλοπής, ανέλαβε τη διάθεση-πώλησή του σε τρίτο άτομο.
Μετά από αναζητήσεις εντοπίστηκαν οι προαναφερόμενοι και συνελήφθησαν 
ενώ το κινητό κατασχέθηκε και αποδόθηκε στον ιδιοκτήτη του.
Οι συλληφθέντες θα οδηγηθούν στον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Καστοριάς.


Συνελήφθησαν δύο άτομα στην Καστοριά

Συνελήφθησαν δύο άτομα στην Καστοριά για κλοπή και αποδοχή προϊόντων εγκλήματος.
Χθες, (18-02-2017) το απόγευμα στην Καστοριά, αστυνομικοί της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Καστοριάς και της Ομάδας Πάταξης Διασυνοριακού Εγκλήματος (Ο.Π.Δ.Ε.) του Τμήματος Συνοριακής Φύλαξης Μεσοποταμίας Καστοριάς, συνέλαβαν δυο ημεδαπούς 22 και 57 ετών, για κλοπή και αποδοχή προϊόντων εγκλήματος αντίστοιχα. 
Συγκεκριμένα χθες (18-02-2017) το μεσημέρι στην Καστοριά ο 22χρονος αφού εισήλθε σε γραφείο επιχείρησης ιδιοκτησίας 62χρονου ημεδαπού, αφαίρεσε ένα (1) κινητό τηλέφωνο αξίας 300 ευρώ. Στη συνέχεια  διέθεσε αυτό στον 57χρονο  ο οποίος γνωρίζοντας ότι αποτελεί προϊόν κλοπής, ανέλαβε τη διάθεση-πώλησή του σε τρίτο άτομο.
Μετά από αναζητήσεις εντοπίστηκαν οι προαναφερόμενοι και συνελήφθησαν 
ενώ το κινητό κατασχέθηκε και αποδόθηκε στον ιδιοκτήτη του.
Οι συλληφθέντες θα οδηγηθούν στον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Καστοριάς.


Στα πλαίσια του προγράμματος συνεκπαίδευσης –συνύπαρξης για δεύτερη συνεχή χρονιά το 4/Θ Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Φλώρινας πραγματοποίησε διδακτική-εκπαιδευτική επίσκεψη την Πέμπτη 16-2-2017 στο 8/θέσιο ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο Μελίτης. Τα παιδιά ξεναγήθηκαν στους χώρους του
σχολείου και πραγματοποίησαν πολλές δραστηριότητες με τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου Μελίτης. Στη συνέχεια γεύτηκαν τα παραδοσιακά εδέσματα της ημέρας(τσικνοπέμπτη) τα οποία τίμησαν δεόντως!!!!
Τέλος εκ μέρους των μαθητών και των εκπαιδευτικών του 4/Θ Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Φλώρινας θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου προς τους μαθητές του 8/θέσιου ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου Μελίτης για την αγάπη με την οποία αγκάλιασαν τους μαθητές του σχολείου μας και τους έκαναν να αισθάνονται υπέροχα, τον Διευθυντή κ. Ιωάννη Μίσκα και όλους τους εκπαιδευτικούς του Σχολείου για την άριστη φιλοξενία.       
Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
Λάζου Κωνσταντίνος


Ευχαριστήριο του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Φλώρινας

Στα πλαίσια του προγράμματος συνεκπαίδευσης –συνύπαρξης για δεύτερη συνεχή χρονιά το 4/Θ Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Φλώρινας πραγματοποίησε διδακτική-εκπαιδευτική επίσκεψη την Πέμπτη 16-2-2017 στο 8/θέσιο ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο Μελίτης. Τα παιδιά ξεναγήθηκαν στους χώρους του
σχολείου και πραγματοποίησαν πολλές δραστηριότητες με τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου Μελίτης. Στη συνέχεια γεύτηκαν τα παραδοσιακά εδέσματα της ημέρας(τσικνοπέμπτη) τα οποία τίμησαν δεόντως!!!!
Τέλος εκ μέρους των μαθητών και των εκπαιδευτικών του 4/Θ Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Φλώρινας θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου προς τους μαθητές του 8/θέσιου ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου Μελίτης για την αγάπη με την οποία αγκάλιασαν τους μαθητές του σχολείου μας και τους έκαναν να αισθάνονται υπέροχα, τον Διευθυντή κ. Ιωάννη Μίσκα και όλους τους εκπαιδευτικούς του Σχολείου για την άριστη φιλοξενία.       
Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
Λάζου Κωνσταντίνος


Γράμμα από ένα πρώην παιδί.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φτιάχνεις για μένα το αγαπημένο μου γλυκό και έμαθα ότι μικρά πράγματα μπορεί να έχουν ξεχωριστή σημασία στη ζωή.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε παρακολουθούσα και έμαθα τα περισσότερα «μαθήματα ζωής», εφόδια για να γίνω καλύτερο και παραγωγικότερο άτομο όταν μεγαλώσω.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να κρεμάς την ζωγραφιά μου στο ψυγείο και αμέσως ήθελα να ζωγραφίσω την επόμενη.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, ακόμη και όταν ήσουν θυμωμένη με συμβούλευσες ήρεμα και απλά για να καταλάβω το γιατί και έτσι έμαθα ότι ο διάλογος και η επικοινωνία είναι σημαντικά ακόμη και όταν τα πράγματα είναι δύσκολα.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φτιάχνεις φαγητό για κάποιο φίλο που ήταν άρρωστος και έμαθα ότι όλοι μας πρέπει να νοιαζόμαστε και να φροντίζουμε ο ένας τον άλλο.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φροντίζεις το σπίτι και όσους ζούμε σε αυτό και έμαθα ότι πρέπει να εκτιμάμε ότι μας προσφέρεται.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φροντίζεις ένα αδέσποτο γατάκι και έμαθα ότι είναι καλό να είσαι ευγενικός με τα ζώα.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, ένοιωσα ότι νοιαζόσουν και ήθελα να γίνω καλύτερος.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να κλαις και έμαθα ότι κάποια πράγματα στη ζωή πληγώνουν αλλά έχεις δικαίωμα να είσαι στενοχωρημένος.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να αναλαμβάνεις τις ευθύνες ακόμα και όταν οι καταστάσεις ήταν δύσκολες και έμαθα ότι πρέπει να είμαι υπεύθυνο άτομο.
ΒΑΣΙΑ ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ.


Όταν Νόμιζες ότι Δεν Κοιτούσα

Γράμμα από ένα πρώην παιδί.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φτιάχνεις για μένα το αγαπημένο μου γλυκό και έμαθα ότι μικρά πράγματα μπορεί να έχουν ξεχωριστή σημασία στη ζωή.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε παρακολουθούσα και έμαθα τα περισσότερα «μαθήματα ζωής», εφόδια για να γίνω καλύτερο και παραγωγικότερο άτομο όταν μεγαλώσω.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να κρεμάς την ζωγραφιά μου στο ψυγείο και αμέσως ήθελα να ζωγραφίσω την επόμενη.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, ακόμη και όταν ήσουν θυμωμένη με συμβούλευσες ήρεμα και απλά για να καταλάβω το γιατί και έτσι έμαθα ότι ο διάλογος και η επικοινωνία είναι σημαντικά ακόμη και όταν τα πράγματα είναι δύσκολα.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φτιάχνεις φαγητό για κάποιο φίλο που ήταν άρρωστος και έμαθα ότι όλοι μας πρέπει να νοιαζόμαστε και να φροντίζουμε ο ένας τον άλλο.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φροντίζεις το σπίτι και όσους ζούμε σε αυτό και έμαθα ότι πρέπει να εκτιμάμε ότι μας προσφέρεται.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να φροντίζεις ένα αδέσποτο γατάκι και έμαθα ότι είναι καλό να είσαι ευγενικός με τα ζώα.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, ένοιωσα ότι νοιαζόσουν και ήθελα να γίνω καλύτερος.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να κλαις και έμαθα ότι κάποια πράγματα στη ζωή πληγώνουν αλλά έχεις δικαίωμα να είσαι στενοχωρημένος.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να αναλαμβάνεις τις ευθύνες ακόμα και όταν οι καταστάσεις ήταν δύσκολες και έμαθα ότι πρέπει να είμαι υπεύθυνο άτομο.
ΒΑΣΙΑ ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ.


 Μέσα σε οικογενειακό κλίμα πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 18/2/2017 σε γνωστή ταβέρνα της πόλης μας η κοπή της βασιλόπιτας των ΣΑΡΙΣΩΝ.
Παρόντες ήταν σύσσωμο το Δ.Σ. του συλλόγου, οι αθλητές, οι προπονητές και οι γονείς των παιδιών. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Βουλευτής Φλώρινας κ. Σέλτσας Κων/νος, ο Εκπρόσωπος της Περφερειακής Ενότητας Φλώρινας κ. Γέρου Κων/νος και ο Αντιδήμαρχος Φλώρινας κ. Αριστείδου Άρης. Επίσης παρευρέθηκε ο κ. Σαββίδης Λάζαρος, υπεύθυνος του Φροντιστηρίου «Θεωρητικό» που είναι χορηγός του συλλόγου.
Το κλίμα της εκδήλωσης ήταν πολύ ευχάριστο και όλοι απόλαυσαν ένα απόγευμα με χαμόγελο. Ο τυχερός της βασιλόπιτας ήταν ο μικρός αθλητής της ομάδας Ελσάμι Ζαχαρίας.
Το Δ.Σ. των ΣΑΡΙΣΩΝ εύχεται σε όλους μικρούς και μεγάλους για το 2017 υγεία και προσωπική και οικογενειακή ευτυχία.






ΚΟΠΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ

 Μέσα σε οικογενειακό κλίμα πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 18/2/2017 σε γνωστή ταβέρνα της πόλης μας η κοπή της βασιλόπιτας των ΣΑΡΙΣΩΝ.
Παρόντες ήταν σύσσωμο το Δ.Σ. του συλλόγου, οι αθλητές, οι προπονητές και οι γονείς των παιδιών. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Βουλευτής Φλώρινας κ. Σέλτσας Κων/νος, ο Εκπρόσωπος της Περφερειακής Ενότητας Φλώρινας κ. Γέρου Κων/νος και ο Αντιδήμαρχος Φλώρινας κ. Αριστείδου Άρης. Επίσης παρευρέθηκε ο κ. Σαββίδης Λάζαρος, υπεύθυνος του Φροντιστηρίου «Θεωρητικό» που είναι χορηγός του συλλόγου.
Το κλίμα της εκδήλωσης ήταν πολύ ευχάριστο και όλοι απόλαυσαν ένα απόγευμα με χαμόγελο. Ο τυχερός της βασιλόπιτας ήταν ο μικρός αθλητής της ομάδας Ελσάμι Ζαχαρίας.
Το Δ.Σ. των ΣΑΡΙΣΩΝ εύχεται σε όλους μικρούς και μεγάλους για το 2017 υγεία και προσωπική και οικογενειακή ευτυχία.






Ματθαίος Γιωσαφάτ
Να παντρευτείς ή να μην παντρευτείς, ένα βιβλίο με τον συγκεκριμένης σαιξπηρικής απόχρωσης τίτλο, από τον Γιωσαφάτ.
Εκεί υποστηρίζει ότι υπάρχουν 12 είδη έρωτα, απολύτως αντίστοιχα της σχέσης που αναπτύξαμε με τη μητέρα μας στον πρώτο χρόνο της ζωής μας.
“Η αγάπη ξεκινάει από την ευγνωμοσύνη” Ματθαίος Γιωσαφάτ
«Ένας στερημένος άντρας περιμένει να πάρει από τη γυναίκα ό,τι δεν πήρε από τη μητέρα του, άλλος δημιουργεί εξαρτητική σχέση. Επιλέγεις κάποιον για να κυριαρχείς ή να σε κυριαρχούν. Κι αυτό δεν είναι αγάπη, είναι ανάγκη».
Θέλετε να πείτε ότι δεν υπάρχει πραγματική αγάπη.
«Στους ώριμους ανθρώπους υπάρχει. Έχουν δεχτεί τα δικά τους ελαττώματα και του συντρόφου τους, έχουν ζήσει την υπαρξιακή μοναξιά. Τον πρώτο χρόνο της ζωής τους έχουν πάρει αρκετή αγάπη από τη μητέρα τους κι έχουν δεχτεί ότι δεν μπορούν να τα έχουν όλα. Η αγάπη ξεκινάει από την ευγνωμοσύνη».
Δηλαδή;
«Η ευγνωμοσύνη δημιουργεί συνθήκες ενδιαφέροντος για τον άλλον. Ο έρωτας διαρκεί πόσο; Εναν χρόνο; Μετά, ή μεταμορφώνεται σε αγάπη με στοιχεία ευγνωμοσύνης, ή διαλύεται. Οι εξαρτημένοι, οι στερημένοι από μητρική αγάπη ονειρεύονται καρβέλια, μια ιδανική γυναίκα. Ακριβώς όπως τα παιδιά πιστεύουν ότι η μάνα τους είναι όλος ο κόσμος».
Μιλάτε για το σύνδρομο Παναγίας και πόρνης προφανώς – εξόχως ελληνικό σύνδρομο…
«Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Είχα κάποτε έναν σαραντάρη σε μια ομάδα. Είχε πάει μ’ ένα τσουβάλι γυναίκες και δεν έβρισκε μια να του ταιριάζει. Γιατρέ, μου έλεγε, τι ζητάω; Μια γυναίκα τρυφερή, αλλά όχι αδύναμη. Να μου είναι πιστή, αλλά να είναι ελκυστική, να την κυνηγούν οι άλλοι άντρες. Τι ζητούσε; Την ιδανική μητέρα.
Θυμάμαι ένα σονέτο που έγραψα για τη μάνα μου στην εφηβεία, πώς τη σφίγγω στην αγκαλιά μου και μέσα στα μάτια της αναζητώ τη δική μου μορφή. Δεν βλέπετε πώς κοιτάζονται οι έφηβοι στα πάρκα; Σαν να είναι ο ένας η μητέρα του άλλου».
Να σας πω την αλήθεια, δεν βλέπω πια εφήβους να φιλιούνται στα πάρκα…
«Δεν τους βλέπετε, επειδή σήμερα τα παιδιά κλειδώνονται στα δωμάτιά τους και βγάζουν τα μάτια τους. Παλιά εμείς δεν μπορούσαμε να φέρουμε την κοπέλα στο σπίτι, ξημεροβραδιαζόμασταν στα πάρκα. Είχαμε αυνανιστικές φαντασιώσεις με τους σουηδούς πατεράδες που σου άνοιγαν το σπίτι τους.
Κλειδωνόσουν με την κόρη τους σ’ ένα δωμάτιο και μετά σου έλεγαν κι ευχαριστώ. Σήμερα τα παιδιά είναι στερημένα, επειδή οι μητέρες τους δουλεύουν και παρατάνε τα μωρά στις Φιλιππινέζες. Το παιδί έχει ανάγκη το χνότο της μάνας του, τη χροιά της φωνής της, ιδίως τον πρώτο χρόνο. Με τη ρουτίνα εμπιστευόμαστε τον κόσμο, υποχωρεί η απειλή του αφανισμού. Η καλή μάνα τραγουδάει συνεχώς το ίδιο τραγούδι. Εχετε παρατηρήσει ότι αν αλλάξεις τα λόγια ενός παραμυθιού, το παιδί σε διορθώνει; Χρειάζεται την ασφάλεια της αρχικής αφήγησης».
Ενοχοποιείτε την ελληνίδα μητέρα με αυτό που λέτε…
«Κοιτάξτε, και η γυναίκα μου δούλευε όταν η κόρη μας ήταν μικρή, κι εγώ άλλαζα πάνες. Ομως η Αθήνα κάηκε από τα βαριεστημένα παιδιά των βορείων προαστίων. Μεγάλωσαν με υπαρξιακό κενό και οικιακές βοηθούς. Δεν αγάπησαν, επειδή δεν αγαπήθηκαν. Η επιθετικότητα είτε ενδοστρέφεται με αυτοκτονικές τάσεις είτε καταλήγει σε βία. Οσοι δεν αγαπήθηκαν τον πρώτο χρόνο της ζωής τους προσπαθούν να χάσουν τα όρια, όπως στην αγκαλιά μιας μάνας. Αλλοι το βρίσκουν αυτό στη θρησκευτική μεταρσίωση, άλλοι στα ναρκωτικά, άλλοι λένε “θρησκεία μου είναι ο Ολυμπιακός”».
Και ο πατέρας πού βρίσκεται σε όλη αυτή την ιστορία; Τι κάνει τον πρώτο χρόνο της ζωής του παιδιού του;
«Ο πατέρας στηρίζει τη μάνα. Γίνεται η μητέρα της μητέρας του παιδιού του, παρέχοντας στοργή και τρυφερότητα άνευ όρων. Στην πραγματικότητα, όμως, τι κάνει ο άντρας; Ζηλεύει που η μητέρα αφιερώνεται στο παιδί της και την απατά».
Απατούν περισσότερο οι άντρες από τις γυναίκες στον γάμο;
«Το 92% των αντρών απατά. Και στις γυναίκες τα ποσοστά έχουν αυξηθεί, μιλάμε σήμερα για 70%. Το αρσενικό ζώο είναι πολυγαμικό, η πολυγαμία είναι μέσα στη φύση του άντρα».
Εδώ θα διαφωνήσουμε.
«Μα δεν το λέω εγώ, η επιστήμη το λέει και η στατιστική. Οταν πούμε ότι οι περισσότερες γυναίκες στην Ελλάδα είναι μελαχρινές αυτό δεν είναι καλό ή κακό, είναι στατιστική. Γιατί είναι πολυγαμικοί οι άντρες; Επειδή η μόνη άμυνα απέναντι στον θάνατο είναι τα γονίδια. Η γυναίκα ξέρει ότι τα γονίδιά της έχουν πάει στο έμβρυο που κυοφορεί. Ο άντρας δεν ξέρει αν είναι δικό του το παιδί. Στον κόσμο των ζώων τα αρσενικά κατασπαράζουν το ένα το άλλο για να κερδίσουν το θηλυκό. Ή πνίγουν το μωρό τους, επειδή έτσι το θηλυκό αποκτά ξανά οίστρο».
Είναι διαφορετικά τα θέματα που απασχολούν τις γυναίκες και τους άντρες που σας επισκέπτονται;
«Οι άντρες έχουν συνήθως παράπονα από το σεξ, επειδή η γυναίκα χάνει το ερωτικό της ενδιαφέρον. Οι γυναίκες λένε “δεν είναι τρυφερός, δεν μου φέρνει πια λουλούδια”. Γιατί οι άντρες έχουν μυς; Για να υπερασπίζονται τη γυναίκα και το παιδί τους. Παλιά σκότωναν το ελάφι και το έσερναν στη σπηλιά. Σήμερα φέρνουν λεφτά, είναι στη φύση τους να κουβαλάνε».
Έχουν αλλάξει αυτά τα δεδομένα. Επιπλέον χτυπήθηκαν και οι άντρες από την ανεργία.
«Ναι, αλλά αυτά είναι τα κυτταρικά χαρακτηριστικά που κληρονομήσαμε. Πράγματι, έχουν αλλάξει τα δεδομένα. Σήμερα, οκτώ στις δέκα φορές η γυναίκα ζητάει διαζύγιο, επειδή δουλεύει πια και δεν φοβάται. Οι γονείς μου είχαν έξι παιδιά, η μάνα μου ήταν αγράμματη – ακόμη κι αν ήθελε, πώς να ζητούσε διαζύγιο;»
Έχει αλλάξει η ερωτική συμπεριφορά των Ελλήνων λόγω της οικονομικής κρίσης; Τι σας λένε τα ζευγάρια που σας επισκέπτονται;
«Η κρίση έχει εντείνει την ανασφάλεια. Οι πιο ανώριμοι προβάλλουν το πρόβλημά τους ο ένας στον άλλον. Αλλά είναι και θέμα ιδιοσυγκρασίας. Εδώ σου λένε πάντα “ο άλλος φταίει”. Στην Αγγλία, που είχα δουλέψει, ο καθένας στο ζευγάρι αναλάμβανε τις ευθύνες του.
Μια αμερικανίδα συγγραφέας που είχε εκπονήσει διδακτορική διατριβή για την Ελλάδα μού έλεγε ότι τα ελληνικά σίριαλ είναι γεμάτα επιθετικότητα, διεκδίκηση και πάθη. Το πάθος δείχνει, αντίθετα απ’ ό,τι πιστεύουμε, έλλειψη αισθήματος. Τώρα, βέβαια, θα ήταν πολιτικά ορθό να σας πω ότι η κρίση φταίει για όλα. Η αλήθεια είναι πως όσοι είχαν προβλήματα από πριν θα δουν τώρα μια αύξηση των συμπτωμάτων. Αν είσαι σχετικά υγιής, δεν παθαίνεις κατάθλιψη λόγω της κρίσης».
Για να το ξεκαθαρίσουμε, επειδή όλοι μεταχειρίζονται αυτόν τον όρο επιπόλαια. Τι είναι κατάθλιψη;
«Η κατάθλιψη μπορεί να είναι οργανική, να προέρχεται δηλαδή από τα γονίδια ή τις ορμόνες. Αλλά μπορεί να προέρχεται από τη στέρηση της μητέρας που σας έλεγα πριν, από ένα βαθύ αίσθημα απώλειας. Καθώς τώρα έχουμε απώλεια της ελπίδας, της χαράς της ζωής και πραγματικές δυσκολίες, αναβιώνουν τα παλιά αισθήματα. Δεν φταίει λοιπόν η κρίση, αλλά αυτό που κουβαλάμε μέσα μας. Στην Κατοχή, που εγώ την έζησα, πέθαιναν τα αδύναμα παιδιά».
Στις νέες γενιές παρατηρείτε διαφορετικές συμπεριφορές;
«Τα αγόρια σήμερα φοβούνται τα κορίτσια. Ενα κορίτσι 12 ή 14 ετών έχει συχνά ελευθεριάζουσα ερωτική συμπεριφορά. Αρκεί να σας πω ότι το 15% των κοριτσιών αρχίζει την ερωτική του ζωή στα 12 και το 20% με 25% στα 14. Τα κορίτσια θέλουν να τους πει το αγόρι “τι ωραία που είσαι” και επειδή δεν το λέει γίνονται προκλητικά για να δημιουργήσουν σχέση.
Έρχονται αγόρια 20 ετών που κάνουν έρωτα μια φορά τον μήνα. Μπορεί να φταίει και το Τσερνόμπιλ, οι τροφές που τρώμε, το κλίμα, τι να σας πω; Το σπέρμα των αγοριών, πάντως, έχει μικρότερη κινητικότητα, εξού και οι δυσκολίες σύλληψης».
Και η ψυχοπαθολογία της ελληνικής οικογένειας; Βλέπουμε παιδιά που δυσκολεύονται να αποκοπούν από τη γονεϊκή οικογένεια και να την αντικαταστήσουν με τη νέα οικογένεια που φτιάχνουν.
«Αυτό συνέβαινε παλαιότερα. Τώρα παρατηρούμε παλινδρόμηση σε τέτοιες συμπεριφορές λόγω της κρίσης. Το ελληνικό σπίτι παρείχε ασφάλεια σε δύσκολες στιγμές και οι γονείς χρησιμοποιούσαν τα παιδιά τους. Για να τα προφυλάξουν από τη ζωή τα μεγάλωναν εξαρτητικά και τα έκαναν ανώριμα. Δεν υπήρχε ΙΚΑ – κοινωνικό κράτος για τους γονείς ήταν τα παιδιά. Να φροντίζεις τη μάνα σου, λένε στην Ελλάδα.
Βασανίζονται οι νέοι έτσι, επειδή ο δικός τους ρόλος είναι να προσφέρουν στα δικά τους παιδιά. Εγώ κράτησα χρήματα στην άκρη, έχω πει στην κόρη μου να με βάλει σ’ ένα καλό γηροκομείο – και το εννοώ. Δείτε τι γίνεται στη φύση: οι γάτες από δύο μηνών είναι ανεξάρτητες.
Αλλά και στο εξωτερικό δεν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα. Στην Αγγλία υπάρχουν καταπληκτικά γηροκομεία. Πηγαίνουν οι ηλικιωμένοι θέατρο όλοι μαζί, ερωτεύονται σφόδρα. Οι άνθρωποι που με ερωτεύτηκαν με το περισσότερο πάθος στη ζωή μου είναι η κόρη μου όταν ήταν τριών ετών και κάτι γριές στο γηροκομείο…».
Επειδή γνωρίζετε τους Γερμανούς εξίσου καλά με τους Ελληνες, θα μπορούσατε να ερμηνεύσετε την ελληνογερμανική κρίση με ψυχολογικούς όρους;
«Οι Γερμανοί είναι πρωκτικός λαός κι αυτό σημαίνει ανάγκη για εξουσία. Αντλούν μια καθαρά προτεσταντική ικανοποίηση δουλεύοντας, ενώ εμείς ζώντας. Σήμερα κυριαρχούν οικονομικά, αλλά αν το δούμε αντικειμενικά κάθε χώρα κοιτάζει το συμφέρον της, επεκτείνεται. Οι ισχυρές χώρες υποτάσσουν τις αδύναμες.
Η Ελλάδα, από την άλλη μεριά, δεν αντιμετώπισε ποτέ τον εαυτό της. Τι κάναμε ως χώρα; Γιατί ανεχθήκαμε τόσο κλέψιμο; Εχουμε πολύ επιθετική κουλτούρα. Στην κοινωνική μας ζωή είμαστε ατομικιστές και αγενέστατοι. Δείτε πώς οδηγούμε, πώς εξυπηρετούμε τους ανθρώπους στα νοσοκομεία. Είμαστε και καταθλιπτικός λαός. Απλώς καταπιέζουμε την κατάθλιψή μας και την εκφράζουμε υπομανιακά, ως άμυνα, με κέφι, χορό και φωνές. Αλλά εμένα μ’ αρέσει η Ελλάδα, το κλίμα, το φως. Το καθαρό περίγραμμα των πραγμάτων. Η ελληνική γλώσσα».
Σε αυτή την ατμόσφαιρα που περιγράφετε πώς θα μπορούσαμε να ξαναβρούμε το νόημα και τη χαρά της ζωής;
«Αν ξέραμε το νόημα της ζωής, δεν θα χρειαζόμασταν τη λογοτεχνία και την τέχνη. Όταν ρώτησαν τον Φρόιντ για το νόημα της ζωής, εκείνος απάντησε: “Lieben und arbeiten”. Δηλαδή να αγαπάς και να εργάζεσαι. Δεν υπάρχει ευτυχία, μόνο στιγμές ευτυχίας. Διαβάζεις ένα ωραίο μυθιστόρημα και ξανανιώθεις σαν να βρίσκεσαι στην αγκαλιά της μάνας σου. Αυτό κάνει η τέχνη 
Όταν ήμουν 22 ετών, θυμάμαι, γύριζα με οτοστόπ την Ιταλία. Στο Ουφίτσι στάθηκα μπροστά στην Αφροδίτη του Μποτιτσέλι. Δίπλα μου στάθηκαν δύο Αμερικανίδες με σορτς, πανέμορφες. Βρε ηλίθιε, λέω στον εαυτό μου, ολόκληρος Μποτιτσέλι κι εσύ κοιτάς τις κοπέλες; Ομως το μάτι μου εκεί. Βλέπετε, ενώ βρίσκουμε καταφύγιο στην καλή ζωγραφική, στη λογοτεχνία, κατά βάθος όλοι έχουμε ανάγκη από μια αγκαλιά».
Πηγή: BHmagazino 


Τα 12 είδη του έρωτα και η κρίση που κουβαλάμε μέσα μας

Ματθαίος Γιωσαφάτ
Να παντρευτείς ή να μην παντρευτείς, ένα βιβλίο με τον συγκεκριμένης σαιξπηρικής απόχρωσης τίτλο, από τον Γιωσαφάτ.
Εκεί υποστηρίζει ότι υπάρχουν 12 είδη έρωτα, απολύτως αντίστοιχα της σχέσης που αναπτύξαμε με τη μητέρα μας στον πρώτο χρόνο της ζωής μας.
“Η αγάπη ξεκινάει από την ευγνωμοσύνη” Ματθαίος Γιωσαφάτ
«Ένας στερημένος άντρας περιμένει να πάρει από τη γυναίκα ό,τι δεν πήρε από τη μητέρα του, άλλος δημιουργεί εξαρτητική σχέση. Επιλέγεις κάποιον για να κυριαρχείς ή να σε κυριαρχούν. Κι αυτό δεν είναι αγάπη, είναι ανάγκη».
Θέλετε να πείτε ότι δεν υπάρχει πραγματική αγάπη.
«Στους ώριμους ανθρώπους υπάρχει. Έχουν δεχτεί τα δικά τους ελαττώματα και του συντρόφου τους, έχουν ζήσει την υπαρξιακή μοναξιά. Τον πρώτο χρόνο της ζωής τους έχουν πάρει αρκετή αγάπη από τη μητέρα τους κι έχουν δεχτεί ότι δεν μπορούν να τα έχουν όλα. Η αγάπη ξεκινάει από την ευγνωμοσύνη».
Δηλαδή;
«Η ευγνωμοσύνη δημιουργεί συνθήκες ενδιαφέροντος για τον άλλον. Ο έρωτας διαρκεί πόσο; Εναν χρόνο; Μετά, ή μεταμορφώνεται σε αγάπη με στοιχεία ευγνωμοσύνης, ή διαλύεται. Οι εξαρτημένοι, οι στερημένοι από μητρική αγάπη ονειρεύονται καρβέλια, μια ιδανική γυναίκα. Ακριβώς όπως τα παιδιά πιστεύουν ότι η μάνα τους είναι όλος ο κόσμος».
Μιλάτε για το σύνδρομο Παναγίας και πόρνης προφανώς – εξόχως ελληνικό σύνδρομο…
«Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Είχα κάποτε έναν σαραντάρη σε μια ομάδα. Είχε πάει μ’ ένα τσουβάλι γυναίκες και δεν έβρισκε μια να του ταιριάζει. Γιατρέ, μου έλεγε, τι ζητάω; Μια γυναίκα τρυφερή, αλλά όχι αδύναμη. Να μου είναι πιστή, αλλά να είναι ελκυστική, να την κυνηγούν οι άλλοι άντρες. Τι ζητούσε; Την ιδανική μητέρα.
Θυμάμαι ένα σονέτο που έγραψα για τη μάνα μου στην εφηβεία, πώς τη σφίγγω στην αγκαλιά μου και μέσα στα μάτια της αναζητώ τη δική μου μορφή. Δεν βλέπετε πώς κοιτάζονται οι έφηβοι στα πάρκα; Σαν να είναι ο ένας η μητέρα του άλλου».
Να σας πω την αλήθεια, δεν βλέπω πια εφήβους να φιλιούνται στα πάρκα…
«Δεν τους βλέπετε, επειδή σήμερα τα παιδιά κλειδώνονται στα δωμάτιά τους και βγάζουν τα μάτια τους. Παλιά εμείς δεν μπορούσαμε να φέρουμε την κοπέλα στο σπίτι, ξημεροβραδιαζόμασταν στα πάρκα. Είχαμε αυνανιστικές φαντασιώσεις με τους σουηδούς πατεράδες που σου άνοιγαν το σπίτι τους.
Κλειδωνόσουν με την κόρη τους σ’ ένα δωμάτιο και μετά σου έλεγαν κι ευχαριστώ. Σήμερα τα παιδιά είναι στερημένα, επειδή οι μητέρες τους δουλεύουν και παρατάνε τα μωρά στις Φιλιππινέζες. Το παιδί έχει ανάγκη το χνότο της μάνας του, τη χροιά της φωνής της, ιδίως τον πρώτο χρόνο. Με τη ρουτίνα εμπιστευόμαστε τον κόσμο, υποχωρεί η απειλή του αφανισμού. Η καλή μάνα τραγουδάει συνεχώς το ίδιο τραγούδι. Εχετε παρατηρήσει ότι αν αλλάξεις τα λόγια ενός παραμυθιού, το παιδί σε διορθώνει; Χρειάζεται την ασφάλεια της αρχικής αφήγησης».
Ενοχοποιείτε την ελληνίδα μητέρα με αυτό που λέτε…
«Κοιτάξτε, και η γυναίκα μου δούλευε όταν η κόρη μας ήταν μικρή, κι εγώ άλλαζα πάνες. Ομως η Αθήνα κάηκε από τα βαριεστημένα παιδιά των βορείων προαστίων. Μεγάλωσαν με υπαρξιακό κενό και οικιακές βοηθούς. Δεν αγάπησαν, επειδή δεν αγαπήθηκαν. Η επιθετικότητα είτε ενδοστρέφεται με αυτοκτονικές τάσεις είτε καταλήγει σε βία. Οσοι δεν αγαπήθηκαν τον πρώτο χρόνο της ζωής τους προσπαθούν να χάσουν τα όρια, όπως στην αγκαλιά μιας μάνας. Αλλοι το βρίσκουν αυτό στη θρησκευτική μεταρσίωση, άλλοι στα ναρκωτικά, άλλοι λένε “θρησκεία μου είναι ο Ολυμπιακός”».
Και ο πατέρας πού βρίσκεται σε όλη αυτή την ιστορία; Τι κάνει τον πρώτο χρόνο της ζωής του παιδιού του;
«Ο πατέρας στηρίζει τη μάνα. Γίνεται η μητέρα της μητέρας του παιδιού του, παρέχοντας στοργή και τρυφερότητα άνευ όρων. Στην πραγματικότητα, όμως, τι κάνει ο άντρας; Ζηλεύει που η μητέρα αφιερώνεται στο παιδί της και την απατά».
Απατούν περισσότερο οι άντρες από τις γυναίκες στον γάμο;
«Το 92% των αντρών απατά. Και στις γυναίκες τα ποσοστά έχουν αυξηθεί, μιλάμε σήμερα για 70%. Το αρσενικό ζώο είναι πολυγαμικό, η πολυγαμία είναι μέσα στη φύση του άντρα».
Εδώ θα διαφωνήσουμε.
«Μα δεν το λέω εγώ, η επιστήμη το λέει και η στατιστική. Οταν πούμε ότι οι περισσότερες γυναίκες στην Ελλάδα είναι μελαχρινές αυτό δεν είναι καλό ή κακό, είναι στατιστική. Γιατί είναι πολυγαμικοί οι άντρες; Επειδή η μόνη άμυνα απέναντι στον θάνατο είναι τα γονίδια. Η γυναίκα ξέρει ότι τα γονίδιά της έχουν πάει στο έμβρυο που κυοφορεί. Ο άντρας δεν ξέρει αν είναι δικό του το παιδί. Στον κόσμο των ζώων τα αρσενικά κατασπαράζουν το ένα το άλλο για να κερδίσουν το θηλυκό. Ή πνίγουν το μωρό τους, επειδή έτσι το θηλυκό αποκτά ξανά οίστρο».
Είναι διαφορετικά τα θέματα που απασχολούν τις γυναίκες και τους άντρες που σας επισκέπτονται;
«Οι άντρες έχουν συνήθως παράπονα από το σεξ, επειδή η γυναίκα χάνει το ερωτικό της ενδιαφέρον. Οι γυναίκες λένε “δεν είναι τρυφερός, δεν μου φέρνει πια λουλούδια”. Γιατί οι άντρες έχουν μυς; Για να υπερασπίζονται τη γυναίκα και το παιδί τους. Παλιά σκότωναν το ελάφι και το έσερναν στη σπηλιά. Σήμερα φέρνουν λεφτά, είναι στη φύση τους να κουβαλάνε».
Έχουν αλλάξει αυτά τα δεδομένα. Επιπλέον χτυπήθηκαν και οι άντρες από την ανεργία.
«Ναι, αλλά αυτά είναι τα κυτταρικά χαρακτηριστικά που κληρονομήσαμε. Πράγματι, έχουν αλλάξει τα δεδομένα. Σήμερα, οκτώ στις δέκα φορές η γυναίκα ζητάει διαζύγιο, επειδή δουλεύει πια και δεν φοβάται. Οι γονείς μου είχαν έξι παιδιά, η μάνα μου ήταν αγράμματη – ακόμη κι αν ήθελε, πώς να ζητούσε διαζύγιο;»
Έχει αλλάξει η ερωτική συμπεριφορά των Ελλήνων λόγω της οικονομικής κρίσης; Τι σας λένε τα ζευγάρια που σας επισκέπτονται;
«Η κρίση έχει εντείνει την ανασφάλεια. Οι πιο ανώριμοι προβάλλουν το πρόβλημά τους ο ένας στον άλλον. Αλλά είναι και θέμα ιδιοσυγκρασίας. Εδώ σου λένε πάντα “ο άλλος φταίει”. Στην Αγγλία, που είχα δουλέψει, ο καθένας στο ζευγάρι αναλάμβανε τις ευθύνες του.
Μια αμερικανίδα συγγραφέας που είχε εκπονήσει διδακτορική διατριβή για την Ελλάδα μού έλεγε ότι τα ελληνικά σίριαλ είναι γεμάτα επιθετικότητα, διεκδίκηση και πάθη. Το πάθος δείχνει, αντίθετα απ’ ό,τι πιστεύουμε, έλλειψη αισθήματος. Τώρα, βέβαια, θα ήταν πολιτικά ορθό να σας πω ότι η κρίση φταίει για όλα. Η αλήθεια είναι πως όσοι είχαν προβλήματα από πριν θα δουν τώρα μια αύξηση των συμπτωμάτων. Αν είσαι σχετικά υγιής, δεν παθαίνεις κατάθλιψη λόγω της κρίσης».
Για να το ξεκαθαρίσουμε, επειδή όλοι μεταχειρίζονται αυτόν τον όρο επιπόλαια. Τι είναι κατάθλιψη;
«Η κατάθλιψη μπορεί να είναι οργανική, να προέρχεται δηλαδή από τα γονίδια ή τις ορμόνες. Αλλά μπορεί να προέρχεται από τη στέρηση της μητέρας που σας έλεγα πριν, από ένα βαθύ αίσθημα απώλειας. Καθώς τώρα έχουμε απώλεια της ελπίδας, της χαράς της ζωής και πραγματικές δυσκολίες, αναβιώνουν τα παλιά αισθήματα. Δεν φταίει λοιπόν η κρίση, αλλά αυτό που κουβαλάμε μέσα μας. Στην Κατοχή, που εγώ την έζησα, πέθαιναν τα αδύναμα παιδιά».
Στις νέες γενιές παρατηρείτε διαφορετικές συμπεριφορές;
«Τα αγόρια σήμερα φοβούνται τα κορίτσια. Ενα κορίτσι 12 ή 14 ετών έχει συχνά ελευθεριάζουσα ερωτική συμπεριφορά. Αρκεί να σας πω ότι το 15% των κοριτσιών αρχίζει την ερωτική του ζωή στα 12 και το 20% με 25% στα 14. Τα κορίτσια θέλουν να τους πει το αγόρι “τι ωραία που είσαι” και επειδή δεν το λέει γίνονται προκλητικά για να δημιουργήσουν σχέση.
Έρχονται αγόρια 20 ετών που κάνουν έρωτα μια φορά τον μήνα. Μπορεί να φταίει και το Τσερνόμπιλ, οι τροφές που τρώμε, το κλίμα, τι να σας πω; Το σπέρμα των αγοριών, πάντως, έχει μικρότερη κινητικότητα, εξού και οι δυσκολίες σύλληψης».
Και η ψυχοπαθολογία της ελληνικής οικογένειας; Βλέπουμε παιδιά που δυσκολεύονται να αποκοπούν από τη γονεϊκή οικογένεια και να την αντικαταστήσουν με τη νέα οικογένεια που φτιάχνουν.
«Αυτό συνέβαινε παλαιότερα. Τώρα παρατηρούμε παλινδρόμηση σε τέτοιες συμπεριφορές λόγω της κρίσης. Το ελληνικό σπίτι παρείχε ασφάλεια σε δύσκολες στιγμές και οι γονείς χρησιμοποιούσαν τα παιδιά τους. Για να τα προφυλάξουν από τη ζωή τα μεγάλωναν εξαρτητικά και τα έκαναν ανώριμα. Δεν υπήρχε ΙΚΑ – κοινωνικό κράτος για τους γονείς ήταν τα παιδιά. Να φροντίζεις τη μάνα σου, λένε στην Ελλάδα.
Βασανίζονται οι νέοι έτσι, επειδή ο δικός τους ρόλος είναι να προσφέρουν στα δικά τους παιδιά. Εγώ κράτησα χρήματα στην άκρη, έχω πει στην κόρη μου να με βάλει σ’ ένα καλό γηροκομείο – και το εννοώ. Δείτε τι γίνεται στη φύση: οι γάτες από δύο μηνών είναι ανεξάρτητες.
Αλλά και στο εξωτερικό δεν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα. Στην Αγγλία υπάρχουν καταπληκτικά γηροκομεία. Πηγαίνουν οι ηλικιωμένοι θέατρο όλοι μαζί, ερωτεύονται σφόδρα. Οι άνθρωποι που με ερωτεύτηκαν με το περισσότερο πάθος στη ζωή μου είναι η κόρη μου όταν ήταν τριών ετών και κάτι γριές στο γηροκομείο…».
Επειδή γνωρίζετε τους Γερμανούς εξίσου καλά με τους Ελληνες, θα μπορούσατε να ερμηνεύσετε την ελληνογερμανική κρίση με ψυχολογικούς όρους;
«Οι Γερμανοί είναι πρωκτικός λαός κι αυτό σημαίνει ανάγκη για εξουσία. Αντλούν μια καθαρά προτεσταντική ικανοποίηση δουλεύοντας, ενώ εμείς ζώντας. Σήμερα κυριαρχούν οικονομικά, αλλά αν το δούμε αντικειμενικά κάθε χώρα κοιτάζει το συμφέρον της, επεκτείνεται. Οι ισχυρές χώρες υποτάσσουν τις αδύναμες.
Η Ελλάδα, από την άλλη μεριά, δεν αντιμετώπισε ποτέ τον εαυτό της. Τι κάναμε ως χώρα; Γιατί ανεχθήκαμε τόσο κλέψιμο; Εχουμε πολύ επιθετική κουλτούρα. Στην κοινωνική μας ζωή είμαστε ατομικιστές και αγενέστατοι. Δείτε πώς οδηγούμε, πώς εξυπηρετούμε τους ανθρώπους στα νοσοκομεία. Είμαστε και καταθλιπτικός λαός. Απλώς καταπιέζουμε την κατάθλιψή μας και την εκφράζουμε υπομανιακά, ως άμυνα, με κέφι, χορό και φωνές. Αλλά εμένα μ’ αρέσει η Ελλάδα, το κλίμα, το φως. Το καθαρό περίγραμμα των πραγμάτων. Η ελληνική γλώσσα».
Σε αυτή την ατμόσφαιρα που περιγράφετε πώς θα μπορούσαμε να ξαναβρούμε το νόημα και τη χαρά της ζωής;
«Αν ξέραμε το νόημα της ζωής, δεν θα χρειαζόμασταν τη λογοτεχνία και την τέχνη. Όταν ρώτησαν τον Φρόιντ για το νόημα της ζωής, εκείνος απάντησε: “Lieben und arbeiten”. Δηλαδή να αγαπάς και να εργάζεσαι. Δεν υπάρχει ευτυχία, μόνο στιγμές ευτυχίας. Διαβάζεις ένα ωραίο μυθιστόρημα και ξανανιώθεις σαν να βρίσκεσαι στην αγκαλιά της μάνας σου. Αυτό κάνει η τέχνη 
Όταν ήμουν 22 ετών, θυμάμαι, γύριζα με οτοστόπ την Ιταλία. Στο Ουφίτσι στάθηκα μπροστά στην Αφροδίτη του Μποτιτσέλι. Δίπλα μου στάθηκαν δύο Αμερικανίδες με σορτς, πανέμορφες. Βρε ηλίθιε, λέω στον εαυτό μου, ολόκληρος Μποτιτσέλι κι εσύ κοιτάς τις κοπέλες; Ομως το μάτι μου εκεί. Βλέπετε, ενώ βρίσκουμε καταφύγιο στην καλή ζωγραφική, στη λογοτεχνία, κατά βάθος όλοι έχουμε ανάγκη από μια αγκαλιά».
Πηγή: BHmagazino