Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα επιστήμη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα επιστήμη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 19 Μαρτίου 2019

Ένα φάρμακο που καταπολεμά τον πονοκέφαλο μπορεί να αποτελέσει «όπλο» ενάντια στη γήρανση.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Νιούκασλ διαπίστωσαν ότι η ιβουπροφαίνη
επιβραδύνει τα σημάδια της γήρανσης σε ποντίκια και μπορεί πιθανώς να βοηθήσει και τα άτομα με διαβήτη ή άνοια να εκδηλώσουν πρόωρα συμπτώματα.
Αν και δεν συνιστάται για την καταστολή των συμπτωμάτων, το κοινό αναλγητικό ίσως μπορεί να επιβραδύνει την εξέλιξη παθήσεων που σχετίζονται με την προχωρημένη ηλικία, δηλώνουν οι ερευνητές.
Η ευεργετική δράση του φαρμάκου οφείλεται πιθανώς στον αντίκτυπο της φλεγμονής, η οποία προκαλεί πόνο, οίδημα και πυρετό, όταν το ανοσοποιητικό μας προσπαθεί να νικήσει μια λοίμωξη.
Πιο ήπιες αλλά μακροχρόνιες φλεγμονές εντοπίζονται αντίστοιχα σε παθήσεις όπως ο διαβήτης, η άνοια και η αρθρίτιδα.
Οι εργαστηριακές δοκιμές έδειξαν ότι η φλεγμονή στα ποντίκια είχε σαν αποτέλεσμα μια αλυσιδωτή αντίδραση που οδήγησε στην αναστολή της φυσιολογικής λειτουργίας των κυττάρων. Τα κύτταρα σταμάτησαν να πολλαπλασιάζονται, ενώ η λειτουργία αυτή είναι απαραίτητη για να παραμείνουν τα όργανα του σώματος σε «νεανική» κατάσταση.
Η ιβουπροφαίνη όμως φάνηκε να αναστέλλει τη διακοπή αυτής της λειτουργίας, αναφέρει η σχετική μελέτη στην επιθεώρηση Nature Communications.
Μένει να αποδειχθεί εάν η ευεργετική δράση του φαρμάκου είναι εμφανής και στον άνθρωπο.
Πηγηή:  onmed.gr

Κοινό παυσίπονο επιβραδύνει τα σημάδια της γήρανσης

Ένα φάρμακο που καταπολεμά τον πονοκέφαλο μπορεί να αποτελέσει «όπλο» ενάντια στη γήρανση.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Νιούκασλ διαπίστωσαν ότι η ιβουπροφαίνη
επιβραδύνει τα σημάδια της γήρανσης σε ποντίκια και μπορεί πιθανώς να βοηθήσει και τα άτομα με διαβήτη ή άνοια να εκδηλώσουν πρόωρα συμπτώματα.
Αν και δεν συνιστάται για την καταστολή των συμπτωμάτων, το κοινό αναλγητικό ίσως μπορεί να επιβραδύνει την εξέλιξη παθήσεων που σχετίζονται με την προχωρημένη ηλικία, δηλώνουν οι ερευνητές.
Η ευεργετική δράση του φαρμάκου οφείλεται πιθανώς στον αντίκτυπο της φλεγμονής, η οποία προκαλεί πόνο, οίδημα και πυρετό, όταν το ανοσοποιητικό μας προσπαθεί να νικήσει μια λοίμωξη.
Πιο ήπιες αλλά μακροχρόνιες φλεγμονές εντοπίζονται αντίστοιχα σε παθήσεις όπως ο διαβήτης, η άνοια και η αρθρίτιδα.
Οι εργαστηριακές δοκιμές έδειξαν ότι η φλεγμονή στα ποντίκια είχε σαν αποτέλεσμα μια αλυσιδωτή αντίδραση που οδήγησε στην αναστολή της φυσιολογικής λειτουργίας των κυττάρων. Τα κύτταρα σταμάτησαν να πολλαπλασιάζονται, ενώ η λειτουργία αυτή είναι απαραίτητη για να παραμείνουν τα όργανα του σώματος σε «νεανική» κατάσταση.
Η ιβουπροφαίνη όμως φάνηκε να αναστέλλει τη διακοπή αυτής της λειτουργίας, αναφέρει η σχετική μελέτη στην επιθεώρηση Nature Communications.
Μένει να αποδειχθεί εάν η ευεργετική δράση του φαρμάκου είναι εμφανής και στον άνθρωπο.
Πηγηή:  onmed.gr

Κυριακή 17 Μαρτίου 2019

Του μαιευτήρα – γυναικολόγου Δημήτρη Κακαλέτρη.
Πολλές γυναίκες, όταν πληροφορούνται το χαρμόσυνο νέο της εγκυμοσύνης τους ανησυχούν για το κατοικίδιό τους, αναρωτιούνται αν πρέπει να το κρατήσουν στο σπίτι τους και αν εκείνο αποτελεί κίνδυνο στην έκβαση της εγκυμοσύνης τους.
Η αλήθεια είναι πως οι κίνδυνοι είναι πολύ λίγοι και μπορούν να αποφευχθούν με απλά μέτρα προφύλαξης, οπότε μην βιαστείτε να αποχωριστείτε το αγαπημένο σας ζωάκι. Είναι επίσης αλήθεια πως πολλοί μολυσματικοί παράγοντες μεταδίδονται από τα κατοικίδια στον άνθρωπο, όμως ελάχιστοι απ” αυτούς οδηγούν σε σοβαρές λοιμώξεις και ακόμη λιγότεροι μπορεί να βλάψουν το ανθρώπινο έμβρυο.
Επειδή οι περισσότερες μολύνσεις μπορούν να αποφευχθούν με απλά καθημερινά μέτρα υγιεινής, η κατανόηση του τρόπου μετάδοσης και η ενημέρωση για την πρόληψή τους είναι απαραίτητες.
Τί χρειάζεται να γνωρίζουν οι μέλλουσες μητέρες
Εκείνο που χρειάζεται να γνωρίζετε είναι ότι μερικά είδη κατοικιδίων δεν ενέχουν κανένα κίνδυνο ή ανησυχία που μπορεί να προκαλέσει οποιαδήποτε επιπλοκή κατά τη διάρκεια της κύησης. Ωστόσο, για να αποφύγετε τυχόν προβλήματα με την εγκυμοσύνη σας καλό είναι να μάθετε τί πρέπει να κάνετε και να πάρετε κάποιες απαραίτητες προφυλάξεις, οι οποίες θα σας εξασφαλίσουν μια ασφαλή για την υγεία σας και την υγεία του μωρού σας «συμβίωση».
Γάτες
Η τοξοπλάσμωση είναι η κύρια ανησυχία, όσον αφορά στις γάτες. Η λοίμωξη στις έγκυες μπορεί να οδηγήσει σε γενετικές ανωμαλίες ή ακόμα και σε αποβολές. Η μόλυνση μεταδίδεται στις γάτες από την κατανάλωση μολυσμένου ωμού κρέατος, από τα πουλιά, το έδαφος και τα ποντίκια. Στη συνέχεια μεταδίδουν τη λοίμωξη από τα περιτώματά τους.
Καλό είναι λοιπόν αν υπάρχει γάτα στο σπίτι σας, να λάβετε τις ακόλουθες προφυλάξεις:
- Οι έγκυες θα πρέπει να αποφεύγουν την αλλαγή της άμμου υγιεινής ή να έρθουν σε επαφή με τη λεκάνη της γάτας. Αν αυτό δεν είναι εφικτό, θα πρέπει η έγκυος να φορέσει προστατευτική μάσκα και γάντια και να πλύνει καλά τα χέρια της όταν τελειώσει.
- Κρατήστε τη γάτα εντός σπιτιού και αποφύγετε να έρθει σε επαφή με άλλες, αδέσποτες γάτες.
- Η γάτα θα πρέπει να τρέφεται με κονσερβοποιημένες ή αποξηραμένες τροφές που διατίθενται στο εμπόριο. Αποφύγετε το ωμό ή το μισοψημένο κρέας.
- Σε καμία περίπτωση μην «υιοθετήσετε» κάποια καινούργια γάτα, η οποία ήταν αδέσποτη ή έχει τραφεί με ωμό κρέας.
Σκύλοι
Δεν υπάρχει κανένας απολύτως κίνδυνος αν έχετε για κατοικίδιο έναν σκύλο. Στην περίπτωση όμως που είναι αρκετά μεγαλόσωμος προσέξτε, όταν είστε ξαπλωμένη ή καθιστή, να μην πηδήξει στην κοιλιά σας. Εάν ο σκύλος σας συμπεριφέρεται έτσι, θα πρέπει να ξεκινήσετε άμμεσα την εκπαίδευση του ώστε να “κοψει” αυτήν την επικίνδυνη συνήθεια.
Επιπλέον, η περίοδος της εγκυμοσύνης είναι η καταλληλότερη στιγμή για να ξεκινήσετε την προετοιμασία του σκύλου σας για την άφιξη του μωρού σας. Μια καλή αρχή είναι να εντοπίσετε τυχόν θέματα συμπεριφοράς, να αναθεωρήσετε τις βασικές δεξιότητες υπακοής και να ορίσετε εκ νέου τις «ρουτίνες» του σκύλου σας.
Πουλιά
Αν το φτερωτό σας κατοικίδιο (καναρίνι, παπαγάλος κτλ) είναι υγειές, τότε δεν έχετε να ανησυχείτε για τίποτα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σας. Θα πρέπει όμως να πάτε τον φτερωτό σας φίλο στον κτηνίατρο για έναν προληπτικό έλεγχο. Τα πουλιά μπορούν να μεταδώσουν το βακτήριο της σαλμονέλας, το καμπυλοβακτηρίδιο και κάποιες άλλες λοιμώξεις. Συνιστάται ο καθαρισμός του κλουβιού να μη γίνεται από την έγκυο. Αν αυτό δεν είναι εφικτό, φροντίστε να πλένετε καλά τα χέρια εάν έχετε έρθει σε επαφή με το πουλί ή με το κλουβί του.
Φίδια, Σαύρες, Χελώνες
Η Αμερικάνικη Ένωση για την Εγκυμοσύνη (ΑΡΑ) προειδοποιεί ότι οι σαύρες, τα φίδια, τα ιγκουάνα, οι χελώνες και κάθε είδους ερπετό μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την εγκυμοσύνη και το παιδί σας ακόμη και μετά τον τοκετό. Αυτή η κατηγορία των κατοικίδιων ζώων μεταφέρει το βακτήριο της σαλμονέλας στα περιττώματά τους και η έκθεση σε αυτό μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές στην εγκυμοσύνη σας. Επιπλέον, η έκθεση στο βακτήριο της σαλμονέλας μπορεί να προκαλέσει προβλήματα υγείας σε μικρά παιδιά, μέχρι την ηλικία των 5 ετών, γιατί το ανοσοποιητικό τους σύστημα είναι ακόμη σε εξέλιξη.
Αν αποφασίσετε να μην τα αποχωριστείτε, τα προληπτικά για την υγεία σας μέτρα θα πρέπει να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
- Καλό πλύσιμο χεριών, εάν έχετε έρθει σε επαφή με το ερπετό ή με το κλουβί του.
- Μην τα αφήνετε να κυκλοφορούν ελεύθερα στους χώρους που κινήστε, ιδιαίτερα στην κουζίνα ή σε χώρους παρασκευής τροφίμων.
- Μην πλένετε τα ερπετά/αμφίβια κατοικίδια σας ή τα κλουβιά τους στο νεροχύτη της κουζίνας, αλλά σε εξωτερικό χώρο. Εάν η καθαριότητα γίνει στη μπανιέρα, θα πρέπει ύστερα να την απολυμάνετε με χλωρίνη.
Τρωκτικά
Το Κέντρο Ελέγχου Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC) έχει εκδώσει μια οδηγία στην οποία αναφέρεται ότι οι έγκυες γυναίκες δεν πρέπει να έρχονται σε επαφή με κανένα είδος τρωκτικού κατοικίδιου ζώου. Στα τρωκτικά κατοικίδια συμπεριλαμβάνονται τα χάμστερ, τα gerbils και τα ινδικά χοιρίδια. Αν και αυτά τα τρωκτικά δεν είναι φορείς του ιού της λεμφοκυτταρικής χοριομηνιγγίτιδας (LCMV), μπορούν να μεταδώσουν την ασθένεια, ειδικά αν προέρχονται από κατάστημα κατοικιδίων. Η λεμφοκυτταρική χοριομηνιγγίτιδα μπορεί να προκαλέσει αποβολή και σοβαρές γεννετικές ανωμαλίες. Το CDC προειδοποιεί ότι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα πρέπει να φυλάσσονται σε ξεχωριστό μέρος του σπιτιού και η έγκυος δε πρέπει να έρχεται σε επαφή με αυτά.
Όποια λοιπόν κι αν είναι η σχέση σας με τα ζώα, σίγουρα θα πρέπει να είστε προσεκτικοί και κυρίως συνεπείς στις υποχρεώσεις που έχετε απέναντί τους αναφορικά με την υγεία και τη φροντίδα τους.  
Πηγή: usay.gr


Ποιο κατοικίδιο θέτει σε κίνδυνο την εγκυμοσύνη

Του μαιευτήρα – γυναικολόγου Δημήτρη Κακαλέτρη.
Πολλές γυναίκες, όταν πληροφορούνται το χαρμόσυνο νέο της εγκυμοσύνης τους ανησυχούν για το κατοικίδιό τους, αναρωτιούνται αν πρέπει να το κρατήσουν στο σπίτι τους και αν εκείνο αποτελεί κίνδυνο στην έκβαση της εγκυμοσύνης τους.
Η αλήθεια είναι πως οι κίνδυνοι είναι πολύ λίγοι και μπορούν να αποφευχθούν με απλά μέτρα προφύλαξης, οπότε μην βιαστείτε να αποχωριστείτε το αγαπημένο σας ζωάκι. Είναι επίσης αλήθεια πως πολλοί μολυσματικοί παράγοντες μεταδίδονται από τα κατοικίδια στον άνθρωπο, όμως ελάχιστοι απ” αυτούς οδηγούν σε σοβαρές λοιμώξεις και ακόμη λιγότεροι μπορεί να βλάψουν το ανθρώπινο έμβρυο.
Επειδή οι περισσότερες μολύνσεις μπορούν να αποφευχθούν με απλά καθημερινά μέτρα υγιεινής, η κατανόηση του τρόπου μετάδοσης και η ενημέρωση για την πρόληψή τους είναι απαραίτητες.
Τί χρειάζεται να γνωρίζουν οι μέλλουσες μητέρες
Εκείνο που χρειάζεται να γνωρίζετε είναι ότι μερικά είδη κατοικιδίων δεν ενέχουν κανένα κίνδυνο ή ανησυχία που μπορεί να προκαλέσει οποιαδήποτε επιπλοκή κατά τη διάρκεια της κύησης. Ωστόσο, για να αποφύγετε τυχόν προβλήματα με την εγκυμοσύνη σας καλό είναι να μάθετε τί πρέπει να κάνετε και να πάρετε κάποιες απαραίτητες προφυλάξεις, οι οποίες θα σας εξασφαλίσουν μια ασφαλή για την υγεία σας και την υγεία του μωρού σας «συμβίωση».
Γάτες
Η τοξοπλάσμωση είναι η κύρια ανησυχία, όσον αφορά στις γάτες. Η λοίμωξη στις έγκυες μπορεί να οδηγήσει σε γενετικές ανωμαλίες ή ακόμα και σε αποβολές. Η μόλυνση μεταδίδεται στις γάτες από την κατανάλωση μολυσμένου ωμού κρέατος, από τα πουλιά, το έδαφος και τα ποντίκια. Στη συνέχεια μεταδίδουν τη λοίμωξη από τα περιτώματά τους.
Καλό είναι λοιπόν αν υπάρχει γάτα στο σπίτι σας, να λάβετε τις ακόλουθες προφυλάξεις:
- Οι έγκυες θα πρέπει να αποφεύγουν την αλλαγή της άμμου υγιεινής ή να έρθουν σε επαφή με τη λεκάνη της γάτας. Αν αυτό δεν είναι εφικτό, θα πρέπει η έγκυος να φορέσει προστατευτική μάσκα και γάντια και να πλύνει καλά τα χέρια της όταν τελειώσει.
- Κρατήστε τη γάτα εντός σπιτιού και αποφύγετε να έρθει σε επαφή με άλλες, αδέσποτες γάτες.
- Η γάτα θα πρέπει να τρέφεται με κονσερβοποιημένες ή αποξηραμένες τροφές που διατίθενται στο εμπόριο. Αποφύγετε το ωμό ή το μισοψημένο κρέας.
- Σε καμία περίπτωση μην «υιοθετήσετε» κάποια καινούργια γάτα, η οποία ήταν αδέσποτη ή έχει τραφεί με ωμό κρέας.
Σκύλοι
Δεν υπάρχει κανένας απολύτως κίνδυνος αν έχετε για κατοικίδιο έναν σκύλο. Στην περίπτωση όμως που είναι αρκετά μεγαλόσωμος προσέξτε, όταν είστε ξαπλωμένη ή καθιστή, να μην πηδήξει στην κοιλιά σας. Εάν ο σκύλος σας συμπεριφέρεται έτσι, θα πρέπει να ξεκινήσετε άμμεσα την εκπαίδευση του ώστε να “κοψει” αυτήν την επικίνδυνη συνήθεια.
Επιπλέον, η περίοδος της εγκυμοσύνης είναι η καταλληλότερη στιγμή για να ξεκινήσετε την προετοιμασία του σκύλου σας για την άφιξη του μωρού σας. Μια καλή αρχή είναι να εντοπίσετε τυχόν θέματα συμπεριφοράς, να αναθεωρήσετε τις βασικές δεξιότητες υπακοής και να ορίσετε εκ νέου τις «ρουτίνες» του σκύλου σας.
Πουλιά
Αν το φτερωτό σας κατοικίδιο (καναρίνι, παπαγάλος κτλ) είναι υγειές, τότε δεν έχετε να ανησυχείτε για τίποτα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σας. Θα πρέπει όμως να πάτε τον φτερωτό σας φίλο στον κτηνίατρο για έναν προληπτικό έλεγχο. Τα πουλιά μπορούν να μεταδώσουν το βακτήριο της σαλμονέλας, το καμπυλοβακτηρίδιο και κάποιες άλλες λοιμώξεις. Συνιστάται ο καθαρισμός του κλουβιού να μη γίνεται από την έγκυο. Αν αυτό δεν είναι εφικτό, φροντίστε να πλένετε καλά τα χέρια εάν έχετε έρθει σε επαφή με το πουλί ή με το κλουβί του.
Φίδια, Σαύρες, Χελώνες
Η Αμερικάνικη Ένωση για την Εγκυμοσύνη (ΑΡΑ) προειδοποιεί ότι οι σαύρες, τα φίδια, τα ιγκουάνα, οι χελώνες και κάθε είδους ερπετό μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την εγκυμοσύνη και το παιδί σας ακόμη και μετά τον τοκετό. Αυτή η κατηγορία των κατοικίδιων ζώων μεταφέρει το βακτήριο της σαλμονέλας στα περιττώματά τους και η έκθεση σε αυτό μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές στην εγκυμοσύνη σας. Επιπλέον, η έκθεση στο βακτήριο της σαλμονέλας μπορεί να προκαλέσει προβλήματα υγείας σε μικρά παιδιά, μέχρι την ηλικία των 5 ετών, γιατί το ανοσοποιητικό τους σύστημα είναι ακόμη σε εξέλιξη.
Αν αποφασίσετε να μην τα αποχωριστείτε, τα προληπτικά για την υγεία σας μέτρα θα πρέπει να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
- Καλό πλύσιμο χεριών, εάν έχετε έρθει σε επαφή με το ερπετό ή με το κλουβί του.
- Μην τα αφήνετε να κυκλοφορούν ελεύθερα στους χώρους που κινήστε, ιδιαίτερα στην κουζίνα ή σε χώρους παρασκευής τροφίμων.
- Μην πλένετε τα ερπετά/αμφίβια κατοικίδια σας ή τα κλουβιά τους στο νεροχύτη της κουζίνας, αλλά σε εξωτερικό χώρο. Εάν η καθαριότητα γίνει στη μπανιέρα, θα πρέπει ύστερα να την απολυμάνετε με χλωρίνη.
Τρωκτικά
Το Κέντρο Ελέγχου Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC) έχει εκδώσει μια οδηγία στην οποία αναφέρεται ότι οι έγκυες γυναίκες δεν πρέπει να έρχονται σε επαφή με κανένα είδος τρωκτικού κατοικίδιου ζώου. Στα τρωκτικά κατοικίδια συμπεριλαμβάνονται τα χάμστερ, τα gerbils και τα ινδικά χοιρίδια. Αν και αυτά τα τρωκτικά δεν είναι φορείς του ιού της λεμφοκυτταρικής χοριομηνιγγίτιδας (LCMV), μπορούν να μεταδώσουν την ασθένεια, ειδικά αν προέρχονται από κατάστημα κατοικιδίων. Η λεμφοκυτταρική χοριομηνιγγίτιδα μπορεί να προκαλέσει αποβολή και σοβαρές γεννετικές ανωμαλίες. Το CDC προειδοποιεί ότι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα πρέπει να φυλάσσονται σε ξεχωριστό μέρος του σπιτιού και η έγκυος δε πρέπει να έρχεται σε επαφή με αυτά.
Όποια λοιπόν κι αν είναι η σχέση σας με τα ζώα, σίγουρα θα πρέπει να είστε προσεκτικοί και κυρίως συνεπείς στις υποχρεώσεις που έχετε απέναντί τους αναφορικά με την υγεία και τη φροντίδα τους.  
Πηγή: usay.gr


Σάββατο 16 Μαρτίου 2019

Νέα έρευνα βρήκε ότι οι γυναίκες που γεννούν, χωρίς κάποια τεχνική υποβοηθούμενης αναπαραγωγής σε μεγαλύτερη ηλικία είναι πιο πιθανό να ζήσουν περισσότερο. Οι ερευνητές απέδειξαν ότι οι γυναίκες που γέννησαν το τελευταίο τους παιδί μετά την ηλικία των 33 ετών, είχαν διπλάσιες πιθανότητες να γιορτάσουν τα 95α γενέθλιά τους, συγκριτικά με όσες γέννησαν για τελευταία φορά στα 29 τους.
Ο επικεφαλής της έρευνας, δρ. Thomas Perls, από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστόνης στις ΗΠΑ, είπε ότι τα ευρήματα της έρευνας δεν σημαίνει ότι προτρέπουν τις γυναίκες να καθυστερούν την έναρξη οικογένειας.  
Ο ίδιος μάλιστα δήλωσε: «Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι οι γυναίκες πρέπει να περιμένουν να αποκτήσουν παιδιά σε μεγαλύτερες ηλικίες προκειμένου να αυξήσουν τις πιθανότητες να ζήσουν περισσότερο. Η ηλικία της γυναίκας κατά τον τελευταίο τοκετό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέτρο προσδιορισμού της διαδικασίας της γήρανσης. Η φυσική ικανότητα μιας γυναίκας να κάνει παιδί σε μεγαλύτερη ηλικία υποδεικνύει ότι το αναπαραγωγικό της σύστημα γερνάει αργά και επομένως το ίδιο συμβαίνει και στο υπόλοιπο σώμα της».
Αναρτήθηκε από ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ


Οι γυναίκες που γεννούν χωρίς τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, σε λίγο μεγαλύτερη ηλικία έχουν πιθανότητες να ζήσουν περισσότερο

Νέα έρευνα βρήκε ότι οι γυναίκες που γεννούν, χωρίς κάποια τεχνική υποβοηθούμενης αναπαραγωγής σε μεγαλύτερη ηλικία είναι πιο πιθανό να ζήσουν περισσότερο. Οι ερευνητές απέδειξαν ότι οι γυναίκες που γέννησαν το τελευταίο τους παιδί μετά την ηλικία των 33 ετών, είχαν διπλάσιες πιθανότητες να γιορτάσουν τα 95α γενέθλιά τους, συγκριτικά με όσες γέννησαν για τελευταία φορά στα 29 τους.
Ο επικεφαλής της έρευνας, δρ. Thomas Perls, από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστόνης στις ΗΠΑ, είπε ότι τα ευρήματα της έρευνας δεν σημαίνει ότι προτρέπουν τις γυναίκες να καθυστερούν την έναρξη οικογένειας.  
Ο ίδιος μάλιστα δήλωσε: «Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι οι γυναίκες πρέπει να περιμένουν να αποκτήσουν παιδιά σε μεγαλύτερες ηλικίες προκειμένου να αυξήσουν τις πιθανότητες να ζήσουν περισσότερο. Η ηλικία της γυναίκας κατά τον τελευταίο τοκετό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέτρο προσδιορισμού της διαδικασίας της γήρανσης. Η φυσική ικανότητα μιας γυναίκας να κάνει παιδί σε μεγαλύτερη ηλικία υποδεικνύει ότι το αναπαραγωγικό της σύστημα γερνάει αργά και επομένως το ίδιο συμβαίνει και στο υπόλοιπο σώμα της».
Αναρτήθηκε από ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ


Πέμπτη 14 Μαρτίου 2019

Σ. Ηλιάδου-Τάχου, Καθηγήτριας Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.

Η πρόταση της κυρίας Μυρσίνης Ζορμπά προς τον γλύπτη Κωνσταντίνο Βαρώτσο να επιτρέψει την ανταλλαγή του γλυπτού του «ο δρομέας», που κοσμεί την συμβολή των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Βασιλέως Κωνσταντίνου της πόλης των Αθηνών, με τον Αλέξανδρο, που κοσμεί την πλατεία της πόλης των Σκοπίων, ως δώρο με αφορμή την επικοινωνιακή συγκυρία της συνθήκης των Πρεσπών, μου έφερε στη μνήμη τα μαθήματα της Καθηγήτριάς μου, της Κοινωνικής Ανθρωπολόγου και Λαογράφου, Άλκηστης Κυριακίδου-Νέστορος, η οποία αναφερόταν συχνά στη σημασία του δώρου, ως κοινωνικού φαινομένου με συμβολική λειτουργία, που εμπεριείχε σκοπιμότητες, όπως η ενίσχυση των δομών συγγένειας ή η διαμόρφωση συνεκτικών δεσμών στις παραδοσιακές κοινωνίες.
Σύμφωνα με τα μαθήματα που μας παρέδιδε, πρώτος ο Malinowski, αναφέρθηκε στα kula, στα δώρα δηλαδή που αντάλλασσαν οι κάτοικοι των Τροβριανιον νησιών, κάνοντας τακτικούς κύκλους ανταλλαγής, που εξέφραζαν γενναιοδωρία, αλλά και υποχρέωση, απέναντι σε εκείνους με τους οποίους αυτοί συνδέονταν δια των δώρων.
Έκανε ακόμα αναφορά στον Μauss και στο κλασικό του Δοκίμιο περί του δώρου (1925), και τόνιζε πως ο Μauss προσέδωσε στο δώρο τα χαρακτηριστικά ενός θεσμού, με το επιχείρημα ότι αυτό κινητοποιούσε ολόκληρες κοινωνίες που αντάλλασσαν δώρα, σύμφωνα με θεσμοποιημένες τελετουργικά διαδικασίες. Δηλαδή μέσα στο δεδομένο πλαίσιο των αρχαίων κοινωνιών, τα υλικά αγαθά, η τιμή, το κύρος, η κατάκτηση και η νομιμοποίηση της εξουσίας, η κατοχή και η εδραίωση των θεσμικών θέσεων, όλα δημιουργούνταν και αναδημιουργούνταν με το σύστημα της ανταλλαγής των δώρων. Ο ισχυρισμός του μάλιστα ενισχύθηκε μέσα από τη μελέτη των εθνογραφικών δεδομένων που του αποκάλυψαν τους κανόνες λειτουργίας της ανταλλαγής των δώρων, καθώς και των κοινωνικών σχέσεων που δημιουργούνταν εξαιτίας της. Το μάθημα της κ. Νέστορος έκλεινε με τον Claude Levi-Strauss, ο οποίος είχε εισάγει τον στρουκτουραλισμό στην Κοινωνική Ανθρωπολογία, καθώς ισχυριζόταν ότι η αλληλεγγύη θα μπορούσε να επιτευχθεί, αν σχηματιζόταν ένα σύστημα ανταλλαγών δώρων, το οποίο θα μπορούσε να συμβάλλει στην ανάπτυξη συμμαχιών ανάμεσα σε ανθρώπους και ομάδες. Φαίνεται μάλιστα πως ο Levi-Strauss, μέσα σε αυτό το ερμηνευτικό πλαίσιο, διαμόρφωσε και την άποψη πως το σύστημα των ανταλλαγών των δώρων βασιζόταν σε κανόνες.
Μέσα στο επιστημολογικό σχήμα λοιπόν που προαναφέρθηκε, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε την πρόταση της κυρίας Υπουργού. Βέβαια οφείλω να ομολογήσω πως δεν γνωρίζω ποια θα μπορούσε να είναι η σχέση της με την Κοινωνική Ανθρωπολογία. Θεωρώ όμως πως η ιδέα που φαίνεται ότι συνέλαβε για ανταλλαγή των δύο αγαλμάτων-συμβόλων πολιτισμού, είχε ως σκοπό την εδραίωση μιας συμμαχίας, ανάμεσα στη Βόρεια Μακεδονία και στην χώρα μας και αποσκοπούσε στην ανάπτυξη σχέσεων πολιτισμικής συγγένειας, με το πνεύμα που την εννοούσε ο Levi-Strauss.
Είναι όμως εξίσου σίγουρο ότι, η όποια ανταλλαγή δώρων, θα πρέπει να γίνεται με κανόνες. Και στην περίπτωσή μας, ο πρώτος κανόνας, αφορά στην καταστρατήγηση της παραγράφου 2 της συνθήκης των Πρεσπών, που προσυπέγραψε το κόμμα της κυρίας Ζορμπά. Γιατί σε αυτή την παράγραφο, αντί της προτεινόμενης ανταλλαγής πολιτισμικού προϊόντος (δρομέας) και φαλκιδευμένου προϊόντος πολιτισμικής υποκουλτούρας (ο Αλέξανδρος των Σκοπίων), αναγράφεται η μονομερής υποχρέωση των «Βορειομακεδόνων» να διορθώσουν τις επιγραφές των συγκεκριμένων αγαλμάτων, που σφετερίζονται την αρχαία ελληνική κληρονομιά.
Και κάτι ακόμα: όλοι οι θεωρητικοί της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας που αναφέρθηκαν στο σύστημα της ανταλλαγής δώρων, το προσδιόρισαν ως δομικό στοιχείο των αρχαίων ή των παραδοσιακών κοινωνιών.
Τι απήχηση θεώρησε λοιπόν η κυρία Υπουργός ότι θα είχε ένα τέτοιο εγχείρημα στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία, η οποία έχει διαμορφωμένη συνείδηση της ιστορικής, πολιτισμικής και κοινωνικής της ταυτότητας, τέτοια να αντιστέκεται σθεναρά στην παρούσα συγκυρία αλλά και σε κάθε μελλοντική απόπειρα εκχώρησης ή παραχάραξής της;

Ο Δρομέας των Ελλήνων, ο Αλέξανδρος των Βορειομακεδόνων και… η Κοινωνική Ανθρωπολογία

Σ. Ηλιάδου-Τάχου, Καθηγήτριας Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.

Η πρόταση της κυρίας Μυρσίνης Ζορμπά προς τον γλύπτη Κωνσταντίνο Βαρώτσο να επιτρέψει την ανταλλαγή του γλυπτού του «ο δρομέας», που κοσμεί την συμβολή των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Βασιλέως Κωνσταντίνου της πόλης των Αθηνών, με τον Αλέξανδρο, που κοσμεί την πλατεία της πόλης των Σκοπίων, ως δώρο με αφορμή την επικοινωνιακή συγκυρία της συνθήκης των Πρεσπών, μου έφερε στη μνήμη τα μαθήματα της Καθηγήτριάς μου, της Κοινωνικής Ανθρωπολόγου και Λαογράφου, Άλκηστης Κυριακίδου-Νέστορος, η οποία αναφερόταν συχνά στη σημασία του δώρου, ως κοινωνικού φαινομένου με συμβολική λειτουργία, που εμπεριείχε σκοπιμότητες, όπως η ενίσχυση των δομών συγγένειας ή η διαμόρφωση συνεκτικών δεσμών στις παραδοσιακές κοινωνίες.
Σύμφωνα με τα μαθήματα που μας παρέδιδε, πρώτος ο Malinowski, αναφέρθηκε στα kula, στα δώρα δηλαδή που αντάλλασσαν οι κάτοικοι των Τροβριανιον νησιών, κάνοντας τακτικούς κύκλους ανταλλαγής, που εξέφραζαν γενναιοδωρία, αλλά και υποχρέωση, απέναντι σε εκείνους με τους οποίους αυτοί συνδέονταν δια των δώρων.
Έκανε ακόμα αναφορά στον Μauss και στο κλασικό του Δοκίμιο περί του δώρου (1925), και τόνιζε πως ο Μauss προσέδωσε στο δώρο τα χαρακτηριστικά ενός θεσμού, με το επιχείρημα ότι αυτό κινητοποιούσε ολόκληρες κοινωνίες που αντάλλασσαν δώρα, σύμφωνα με θεσμοποιημένες τελετουργικά διαδικασίες. Δηλαδή μέσα στο δεδομένο πλαίσιο των αρχαίων κοινωνιών, τα υλικά αγαθά, η τιμή, το κύρος, η κατάκτηση και η νομιμοποίηση της εξουσίας, η κατοχή και η εδραίωση των θεσμικών θέσεων, όλα δημιουργούνταν και αναδημιουργούνταν με το σύστημα της ανταλλαγής των δώρων. Ο ισχυρισμός του μάλιστα ενισχύθηκε μέσα από τη μελέτη των εθνογραφικών δεδομένων που του αποκάλυψαν τους κανόνες λειτουργίας της ανταλλαγής των δώρων, καθώς και των κοινωνικών σχέσεων που δημιουργούνταν εξαιτίας της. Το μάθημα της κ. Νέστορος έκλεινε με τον Claude Levi-Strauss, ο οποίος είχε εισάγει τον στρουκτουραλισμό στην Κοινωνική Ανθρωπολογία, καθώς ισχυριζόταν ότι η αλληλεγγύη θα μπορούσε να επιτευχθεί, αν σχηματιζόταν ένα σύστημα ανταλλαγών δώρων, το οποίο θα μπορούσε να συμβάλλει στην ανάπτυξη συμμαχιών ανάμεσα σε ανθρώπους και ομάδες. Φαίνεται μάλιστα πως ο Levi-Strauss, μέσα σε αυτό το ερμηνευτικό πλαίσιο, διαμόρφωσε και την άποψη πως το σύστημα των ανταλλαγών των δώρων βασιζόταν σε κανόνες.
Μέσα στο επιστημολογικό σχήμα λοιπόν που προαναφέρθηκε, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε την πρόταση της κυρίας Υπουργού. Βέβαια οφείλω να ομολογήσω πως δεν γνωρίζω ποια θα μπορούσε να είναι η σχέση της με την Κοινωνική Ανθρωπολογία. Θεωρώ όμως πως η ιδέα που φαίνεται ότι συνέλαβε για ανταλλαγή των δύο αγαλμάτων-συμβόλων πολιτισμού, είχε ως σκοπό την εδραίωση μιας συμμαχίας, ανάμεσα στη Βόρεια Μακεδονία και στην χώρα μας και αποσκοπούσε στην ανάπτυξη σχέσεων πολιτισμικής συγγένειας, με το πνεύμα που την εννοούσε ο Levi-Strauss.
Είναι όμως εξίσου σίγουρο ότι, η όποια ανταλλαγή δώρων, θα πρέπει να γίνεται με κανόνες. Και στην περίπτωσή μας, ο πρώτος κανόνας, αφορά στην καταστρατήγηση της παραγράφου 2 της συνθήκης των Πρεσπών, που προσυπέγραψε το κόμμα της κυρίας Ζορμπά. Γιατί σε αυτή την παράγραφο, αντί της προτεινόμενης ανταλλαγής πολιτισμικού προϊόντος (δρομέας) και φαλκιδευμένου προϊόντος πολιτισμικής υποκουλτούρας (ο Αλέξανδρος των Σκοπίων), αναγράφεται η μονομερής υποχρέωση των «Βορειομακεδόνων» να διορθώσουν τις επιγραφές των συγκεκριμένων αγαλμάτων, που σφετερίζονται την αρχαία ελληνική κληρονομιά.
Και κάτι ακόμα: όλοι οι θεωρητικοί της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας που αναφέρθηκαν στο σύστημα της ανταλλαγής δώρων, το προσδιόρισαν ως δομικό στοιχείο των αρχαίων ή των παραδοσιακών κοινωνιών.
Τι απήχηση θεώρησε λοιπόν η κυρία Υπουργός ότι θα είχε ένα τέτοιο εγχείρημα στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία, η οποία έχει διαμορφωμένη συνείδηση της ιστορικής, πολιτισμικής και κοινωνικής της ταυτότητας, τέτοια να αντιστέκεται σθεναρά στην παρούσα συγκυρία αλλά και σε κάθε μελλοντική απόπειρα εκχώρησης ή παραχάραξής της;

Η κατανάλωσή τους αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακών ασθενειών.
Οι μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες που πίνουν δύο ή περισσότερα αναψυκτικά την ημέρα, διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να υποφέρουν από καρδιακά προβλήματα, υψηλή αρτηριακή πίεση και διαβήτη.
Οι γυναίκες που βρίσκονται στο στάδιο μετά την εμμηνόπαυση και οι οποίες συνηθίζουν να πίνουν αναψυκτικά, έχουν 50% μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρδιαγγειακές ασθένειες, αναφέρει πρόσφατη έκθεση (Women’s Health Initiative Observational Study).
Ακόμη, έχουν 30% περισσότερες πιθανότητες να υποφέρουν από καρδιακή προσβολή και εγκεφαλικό, συγκριτικά με όσες προβαίνουν σε μέτρια κατανάλωση αναψυκτικών, ή δεν καταναλώνουν καθόλου αναψυκτικά.
Στην έρευνα συμμετείχαν 60.000 γυναίκες, ο μέσος όρος ηλικίας των οποίων ήταν 62,8 χρόνια.
Οι ερευνητές κατέγραψαν επί τρεις μήνες τις συνήθειές τους σε ό,τι αφορά την κατανάλωση αναψυκτικών ποτών και δέκα χρόνια μετά συνέκριναν τα δεδομένα τους με στοιχεία που αφορούσαν την εμφάνιση καρδιακών προβλημάτων, δημιουργία θρόμβων και εγκεφαλικών.
Στην έρευνά τους έλαβαν υπόψη τους και παράγοντες όπως ο δείκτης μάζας σώματός τους (ΔΜΣ), η σωματική τους δραστηριότητα και ο γενικότερος τρόπος ζωής τους.
Διαπίστωσαν ότι όσες κατανάλωναν πολλά αναψυκτικά υπέφεραν από τα περισσότερα προβλήματα υγείας.
«Τα ευρήματά μας συμφωνούν με τα αποτελέσματα άλλων ερευνών, οι οποίες υποστηρίζουν ότι τα αναψυκτικά συνδέονται με σοβαρά προβλήματα υγείας» ανέφερε στη Daily Mail ο ερευνητής Ankur Vyas από το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων της Μ. Βρετανίας.
Πηγή: newsbeast

Γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση και αναψυκτικά

Η κατανάλωσή τους αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακών ασθενειών.
Οι μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες που πίνουν δύο ή περισσότερα αναψυκτικά την ημέρα, διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να υποφέρουν από καρδιακά προβλήματα, υψηλή αρτηριακή πίεση και διαβήτη.
Οι γυναίκες που βρίσκονται στο στάδιο μετά την εμμηνόπαυση και οι οποίες συνηθίζουν να πίνουν αναψυκτικά, έχουν 50% μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρδιαγγειακές ασθένειες, αναφέρει πρόσφατη έκθεση (Women’s Health Initiative Observational Study).
Ακόμη, έχουν 30% περισσότερες πιθανότητες να υποφέρουν από καρδιακή προσβολή και εγκεφαλικό, συγκριτικά με όσες προβαίνουν σε μέτρια κατανάλωση αναψυκτικών, ή δεν καταναλώνουν καθόλου αναψυκτικά.
Στην έρευνα συμμετείχαν 60.000 γυναίκες, ο μέσος όρος ηλικίας των οποίων ήταν 62,8 χρόνια.
Οι ερευνητές κατέγραψαν επί τρεις μήνες τις συνήθειές τους σε ό,τι αφορά την κατανάλωση αναψυκτικών ποτών και δέκα χρόνια μετά συνέκριναν τα δεδομένα τους με στοιχεία που αφορούσαν την εμφάνιση καρδιακών προβλημάτων, δημιουργία θρόμβων και εγκεφαλικών.
Στην έρευνά τους έλαβαν υπόψη τους και παράγοντες όπως ο δείκτης μάζας σώματός τους (ΔΜΣ), η σωματική τους δραστηριότητα και ο γενικότερος τρόπος ζωής τους.
Διαπίστωσαν ότι όσες κατανάλωναν πολλά αναψυκτικά υπέφεραν από τα περισσότερα προβλήματα υγείας.
«Τα ευρήματά μας συμφωνούν με τα αποτελέσματα άλλων ερευνών, οι οποίες υποστηρίζουν ότι τα αναψυκτικά συνδέονται με σοβαρά προβλήματα υγείας» ανέφερε στη Daily Mail ο ερευνητής Ankur Vyas από το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων της Μ. Βρετανίας.
Πηγή: newsbeast

Παναγιώτης Χριστόπουλος
Επιστημονικός Συνεργάτης στην εταιρεία Ιατρική Σχολή Αθηνών και Υπεύθυνος Παιδικής και Εφηβικής Γυναικολογίας στην εταιρεία Μαιευτήριο Μητέρα.
Όπως είναι ήδη γνωστό, το κάπνισμα στη διάρκεια της εγκυμοσύνης (ενεργητικό και παθητικό), δημιουργεί προβλήματα στη μητέρα, αλλά και στο έμβρυο. Αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης αποκόλλησης του πλακούντα, πρόωρης ρήξης των εμβρυϊκών μεμβρανών και πιθανόν πρόωρου τοκετού. Επίσης, επηρεάζει σημαντικά την ανάπτυξη του εμβρύου μέσα στη μήτρα, προκαλώντας χαμηλό βάρος γέννησης και μικρό μήκος σώματος. Άλλες επιπλέον ανωμαλίες αφορούν το σχηματισμό της καρδιάς, τη διάπλαση της υπερώας και των χειλέων κλπ. Άλλα προβλήματα που δημιουργούνται στο έμβρυο είναι λειτουργικά, όπως για παράδειγμα οι διαταραχές του ανοσοποιητικού τους συστήματος, που έχουν ως αποτέλεσμα λοιμώξεις, αλλά και αλλεργίες. Τέλος, αυξημένες μαθησιακές δυσκολίες εμφανίζονται σε παιδιά που γεννήθηκαν από γυναίκες καπνίστριες.
Για όλους τους παραπάνω λόγους αλλά και πολλούς άλλους περισσότερους, συστήνουμε την άμεση διακοπή και την ολοκληρωτική αποχή από το κάπνισμα, όλων των γυναικών που βρίσκονται σε εγκυμοσύνη.
Προστατεύστε τον εαυτό σας... προστατεύστε το μωρό σας!


Το κάπνισμα στη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Παναγιώτης Χριστόπουλος
Επιστημονικός Συνεργάτης στην εταιρεία Ιατρική Σχολή Αθηνών και Υπεύθυνος Παιδικής και Εφηβικής Γυναικολογίας στην εταιρεία Μαιευτήριο Μητέρα.
Όπως είναι ήδη γνωστό, το κάπνισμα στη διάρκεια της εγκυμοσύνης (ενεργητικό και παθητικό), δημιουργεί προβλήματα στη μητέρα, αλλά και στο έμβρυο. Αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης αποκόλλησης του πλακούντα, πρόωρης ρήξης των εμβρυϊκών μεμβρανών και πιθανόν πρόωρου τοκετού. Επίσης, επηρεάζει σημαντικά την ανάπτυξη του εμβρύου μέσα στη μήτρα, προκαλώντας χαμηλό βάρος γέννησης και μικρό μήκος σώματος. Άλλες επιπλέον ανωμαλίες αφορούν το σχηματισμό της καρδιάς, τη διάπλαση της υπερώας και των χειλέων κλπ. Άλλα προβλήματα που δημιουργούνται στο έμβρυο είναι λειτουργικά, όπως για παράδειγμα οι διαταραχές του ανοσοποιητικού τους συστήματος, που έχουν ως αποτέλεσμα λοιμώξεις, αλλά και αλλεργίες. Τέλος, αυξημένες μαθησιακές δυσκολίες εμφανίζονται σε παιδιά που γεννήθηκαν από γυναίκες καπνίστριες.
Για όλους τους παραπάνω λόγους αλλά και πολλούς άλλους περισσότερους, συστήνουμε την άμεση διακοπή και την ολοκληρωτική αποχή από το κάπνισμα, όλων των γυναικών που βρίσκονται σε εγκυμοσύνη.
Προστατεύστε τον εαυτό σας... προστατεύστε το μωρό σας!


Τετάρτη 13 Μαρτίου 2019

Πόσο μεγάλη είναι η συναισθηματική σας νοημοσύνη: Ελέγξτε το EQ σας με 13 απλούς τρόπους
Ο δείκτης συναισθηματικής νοημοσύνης μας (Emotional Intelligence), ή αλλιώς EQ, καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε τα συναισθήματα, τόσο τα δικά μας, όσο και των άλλων και μπορεί να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στον καθορισμό της ευτυχίας και της επιτυχίας μας.
Πώς όμως μπορούμε να ελέγξουμε το επίπεδο της συναισθηματικής μας νοημοσύνης; Οπως εξηγεί ο Ντάνιελ Γκολμαν, ψυχολόγος και συγγραφέας της μελέτης «Focus: The Hidden Driver of Excellence», μιλώντας στο Huffington Post, υπάρχουν 13 στοιχεία που σηματοδοτούν ότι ορισμένα άτομα έχουν υψηλό EQ
1. Είναι περίεργοι να γνωρίσουν ανθρώπους που δε ξέρουν
Αυτό δείχνει ότι το άτομο έχει έναν ορισμένο βαθμό ενσυναίσθησης, ένα από τα κύρια συστατικά της συναισθηματικής νοημοσύνης. Τα Ατομα με Υψηλή Ενσυναίσθηση (HEPS) - εκείνοι που είναι εξαιρετικά προσαρμοσμένα στις ανάγκες και τα συναισθήματα των άλλων, και να ενεργούν με τρόπο που να είναι ευαίσθητη στις ανάγκες αυτές - έχουν ένα σημαντικό κοινό χαρακτηριστικό: Είναι πολύ περίεργος για τους ξένους και πραγματικά ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα για τους άλλου
2. Είναι γεννημένοι ηγέτες
Σύμφωνα με τον Γκολμαν, οι εξαιρετικοί ηγέτες συχνά έχουν ένα πράγμα από κοινού. Εκτός από τις παραδοσιακές απαιτήσεις για την επιτυχία, διαθέτουν μοναδικό ταλέντο, ισχυρή ηθική εργασίας και φιλοδοξία, στοιχεία που σηματοδοτούν υψηλό βαθμό συναισθηματικής νοημοσύνης.
3. Γνωρίζουν τις ικανότητες αλλά και τις αδυναμίες τους
Ενα άτομο με υψηλό EQ, μαθαίνει να εντοπίζει τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του και να αναλύει πώς αυτές λειτουργούν πιο αποτελεσματικά σε αυτό το πλαίσιο. Αυτή η συνειδητοποίηση γεννά την ισχυρή αυτοπεποίθηση, που είναι ένας βασικός παράγοντας της συναισθηματικής νοημοσύνης, σύμφωνα με τον Γκολμαν.
4. Ξέρουν και επιλέγουν πότε θα προσέξουν κάτι
Η ικανότητα να αποφεύγουμε τους περισπασμούς και να επικεντρωνόμαστε στο έργο μας είναι το κλειδί για τη συναισθηματική νοημοσύνη, αναφέρει ο Γκολμαν.
5. Οταν συγχύζονται ξέρουν ακριβώς το λόγο
Ολοι βιώνουν μια σειρά από συναισθηματικές διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια της ημέρας και συχνά δεν χρειάζεται καν καταλάβουμε τι προκαλεί ένα κύμα οργής ή θλίψης. Αλλά μια σημαντική πτυχή της αυτογνωσίας και του υψηλού EQ είναι η ικανότητα να αναγνωρίζουμε από που πηγάζουν τα συναισθήματα σας προέρχεται από και να ξέρουμε ακριβώς γιατί αισθανόμαστε έτσι.
6. Τα πάνε καλά με τον περισσότερο κόσμο
Το να έχεις ειλικρινείς, εκπληρωμένες και αποτελεσματικές σχέσεις είναι σημάδι υψηλής συναισθηματικής νοημοσύνης, σύμφωνα με τον Γκολμαν.
7. Τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα να είναι καλοί και ηθικοί
Μια πτυχή της συναισθηματικής νοημοσύνης είναι η «ηθική ταυτότητα», η οποία έχει να κάνει με το βαθμό στον οποίο θέλουμε να δούμε τους εαυτούς μας ως ηθικά και νοιαστικά άτομα. Εάν είστε κάποιος που νοιάζεται για την δημιουργία αυτής της πλευράς του εαυτού σας ανεξάρτητα από το πώς έχετε ενεργήσει κατά στο παρελθόν σε ηθικές καταστάσεις, μπορεί να έχετε ένα υψηλό EQ.
8. Νοιάζονται και βοηθούν τους άλλους
Αν καθυστερείτε τις δραστηριότητες σας προκειμένου να δώσετε προσοχή σε άλλους ή να τους βοηθήσετε και ξεστρατίζετε για να πείτε γεια σε κάποιον ή να βοηθήσετε μια ηλικιωμένη γυναίκα στο μετρό, έχετε υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη σύμφωνα με τον Γκολμαν.
9. Είναι καλοί στο να διαβάζουν εκφράσεις του προσώπου
Η ικανότητα να καταλαβαίνει κανείς τα συναισθήματα του άλλου απλώς κοιτάζοντας το πρόσωπο του είναι δείγμα υψηλού EQ
10. Είναι καλοί στο να κρίνουν χαρακτήρες
Εαν η διαίσθηση σας για κάποιο άτομο σπάνια πέφτει έξω τότε αυτό είναι δείγμα υψηλού EQ.
11. Εμπιστεύονται το ένστικτο τους
Ενας συναισθηματικά έξυπνος άνθρωπος είναι κάποιος που αισθάνεται άνετα να ακολουθοει τη διαίσθησή του, εξηγεί ο Γκόλμαν. Εάν είστε σε θέση να εμπιστεύεστε τον εαυτό σας και τα συναισθήματά σας, τότε διαθέτετε υψηλό EQ.
12. Μπορούν και αυτενεργούν συχνά
Είστε πάντα φιλόδοξοι και εργατικοί, ακόμα και όταν δεν ανταμείβεστε για αυτό; Αν έχετε προσωπικό κίνητρο και μπορείτε να εστιάσετε την προσοχή και την ενέργειά σας για την επιδίωξη των στόχων σας τότε είναι πιθανό να έχετε ένα υψηλό EQ.
13. Ξέρουν πότε να πούνε «όχι»
Η αυτοσυγκράτηση, ένα από τα βασικά συστατικά της συναισθηματικής νοημοσύνης και σημαίνει ότι θα είστε σε θέση να πειθαρχήσετε τον εαυτό σας και να αποφύγετε ανθυγιεινές συνήθειες. Οι συναισθηματικά ευφυείς άνθρωποι γενικά μπορούν να διαχειριστούν σωστά το άγχος και να ελέγχουν τις παρορμήσεις τους, σύμφωνα με τον Γκολμαν.
ΠΗΓΗ: iefimerida.gr


Τα 13 χαρακτηριστικά των ανθρώπων με υψηλό δείκτη EQ

Πόσο μεγάλη είναι η συναισθηματική σας νοημοσύνη: Ελέγξτε το EQ σας με 13 απλούς τρόπους
Ο δείκτης συναισθηματικής νοημοσύνης μας (Emotional Intelligence), ή αλλιώς EQ, καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε τα συναισθήματα, τόσο τα δικά μας, όσο και των άλλων και μπορεί να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στον καθορισμό της ευτυχίας και της επιτυχίας μας.
Πώς όμως μπορούμε να ελέγξουμε το επίπεδο της συναισθηματικής μας νοημοσύνης; Οπως εξηγεί ο Ντάνιελ Γκολμαν, ψυχολόγος και συγγραφέας της μελέτης «Focus: The Hidden Driver of Excellence», μιλώντας στο Huffington Post, υπάρχουν 13 στοιχεία που σηματοδοτούν ότι ορισμένα άτομα έχουν υψηλό EQ
1. Είναι περίεργοι να γνωρίσουν ανθρώπους που δε ξέρουν
Αυτό δείχνει ότι το άτομο έχει έναν ορισμένο βαθμό ενσυναίσθησης, ένα από τα κύρια συστατικά της συναισθηματικής νοημοσύνης. Τα Ατομα με Υψηλή Ενσυναίσθηση (HEPS) - εκείνοι που είναι εξαιρετικά προσαρμοσμένα στις ανάγκες και τα συναισθήματα των άλλων, και να ενεργούν με τρόπο που να είναι ευαίσθητη στις ανάγκες αυτές - έχουν ένα σημαντικό κοινό χαρακτηριστικό: Είναι πολύ περίεργος για τους ξένους και πραγματικά ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα για τους άλλου
2. Είναι γεννημένοι ηγέτες
Σύμφωνα με τον Γκολμαν, οι εξαιρετικοί ηγέτες συχνά έχουν ένα πράγμα από κοινού. Εκτός από τις παραδοσιακές απαιτήσεις για την επιτυχία, διαθέτουν μοναδικό ταλέντο, ισχυρή ηθική εργασίας και φιλοδοξία, στοιχεία που σηματοδοτούν υψηλό βαθμό συναισθηματικής νοημοσύνης.
3. Γνωρίζουν τις ικανότητες αλλά και τις αδυναμίες τους
Ενα άτομο με υψηλό EQ, μαθαίνει να εντοπίζει τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του και να αναλύει πώς αυτές λειτουργούν πιο αποτελεσματικά σε αυτό το πλαίσιο. Αυτή η συνειδητοποίηση γεννά την ισχυρή αυτοπεποίθηση, που είναι ένας βασικός παράγοντας της συναισθηματικής νοημοσύνης, σύμφωνα με τον Γκολμαν.
4. Ξέρουν και επιλέγουν πότε θα προσέξουν κάτι
Η ικανότητα να αποφεύγουμε τους περισπασμούς και να επικεντρωνόμαστε στο έργο μας είναι το κλειδί για τη συναισθηματική νοημοσύνη, αναφέρει ο Γκολμαν.
5. Οταν συγχύζονται ξέρουν ακριβώς το λόγο
Ολοι βιώνουν μια σειρά από συναισθηματικές διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια της ημέρας και συχνά δεν χρειάζεται καν καταλάβουμε τι προκαλεί ένα κύμα οργής ή θλίψης. Αλλά μια σημαντική πτυχή της αυτογνωσίας και του υψηλού EQ είναι η ικανότητα να αναγνωρίζουμε από που πηγάζουν τα συναισθήματα σας προέρχεται από και να ξέρουμε ακριβώς γιατί αισθανόμαστε έτσι.
6. Τα πάνε καλά με τον περισσότερο κόσμο
Το να έχεις ειλικρινείς, εκπληρωμένες και αποτελεσματικές σχέσεις είναι σημάδι υψηλής συναισθηματικής νοημοσύνης, σύμφωνα με τον Γκολμαν.
7. Τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα να είναι καλοί και ηθικοί
Μια πτυχή της συναισθηματικής νοημοσύνης είναι η «ηθική ταυτότητα», η οποία έχει να κάνει με το βαθμό στον οποίο θέλουμε να δούμε τους εαυτούς μας ως ηθικά και νοιαστικά άτομα. Εάν είστε κάποιος που νοιάζεται για την δημιουργία αυτής της πλευράς του εαυτού σας ανεξάρτητα από το πώς έχετε ενεργήσει κατά στο παρελθόν σε ηθικές καταστάσεις, μπορεί να έχετε ένα υψηλό EQ.
8. Νοιάζονται και βοηθούν τους άλλους
Αν καθυστερείτε τις δραστηριότητες σας προκειμένου να δώσετε προσοχή σε άλλους ή να τους βοηθήσετε και ξεστρατίζετε για να πείτε γεια σε κάποιον ή να βοηθήσετε μια ηλικιωμένη γυναίκα στο μετρό, έχετε υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη σύμφωνα με τον Γκολμαν.
9. Είναι καλοί στο να διαβάζουν εκφράσεις του προσώπου
Η ικανότητα να καταλαβαίνει κανείς τα συναισθήματα του άλλου απλώς κοιτάζοντας το πρόσωπο του είναι δείγμα υψηλού EQ
10. Είναι καλοί στο να κρίνουν χαρακτήρες
Εαν η διαίσθηση σας για κάποιο άτομο σπάνια πέφτει έξω τότε αυτό είναι δείγμα υψηλού EQ.
11. Εμπιστεύονται το ένστικτο τους
Ενας συναισθηματικά έξυπνος άνθρωπος είναι κάποιος που αισθάνεται άνετα να ακολουθοει τη διαίσθησή του, εξηγεί ο Γκόλμαν. Εάν είστε σε θέση να εμπιστεύεστε τον εαυτό σας και τα συναισθήματά σας, τότε διαθέτετε υψηλό EQ.
12. Μπορούν και αυτενεργούν συχνά
Είστε πάντα φιλόδοξοι και εργατικοί, ακόμα και όταν δεν ανταμείβεστε για αυτό; Αν έχετε προσωπικό κίνητρο και μπορείτε να εστιάσετε την προσοχή και την ενέργειά σας για την επιδίωξη των στόχων σας τότε είναι πιθανό να έχετε ένα υψηλό EQ.
13. Ξέρουν πότε να πούνε «όχι»
Η αυτοσυγκράτηση, ένα από τα βασικά συστατικά της συναισθηματικής νοημοσύνης και σημαίνει ότι θα είστε σε θέση να πειθαρχήσετε τον εαυτό σας και να αποφύγετε ανθυγιεινές συνήθειες. Οι συναισθηματικά ευφυείς άνθρωποι γενικά μπορούν να διαχειριστούν σωστά το άγχος και να ελέγχουν τις παρορμήσεις τους, σύμφωνα με τον Γκολμαν.
ΠΗΓΗ: iefimerida.gr


Τρίτη 12 Μαρτίου 2019

Η ουσία είναι μια: Το κάπνισμα σκοτώνει. Δολοφονεί αργά, αλλά δολοφονεί.
Με το κάπνισμα εμφανίζεται καρκίνος, ή απλά σταματάει η καρδιά. Ακόμη όμως και ο καπνιστής που θα τη “γλυτώσει”, θα αντιμετωπίσει σίγουρα άλλου είδους προβλήματα στον οργανισμό του. Θα “φουσκώνει”, δεν θα μπορεί να ανέβει τις σκάλες, θα έχει δύσπνοιες, θα εμφανίσει σεξουαλικά προβλήματα και πολλά άλλα. Σήμερα θα διαβάσετε 13 ανατριχιαστικά πράγματα για το τσιγάρο που ίσως δεν ξέρετε:
1. Το τσιγάρο είναι γεμάτο δηλητήρια, τα οποία μπαίνουν μέσα στον οργανισμό όταν το καπνίζουμε. Τα τσιγάρα περιέχουν αρσενικό, φορμαλδεΰδη, μόλυβδο, υδροκυάνιο, οξείδιο του αζώτου, μονοξείδιο του άνθρακα, αμμωνία και 43 γνωστά καρκινογόνα στοιχεία.
2. Τα τσιγάρα περιέχουν περισσότερα από 4.000 συστατικά. Αυτά με την καύση παράγουν τουλάχιστον 200 χημικές ενώσεις, πολλές από τις οποίες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με βλάβες στους πνεύμονες.
3. Το τσιγάρο καταστρέφει το ανοσοποιητικό σύστημα και μας κάνει ευάλωτους, στις ασθένειες. Το ανοσοποιητικό σύστημα ενός καπνιστή πρέπει να εργάζεται σκληρότερα από εκείνο των μη καπνιστών, σε καθημερινή βάση. Επακόλουθο είναι επίσης ότι το αίμα των καπνιστών, περιέχει λιγότερα αντιοξειδωτικά στοιχεία.
4. Το τσιγάρο κόβει χρόνια ζωής. Κάθε τσιγάρο που καπνίζουμε μας στερεί 5 λεπτά από τη ζωή μας. Οι επιστήμονες έχουν μετρήσει τον μέσο όρο τσιγάρων και διαπίστωσαν ότι συνολικά ο καπνιστής θα πεθάνει 14 χρόνια νωρίτερα.
5. Από τη στιγμή που θα ανάψουμε ένα τσιγάρο, μέσα σε 10 δευτερόλεπτα, ποσότητα νικοτίνης έχει φτάσει μέσω του αίματος, στον εγκέφαλο μας. Η νικοτίνη επίσης φθάνει και στο μητρικό γάλα, άρα και στον αγνό και καθάριο οργανισμό του βρέφους. Αυτό για όσες μανούλες καπνίζουν και θηλάζουν.
6. Και αφού μιλάμε για νικοτίνη, διαβάστε και τα εξής σοκαριστικά: Η νικοτίνη είναι μία από τις πιο εθιστικές ουσίες. Η επήρεια της περνά μετά από 20 λεπτά με την προυπόθεση ότι δεν θα ξανακαπνίσουμε. Όταν ο οργανισμός εθιστεί χρειάζεται νικοτίνη και για αυτό δεν κόβουμε εύκολα το κάπνισμα.
7. Νομίζετε ότι όταν κόψετε το κάπνισμα, τότε θα παχύνετε. Ξέρετε γιατί; Η έλλειψη νικοτίνης είναι αυτή, που προκαλεί τη λαιμαργία για λιπαρά φαγητά και γλυκά, γεγονός που αιτιολογεί, εν μέρει, την αύξηση του βάρους, όταν κάποιος σταματά το κάπνισμα.
8. Το τσιγάρο χαλαρώνει; Απατάστε. Στον κάθε οργανισμό λειτουργεί διαφορετικά. Άλλους τους χαλαρώνει, άλλους όμως τους “ενεργοποιεί”. Στην πραγματικότητα, η μόνη “χαλάρωση” που προσφέρει το κάπνισμα αφορά στον εγκέφαλο, ο οποίος ικανοποιεί την πείνα του για νικοτίνη.
9. “Ένα τσιγαράκι μετά το φαγητό, είναι η μεγαλύτερη απόλαυση” λένε πολλοί καπνιστές που σπεύδουν να ανάψουν τσιγάρο μόλις τελειώσουν το φαγητό του. Ισχύει όμως; Όχι φυσικά. Στην πραγματικότητα, αυτό που συμβαίνει είναι, ότι ο οργανισμός διακόπτει τη διαδικασία της πέψης, προκειμένου να ασχοληθεί με την προστασία των κυττάρων του αίματος και την έξαψη των τοξινών στον εγκέφαλο, που προκαλεί ο καπνός.
10. Πιστεύετε ότι το τσιγάρο σας αφήνει μια ευχάριστη γεύση; Ξανασκεφτείτε το. Η ουρία, μια χημική ένωση που βρίσκεται στα ούρα, χρησιμοποιείται για να προσθέσει «γεύση» στα τσιγάρα.
11. Και ορισμένα οικονομικά στοιχεία, έτσι για να ξέρουμε τι μας γίνετε: Το τσιγάρο είναι το πιο εμπορεύσιμο προϊόν στον πλανήτη, με παγκόσμιο κέρδος που αγγίζει το χρόνο τα 400 δισεκατομμύρια δολάρια.
12. Οι Αμερικανοί καπνοπαραγωγοί σήμερα βγάζουν μεγαλύτερο κέρδος από τις πωλήσεις σε ξένες χώρες παρά στις ΗΠΑ.
13. Στις ΗΠΑ, οι γυναίκες καπνίζουν σχεδόν όσο οι άνδρες. Το 22% που καπνίζει είναι γυναίκες ενώ το 35%, είναι άνδρες. Στον υπόλοιπο κόσμο τα ποσοστά έχουν ως εξής: Στην Ευρώπη καπνίζει το 46% των ανδρών και το 26% των γυναικών. Στην Αφρική καπνίζει το 29% των ανδρών και μόλις το 4% των γυναικών, στην Νοτιοανατολική Ασία, το 44% των ανδρών και το 4% των γυναικών, ενώ στον Δυτικό Ειρηνικό καπνίζει το 60% των ανδρών και μόλις το 8% των γυναικών
 +1 Τι παθαίνει κανείς όταν καπνίζει πριν τον ύπνο
Μέχρι τώρα ξέραμε τις θανατηφόρες επιπτώσεις του καπνίσματος στον ανθρώπινο οργανισμό. Το τσιγάρο είναι υπεύθυνο για χίλια μύρια κακά, που ξεκινάνε από το έμφραγμα και καταλήγουν στους καρκίνους διαφόρων μορφών. Τώρα οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το κάπνισμα καταστρέφει και κάτι άλλο. Τον ήρεμο ύπνο.
Οι καπνιστές κοιμούνται λιγότερες ώρες και κάνουν γενικά χειρότερο ύπνο, σε σχέση με όσους δεν καπνίζουν, σύμφωνα με μια νέα γερμανική επιστημονική έρευνα. Μια άλλη αμερικανική μελέτη ανακάλυψε ότι οι καπνιστές που έχουν πάθει καρκίνο των πνευμόνων, έχουν κατά μέσο όρο δεκαπλάσιες γενετικές μεταλλάξεις στους όγκους τους, σε σχέση με όσους ποτέ δεν είχαν καπνίσει. 
Οι γερμανοί ερευνητές, με επικεφαλής τον Στέφαν Κορς της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Charite του Βερολίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα βιολογίας του εθισμού "Addiction Biology", μελέτησαν πάνω από 2.000 άτομα.
Όπως διαπιστώθηκε, το 17% των καπνιστών κοιμούνταν λιγότερο από έξι ώρες κάθε βράδυ και το 28% ανέφεραν διαταραχές κατά τον ύπνο τους. Τα αντίστοιχα σαφώς χαμηλότερα ποσοστά για τους μη καπνιστές ήσαν 7% και 19%.
«Η μελέτη αναδεικνύει για πρώτη φορά την αυξημένη πιθανότητα διαταραχών στον ύπνο των καπνιστών σε σύγκριση με τους μη καπνιστές», δήλωσε ο Στέφαν Κορς. Πάντως η έρευνα δεν αποδεικνύει ότι είναι το κάπνισμα που ευθύνεται άμεσα για τα προβλήματα του ύπνου, καθώς οι καπνιστές συνήθως έχουν κι άλλες συνήθειες που δεν τους βοηθούν να κοιμηθούν, όπως να βλέπουν έως αργά τηλεόραση ή να μην ασκούνται αρκετά σωματικά.
Όμως οι Γερμανοί ερευνητές πιστεύουν ότι η νικοτίνη έχει τη δική της ευθύνη, καθώς διεγείρει τον οργανισμό. «Αν κανείς καπνίζει και δυσκολεύεται να κοιμηθεί, έχει ένα ακόμα λόγο να το κόψει», ανέφερε ο Γερμανός επικεφαλής της έρευνας. Παλαιότερες έρευνες έχουν συσχετίσει τον ελλιπή ή κακό ύπνο με άλλα προβλήματα υγείας, όπως την παχυσαρκία, το διαβήτη και την καρδιοπάθεια.
Στη δεύτερη έρευνα, οι αμερικανοί επιστήμονες, με επικεφαλής τον Ρίτσαρντ Γουίλσον της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας "Cell" (Κύτταρο), διαπίστωσαν ότι οι καρκινοπαθείς με όγκο στους πνεύμονες και ιστορικό καπνίσματος έχουν δέκα φορές περισσότερες μεταλλάξεις στον όγκο τους σε σχέση με τους καρκινοπαθείς που ποτέ δεν υπήρξαν καπνιστές.
«Αποτέλεσε έκπληξη που είδαμε τόσες περισσότερες μεταλλάξεις. Η ανακάλυψη έρχεται να ενισχύσει το παλαιό μήνυμα: Μην καπνίζετε», τόνισε ο Ρίτσαρντ Γουίλσον.
πηγή: iatropedia.gr 


13+1 ανατριχιαστικά πράγματα για το τσιγάρο

Η ουσία είναι μια: Το κάπνισμα σκοτώνει. Δολοφονεί αργά, αλλά δολοφονεί.
Με το κάπνισμα εμφανίζεται καρκίνος, ή απλά σταματάει η καρδιά. Ακόμη όμως και ο καπνιστής που θα τη “γλυτώσει”, θα αντιμετωπίσει σίγουρα άλλου είδους προβλήματα στον οργανισμό του. Θα “φουσκώνει”, δεν θα μπορεί να ανέβει τις σκάλες, θα έχει δύσπνοιες, θα εμφανίσει σεξουαλικά προβλήματα και πολλά άλλα. Σήμερα θα διαβάσετε 13 ανατριχιαστικά πράγματα για το τσιγάρο που ίσως δεν ξέρετε:
1. Το τσιγάρο είναι γεμάτο δηλητήρια, τα οποία μπαίνουν μέσα στον οργανισμό όταν το καπνίζουμε. Τα τσιγάρα περιέχουν αρσενικό, φορμαλδεΰδη, μόλυβδο, υδροκυάνιο, οξείδιο του αζώτου, μονοξείδιο του άνθρακα, αμμωνία και 43 γνωστά καρκινογόνα στοιχεία.
2. Τα τσιγάρα περιέχουν περισσότερα από 4.000 συστατικά. Αυτά με την καύση παράγουν τουλάχιστον 200 χημικές ενώσεις, πολλές από τις οποίες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με βλάβες στους πνεύμονες.
3. Το τσιγάρο καταστρέφει το ανοσοποιητικό σύστημα και μας κάνει ευάλωτους, στις ασθένειες. Το ανοσοποιητικό σύστημα ενός καπνιστή πρέπει να εργάζεται σκληρότερα από εκείνο των μη καπνιστών, σε καθημερινή βάση. Επακόλουθο είναι επίσης ότι το αίμα των καπνιστών, περιέχει λιγότερα αντιοξειδωτικά στοιχεία.
4. Το τσιγάρο κόβει χρόνια ζωής. Κάθε τσιγάρο που καπνίζουμε μας στερεί 5 λεπτά από τη ζωή μας. Οι επιστήμονες έχουν μετρήσει τον μέσο όρο τσιγάρων και διαπίστωσαν ότι συνολικά ο καπνιστής θα πεθάνει 14 χρόνια νωρίτερα.
5. Από τη στιγμή που θα ανάψουμε ένα τσιγάρο, μέσα σε 10 δευτερόλεπτα, ποσότητα νικοτίνης έχει φτάσει μέσω του αίματος, στον εγκέφαλο μας. Η νικοτίνη επίσης φθάνει και στο μητρικό γάλα, άρα και στον αγνό και καθάριο οργανισμό του βρέφους. Αυτό για όσες μανούλες καπνίζουν και θηλάζουν.
6. Και αφού μιλάμε για νικοτίνη, διαβάστε και τα εξής σοκαριστικά: Η νικοτίνη είναι μία από τις πιο εθιστικές ουσίες. Η επήρεια της περνά μετά από 20 λεπτά με την προυπόθεση ότι δεν θα ξανακαπνίσουμε. Όταν ο οργανισμός εθιστεί χρειάζεται νικοτίνη και για αυτό δεν κόβουμε εύκολα το κάπνισμα.
7. Νομίζετε ότι όταν κόψετε το κάπνισμα, τότε θα παχύνετε. Ξέρετε γιατί; Η έλλειψη νικοτίνης είναι αυτή, που προκαλεί τη λαιμαργία για λιπαρά φαγητά και γλυκά, γεγονός που αιτιολογεί, εν μέρει, την αύξηση του βάρους, όταν κάποιος σταματά το κάπνισμα.
8. Το τσιγάρο χαλαρώνει; Απατάστε. Στον κάθε οργανισμό λειτουργεί διαφορετικά. Άλλους τους χαλαρώνει, άλλους όμως τους “ενεργοποιεί”. Στην πραγματικότητα, η μόνη “χαλάρωση” που προσφέρει το κάπνισμα αφορά στον εγκέφαλο, ο οποίος ικανοποιεί την πείνα του για νικοτίνη.
9. “Ένα τσιγαράκι μετά το φαγητό, είναι η μεγαλύτερη απόλαυση” λένε πολλοί καπνιστές που σπεύδουν να ανάψουν τσιγάρο μόλις τελειώσουν το φαγητό του. Ισχύει όμως; Όχι φυσικά. Στην πραγματικότητα, αυτό που συμβαίνει είναι, ότι ο οργανισμός διακόπτει τη διαδικασία της πέψης, προκειμένου να ασχοληθεί με την προστασία των κυττάρων του αίματος και την έξαψη των τοξινών στον εγκέφαλο, που προκαλεί ο καπνός.
10. Πιστεύετε ότι το τσιγάρο σας αφήνει μια ευχάριστη γεύση; Ξανασκεφτείτε το. Η ουρία, μια χημική ένωση που βρίσκεται στα ούρα, χρησιμοποιείται για να προσθέσει «γεύση» στα τσιγάρα.
11. Και ορισμένα οικονομικά στοιχεία, έτσι για να ξέρουμε τι μας γίνετε: Το τσιγάρο είναι το πιο εμπορεύσιμο προϊόν στον πλανήτη, με παγκόσμιο κέρδος που αγγίζει το χρόνο τα 400 δισεκατομμύρια δολάρια.
12. Οι Αμερικανοί καπνοπαραγωγοί σήμερα βγάζουν μεγαλύτερο κέρδος από τις πωλήσεις σε ξένες χώρες παρά στις ΗΠΑ.
13. Στις ΗΠΑ, οι γυναίκες καπνίζουν σχεδόν όσο οι άνδρες. Το 22% που καπνίζει είναι γυναίκες ενώ το 35%, είναι άνδρες. Στον υπόλοιπο κόσμο τα ποσοστά έχουν ως εξής: Στην Ευρώπη καπνίζει το 46% των ανδρών και το 26% των γυναικών. Στην Αφρική καπνίζει το 29% των ανδρών και μόλις το 4% των γυναικών, στην Νοτιοανατολική Ασία, το 44% των ανδρών και το 4% των γυναικών, ενώ στον Δυτικό Ειρηνικό καπνίζει το 60% των ανδρών και μόλις το 8% των γυναικών
 +1 Τι παθαίνει κανείς όταν καπνίζει πριν τον ύπνο
Μέχρι τώρα ξέραμε τις θανατηφόρες επιπτώσεις του καπνίσματος στον ανθρώπινο οργανισμό. Το τσιγάρο είναι υπεύθυνο για χίλια μύρια κακά, που ξεκινάνε από το έμφραγμα και καταλήγουν στους καρκίνους διαφόρων μορφών. Τώρα οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το κάπνισμα καταστρέφει και κάτι άλλο. Τον ήρεμο ύπνο.
Οι καπνιστές κοιμούνται λιγότερες ώρες και κάνουν γενικά χειρότερο ύπνο, σε σχέση με όσους δεν καπνίζουν, σύμφωνα με μια νέα γερμανική επιστημονική έρευνα. Μια άλλη αμερικανική μελέτη ανακάλυψε ότι οι καπνιστές που έχουν πάθει καρκίνο των πνευμόνων, έχουν κατά μέσο όρο δεκαπλάσιες γενετικές μεταλλάξεις στους όγκους τους, σε σχέση με όσους ποτέ δεν είχαν καπνίσει. 
Οι γερμανοί ερευνητές, με επικεφαλής τον Στέφαν Κορς της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Charite του Βερολίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα βιολογίας του εθισμού "Addiction Biology", μελέτησαν πάνω από 2.000 άτομα.
Όπως διαπιστώθηκε, το 17% των καπνιστών κοιμούνταν λιγότερο από έξι ώρες κάθε βράδυ και το 28% ανέφεραν διαταραχές κατά τον ύπνο τους. Τα αντίστοιχα σαφώς χαμηλότερα ποσοστά για τους μη καπνιστές ήσαν 7% και 19%.
«Η μελέτη αναδεικνύει για πρώτη φορά την αυξημένη πιθανότητα διαταραχών στον ύπνο των καπνιστών σε σύγκριση με τους μη καπνιστές», δήλωσε ο Στέφαν Κορς. Πάντως η έρευνα δεν αποδεικνύει ότι είναι το κάπνισμα που ευθύνεται άμεσα για τα προβλήματα του ύπνου, καθώς οι καπνιστές συνήθως έχουν κι άλλες συνήθειες που δεν τους βοηθούν να κοιμηθούν, όπως να βλέπουν έως αργά τηλεόραση ή να μην ασκούνται αρκετά σωματικά.
Όμως οι Γερμανοί ερευνητές πιστεύουν ότι η νικοτίνη έχει τη δική της ευθύνη, καθώς διεγείρει τον οργανισμό. «Αν κανείς καπνίζει και δυσκολεύεται να κοιμηθεί, έχει ένα ακόμα λόγο να το κόψει», ανέφερε ο Γερμανός επικεφαλής της έρευνας. Παλαιότερες έρευνες έχουν συσχετίσει τον ελλιπή ή κακό ύπνο με άλλα προβλήματα υγείας, όπως την παχυσαρκία, το διαβήτη και την καρδιοπάθεια.
Στη δεύτερη έρευνα, οι αμερικανοί επιστήμονες, με επικεφαλής τον Ρίτσαρντ Γουίλσον της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας "Cell" (Κύτταρο), διαπίστωσαν ότι οι καρκινοπαθείς με όγκο στους πνεύμονες και ιστορικό καπνίσματος έχουν δέκα φορές περισσότερες μεταλλάξεις στον όγκο τους σε σχέση με τους καρκινοπαθείς που ποτέ δεν υπήρξαν καπνιστές.
«Αποτέλεσε έκπληξη που είδαμε τόσες περισσότερες μεταλλάξεις. Η ανακάλυψη έρχεται να ενισχύσει το παλαιό μήνυμα: Μην καπνίζετε», τόνισε ο Ρίτσαρντ Γουίλσον.
πηγή: iatropedia.gr 


Σάββατο 9 Μαρτίου 2019

Τα προβλήματα γονιμότητας επηρεάζουν πολλά πράγματα στην ζωή ενός ζευγαριού. Δημιουργούν ανησυχία ανυπομονησία, ενοχές και ένταση αλλά αφήνουν επίσης συναισθήματα λύπης, κατάθλιψης, απορύθμισης και οδηγούν σε απομόνωση.
Η εξωσωματική γονιμοποίηση, όπως το λέει η λέξη, είναι η γονιμοποίηση έξω από το σώμα: αντί δηλαδή η γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο να γίνει στο φυσικό περιβάλλον, που είναι η σάλπιγγα της
γυναίκας, γίνεται στο εργαστήριο. Είναι ουσιαστικά η παράκαμψη μιας συγκεκριμένης λειτουργίας του οργανισμού, όταν, για διαφόρους λόγους, δεν μπορεί να γίνει στο σώμα.
Τα ωάρια όμως είναι της γυναίκας, τα σπερματοζωάρια του άνδρα και τα έμβρυα που προκύπτουν είναι δικά τους.
Τα ωάρια λαμβάνονται από τα ωοθυλάκια, που αναπτύσσονται στις ωοθήκες της γυναίκας, με τη διαδικασία της ωοληψίας. Στο εργαστήριο, έρχονται σε επαφή με τα σπερματοζωάρια, μέσα σε ειδικά δοχεία (τρυβλία) με καλλιεργητικό υλικό, προκειμένου να γίνει η γονιμοποίηση. Στη συνέχεια, τα τρυβλία με τα γονιμοποιημένα ωάρια (ζυγώτες) τοποθετούνται σε επωαστικό κλίβανο για 2-6 ημέρες, υπό ειδικές συνθήκες, ώστε τα έμβρυα να διανύσουν τα πρώτα στάδια της ανάπτυξής τους.
Αντί τα έμβρυα να καταλήξουν στη μήτρα με φυσικό τρόπο (δηλαδή μέσω της σάλπιγγας), μεταφέρονται σ’ αυτήν από τον εξειδικευμένο γυναικολόγο, με τη βοήθεια ενός λεπτού καθετήρα μέσα στον οποίο τα έχει τοποθετήσει ο εμβρυολόγος. Τα έμβρυα εμφυτεύονται από μόνα τους στον βλεννογόνο της μήτρας, το ενδομήτριο, όπως και στη φυσιολογική σύλληψη. Εάν υπάρξει εμφύτευση θα υπάρξει κατά κανόνα και εγκυμοσύνη.


Η Εξωσωματική Γονιμοποίηση

Τα προβλήματα γονιμότητας επηρεάζουν πολλά πράγματα στην ζωή ενός ζευγαριού. Δημιουργούν ανησυχία ανυπομονησία, ενοχές και ένταση αλλά αφήνουν επίσης συναισθήματα λύπης, κατάθλιψης, απορύθμισης και οδηγούν σε απομόνωση.
Η εξωσωματική γονιμοποίηση, όπως το λέει η λέξη, είναι η γονιμοποίηση έξω από το σώμα: αντί δηλαδή η γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο να γίνει στο φυσικό περιβάλλον, που είναι η σάλπιγγα της
γυναίκας, γίνεται στο εργαστήριο. Είναι ουσιαστικά η παράκαμψη μιας συγκεκριμένης λειτουργίας του οργανισμού, όταν, για διαφόρους λόγους, δεν μπορεί να γίνει στο σώμα.
Τα ωάρια όμως είναι της γυναίκας, τα σπερματοζωάρια του άνδρα και τα έμβρυα που προκύπτουν είναι δικά τους.
Τα ωάρια λαμβάνονται από τα ωοθυλάκια, που αναπτύσσονται στις ωοθήκες της γυναίκας, με τη διαδικασία της ωοληψίας. Στο εργαστήριο, έρχονται σε επαφή με τα σπερματοζωάρια, μέσα σε ειδικά δοχεία (τρυβλία) με καλλιεργητικό υλικό, προκειμένου να γίνει η γονιμοποίηση. Στη συνέχεια, τα τρυβλία με τα γονιμοποιημένα ωάρια (ζυγώτες) τοποθετούνται σε επωαστικό κλίβανο για 2-6 ημέρες, υπό ειδικές συνθήκες, ώστε τα έμβρυα να διανύσουν τα πρώτα στάδια της ανάπτυξής τους.
Αντί τα έμβρυα να καταλήξουν στη μήτρα με φυσικό τρόπο (δηλαδή μέσω της σάλπιγγας), μεταφέρονται σ’ αυτήν από τον εξειδικευμένο γυναικολόγο, με τη βοήθεια ενός λεπτού καθετήρα μέσα στον οποίο τα έχει τοποθετήσει ο εμβρυολόγος. Τα έμβρυα εμφυτεύονται από μόνα τους στον βλεννογόνο της μήτρας, το ενδομήτριο, όπως και στη φυσιολογική σύλληψη. Εάν υπάρξει εμφύτευση θα υπάρξει κατά κανόνα και εγκυμοσύνη.


Τετάρτη 6 Μαρτίου 2019

Οι λέξεις τηλεπάθεια και έκτη αίσθηση μας παραπέμπουν σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας και μας κάνουν να αναρωτιόμαστε “μα καλά μπορεί να γίνουν αυτά τα πράγματα;” Και όμως με τη βοήθεια της τεχνολογίας σε λίγα χρόνια θα μπορούν να γίνουν και μάλιστα να εφαρμοστούν σε ανθρώπους. Θα μπορούν δηλαδή οι άνθρωποι να επικοινωνούν τηλεπαθητικά μεταξύ τους αλλά όχι μόνο αυτό. Ασθενείς με προβλήματα τύφλωσης, θα μπορούν να αντιλαμβάνονται τον χώρο σαν να βλέπουν. Το πως θα γίνει αυτό διαβάστε το αμέσως...
Επιστήμονες ανακοίνωσαν στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης στη Βοστόνη, και δημοσίευσαν στο περιοδικό «Nature Communications», ότι κατάφεραν να εμφυτεύσουν στον εγκέφαλο ποντικών, ένα ειδικό μικροτσίπ, το οποίο έδωσε στα ζώα μια “έκτη αίσθηση” και τους επίτρεψε να βλέπουν το υπέρυθρο φως το οποίο σε φυσιολογικές συνθήκες είναι αόρατο από το μάτι.
Ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον βραζιλιανικής καταγωγής καθηγητή νευροβιολογίας Μιγκέλ Νικολέλις του πανεπιστημίου Ντιούκ της Β. Καρολίνα, προσάρμοσαν στο κεφάλι των πειραματόζωων υπέρυθρους αισθητήρες, οι οποίοι μέσω μικροσκοπικών ηλεκτροδίων συνδέθηκαν με το τμήμα εκείνο του εγκεφάλου τους που επεξεργάζεται τις πληροφορίες της αφής. Όταν τα ζώα δέχονταν υπέρυθρα σήματα, ο εγκέφαλός τους τα ερμήνευε ως ερεθίσματα αφής. Δηλαδή όχι μόνο έβλεπαν το αόρατο φως αλλά το άγγιζαν κιόλας. Πιο σωστά το αισθάνονταν.
Κάποιοι άνθρωποι διαθέτουν το σπανιότατο χάρισμα της συναισθησίας, δηλαδή μπορούν να μυρίσουν τα χρώματα ή να δουν τη μουσική. Ο επικεφαλής καθηγητής Μ. Νικολέλις, τόνισε πως με την διαδικασία αυτή, στο μέλλον κάποιος τυφλός άνθρωπος με κατεστραμμένο οπτικό εγκεφαλικό φλοιό θα μπορούσε να δει ξανά μέσω ενός ηλεκτρονικού ματιού, το οποίο θα λάμβανε οπτικά σήματα και θα τα επεξεργαζόταν σε άλλη εγκεφαλική περιοχή (για την αφή). Και συνέχισε: «αυτό που κάναμε, δείχνει πως ο ενήλικος εγκέφαλος μπορεί να αποκτήσει νέες ικανότητες, που ποτέ πριν δεν έχουν βιωθεί από ένα ζώο».
Ο καθηγητής έριξε όμως και μια “βόμβα” δίχως να μπει σε λεπτομέρειες. Ανακοίνωσε ότι η ερευνητική ομάδα του πέτυχε την πρώτη διεπαφή «από εγκέφαλο σε εγκέφαλο», μεταδίδοντας για πρώτη φορά απευθείας εγκεφαλικά σήματα από ένα ζώο σε ένα άλλο ζώο. Αυτό σημαίνει ότι σε κάποια στιγμή σαν τηλεπάθεια, θα μπορούν οι εγκέφαλοι να επικοινωνούν μεταξύ τους απευθείας. Σκεφτείτε το λίγο... 
Πηγή: iatropedia.gr


Άνθρωποι με τηλεπάθεια και έκτη αίσθηση;

Οι λέξεις τηλεπάθεια και έκτη αίσθηση μας παραπέμπουν σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας και μας κάνουν να αναρωτιόμαστε “μα καλά μπορεί να γίνουν αυτά τα πράγματα;” Και όμως με τη βοήθεια της τεχνολογίας σε λίγα χρόνια θα μπορούν να γίνουν και μάλιστα να εφαρμοστούν σε ανθρώπους. Θα μπορούν δηλαδή οι άνθρωποι να επικοινωνούν τηλεπαθητικά μεταξύ τους αλλά όχι μόνο αυτό. Ασθενείς με προβλήματα τύφλωσης, θα μπορούν να αντιλαμβάνονται τον χώρο σαν να βλέπουν. Το πως θα γίνει αυτό διαβάστε το αμέσως...
Επιστήμονες ανακοίνωσαν στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης στη Βοστόνη, και δημοσίευσαν στο περιοδικό «Nature Communications», ότι κατάφεραν να εμφυτεύσουν στον εγκέφαλο ποντικών, ένα ειδικό μικροτσίπ, το οποίο έδωσε στα ζώα μια “έκτη αίσθηση” και τους επίτρεψε να βλέπουν το υπέρυθρο φως το οποίο σε φυσιολογικές συνθήκες είναι αόρατο από το μάτι.
Ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον βραζιλιανικής καταγωγής καθηγητή νευροβιολογίας Μιγκέλ Νικολέλις του πανεπιστημίου Ντιούκ της Β. Καρολίνα, προσάρμοσαν στο κεφάλι των πειραματόζωων υπέρυθρους αισθητήρες, οι οποίοι μέσω μικροσκοπικών ηλεκτροδίων συνδέθηκαν με το τμήμα εκείνο του εγκεφάλου τους που επεξεργάζεται τις πληροφορίες της αφής. Όταν τα ζώα δέχονταν υπέρυθρα σήματα, ο εγκέφαλός τους τα ερμήνευε ως ερεθίσματα αφής. Δηλαδή όχι μόνο έβλεπαν το αόρατο φως αλλά το άγγιζαν κιόλας. Πιο σωστά το αισθάνονταν.
Κάποιοι άνθρωποι διαθέτουν το σπανιότατο χάρισμα της συναισθησίας, δηλαδή μπορούν να μυρίσουν τα χρώματα ή να δουν τη μουσική. Ο επικεφαλής καθηγητής Μ. Νικολέλις, τόνισε πως με την διαδικασία αυτή, στο μέλλον κάποιος τυφλός άνθρωπος με κατεστραμμένο οπτικό εγκεφαλικό φλοιό θα μπορούσε να δει ξανά μέσω ενός ηλεκτρονικού ματιού, το οποίο θα λάμβανε οπτικά σήματα και θα τα επεξεργαζόταν σε άλλη εγκεφαλική περιοχή (για την αφή). Και συνέχισε: «αυτό που κάναμε, δείχνει πως ο ενήλικος εγκέφαλος μπορεί να αποκτήσει νέες ικανότητες, που ποτέ πριν δεν έχουν βιωθεί από ένα ζώο».
Ο καθηγητής έριξε όμως και μια “βόμβα” δίχως να μπει σε λεπτομέρειες. Ανακοίνωσε ότι η ερευνητική ομάδα του πέτυχε την πρώτη διεπαφή «από εγκέφαλο σε εγκέφαλο», μεταδίδοντας για πρώτη φορά απευθείας εγκεφαλικά σήματα από ένα ζώο σε ένα άλλο ζώο. Αυτό σημαίνει ότι σε κάποια στιγμή σαν τηλεπάθεια, θα μπορούν οι εγκέφαλοι να επικοινωνούν μεταξύ τους απευθείας. Σκεφτείτε το λίγο... 
Πηγή: iatropedia.gr


Εάν κάποιος ηλικιωμένος ζει μια ζωή χωρίς πολλές σκοτούρες και δίχως άγχος, προστατεύεται καλύτερα από το Αλτσχάιμερ, από έναν άλλο ηλικιωμένο που ζει μέσα στην πίεση και το στρες. Βέβαια θα αναρωτηθείτε στην Ελλάδα του σήμερα ποιος ηλικιωμένος δεν έχει άγχος και πίεση, αυτό είναι μια άλλη ιστορία...
Και ενώ οι επιστήμονες τονίζουν, ότι το στρες από μόνο του δεν μπορεί να προκαλέσει Αλτσχάιμερ, διευκρινίζουν ότι μπορεί να επιδράσει σαν καταλύτης, για τον ταχύτερο εκφυλισμό των εγκεφαλικών κυττάρων.
Επιστήμονες από την Αργεντινή ανακοίνωσαν στο παγκόσμιο συνέδριο της “Ευρωπαϊκής Νευρολογικής Εταιρίας”, που έγινε στην Πράγα, ότι το στρες και ο ρόλος που διαδραματίζει στο Αλτσχάιμερ και την Άνοια, είναι αρκετός λόγος για να δοθεί περισσότερη προσοχή στην ψυχική υγεία των ηλικιωμένων.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν αφού εξέτασαν 107 ασθενείς, του ιδίου φύλλου και επιπέδου μόρφωσης, με ήπια συμπτώματα της νόσου και ηλικία, κατά μέσον όρο, τα 72 χρόνια. Υπήρχε ένα κενό 2,5 ετών κατά μέσον όρο από την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων μέχρι την διάγνωση.
Τόσο οι συμμετέχοντες όσο και οι συγγενείς τους και όσοι τους φρόντιζαν κλήθηκαν να απαντήσουν στο αν συνέβη κάτι αξιομνημόνευτο κατά τα τρία χρόνια πριν από την διάγνωση.
Απ΄ότι προέκυψε το 73% των ασθενών με Αλτσχάιμερ βρίσκονταν κάτω από έντονο ψυχολογικό στρες, συχνά εξαιτίας του θανάτου ενός συντρόφου ή παιδιού ή τους είχε συμβεί ένα περιστατικό βίας όπως ένα τροχαίο ή μια επίθεση, όχι τόσο με σωματικές επιπτώσεις όσο με ψυχολογικές.
Μόνο το 24% εκείνων που εντάχθηκαν στην ομάδα ελέγχου είχαν βιώσει παρόμοια περιστατικά.
Το Αλτσχάιμερ θεωρείται ότι είναι η πιο κοινή μορφή άνοιας στον κόσμο και οι παράγοντες κινδύνου είναι η ηλικία, η υπέρταση, ο διαβήτης, η σωματική και πνευματική νωθρότητα.
Σύμφωνα με την ομάδα των Αργεντίνων επιστημόνων, ο αντίκτυπος περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως το στρες, στην εμφάνιση του Αλτσχάιμερ, χρήζει περαιτέρω διερεύνησης.
Πηγή: iatropedia.gr

Ψυχολογική πίεση και άγχος ευνοούν το Αλτσχάιμερ

Εάν κάποιος ηλικιωμένος ζει μια ζωή χωρίς πολλές σκοτούρες και δίχως άγχος, προστατεύεται καλύτερα από το Αλτσχάιμερ, από έναν άλλο ηλικιωμένο που ζει μέσα στην πίεση και το στρες. Βέβαια θα αναρωτηθείτε στην Ελλάδα του σήμερα ποιος ηλικιωμένος δεν έχει άγχος και πίεση, αυτό είναι μια άλλη ιστορία...
Και ενώ οι επιστήμονες τονίζουν, ότι το στρες από μόνο του δεν μπορεί να προκαλέσει Αλτσχάιμερ, διευκρινίζουν ότι μπορεί να επιδράσει σαν καταλύτης, για τον ταχύτερο εκφυλισμό των εγκεφαλικών κυττάρων.
Επιστήμονες από την Αργεντινή ανακοίνωσαν στο παγκόσμιο συνέδριο της “Ευρωπαϊκής Νευρολογικής Εταιρίας”, που έγινε στην Πράγα, ότι το στρες και ο ρόλος που διαδραματίζει στο Αλτσχάιμερ και την Άνοια, είναι αρκετός λόγος για να δοθεί περισσότερη προσοχή στην ψυχική υγεία των ηλικιωμένων.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν αφού εξέτασαν 107 ασθενείς, του ιδίου φύλλου και επιπέδου μόρφωσης, με ήπια συμπτώματα της νόσου και ηλικία, κατά μέσον όρο, τα 72 χρόνια. Υπήρχε ένα κενό 2,5 ετών κατά μέσον όρο από την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων μέχρι την διάγνωση.
Τόσο οι συμμετέχοντες όσο και οι συγγενείς τους και όσοι τους φρόντιζαν κλήθηκαν να απαντήσουν στο αν συνέβη κάτι αξιομνημόνευτο κατά τα τρία χρόνια πριν από την διάγνωση.
Απ΄ότι προέκυψε το 73% των ασθενών με Αλτσχάιμερ βρίσκονταν κάτω από έντονο ψυχολογικό στρες, συχνά εξαιτίας του θανάτου ενός συντρόφου ή παιδιού ή τους είχε συμβεί ένα περιστατικό βίας όπως ένα τροχαίο ή μια επίθεση, όχι τόσο με σωματικές επιπτώσεις όσο με ψυχολογικές.
Μόνο το 24% εκείνων που εντάχθηκαν στην ομάδα ελέγχου είχαν βιώσει παρόμοια περιστατικά.
Το Αλτσχάιμερ θεωρείται ότι είναι η πιο κοινή μορφή άνοιας στον κόσμο και οι παράγοντες κινδύνου είναι η ηλικία, η υπέρταση, ο διαβήτης, η σωματική και πνευματική νωθρότητα.
Σύμφωνα με την ομάδα των Αργεντίνων επιστημόνων, ο αντίκτυπος περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως το στρες, στην εμφάνιση του Αλτσχάιμερ, χρήζει περαιτέρω διερεύνησης.
Πηγή: iatropedia.gr

Τρίτη 5 Μαρτίου 2019


Του Πέτρου Γεωργιτσογιαννάκου Ιατρού.
Ο ύπνος δεν χρειάζεται μόνο για να ξεκουράζει , αλλά και να αποβάλλει τις τοξικές ουσίες.
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Science από τον Maiken Nedergaard και τους συνεργάτες του στο πανεπιστήμιο του Rochester Medical Center (New York) , ο ύπνος επιτρέπει στον εγκεφαλικό ιστό να αποτοξινωθεί από τις επιβλαβείς ουσίες ,όπως τοβήτα-αμυλοειδές που είναι συνδεδεμένο με την Νόσο του Alzheimer.
Η ανακάλυψη αυτή προέρχεται από τον κ. Nedergaard ,υποδιευθυντή του Center for translational Neuromedicine, ο οποίος αποκάλυψε ότι στον εγκέφαλο υπάρχει ένα σύστημα που λειτουργεί σαν το λεμφικό σύστημα, ελέγχοντας την ροή του Εγκεφαλονωτιαίου υγρού μέσω των νευρογλοιακών κυττάρων.(το οποίο και ονομάστηκε glymphatic.)
Στην μελέτη που έγινε οι ερευνητές χορήγησαν μια ειδική χρωστική ουσία για το Εγκεφαλονωτιαίο υγρό σε ποντίκια, αποδεικνύοντας ότι η εγκεφαλική ροή του αυξάνεται περισσότερο κατά τον ύπνο.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι ο εξωκυτταρικός χώρος αυξάνεται κατά 60% όταν τα ποντίκια κοιμούνται, ενώ η χορήγηση ενός φαρμάκου που περιορίζει τις μεταβολές του όγκου των νευρογλοιακών κυττάρων που ελέγχουν την ροή του συστήματος, επιτρέπει την αύξηση της ροής του στον εγκέφαλο.
Τελικώς χορηγώντας στα ποντίκια την πρωτεΐνη βήτα-αμυλοειδές, ο Nedergaard και οι συνεργάτες του ανακοίνωσαν ότι αποβάλλεται πιο γρήγορα κατά την διάρκεια του ύπνου.
Σαν συμπέρασμα λοιπόν οι ερευνητές κατάληξαν ότι κατά την  διάρκεια του ύπνου ο εγκέφαλος αποβάλλει τοξικές ουσίες που είναι επιβλαβείς για την υγεία μας.

Ο ύπνος ''καθαρίζει'' τον εγκέφαλο!


Του Πέτρου Γεωργιτσογιαννάκου Ιατρού.
Ο ύπνος δεν χρειάζεται μόνο για να ξεκουράζει , αλλά και να αποβάλλει τις τοξικές ουσίες.
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Science από τον Maiken Nedergaard και τους συνεργάτες του στο πανεπιστήμιο του Rochester Medical Center (New York) , ο ύπνος επιτρέπει στον εγκεφαλικό ιστό να αποτοξινωθεί από τις επιβλαβείς ουσίες ,όπως τοβήτα-αμυλοειδές που είναι συνδεδεμένο με την Νόσο του Alzheimer.
Η ανακάλυψη αυτή προέρχεται από τον κ. Nedergaard ,υποδιευθυντή του Center for translational Neuromedicine, ο οποίος αποκάλυψε ότι στον εγκέφαλο υπάρχει ένα σύστημα που λειτουργεί σαν το λεμφικό σύστημα, ελέγχοντας την ροή του Εγκεφαλονωτιαίου υγρού μέσω των νευρογλοιακών κυττάρων.(το οποίο και ονομάστηκε glymphatic.)
Στην μελέτη που έγινε οι ερευνητές χορήγησαν μια ειδική χρωστική ουσία για το Εγκεφαλονωτιαίο υγρό σε ποντίκια, αποδεικνύοντας ότι η εγκεφαλική ροή του αυξάνεται περισσότερο κατά τον ύπνο.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι ο εξωκυτταρικός χώρος αυξάνεται κατά 60% όταν τα ποντίκια κοιμούνται, ενώ η χορήγηση ενός φαρμάκου που περιορίζει τις μεταβολές του όγκου των νευρογλοιακών κυττάρων που ελέγχουν την ροή του συστήματος, επιτρέπει την αύξηση της ροής του στον εγκέφαλο.
Τελικώς χορηγώντας στα ποντίκια την πρωτεΐνη βήτα-αμυλοειδές, ο Nedergaard και οι συνεργάτες του ανακοίνωσαν ότι αποβάλλεται πιο γρήγορα κατά την διάρκεια του ύπνου.
Σαν συμπέρασμα λοιπόν οι ερευνητές κατάληξαν ότι κατά την  διάρκεια του ύπνου ο εγκέφαλος αποβάλλει τοξικές ουσίες που είναι επιβλαβείς για την υγεία μας.

Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πνευμονολόγος.
Η υγρασία και η μούχλα είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα που παρουσιάζονται στα σπίτια με αρνητικές επιπτώσεις για την υγεία μας.
Έτσι λοιπόν είναι πολύ σημαντικό να την αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά και να την κλείσουμε έξω από το σπίτι μας.
Διαβάστε στο άρθρο που ακολουθεί πως να προστατέψετε την υγεία σας από την μούχλα, ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο αλλά και πως να απαλλαγείτε από αυτή.
Του Μιχάλη Χατζηγιάννη Πνευμονολόγου
Η μούχλα είναι διάφοροι τύποι μικροσκοπικών μυκήτων που βρίσκονται παντού  και αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του οικοσυστήματος. Υπάρχουν πάρα πολλά είδη και αρκετές δεκάδες από αυτά μπορούν να αναπτυχθούν μέσα στα σπίτια. Τρέφονται με οργανική ύλη και αναπαράγονται απελευθερώνοντας σπόρια.
Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες διαφορετικά είδη μούχλας, αλλά μόνον δέκα από αυτά προκαλούν προβλήματα υγείας – συνήθως ασθματικές κρίσεις, ιγμορίτιδα, βρογχίτιδα και άλλα νοσήματα των πνευμόνων, καθώς και αλλεργικές αντιδράσεις. 
Η μούχλα απειλεί περισσότερο την υγεία των κατωτέρω ομάδων ανθρώπων: 
όσοι υποφέρουν από άσθμα και άλλες ασθένειες του αναπνευστικού
όσοι είναι ανοσοκατασταλμένοι οι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας & τα βρέφη, νήπια και γενικά τα παιδιά προσχολικής ηλικίας.
Οι πιθανές ενδείξεις πως υπάρχει πρόβλημα με μούχλα στο σπίτι συμπεριλαμβάνουν βήχα, συνεχή κόπωση, ερεθισμό των ματιών και του λαιμού, πονοκεφάλους, δερματικούς ερεθισμούς και ναυτία.
Τα σπόρια από κάποιες μούχλες (π.χ. Ασπέργιλος flavus, αφρικάνικος ασπέργιλος κτλ.) είναι εξαιρετικά τοξικά, υπήρξαν δε, υπεύθυνα για πολλούς θανάτους, με πιο γνωστό αυτούς των αρχαιολόγων στον Τάφο του Φαραώ. Τότε επειδή η αιτία ήταν άγνωστη, τους απέδωσαν στην κατάρα του Φαραώ.
Οι ισχυρότατα τοξικές και καρκινογόνες αφλατοξίνες παράγονται από μούχλα που αναπτύσσεται κυρίως σε ξηρά φρούτα, ξηρούς καρπούς (ιδιαίτερα στα αράπικα φυστίκια και αμύγδαλα), μπαχαρικά, σιτηρά και σε τυριά όταν υπάρξουν κατάλληλες συνθήκες υγρασίας και θερμοκρασίας. Επίσης μπορεί να εμφανισθούν στο γάλα ζώων που έχουν τραφεί με ζωοτροφές (καλαμπόκι κ.λπ.), στα οποία είχαν αναπτυχθεί μύκητες. 
Τα σπίτια στην εποχή μας – υπακούοντας και στις σύγχρονες επιταγές για ενεργειακή επάρκεια – κατασκευάζονται πιο σφραγισμένα απ’ ό,τι παλιότερα.
Τα παλιά σπίτια έμπαζαν από διάφορες χαραμάδες και ο ανεξέλεγκτος αυτός φυσικός εξαερισμός βοηθούσε στην αποτροπή συμπυκνώσεων και των φαινομένων της μούχλας.
Βέβαια το μειονέκτημα είναι ότι ανεξέλεγκτος αερισμός σημαίνει ότι θα μπουν μέσα στο σπίτι καυσαέρια, οσμές, θόρυβος και βέβαια θα υπάρχει και το ενεργειακό κόστος.
Το ενεργειακό κόστος είναι που αποτρέπει τον ελεγχόμενο φυσικό εξαερισμό σε πολλά σπίτια σε μια προσπάθεια για εξοικονόμηση ενέργειας. Αυτό όμως φέρνει συμπυκνώσεις και μούχλα.
Για να αναπτυχθεί η μούχλα μέσα σ’ ένα σπίτι, θα πρέπει να συνδυάζονται όλοι ή οι περισσότεροι από τους κάτωθι παράγοντες: 
- Να υπάρχει αυξημένη υγρασία είτε σαν εσωτερική σχετική υγρασία ή σαν υγρασία που μπαίνει μέσα στο σπίτι από υπόγεια ή ατέλειες στους τοίχους και στο δώμα, σαν υγρασία από μόνιμες μικροδιαρροές λόγω αστοχίας των υδραυλικών συστημάτων είτε, τέλος, σαν υγρασία λόγω πλημμύρας.
- Να υπάρχει οργανική ύλη για να μπορεί να τραφεί.
- Να υπάρχει σχετική έλλειψη αερισμού.
- Να υπάρχει αρκετή βρομιά που υποβοηθά την ανάπτυξη της μούχλας δίνοντάς της κατάλυμα και τροφή.
- Να υπάρχουν ταπετσαρίες σε αμόνωτους τοίχους, χαλιά και μοκέτες σε υπόγεια και υφασμάτινα πατάκια σε υγρούς χώρους όπως τα μπάνια.
- Υποθερμασμένοι εξωτερικοί τοίχοι ή υποθερμασμένα δωμάτια και χώροι (υποβοηθούν τη συμπύκνωση).
 - Στην εμφάνιση της "μούχλας" στις γωνίες των ταβανιών υπεύθυνες θεωρούνται οι "θερμογέφυρες" (αμόνωτα κομμάτια μπετόν που είναι ψυχρότερα από τον υπόλοιπο τοίχο) και εκεί πάνε και "κάθονται" οι υδρατμοί και υγροποιούνται, με αποτέλεσμα να μαυρίζει το μέρος αυτό.
- Το σκοτάδι βοηθάει την ανάπτυξη μούχλας, γιατί ευνοεί την διατήρηση της υγρασίας. Όχι όμως ότι η μούχλα δεν αναπτύσσεται στο φως.
Το κλειδί για τη λύση των προβλημάτων της μούχλας βρίσκεται στην υγρασία. Εάν ελέγξουμε την υγρασία, ελέγχουμε και τη μούχλα.
Υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να ελέγξετε και κυρίως να περιορίσετε την υγρασία στο χώρο του σπιτιού.
Ο αερισμός ή εξαερισμός είναι ένα από τα μέτρα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αποτροπή των φαινομένων συμπύκνωσης και κατ’ επέκταση της δημιουργίας μούχλας.
Ο καλύτερος τρόπος για να αερίζουμε είναι να ανοίγουμε για λίγα λεπτά τα κουφώματα σε αντικρυστά μέρη του σπιτιού και να ανανεώνουμε πλήρως τον εσωτερικό αέρα.
Μια άλλη πρακτική λιγότερο αποτελεσματική είναι να αφήνουμε 1-2 κουφώματα ανοικτά για λίγα χιλιοστά ή εκατοστά.
Μία καλή λύση είναι οι ειδικοί αφυγραντήρες, που πωλούνται στο εμπόριο. Βάλτε τους σε λειτουργία όσο πιο συχνά μπορείτε, για να απορροφήσουν όσο περισσότερη υγρασία γίνεται, εμποδίζοντας τη μούχλα να αναπτυχθεί. 
Αν έχετε αρκετά φυτά εσωτερικού χώρου, σιγουρευτείτε ότι δεν το παρακάνετε με το πότισμα. Ποτίστε τα φυτά σας με όσο νερό χρειάζεται και μην κάνετε υπερβολές, οι οποίες, όχι μόνο δε βοηθούν τα φυτά σας, αλλά ευνοούν την ανάπτυξη της μούχλας. 
Αφού τελειώσετε το μπάνιο ή το ντους σας, ανοίξτε παράθυρα ή εξαερίστε μηχανικά. Κρατάτε κλειστή την πόρτα του μπάνιου, έτσι ώστε οι υδρατμοί να μην διαχέονται στο υπόλοιπο σπίτι. Μηχανικό ή φυσικό εξαερισμό χρειάζεται και η κουζίνα. Ιδανικό είναι, να αφήνουμε το παράθυρο του μπάνιου ανοικτό όταν κάνουμε μπάνιο.
Επίσης το ίδιο να κάνουμε στην κουζίνα όταν μαγειρεύουμε.
Μη στεγνώνετε ρούχα μέσα στο σπίτι και μάλιστα στις κρεβατοκάμαρες.
Πολύ επιβαρυντικά είναι τα θερμαντικά σώματα που λειτουργούν με κηροζίνη ή υγραέριο. 
Το επόμενο βήμα είναι να αντιμετωπίσουμε την υπάρχουσα μούχλα. Το ορθότερο είναι να μην κινηθούμε επιπόλαια κάνοντας άσκοπες κινήσεις, χρησιμοποιώντας προϊόντα τύπου χλωρίνης που είναι αναποτελεσματικά, διαβρωτικά και επικίνδυνα. Υπάρχουν ειδικά καθαριστικά για μύκητες τα οποία είναι αποτελεσματικά.
Πηγή: spiromed.blogspot.gr

Απειλή για την υγεία η υγρασία του σπιτιού!

Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πνευμονολόγος.
Η υγρασία και η μούχλα είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα που παρουσιάζονται στα σπίτια με αρνητικές επιπτώσεις για την υγεία μας.
Έτσι λοιπόν είναι πολύ σημαντικό να την αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά και να την κλείσουμε έξω από το σπίτι μας.
Διαβάστε στο άρθρο που ακολουθεί πως να προστατέψετε την υγεία σας από την μούχλα, ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο αλλά και πως να απαλλαγείτε από αυτή.
Του Μιχάλη Χατζηγιάννη Πνευμονολόγου
Η μούχλα είναι διάφοροι τύποι μικροσκοπικών μυκήτων που βρίσκονται παντού  και αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του οικοσυστήματος. Υπάρχουν πάρα πολλά είδη και αρκετές δεκάδες από αυτά μπορούν να αναπτυχθούν μέσα στα σπίτια. Τρέφονται με οργανική ύλη και αναπαράγονται απελευθερώνοντας σπόρια.
Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες διαφορετικά είδη μούχλας, αλλά μόνον δέκα από αυτά προκαλούν προβλήματα υγείας – συνήθως ασθματικές κρίσεις, ιγμορίτιδα, βρογχίτιδα και άλλα νοσήματα των πνευμόνων, καθώς και αλλεργικές αντιδράσεις. 
Η μούχλα απειλεί περισσότερο την υγεία των κατωτέρω ομάδων ανθρώπων: 
όσοι υποφέρουν από άσθμα και άλλες ασθένειες του αναπνευστικού
όσοι είναι ανοσοκατασταλμένοι οι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας & τα βρέφη, νήπια και γενικά τα παιδιά προσχολικής ηλικίας.
Οι πιθανές ενδείξεις πως υπάρχει πρόβλημα με μούχλα στο σπίτι συμπεριλαμβάνουν βήχα, συνεχή κόπωση, ερεθισμό των ματιών και του λαιμού, πονοκεφάλους, δερματικούς ερεθισμούς και ναυτία.
Τα σπόρια από κάποιες μούχλες (π.χ. Ασπέργιλος flavus, αφρικάνικος ασπέργιλος κτλ.) είναι εξαιρετικά τοξικά, υπήρξαν δε, υπεύθυνα για πολλούς θανάτους, με πιο γνωστό αυτούς των αρχαιολόγων στον Τάφο του Φαραώ. Τότε επειδή η αιτία ήταν άγνωστη, τους απέδωσαν στην κατάρα του Φαραώ.
Οι ισχυρότατα τοξικές και καρκινογόνες αφλατοξίνες παράγονται από μούχλα που αναπτύσσεται κυρίως σε ξηρά φρούτα, ξηρούς καρπούς (ιδιαίτερα στα αράπικα φυστίκια και αμύγδαλα), μπαχαρικά, σιτηρά και σε τυριά όταν υπάρξουν κατάλληλες συνθήκες υγρασίας και θερμοκρασίας. Επίσης μπορεί να εμφανισθούν στο γάλα ζώων που έχουν τραφεί με ζωοτροφές (καλαμπόκι κ.λπ.), στα οποία είχαν αναπτυχθεί μύκητες. 
Τα σπίτια στην εποχή μας – υπακούοντας και στις σύγχρονες επιταγές για ενεργειακή επάρκεια – κατασκευάζονται πιο σφραγισμένα απ’ ό,τι παλιότερα.
Τα παλιά σπίτια έμπαζαν από διάφορες χαραμάδες και ο ανεξέλεγκτος αυτός φυσικός εξαερισμός βοηθούσε στην αποτροπή συμπυκνώσεων και των φαινομένων της μούχλας.
Βέβαια το μειονέκτημα είναι ότι ανεξέλεγκτος αερισμός σημαίνει ότι θα μπουν μέσα στο σπίτι καυσαέρια, οσμές, θόρυβος και βέβαια θα υπάρχει και το ενεργειακό κόστος.
Το ενεργειακό κόστος είναι που αποτρέπει τον ελεγχόμενο φυσικό εξαερισμό σε πολλά σπίτια σε μια προσπάθεια για εξοικονόμηση ενέργειας. Αυτό όμως φέρνει συμπυκνώσεις και μούχλα.
Για να αναπτυχθεί η μούχλα μέσα σ’ ένα σπίτι, θα πρέπει να συνδυάζονται όλοι ή οι περισσότεροι από τους κάτωθι παράγοντες: 
- Να υπάρχει αυξημένη υγρασία είτε σαν εσωτερική σχετική υγρασία ή σαν υγρασία που μπαίνει μέσα στο σπίτι από υπόγεια ή ατέλειες στους τοίχους και στο δώμα, σαν υγρασία από μόνιμες μικροδιαρροές λόγω αστοχίας των υδραυλικών συστημάτων είτε, τέλος, σαν υγρασία λόγω πλημμύρας.
- Να υπάρχει οργανική ύλη για να μπορεί να τραφεί.
- Να υπάρχει σχετική έλλειψη αερισμού.
- Να υπάρχει αρκετή βρομιά που υποβοηθά την ανάπτυξη της μούχλας δίνοντάς της κατάλυμα και τροφή.
- Να υπάρχουν ταπετσαρίες σε αμόνωτους τοίχους, χαλιά και μοκέτες σε υπόγεια και υφασμάτινα πατάκια σε υγρούς χώρους όπως τα μπάνια.
- Υποθερμασμένοι εξωτερικοί τοίχοι ή υποθερμασμένα δωμάτια και χώροι (υποβοηθούν τη συμπύκνωση).
 - Στην εμφάνιση της "μούχλας" στις γωνίες των ταβανιών υπεύθυνες θεωρούνται οι "θερμογέφυρες" (αμόνωτα κομμάτια μπετόν που είναι ψυχρότερα από τον υπόλοιπο τοίχο) και εκεί πάνε και "κάθονται" οι υδρατμοί και υγροποιούνται, με αποτέλεσμα να μαυρίζει το μέρος αυτό.
- Το σκοτάδι βοηθάει την ανάπτυξη μούχλας, γιατί ευνοεί την διατήρηση της υγρασίας. Όχι όμως ότι η μούχλα δεν αναπτύσσεται στο φως.
Το κλειδί για τη λύση των προβλημάτων της μούχλας βρίσκεται στην υγρασία. Εάν ελέγξουμε την υγρασία, ελέγχουμε και τη μούχλα.
Υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να ελέγξετε και κυρίως να περιορίσετε την υγρασία στο χώρο του σπιτιού.
Ο αερισμός ή εξαερισμός είναι ένα από τα μέτρα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αποτροπή των φαινομένων συμπύκνωσης και κατ’ επέκταση της δημιουργίας μούχλας.
Ο καλύτερος τρόπος για να αερίζουμε είναι να ανοίγουμε για λίγα λεπτά τα κουφώματα σε αντικρυστά μέρη του σπιτιού και να ανανεώνουμε πλήρως τον εσωτερικό αέρα.
Μια άλλη πρακτική λιγότερο αποτελεσματική είναι να αφήνουμε 1-2 κουφώματα ανοικτά για λίγα χιλιοστά ή εκατοστά.
Μία καλή λύση είναι οι ειδικοί αφυγραντήρες, που πωλούνται στο εμπόριο. Βάλτε τους σε λειτουργία όσο πιο συχνά μπορείτε, για να απορροφήσουν όσο περισσότερη υγρασία γίνεται, εμποδίζοντας τη μούχλα να αναπτυχθεί. 
Αν έχετε αρκετά φυτά εσωτερικού χώρου, σιγουρευτείτε ότι δεν το παρακάνετε με το πότισμα. Ποτίστε τα φυτά σας με όσο νερό χρειάζεται και μην κάνετε υπερβολές, οι οποίες, όχι μόνο δε βοηθούν τα φυτά σας, αλλά ευνοούν την ανάπτυξη της μούχλας. 
Αφού τελειώσετε το μπάνιο ή το ντους σας, ανοίξτε παράθυρα ή εξαερίστε μηχανικά. Κρατάτε κλειστή την πόρτα του μπάνιου, έτσι ώστε οι υδρατμοί να μην διαχέονται στο υπόλοιπο σπίτι. Μηχανικό ή φυσικό εξαερισμό χρειάζεται και η κουζίνα. Ιδανικό είναι, να αφήνουμε το παράθυρο του μπάνιου ανοικτό όταν κάνουμε μπάνιο.
Επίσης το ίδιο να κάνουμε στην κουζίνα όταν μαγειρεύουμε.
Μη στεγνώνετε ρούχα μέσα στο σπίτι και μάλιστα στις κρεβατοκάμαρες.
Πολύ επιβαρυντικά είναι τα θερμαντικά σώματα που λειτουργούν με κηροζίνη ή υγραέριο. 
Το επόμενο βήμα είναι να αντιμετωπίσουμε την υπάρχουσα μούχλα. Το ορθότερο είναι να μην κινηθούμε επιπόλαια κάνοντας άσκοπες κινήσεις, χρησιμοποιώντας προϊόντα τύπου χλωρίνης που είναι αναποτελεσματικά, διαβρωτικά και επικίνδυνα. Υπάρχουν ειδικά καθαριστικά για μύκητες τα οποία είναι αποτελεσματικά.
Πηγή: spiromed.blogspot.gr

Κυριακή 3 Μαρτίου 2019

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι μπορεί να πάθει ο ψυχισμός κάποιου που κρύβει τις σεξουαλικές του προτιμήσεις; Το να κρύψει κάποιος τη σεξουαλική του προτίμηση είναι παράγοντας πολλών συνισταμένων: ταμπού, κοινωνικός αντίκτυπος, πεποίθηση και πολλά άλλα. Η ουσία είναι πάντως πως όσοι κρύβουν τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις πιέζονται, καταπιέζονται και τελικά παρουσιάζουν αυξημένα επίπεδα στρες.  
Μια έρευνα που έγινε από το πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, από το κέντρο ερευνών για το ανθρώπινο στρες, επέλεξε να μελετήσει τους ομοφυλόφιλους. Εκείνους που δεν κρύβουν ότι είναι ομοφυλόφιλοι και εκείνους που για δικούς τους λόγους, το κρύβουν.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Psychosomatic Medicine, και οι διαπιστώσεις της είναι πως η αποδοχή του τι είναι κάποιος, έχει θετικό ρόλο στην υγεία και στην ευημερία του. Το ίδιο ισχύει και με τους ομοφυλόφιλους που δεν κρύβουν τις προτιμήσεις τους.
Οι επιστήμονες στην έρευνα που έκαναν μελέτησαν 86 ανθρώπους. 45 ομοφυλόφιλους και 41 ετεροφυλόφιλους. Αρχικά μέτρησαν το επίπεδο της κορτιζόλης, της ορμόνης του στρες. Στη συνέχεια απάντησαν σε ερωτηματολόγιο για την προσωπική αλλά και την ερωτική τους ζωής. Από τους ομοφυλόφιλους οι 31 δήλωσαν ότι δεν έκρυβαν τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις και ήταν εκείνοι που είχαν και χαμηλότερα επίπεδα κορτιζόλης στο κορμί τους. Αντίθετα οι υπόλοιποι που “έκρυβαν” τις προτιμήσεις τους ήταν σε ένα διαρκές στρες.
"Το γεγονός ότι αποκαλύπτουν την ομοφυλοφιλία τους ίσως να είναι ευεργετικό για την υγεία, γιατί η κοινωνία δείχνει ανοχή και διευκολύνει την διαδικασία δημοσιοποίησης", επισημαίνει ο επικεφαλής της έρευνας Ρομπερτ-Πολ Τζάστερ.
Πηγή: iatropedia.gr


Τι μπορούμε να πάθουμε εάν κρύβουμε τι σεξουαλικές μας προτιμήσεις;

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι μπορεί να πάθει ο ψυχισμός κάποιου που κρύβει τις σεξουαλικές του προτιμήσεις; Το να κρύψει κάποιος τη σεξουαλική του προτίμηση είναι παράγοντας πολλών συνισταμένων: ταμπού, κοινωνικός αντίκτυπος, πεποίθηση και πολλά άλλα. Η ουσία είναι πάντως πως όσοι κρύβουν τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις πιέζονται, καταπιέζονται και τελικά παρουσιάζουν αυξημένα επίπεδα στρες.  
Μια έρευνα που έγινε από το πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, από το κέντρο ερευνών για το ανθρώπινο στρες, επέλεξε να μελετήσει τους ομοφυλόφιλους. Εκείνους που δεν κρύβουν ότι είναι ομοφυλόφιλοι και εκείνους που για δικούς τους λόγους, το κρύβουν.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Psychosomatic Medicine, και οι διαπιστώσεις της είναι πως η αποδοχή του τι είναι κάποιος, έχει θετικό ρόλο στην υγεία και στην ευημερία του. Το ίδιο ισχύει και με τους ομοφυλόφιλους που δεν κρύβουν τις προτιμήσεις τους.
Οι επιστήμονες στην έρευνα που έκαναν μελέτησαν 86 ανθρώπους. 45 ομοφυλόφιλους και 41 ετεροφυλόφιλους. Αρχικά μέτρησαν το επίπεδο της κορτιζόλης, της ορμόνης του στρες. Στη συνέχεια απάντησαν σε ερωτηματολόγιο για την προσωπική αλλά και την ερωτική τους ζωής. Από τους ομοφυλόφιλους οι 31 δήλωσαν ότι δεν έκρυβαν τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις και ήταν εκείνοι που είχαν και χαμηλότερα επίπεδα κορτιζόλης στο κορμί τους. Αντίθετα οι υπόλοιποι που “έκρυβαν” τις προτιμήσεις τους ήταν σε ένα διαρκές στρες.
"Το γεγονός ότι αποκαλύπτουν την ομοφυλοφιλία τους ίσως να είναι ευεργετικό για την υγεία, γιατί η κοινωνία δείχνει ανοχή και διευκολύνει την διαδικασία δημοσιοποίησης", επισημαίνει ο επικεφαλής της έρευνας Ρομπερτ-Πολ Τζάστερ.
Πηγή: iatropedia.gr


Άγις Γραφάκος, Δερματολόγος
Αισθητική Δερματολογία-δερματοχειρ/κή.
Η τριχόπτωση είναι μια κατάσταση τόσο κοινή στον ανδρικό πληθυσμό, που έχουμε την τάση να τη θεωρούμε φυσιολογική. Παρ όλα αυτά έχει έντονη επίδραση στον ψυχικό κόσμο των ανδρών, ιδίως όταν ξεκινά σε νεαρή σχετικά ηλικία ενώ σίγουρα επηρεάζει την εικόνα του εγώ και τη σχέση τους με τους γύρω τους, κοινωνική, επαγγελματική και ερωτική.
Του Άγι Γραφάκου, Δερματολόγου
Θεωρητικά οι αιτίες της αλωπεκίας τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες είναι πολλές και για να αποδοθεί η κατάσταση σε μια συγκεκριμένη πρέπει να γίνονται μια σειρά εξετάσεων. Στην πράξη, όσον αφορά τον ανδρικό πληθυσμό η λήψη ενός καλού ιστορικού και η κλινική εξέταση μας οδηγεί στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων στην ανδρογενετική αλωπεκία, την απώλεια δηλαδή των μαλλιών λόγω της επίδρασης των ανδρογόνων στο θύλακο της τρίχας, κατάσταση που καθορίζεται γενετικά και επομένως κληρονομείται.
Μελέτες που έγιναν της τελευταίες δεκαετίες απέδειξαν ότι το σπουδαιότερο επιβαρυντικό στοιχείο για την ανδρογενετική αλωπεκία είναι η παρουσία του ενζύμου 5α αναγωγάση στο θύλακο της τρίχας. Αυτό το ένζυμο μετατρέπει την τεστοστερόνη που παράγεται από τους όρχεις, κυκλοφορεί στο αίμα και είναι στα ίδια, φυσιολογικά επίπεδα τόσο στους φαλακρούς όσο και στους έχοντες μαλλιά, σε διυδροτεστοστερόνη, μια πολύ ισχυρότερη ορμόνη που δρα τοπικά στο θύλακο της τρίχας και οδηγεί τελικά στην απώλεια της. Το ποσό του ενζύμου στα τριχοθυλάκια και η κατανομή του στο τριχωτό της κεφαλής ρυθμίζει σε γενικές γραμμές την ηλικία έναρξης της τριχόπτωσης, το ρυθμό απώλειας των μαλλιών και την έκταση της τελικής κατάστασης.
Η παρουσία του συγκεκριμένου ενζύμου ρυθμίζεται γονιδιακά και κληρονομείται και από τους δύο γονείς. Πολλοί πάσχοντες παραπονούνται ότι ο πατέρας τους διατηρεί τα μαλλιά του σε μεγάλη ηλικία ενώ οι ίδιοι ήδη τα χάνουν. Είναι απολύτως σωστό αλλά αν δούμε την οικογένεια της μητέρας θα ανακαλύψουμε τον πατέρα της ή τα αδέλφια της με αραιό ή λίγο μαλλί. Αυτό σημαίνει ότι πιθανότατα και η μητέρα έχει το βλαπτικό γονίδιο και το κληρονόμησε στο γιό της, όμως η ευεργετική δράση των γυναικείων ορμονών την προστατεύει, τουλάχιστον μέχρι την εμμηνόπαυση.
Το αποτέλεσμα είναι οι τρίχες στο κεφάλι να πέφτουν πιο γρήγορα από το φυσιολογικό, οι καινούργιες να βγαίνουν κάθε φορά πιο λεπτές και τελικά να βγαίνει λίγο χνούδι ή και καθόλου μαλλί. Οι πιο συνηθισμένες εντοπίσεις είναι στα πλάγια του μετώπου προς τους κροτάφους, στην κορυφή της κεφαλής ενώ στην εξέλιξη της η αλωπεκία μπορεί να πιάσει όλο το (πρώην τριχωτό) αφήνοντας μικρή άθικτη περιοχή στην ινιακή χώρα, πάνω από τον αυχένα.
Μέχρι πριν λίγες δεκαετίες δεν υπήρχε θεραπεία και ότι και αν έκαναν οι ενδιαφερόμενοι το μέλλον ήταν προδιαγεγραμμένο. Σήμερα αντίθετα υπάρχουν πολύ σημαντικές θεραπευτικές επιλογές, τόσο για την πρόληψη της αλωπεκίας όσο και για την αντιμετώπιση της.
Για την πρόληψη έχει μεγάλη σημασία η έγκαιρη έναρξη της αγωγής. Παρά την πληθώρα σκευασμάτων που κυκλοφορούν στο εμπόριο, μόνο δύο ουσίες έχουν αποδείξει την αποτελεσματικότητά τους σε κλινικές μελέτες, δηλαδή χορηγούμες έναντι εικονικού φαρμάκου (placebo) σταμάτησαν την τριχόπτωση ή/και οδήγησαν στην επανέκφυση μαλλιών που είχαν χαθεί πρόσφατα (τελευταίο 6μηνο έως έτος)
Η πρώτη είναι η φιναστερίδη, ένας εκλεκτικός αναστολέας της δράσης της 5α αναγωγάσης, που όπως είπαμε ενοχοποιείται για την απώλεια των τριχών. Γενικά είναι καλά ανεκτή και πολύ αποτελεσματική, πρέπει όμως να λαμβάνεται καθημερινά και ουσιαστικά επ αόριστον, ενώ τα αποτελέσματά της καταργούνται περίπου στο εξάμηνο από τη διακοπή της. Πολλοί ενδιαφερόμενοι διστάζουν να την αρχίσουν καθώς η λήψη της είναι σε μορφή δισκίου από το στόμα, ενώ σπανίως μπορεί να επηρεάσει παροδικά τη σεξουαλική διάθεση και τη διάρκεια της στύσης, οπότε μπορεί να βρεθούν με μαλλιά αλλά να εκτεθούν στο έτερο ήμισυ! Η παρενέργεια όμως αυτή είναι συνήθως προσωρινή και σίγουρα αναστρέψιμη με τη διακοπή του φαρμάκου.
Η δεύτερη ουσία είναι η μινοξιδίλη σε συγκέντρωση 5% για τους άνδρες. Εφαρμόζεται τοπικά καθημερινά, πρέπει να χρησιμοποιείται συνεχώς και τα λιγότερο θεαματικά συγκριτικά με τη φιναστερίδη αποτελέσματά της σταματάνε με τη διακοπή της χρήσης της. Είναι γενικώς καλά ανεκτή αλλά πολλοί χρήστες μετά από κάποιους μήνες κουράζονται και τη διακόπτουν.
Τα δύο παραπάνω φάρμακα είναι τα μόνα που έχουν έγκριση για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα από την αμερικανική υπηρεσία τροφίμων και φαρμάκων (FDA) και κυκλοφορούν πολλά χρόνια με τη συγκεκριμένη ένδειξη.
Σαν συμπληρωματική θεραπεία χρησιμοποιούνται ορισμένα σαμπουάν που εφενός αφαιρούν τη λιπαρότητα από το τριχωτό ώστε να μπορεί η μινοξιδίλη να διεισδύει καλύτερα, αφετέρου μειώνουν την τοπική φλεγμονή που προκαλεί η διυδροστεστοστερόνη μαζί με μικρόβια του σμήγματος και φαίνεται οτι συμβάλλει στη βλάβη του τριχοθυλακίου.
Αν κάποιος έχει χάσει τα μαλλιά του, δυστυχώς δεν μπορεί να βοηθηθεί από τις φαρμακευτικές θεραπείες. Μπορεί όμως αν προχωρήσει σε μια μεταμόσχευση μαλλιών, με δικά του τριχοθυλάκια που αφαιρούνται από την περιοχή μόνιμης τριχοφυίας και τοποθετούνται στις περιοχές με την απώλεια. Απαραίτητη προυπόθεση για να γίνει η μεταμόσχευση είναι να υπάρχει καλή δότρια περιοχή με πυκνή τριχοφυία ώστε ανάλογα και με το έλλειμα να έχουμε ένα καλό αισθητικό αποτέλεσμα.
Νεότερες θεραπείες- μελλοντικές προοπτικές
Η ανακάλυψη στους θυλάκους των τριχών αρχέγονων βλαστικών κυττάρων (stem cells) που είναι πρακτικά ΄αθάνατα’ και μπορούν να διαφοροποιηθούν προς διάφορες κατηγορίες ιστών άνοιξε νέες προοπτικές στην προσπάθεια αντιμετώπισης της ανδρογενετικής αλωπεκίας. Σήμερα οι προσπάθειες επικεντρώνονται στο πώς θα μπορέσουμε να τα διεγείρουμε προς παραγωγή ώριμων τριχοθυλακίων και τελικών τριχών. Χρησιμοποιούνται πολλές διαφορετικές τεχνικές, μεταξύ των οποίων διέγερση με laser (πχ Er:Glass στα 1550nm) και τοπική εφαρμογή διεγερτών της τριχοφυίας, dermaroller συνδυασμένο με υλικά μεσοθεραπείας, κλασσική μεσοθεραπεία με τοπική ένεση φιναστερίδης ώστε να αποφύγουμε την από του στόματος χορήγηση, τοπική εφαρμογή αυτόλογου πλάσματος και των αυξητικών παραγόντων που περιέχει, εφαρμογή αναλόγων προσταγλανδινών όπως η bimatoprost (φάρμακo που χρησιμοποιούνται σαν κολλύριo για το γλάυκωμα), τοπική εφαρμογή μικοναζόλης (κλασσικό αντιμυκητιασικό) κ.α.
Αν ψάξετε στις ειδικές κοινότητες ανταλλαγής απόψεων στοinternet θα δείτε οτι κάθε μέθοδος έχει τους υποστηρικτές της αλλά και πολέμιους ή αδιάφορους χρήστες.
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν έχουν γίνει ακόμα κλινικές μελέτες ασφάλειας και αποτελεσματικότητας όλων αυτών των μεθόδων. Αν δεν εφαρμοστούν σε μεγάλες σειρές ασθενών και δεν γίνει σύγκριση με αντίστοιχες ομάδες που παίρνουν εικονικό φάρμακο δεν μπορούμε να ξέρουμε αν όντως δουλεύουν ή απλά η βελτίωση της ψυχολογίας επιβραδύνει λίγο την τριχόπτωση. Η αιτία είναι οτι κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός επομένως το δέρμα και τα τριχοθυλάκια αντιδρούν διαφορετικά στη θεραπεία. Κυρίως όμως όπως είπαμε η αλωπεκία καθορίζεται γενετικά, οπότε ότι και αν χρησιμοποιούμε είναι για συντήρηση των τριχών που υπάρχουν και για επιβράδυνση του τελικού αποτελέσματος. Επομένως χρειάζεται υπομονή και επιμονή, ρεαλιστικές προσδοκίες και αισιοδοξία καθώς η οριστική λύση με την αποτελεσματική διέγερση των stem cells, τη γονιδιακή τροποποίηση των τριχοθυλακίων ή την κλωνοποίησή τους ίσως να μην είναι και τόσο μακρινή!


Πως μπορεί να αντιμετωπιστεί η ανδρική τριχόπτωση;

Άγις Γραφάκος, Δερματολόγος
Αισθητική Δερματολογία-δερματοχειρ/κή.
Η τριχόπτωση είναι μια κατάσταση τόσο κοινή στον ανδρικό πληθυσμό, που έχουμε την τάση να τη θεωρούμε φυσιολογική. Παρ όλα αυτά έχει έντονη επίδραση στον ψυχικό κόσμο των ανδρών, ιδίως όταν ξεκινά σε νεαρή σχετικά ηλικία ενώ σίγουρα επηρεάζει την εικόνα του εγώ και τη σχέση τους με τους γύρω τους, κοινωνική, επαγγελματική και ερωτική.
Του Άγι Γραφάκου, Δερματολόγου
Θεωρητικά οι αιτίες της αλωπεκίας τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες είναι πολλές και για να αποδοθεί η κατάσταση σε μια συγκεκριμένη πρέπει να γίνονται μια σειρά εξετάσεων. Στην πράξη, όσον αφορά τον ανδρικό πληθυσμό η λήψη ενός καλού ιστορικού και η κλινική εξέταση μας οδηγεί στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων στην ανδρογενετική αλωπεκία, την απώλεια δηλαδή των μαλλιών λόγω της επίδρασης των ανδρογόνων στο θύλακο της τρίχας, κατάσταση που καθορίζεται γενετικά και επομένως κληρονομείται.
Μελέτες που έγιναν της τελευταίες δεκαετίες απέδειξαν ότι το σπουδαιότερο επιβαρυντικό στοιχείο για την ανδρογενετική αλωπεκία είναι η παρουσία του ενζύμου 5α αναγωγάση στο θύλακο της τρίχας. Αυτό το ένζυμο μετατρέπει την τεστοστερόνη που παράγεται από τους όρχεις, κυκλοφορεί στο αίμα και είναι στα ίδια, φυσιολογικά επίπεδα τόσο στους φαλακρούς όσο και στους έχοντες μαλλιά, σε διυδροτεστοστερόνη, μια πολύ ισχυρότερη ορμόνη που δρα τοπικά στο θύλακο της τρίχας και οδηγεί τελικά στην απώλεια της. Το ποσό του ενζύμου στα τριχοθυλάκια και η κατανομή του στο τριχωτό της κεφαλής ρυθμίζει σε γενικές γραμμές την ηλικία έναρξης της τριχόπτωσης, το ρυθμό απώλειας των μαλλιών και την έκταση της τελικής κατάστασης.
Η παρουσία του συγκεκριμένου ενζύμου ρυθμίζεται γονιδιακά και κληρονομείται και από τους δύο γονείς. Πολλοί πάσχοντες παραπονούνται ότι ο πατέρας τους διατηρεί τα μαλλιά του σε μεγάλη ηλικία ενώ οι ίδιοι ήδη τα χάνουν. Είναι απολύτως σωστό αλλά αν δούμε την οικογένεια της μητέρας θα ανακαλύψουμε τον πατέρα της ή τα αδέλφια της με αραιό ή λίγο μαλλί. Αυτό σημαίνει ότι πιθανότατα και η μητέρα έχει το βλαπτικό γονίδιο και το κληρονόμησε στο γιό της, όμως η ευεργετική δράση των γυναικείων ορμονών την προστατεύει, τουλάχιστον μέχρι την εμμηνόπαυση.
Το αποτέλεσμα είναι οι τρίχες στο κεφάλι να πέφτουν πιο γρήγορα από το φυσιολογικό, οι καινούργιες να βγαίνουν κάθε φορά πιο λεπτές και τελικά να βγαίνει λίγο χνούδι ή και καθόλου μαλλί. Οι πιο συνηθισμένες εντοπίσεις είναι στα πλάγια του μετώπου προς τους κροτάφους, στην κορυφή της κεφαλής ενώ στην εξέλιξη της η αλωπεκία μπορεί να πιάσει όλο το (πρώην τριχωτό) αφήνοντας μικρή άθικτη περιοχή στην ινιακή χώρα, πάνω από τον αυχένα.
Μέχρι πριν λίγες δεκαετίες δεν υπήρχε θεραπεία και ότι και αν έκαναν οι ενδιαφερόμενοι το μέλλον ήταν προδιαγεγραμμένο. Σήμερα αντίθετα υπάρχουν πολύ σημαντικές θεραπευτικές επιλογές, τόσο για την πρόληψη της αλωπεκίας όσο και για την αντιμετώπιση της.
Για την πρόληψη έχει μεγάλη σημασία η έγκαιρη έναρξη της αγωγής. Παρά την πληθώρα σκευασμάτων που κυκλοφορούν στο εμπόριο, μόνο δύο ουσίες έχουν αποδείξει την αποτελεσματικότητά τους σε κλινικές μελέτες, δηλαδή χορηγούμες έναντι εικονικού φαρμάκου (placebo) σταμάτησαν την τριχόπτωση ή/και οδήγησαν στην επανέκφυση μαλλιών που είχαν χαθεί πρόσφατα (τελευταίο 6μηνο έως έτος)
Η πρώτη είναι η φιναστερίδη, ένας εκλεκτικός αναστολέας της δράσης της 5α αναγωγάσης, που όπως είπαμε ενοχοποιείται για την απώλεια των τριχών. Γενικά είναι καλά ανεκτή και πολύ αποτελεσματική, πρέπει όμως να λαμβάνεται καθημερινά και ουσιαστικά επ αόριστον, ενώ τα αποτελέσματά της καταργούνται περίπου στο εξάμηνο από τη διακοπή της. Πολλοί ενδιαφερόμενοι διστάζουν να την αρχίσουν καθώς η λήψη της είναι σε μορφή δισκίου από το στόμα, ενώ σπανίως μπορεί να επηρεάσει παροδικά τη σεξουαλική διάθεση και τη διάρκεια της στύσης, οπότε μπορεί να βρεθούν με μαλλιά αλλά να εκτεθούν στο έτερο ήμισυ! Η παρενέργεια όμως αυτή είναι συνήθως προσωρινή και σίγουρα αναστρέψιμη με τη διακοπή του φαρμάκου.
Η δεύτερη ουσία είναι η μινοξιδίλη σε συγκέντρωση 5% για τους άνδρες. Εφαρμόζεται τοπικά καθημερινά, πρέπει να χρησιμοποιείται συνεχώς και τα λιγότερο θεαματικά συγκριτικά με τη φιναστερίδη αποτελέσματά της σταματάνε με τη διακοπή της χρήσης της. Είναι γενικώς καλά ανεκτή αλλά πολλοί χρήστες μετά από κάποιους μήνες κουράζονται και τη διακόπτουν.
Τα δύο παραπάνω φάρμακα είναι τα μόνα που έχουν έγκριση για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα από την αμερικανική υπηρεσία τροφίμων και φαρμάκων (FDA) και κυκλοφορούν πολλά χρόνια με τη συγκεκριμένη ένδειξη.
Σαν συμπληρωματική θεραπεία χρησιμοποιούνται ορισμένα σαμπουάν που εφενός αφαιρούν τη λιπαρότητα από το τριχωτό ώστε να μπορεί η μινοξιδίλη να διεισδύει καλύτερα, αφετέρου μειώνουν την τοπική φλεγμονή που προκαλεί η διυδροστεστοστερόνη μαζί με μικρόβια του σμήγματος και φαίνεται οτι συμβάλλει στη βλάβη του τριχοθυλακίου.
Αν κάποιος έχει χάσει τα μαλλιά του, δυστυχώς δεν μπορεί να βοηθηθεί από τις φαρμακευτικές θεραπείες. Μπορεί όμως αν προχωρήσει σε μια μεταμόσχευση μαλλιών, με δικά του τριχοθυλάκια που αφαιρούνται από την περιοχή μόνιμης τριχοφυίας και τοποθετούνται στις περιοχές με την απώλεια. Απαραίτητη προυπόθεση για να γίνει η μεταμόσχευση είναι να υπάρχει καλή δότρια περιοχή με πυκνή τριχοφυία ώστε ανάλογα και με το έλλειμα να έχουμε ένα καλό αισθητικό αποτέλεσμα.
Νεότερες θεραπείες- μελλοντικές προοπτικές
Η ανακάλυψη στους θυλάκους των τριχών αρχέγονων βλαστικών κυττάρων (stem cells) που είναι πρακτικά ΄αθάνατα’ και μπορούν να διαφοροποιηθούν προς διάφορες κατηγορίες ιστών άνοιξε νέες προοπτικές στην προσπάθεια αντιμετώπισης της ανδρογενετικής αλωπεκίας. Σήμερα οι προσπάθειες επικεντρώνονται στο πώς θα μπορέσουμε να τα διεγείρουμε προς παραγωγή ώριμων τριχοθυλακίων και τελικών τριχών. Χρησιμοποιούνται πολλές διαφορετικές τεχνικές, μεταξύ των οποίων διέγερση με laser (πχ Er:Glass στα 1550nm) και τοπική εφαρμογή διεγερτών της τριχοφυίας, dermaroller συνδυασμένο με υλικά μεσοθεραπείας, κλασσική μεσοθεραπεία με τοπική ένεση φιναστερίδης ώστε να αποφύγουμε την από του στόματος χορήγηση, τοπική εφαρμογή αυτόλογου πλάσματος και των αυξητικών παραγόντων που περιέχει, εφαρμογή αναλόγων προσταγλανδινών όπως η bimatoprost (φάρμακo που χρησιμοποιούνται σαν κολλύριo για το γλάυκωμα), τοπική εφαρμογή μικοναζόλης (κλασσικό αντιμυκητιασικό) κ.α.
Αν ψάξετε στις ειδικές κοινότητες ανταλλαγής απόψεων στοinternet θα δείτε οτι κάθε μέθοδος έχει τους υποστηρικτές της αλλά και πολέμιους ή αδιάφορους χρήστες.
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν έχουν γίνει ακόμα κλινικές μελέτες ασφάλειας και αποτελεσματικότητας όλων αυτών των μεθόδων. Αν δεν εφαρμοστούν σε μεγάλες σειρές ασθενών και δεν γίνει σύγκριση με αντίστοιχες ομάδες που παίρνουν εικονικό φάρμακο δεν μπορούμε να ξέρουμε αν όντως δουλεύουν ή απλά η βελτίωση της ψυχολογίας επιβραδύνει λίγο την τριχόπτωση. Η αιτία είναι οτι κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός επομένως το δέρμα και τα τριχοθυλάκια αντιδρούν διαφορετικά στη θεραπεία. Κυρίως όμως όπως είπαμε η αλωπεκία καθορίζεται γενετικά, οπότε ότι και αν χρησιμοποιούμε είναι για συντήρηση των τριχών που υπάρχουν και για επιβράδυνση του τελικού αποτελέσματος. Επομένως χρειάζεται υπομονή και επιμονή, ρεαλιστικές προσδοκίες και αισιοδοξία καθώς η οριστική λύση με την αποτελεσματική διέγερση των stem cells, τη γονιδιακή τροποποίηση των τριχοθυλακίων ή την κλωνοποίησή τους ίσως να μην είναι και τόσο μακρινή!


Του Ανδρέα Κατσάμπα
Ομ. Καθηγητή Δερματολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντή Δερματολογικού Τμήματος ΥΓΕΙΑ.
 Η φαλάκρα ταλαιπωρεί πολλούς άνδρες και γυναίκες έστω και σε ψυχολογικό επίπεδο μόνο. Επειδή στις μέρες μας οι διαφημίσεις για εντυπωσιακά αποτελέσματα στο πρόβλημα αυξάνονται και πληθύνονται, είναι καλό να γνωρίζουμε τις πραγματικά αξιόπιστες -από ιατρικής πλευράς- λύσεις. Ποιες είναι, λοιπόν, αυτές και σε ποιες περιπτώσεις ενδείκνυνται;
Τα μαλλιά αποτελούν από αρχαιοτάτων χρόνων σημαντικό στοιχείο ομορφιάς για τις γυναίκες και σύμβολο ανδρείας και δύναμης για τους άνδρες, γι’ αυτό και η απώλειά τους, «η αλωπεκία», δημιουργεί έντονα ψυχολογικά προβλήματα σε κάθε ηλικίας άτομα. Η συνηθέστερη μορφή αλωπεκίας είναι η ανδρογενετική αλωπεκία (ΑΓΑ), γνωστή και ως φαλάκρα.
Λέγοντας ΑΓΑ εννοούμε την προοδευτική, ποσοτική και ποιοτική μείωση των τριχών της κεφαλής, που έχει ως αποτέλεσμα την αραίωση και τελικά την εξαφάνισή τους. Η ΑΓΑ προσβάλλει το 60% των ανδρών ηλικίας 50 ετών και άνω και το 35% των γυναικών μέχρι την ηλικία των 50 ετών. Πιστεύεται ότι η ανδρογενετική αλωπεκία είναι ένα πολυπαραγοντικό πολυγονιδιακό νόσημα, κληρονομούμενο, ιδιαίτερα στους άνδρες.
Οι παράγοντες που ευθύνονται για την εμφάνιση της ανδρογενετικής αλωπεκίας είναι τα ανδρογόνα και η κληρονομικότητα. Κύρια αιτία αποτελεί ο παθολογικός ενδοκυτταρικός μεταβολισμός των ανδρογόνων στους τριχικούς θυλάκους και του τριχωτού της κεφαλής σε γενετικά προδιατεθειμένα άτομα. Το ασθενές ανδρογόνο τεστοστερόνη με τη δράση ενός ειδικού ενζύμου της 5α-αναγωγάσης μετατρέπεται στο ισχυρό ανδρογόνο διυδροτεστοστερόνη, της οποίας η σύνδεση με τους υποδοχείς ανδρογόνων έπειτα από πολύπλοκους μηχανισμούς έχει ως αποτέλεσμα την ελάττωση παραγωγής τριχών. Τα επίπεδα των ανδρογόνων δεν είναι απαραίτητο να είναι αυξημένα. Μάλιστα, ο θύλακας της τρίχας είναι πιο ευαίσθητος όταν είναι φυσιολογικά τα ανδρογόνα.
Πώς εμφανίζεται
Η αραίωση των μαλλιών αρχίζει μετά τα 20-25 χρόνια και εξελίσσεται σταδιακά. Γίνεται, όμως, πιο έντονη κοντά στην κλιμακτήριο. Στην ηλικία αυτή οι άντρες που έχουν την προδιάθεση, μπορεί να φτάσουν σε σημείο πλήρους αλωπεκίας (φαλάκρας). Οι γυναίκες προστατεύονται από τα οιστρογόνα τους. Μπορεί όμως να έχουν μια αραίωση, που συχνά αποδεικνύεται πολύ σημαντική.
Η διάχυτη ανδρογενετική αλωπεκία στις γυναίκες έχει διαφορετικό κλινικό τύπο: παρατηρείται αραίωση στην κορυφή της κεφαλής, ενώ η περιφέρεια παραμένει άθικτη. Άλλοι παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν τη διάχυτη ανδρογενετική αλωπεκία, σε μικρό βαθμό όμως, είναι το άγχος και η λοχεία.
Υπάρχει και η αλωπεκία που εμφανίζεται μετά τον τοκετό. Επειδή ο οργανισμός της γυναίκας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης… πλημμυρίζει από οιστρογόνα, δεν έχει πρόβλημα τριχόπτωσης. Όμως, τον τέταρτο μήνα μετά τον τοκετό παρατηρείται μια μεγάλη πτώση των τριχών, που ευτυχώς διαρκεί λίγους μήνες.
Ειδικότερα όσον αφορά τις γυναίκες με ΑΓΑ, ένα μικρό ποσοστό παρουσιάζει αυξημένες τιμές ανδρογόνων ως αποτέλεσμα ενδοκρινοπάθειας, όπως πολυκυστικές ωοθήκες, συγγενής υπερπλασία επινε-φριδίων και μείωση των οιστρογόνων μετά την εμμηνόπαυση. Εργαστηριακός έλεγχος ορμονών στην ΑΓΑ γίνεται μόνο σε γυναίκες, κυρίως όταν η ΑΓΑ συνοδεύεται από διαταραχές εμμήνου ρύσης και δασυτριχισμό. Επίσης καλό είναι να ελέγχεται η λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα και η τυχόν ύπαρξη σιδηροπενικής αναιμίας.
Αντικειμενική εκτίμηση του βαθμού της ανδρογενετικής αλωπεκίας γίνεται με ειδικές μεθόδους όπως το τριχοριζόγραμμα, το οποίο ελέγχει την αναλογία υγιών τριχών και αδύναμων τριχών και επίσης εκτιμά την πορεία της θεραπείας, το φωτοτριχοριζόγραμμα, η ανάλυση εικόνας τριχών με ηλεκτρονικό υπολογιστή και η μέτρηση βάρους τριχών.
Η αντιμετώπιση
Οι προοπτικές για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της ΑΓΑ τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους άνδρες έχουν βελτιωθεί τα τελευταία χρόνια. Η θεραπεία περιλαμβάνει τοπικά ή συστηματικά χορηγούμενα φάρμακα ή και τα δύο:
- Όσον αφορά στις γυναίκες, η συστηματική αγωγή στοχεύει στην καταστολή έκκρισης ανδρογόνων από τα επινεφρίδια ή τις ωοθήκες και στον ανταγωνισμό-αποκλεισμό των ανδρογόνων στο επίπεδο του τριχικού θυλάκου. Συγκεκριμένα μπορούν να χορηγηθούν αντισυλληπτικά, οξική κυπροτερόνη, κορτικοειδή, σπιρονολακτόνη, φλουταμίδη. Τοπικά εφαρμόζονται αντιανδρογόνα, διαλύματα οιστραδιόλης και κορτικοειδών, διάλυμα μινοξιδίλης 2%-5% και διάλυμα τρετινοΐνης με μινοξιδίλη. Στις γυναίκες η τοπική χρήση διαλύματος μινοξιδίλης 2%-3%, είτε μόνη είτε σε συνδυασμό με συστηματική αγωγή, έχει δώσει αξιόλογα αποτελέσματα, χωρίς ανεπιθύμητες παρενέργειες, μειώνοντας την απώλεια τριχών, αυξάνοντας τον αριθμό τους και βελτιώνοντας την ποιότητά τους.
- Όσον αφορά στη συστηματική θεραπεία της ΑΓΑ στους άνδρες, τα τελευταία χρόνια μεγάλες ελπίδες έχουν εναποτεθεί στη χρησιμοποίηση αναστολέων της 5α-αναγωγάσης. Ένα τέτοιο φάρμακο είναι η φιναστερίδη (αναστολέας της 5α-αναγώγασης τύπου ΙΙ), η οποία χρησιμοποιείται σήμερα στη θεραπεία της υπερτροφίας του προστάτη. Η φιναστερίδη σε δόση 1 mg ημερησίως επιβραδύνει την εκφύλιση των τριχών, διεγείρει την ανάπτυξη νέων και βοηθά στη μετατροπή τους σε τελικές (ώριμες) τρίχες. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που έχουν παρατηρηθεί σε ποσοστό μόνο 0,5%-1%, είναι μείωση της libido, διαταραχές εκσπερμάτωσης και στυτική δυσλειτουργία και είναι αναστρέψιμες με τη διακοπή του φαρμάκου. Η φιναστερίδη δε χορηγείται σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Η χορήγησή της σε γυναίκες μετεμμηνοπαυσιακής ηλικίας δεν είχε αποτελέσματα στη θεραπεία της ΑΓΑ. Η τοπική θεραπεία στους άνδρες συνίσταται στην εφαρμογή διαλύματος μινοξιδίλης 5%, η οποία βελτιώνει το πρόβλημα κατά 40%-55% έπειτα από ένα χρόνο θεραπείας. Η χορήγηση επίσης βιταμινών, ιχνοστοιχείων και βασικών αμινοξέων δρα επικουρικά σε αρκετές περιπτώσεις.
Όταν η συστηματική ή η τοπική θεραπεία αποτυγχάνουν, η μεταμόσχευση και η προσθετική τριχών μπορεί να χρησιμοποιηθούν με καλά αποτελέσματα.
Προσοχή στα… θαύματα
Όλοι οι τρόποι θεραπείας που αναφέρθηκαν έχουν υποβληθεί σε αυστηρούς ελέγχους με κλινικές μελέτες οι οποίες αποδεικνύουν τη δράση τους. Στη αγορά βέβαια κυκλοφορούν πολλά προϊόντα και μέθοδοι που υπόσχονται «θαύματα». Οι ασθενείς πρέπει να απευθύνονται στο δερματολόγο τους ώστε να ενημερώνονται και να καθοδηγούνται σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια τέτοιων τρόπων θεραπείας πριν ξοδέψουν άδικα τα χρήματά τους.
Τα τελευταία χρόνια έχουν σημειωθεί σημαντικές εξελίξεις στη γνώση της βιολογίας του τριχικού θυλάκου και των διαταραχών του μεταβολισμού των ανδρογόνων στα κύτταρα των τριχικών θυλάκων. Αυτές οι εξελίξεις μας κάνουν αισιόδοξους να πιστεύουμε ότι θ’ αποτελέσουν τη βάση στο άμεσο μέλλον για την ανάπτυξη αποτελεσματικότερων φαρμάκων για τη θεραπεία της ανδρογενετικής αλωπεκίας, χαρίζοντας σε άνδρες και γυναίκες πυκνά και υγιή μαλλιά.
Η ζωή της τρίχας
Η διάρκεια ζωής της τρίχας είναι περίπου 4-5 χρόνια. Κάθε άνθρωπος χάνει καθημερινά γύρω στις 100-150 τρίχες, γεγονός απόλυτα φυσιολογικό. Αυτό που πρέπει να προκαλεί ανησυχία είναι ο ρυθμός της αντικατάστασης. Μια τρίχα πέφτει στο λούσιμο και όχι από το λούσιμο. Αν μια γυναίκα χάνει 100 τρίχες τη μέρα και λούζεται καθημερινά, η απώλεια αυτή θα γίνεται κατά τη διάρκεια του λουσίματος (700 την εβδομάδα). Αν τυχόν λούζεται μια φορά την εβδομάδα, θα τις χάνει όλες τότε. 


Τριχόπτωση και φαλάκρα: πως αντιμετωπίζεται σε άνδρες και γυναίκες;

Του Ανδρέα Κατσάμπα
Ομ. Καθηγητή Δερματολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντή Δερματολογικού Τμήματος ΥΓΕΙΑ.
 Η φαλάκρα ταλαιπωρεί πολλούς άνδρες και γυναίκες έστω και σε ψυχολογικό επίπεδο μόνο. Επειδή στις μέρες μας οι διαφημίσεις για εντυπωσιακά αποτελέσματα στο πρόβλημα αυξάνονται και πληθύνονται, είναι καλό να γνωρίζουμε τις πραγματικά αξιόπιστες -από ιατρικής πλευράς- λύσεις. Ποιες είναι, λοιπόν, αυτές και σε ποιες περιπτώσεις ενδείκνυνται;
Τα μαλλιά αποτελούν από αρχαιοτάτων χρόνων σημαντικό στοιχείο ομορφιάς για τις γυναίκες και σύμβολο ανδρείας και δύναμης για τους άνδρες, γι’ αυτό και η απώλειά τους, «η αλωπεκία», δημιουργεί έντονα ψυχολογικά προβλήματα σε κάθε ηλικίας άτομα. Η συνηθέστερη μορφή αλωπεκίας είναι η ανδρογενετική αλωπεκία (ΑΓΑ), γνωστή και ως φαλάκρα.
Λέγοντας ΑΓΑ εννοούμε την προοδευτική, ποσοτική και ποιοτική μείωση των τριχών της κεφαλής, που έχει ως αποτέλεσμα την αραίωση και τελικά την εξαφάνισή τους. Η ΑΓΑ προσβάλλει το 60% των ανδρών ηλικίας 50 ετών και άνω και το 35% των γυναικών μέχρι την ηλικία των 50 ετών. Πιστεύεται ότι η ανδρογενετική αλωπεκία είναι ένα πολυπαραγοντικό πολυγονιδιακό νόσημα, κληρονομούμενο, ιδιαίτερα στους άνδρες.
Οι παράγοντες που ευθύνονται για την εμφάνιση της ανδρογενετικής αλωπεκίας είναι τα ανδρογόνα και η κληρονομικότητα. Κύρια αιτία αποτελεί ο παθολογικός ενδοκυτταρικός μεταβολισμός των ανδρογόνων στους τριχικούς θυλάκους και του τριχωτού της κεφαλής σε γενετικά προδιατεθειμένα άτομα. Το ασθενές ανδρογόνο τεστοστερόνη με τη δράση ενός ειδικού ενζύμου της 5α-αναγωγάσης μετατρέπεται στο ισχυρό ανδρογόνο διυδροτεστοστερόνη, της οποίας η σύνδεση με τους υποδοχείς ανδρογόνων έπειτα από πολύπλοκους μηχανισμούς έχει ως αποτέλεσμα την ελάττωση παραγωγής τριχών. Τα επίπεδα των ανδρογόνων δεν είναι απαραίτητο να είναι αυξημένα. Μάλιστα, ο θύλακας της τρίχας είναι πιο ευαίσθητος όταν είναι φυσιολογικά τα ανδρογόνα.
Πώς εμφανίζεται
Η αραίωση των μαλλιών αρχίζει μετά τα 20-25 χρόνια και εξελίσσεται σταδιακά. Γίνεται, όμως, πιο έντονη κοντά στην κλιμακτήριο. Στην ηλικία αυτή οι άντρες που έχουν την προδιάθεση, μπορεί να φτάσουν σε σημείο πλήρους αλωπεκίας (φαλάκρας). Οι γυναίκες προστατεύονται από τα οιστρογόνα τους. Μπορεί όμως να έχουν μια αραίωση, που συχνά αποδεικνύεται πολύ σημαντική.
Η διάχυτη ανδρογενετική αλωπεκία στις γυναίκες έχει διαφορετικό κλινικό τύπο: παρατηρείται αραίωση στην κορυφή της κεφαλής, ενώ η περιφέρεια παραμένει άθικτη. Άλλοι παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν τη διάχυτη ανδρογενετική αλωπεκία, σε μικρό βαθμό όμως, είναι το άγχος και η λοχεία.
Υπάρχει και η αλωπεκία που εμφανίζεται μετά τον τοκετό. Επειδή ο οργανισμός της γυναίκας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης… πλημμυρίζει από οιστρογόνα, δεν έχει πρόβλημα τριχόπτωσης. Όμως, τον τέταρτο μήνα μετά τον τοκετό παρατηρείται μια μεγάλη πτώση των τριχών, που ευτυχώς διαρκεί λίγους μήνες.
Ειδικότερα όσον αφορά τις γυναίκες με ΑΓΑ, ένα μικρό ποσοστό παρουσιάζει αυξημένες τιμές ανδρογόνων ως αποτέλεσμα ενδοκρινοπάθειας, όπως πολυκυστικές ωοθήκες, συγγενής υπερπλασία επινε-φριδίων και μείωση των οιστρογόνων μετά την εμμηνόπαυση. Εργαστηριακός έλεγχος ορμονών στην ΑΓΑ γίνεται μόνο σε γυναίκες, κυρίως όταν η ΑΓΑ συνοδεύεται από διαταραχές εμμήνου ρύσης και δασυτριχισμό. Επίσης καλό είναι να ελέγχεται η λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα και η τυχόν ύπαρξη σιδηροπενικής αναιμίας.
Αντικειμενική εκτίμηση του βαθμού της ανδρογενετικής αλωπεκίας γίνεται με ειδικές μεθόδους όπως το τριχοριζόγραμμα, το οποίο ελέγχει την αναλογία υγιών τριχών και αδύναμων τριχών και επίσης εκτιμά την πορεία της θεραπείας, το φωτοτριχοριζόγραμμα, η ανάλυση εικόνας τριχών με ηλεκτρονικό υπολογιστή και η μέτρηση βάρους τριχών.
Η αντιμετώπιση
Οι προοπτικές για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της ΑΓΑ τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους άνδρες έχουν βελτιωθεί τα τελευταία χρόνια. Η θεραπεία περιλαμβάνει τοπικά ή συστηματικά χορηγούμενα φάρμακα ή και τα δύο:
- Όσον αφορά στις γυναίκες, η συστηματική αγωγή στοχεύει στην καταστολή έκκρισης ανδρογόνων από τα επινεφρίδια ή τις ωοθήκες και στον ανταγωνισμό-αποκλεισμό των ανδρογόνων στο επίπεδο του τριχικού θυλάκου. Συγκεκριμένα μπορούν να χορηγηθούν αντισυλληπτικά, οξική κυπροτερόνη, κορτικοειδή, σπιρονολακτόνη, φλουταμίδη. Τοπικά εφαρμόζονται αντιανδρογόνα, διαλύματα οιστραδιόλης και κορτικοειδών, διάλυμα μινοξιδίλης 2%-5% και διάλυμα τρετινοΐνης με μινοξιδίλη. Στις γυναίκες η τοπική χρήση διαλύματος μινοξιδίλης 2%-3%, είτε μόνη είτε σε συνδυασμό με συστηματική αγωγή, έχει δώσει αξιόλογα αποτελέσματα, χωρίς ανεπιθύμητες παρενέργειες, μειώνοντας την απώλεια τριχών, αυξάνοντας τον αριθμό τους και βελτιώνοντας την ποιότητά τους.
- Όσον αφορά στη συστηματική θεραπεία της ΑΓΑ στους άνδρες, τα τελευταία χρόνια μεγάλες ελπίδες έχουν εναποτεθεί στη χρησιμοποίηση αναστολέων της 5α-αναγωγάσης. Ένα τέτοιο φάρμακο είναι η φιναστερίδη (αναστολέας της 5α-αναγώγασης τύπου ΙΙ), η οποία χρησιμοποιείται σήμερα στη θεραπεία της υπερτροφίας του προστάτη. Η φιναστερίδη σε δόση 1 mg ημερησίως επιβραδύνει την εκφύλιση των τριχών, διεγείρει την ανάπτυξη νέων και βοηθά στη μετατροπή τους σε τελικές (ώριμες) τρίχες. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που έχουν παρατηρηθεί σε ποσοστό μόνο 0,5%-1%, είναι μείωση της libido, διαταραχές εκσπερμάτωσης και στυτική δυσλειτουργία και είναι αναστρέψιμες με τη διακοπή του φαρμάκου. Η φιναστερίδη δε χορηγείται σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Η χορήγησή της σε γυναίκες μετεμμηνοπαυσιακής ηλικίας δεν είχε αποτελέσματα στη θεραπεία της ΑΓΑ. Η τοπική θεραπεία στους άνδρες συνίσταται στην εφαρμογή διαλύματος μινοξιδίλης 5%, η οποία βελτιώνει το πρόβλημα κατά 40%-55% έπειτα από ένα χρόνο θεραπείας. Η χορήγηση επίσης βιταμινών, ιχνοστοιχείων και βασικών αμινοξέων δρα επικουρικά σε αρκετές περιπτώσεις.
Όταν η συστηματική ή η τοπική θεραπεία αποτυγχάνουν, η μεταμόσχευση και η προσθετική τριχών μπορεί να χρησιμοποιηθούν με καλά αποτελέσματα.
Προσοχή στα… θαύματα
Όλοι οι τρόποι θεραπείας που αναφέρθηκαν έχουν υποβληθεί σε αυστηρούς ελέγχους με κλινικές μελέτες οι οποίες αποδεικνύουν τη δράση τους. Στη αγορά βέβαια κυκλοφορούν πολλά προϊόντα και μέθοδοι που υπόσχονται «θαύματα». Οι ασθενείς πρέπει να απευθύνονται στο δερματολόγο τους ώστε να ενημερώνονται και να καθοδηγούνται σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια τέτοιων τρόπων θεραπείας πριν ξοδέψουν άδικα τα χρήματά τους.
Τα τελευταία χρόνια έχουν σημειωθεί σημαντικές εξελίξεις στη γνώση της βιολογίας του τριχικού θυλάκου και των διαταραχών του μεταβολισμού των ανδρογόνων στα κύτταρα των τριχικών θυλάκων. Αυτές οι εξελίξεις μας κάνουν αισιόδοξους να πιστεύουμε ότι θ’ αποτελέσουν τη βάση στο άμεσο μέλλον για την ανάπτυξη αποτελεσματικότερων φαρμάκων για τη θεραπεία της ανδρογενετικής αλωπεκίας, χαρίζοντας σε άνδρες και γυναίκες πυκνά και υγιή μαλλιά.
Η ζωή της τρίχας
Η διάρκεια ζωής της τρίχας είναι περίπου 4-5 χρόνια. Κάθε άνθρωπος χάνει καθημερινά γύρω στις 100-150 τρίχες, γεγονός απόλυτα φυσιολογικό. Αυτό που πρέπει να προκαλεί ανησυχία είναι ο ρυθμός της αντικατάστασης. Μια τρίχα πέφτει στο λούσιμο και όχι από το λούσιμο. Αν μια γυναίκα χάνει 100 τρίχες τη μέρα και λούζεται καθημερινά, η απώλεια αυτή θα γίνεται κατά τη διάρκεια του λουσίματος (700 την εβδομάδα). Αν τυχόν λούζεται μια φορά την εβδομάδα, θα τις χάνει όλες τότε. 


Μια μελέτη που  δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Psychological Science» συμπεραίνει ότι έχει αρχίσει να συμβαίνει το αντίστροφο από αυτό που συνέβαινε από καταβολής κόσμου σχετικά με την ερωτική επιλογή!  Η προτεραιότητα των ανδρών όταν επέλεγαν σύντροφο ήταν η ομορφιά ενώ η των γυναικών ήταν η εξυπνάδα (που αποδεικνύεται από την περιουσιακή κατάσταση). Φαίνεται όμως ότι αυτό αρχίζει να αντιστρέφεται στις προηγμένες χώρες.  Οι άντρες προτιμούν πλέον τις έξυπνες (και πλούσιες) ενώ οι γυναίκες τους όμορφους και ελκυστικούς!
Σύμφωνα με τη μελέτη, στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες το ενδιαφέρον των ανδρών για την εμφάνιση της γυναίκας αρχίζει να φθίνει, δίνοντας τη θέση στη νοημοσύνη και στον χαρακτήρα της γυναίκας. Αντιθέτως, οι γυναίκες τείνουν να ενδιαφέρονται περισσότερο για την εμφάνιση του άντρα και λιγότερο για τα λεφτά του, αφού οι ίδιες είναι πλέον καθ’ όλα ικανές να συντηρήσουν τον εαυτό τους.
-Η σημασία του χρήματος φθίνει
«Διαπιστώσαμε ότι σε χώρες όπως η Βρετανία ή ακόμα περισσότερο οι Σκανδιναβικές, οι άντρες δίνουν ολοένα μεγαλύτερη βαρύτητα σε άλλες αρετές, όπως η νοημοσύνη, αντί να επικεντρώνονται στις καμπύλες ή σε άλλα παραδοσιακά χαρακτηριστικά, όπως οι μαγειρικές ικανότητες», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Μαρσέλ Ζέντνερ, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Γιορκ. Και πρόσθεσε: «Ενώ εξάλλου έως πρότινος οι γυναίκες έδιναν πολύ μεγάλη έμφαση στην οικονομική επιφάνεια των ανδρών, η προτίμησή τους αυτή αρχίζει να φθίνει και να δίνει τη θέση της στην εμφάνιση».
Ο δρ Ζέντνερ και οι συνεργάτες του βασίζουν τα συμπεράσματά τους σε έρευνα με 12.000 ανθρώπους από περισσότερες από 30 χώρες, τους οποίους ρώτησαν ποια χαρακτηριστικά θεωρούν ως τα πιο σημαντικά σε έναν δυνητικό σύντροφο. Τα στοιχεία που συνέλεξαν συμπεριλαμβάνονται στην Παγκόσμια Έκθεση για το Χάσμα των Φύλων (Global Gender Gap Report), η οποία καλύπτει συνολικώς 135 χώρες και εκδίδεται ετησίως από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF).
-Το παραδοσιακό πρότυπο
Όπως έδειξε η νέα έρευνα, στις αναπτυσσόμενες χώρες όπου υπάρχουν οι μεγαλύτερες ανισότητες μεταξύ των δύο φύλων, τα παραδοσιακά χαρακτηριστικά εξακολουθούν να επικρατούν. Σε αυτές τις χώρες, οι άντρες θέλουν τις γυναίκες στρουμπουλές (το καλοταϊσμένο σώμα υποδηλώνει καλή γονιμότητα) και καλές νοικοκυρές, κι εκείνες τους θέλουν πλούσιους (για να ζήσουν αυτές και τα παιδιά που θα αποκτήσουν).
Αντιθέτως, στις ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης όπου η ισότητα των δύο φύλων είναι νομοθετικά κατοχυρωμένη, τα κριτήρια έχουν αρχίσει να αλλάζουν, γράφουν οι ερευνητές.
«Η έρευνά μας υποδηλώνει ότι η αύξηση της ισότητας των φύλων στις προηγμένες κοινωνίες, μπορεί να αλλάξει και τον τρόπο που σκεφτόμαστε για το αντίθετο φύλο», δήλωσε ο δρ Ζέντνερ. «Αντί λοιπόν οι άντρες να αναλώνονται στο πως θα βγάλουν χρήματα, καλό είναι να ασχοληθούν λίγο και με τον καθρέφτη τους», κατέληξε.
HealthyLiving.gr


Οι άντρες θέλουν έξυπνες και οι γυναίκες όμορφους!

Μια μελέτη που  δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Psychological Science» συμπεραίνει ότι έχει αρχίσει να συμβαίνει το αντίστροφο από αυτό που συνέβαινε από καταβολής κόσμου σχετικά με την ερωτική επιλογή!  Η προτεραιότητα των ανδρών όταν επέλεγαν σύντροφο ήταν η ομορφιά ενώ η των γυναικών ήταν η εξυπνάδα (που αποδεικνύεται από την περιουσιακή κατάσταση). Φαίνεται όμως ότι αυτό αρχίζει να αντιστρέφεται στις προηγμένες χώρες.  Οι άντρες προτιμούν πλέον τις έξυπνες (και πλούσιες) ενώ οι γυναίκες τους όμορφους και ελκυστικούς!
Σύμφωνα με τη μελέτη, στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες το ενδιαφέρον των ανδρών για την εμφάνιση της γυναίκας αρχίζει να φθίνει, δίνοντας τη θέση στη νοημοσύνη και στον χαρακτήρα της γυναίκας. Αντιθέτως, οι γυναίκες τείνουν να ενδιαφέρονται περισσότερο για την εμφάνιση του άντρα και λιγότερο για τα λεφτά του, αφού οι ίδιες είναι πλέον καθ’ όλα ικανές να συντηρήσουν τον εαυτό τους.
-Η σημασία του χρήματος φθίνει
«Διαπιστώσαμε ότι σε χώρες όπως η Βρετανία ή ακόμα περισσότερο οι Σκανδιναβικές, οι άντρες δίνουν ολοένα μεγαλύτερη βαρύτητα σε άλλες αρετές, όπως η νοημοσύνη, αντί να επικεντρώνονται στις καμπύλες ή σε άλλα παραδοσιακά χαρακτηριστικά, όπως οι μαγειρικές ικανότητες», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Μαρσέλ Ζέντνερ, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Γιορκ. Και πρόσθεσε: «Ενώ εξάλλου έως πρότινος οι γυναίκες έδιναν πολύ μεγάλη έμφαση στην οικονομική επιφάνεια των ανδρών, η προτίμησή τους αυτή αρχίζει να φθίνει και να δίνει τη θέση της στην εμφάνιση».
Ο δρ Ζέντνερ και οι συνεργάτες του βασίζουν τα συμπεράσματά τους σε έρευνα με 12.000 ανθρώπους από περισσότερες από 30 χώρες, τους οποίους ρώτησαν ποια χαρακτηριστικά θεωρούν ως τα πιο σημαντικά σε έναν δυνητικό σύντροφο. Τα στοιχεία που συνέλεξαν συμπεριλαμβάνονται στην Παγκόσμια Έκθεση για το Χάσμα των Φύλων (Global Gender Gap Report), η οποία καλύπτει συνολικώς 135 χώρες και εκδίδεται ετησίως από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF).
-Το παραδοσιακό πρότυπο
Όπως έδειξε η νέα έρευνα, στις αναπτυσσόμενες χώρες όπου υπάρχουν οι μεγαλύτερες ανισότητες μεταξύ των δύο φύλων, τα παραδοσιακά χαρακτηριστικά εξακολουθούν να επικρατούν. Σε αυτές τις χώρες, οι άντρες θέλουν τις γυναίκες στρουμπουλές (το καλοταϊσμένο σώμα υποδηλώνει καλή γονιμότητα) και καλές νοικοκυρές, κι εκείνες τους θέλουν πλούσιους (για να ζήσουν αυτές και τα παιδιά που θα αποκτήσουν).
Αντιθέτως, στις ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης όπου η ισότητα των δύο φύλων είναι νομοθετικά κατοχυρωμένη, τα κριτήρια έχουν αρχίσει να αλλάζουν, γράφουν οι ερευνητές.
«Η έρευνά μας υποδηλώνει ότι η αύξηση της ισότητας των φύλων στις προηγμένες κοινωνίες, μπορεί να αλλάξει και τον τρόπο που σκεφτόμαστε για το αντίθετο φύλο», δήλωσε ο δρ Ζέντνερ. «Αντί λοιπόν οι άντρες να αναλώνονται στο πως θα βγάλουν χρήματα, καλό είναι να ασχοληθούν λίγο και με τον καθρέφτη τους», κατέληξε.
HealthyLiving.gr


Μια μελέτη που διεξήχθη σε 300 ζεύγη διδύμων γυναικών (άλλα ήταν πανομοιότυπα και άλλοι όχι) και δημοσιεύθηκε στην «Διεθνή Επιθεώρηση Διατροφικών Διαταραχών», έδειξε ότι η κληρονομικότητα και τα γονίδια ευθύνονται κατά 43% για την επιθυμία για αδυνάτισμα.  Το εύρημα αυτό θέτει υπό αμφισβήτηση την άποψη ότι οι γυναίκες βρίσκονται υπό συνεχή πίεση για δίαιτα ώστε να αποκτήσουν το τέλειο σώμα, εξαιτίας των προτύπων που προβάλλονται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
«Όλοι βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από μηνύματα που εκθειάζουν τις αρετές του αδύνατου σώματος, αλλά παραδόξως μόνον λίγες γυναίκες αναπτύσσουν αυτό που αποκαλούμε εσωτερίκευση του ιδεώδους της λεπτότητας», δήλωσε η επικεφαλής της μελέτης ερευνήτρια δρ Τζέσικα Σουϊσμαν. «Ορμώμενοι από αυτή την αντίληψη, σκεφτήκαμε ότι πρέπει να υπάρχουν γενετικοί παράγοντες οι οποίοι καθιστούν κάποιες γυναίκες πιο ευάλωτες σε αυτή την εσωτερίκευση. Η μελέτη μας διεξήχθη για να διαπιστώσουμε εάν ευσταθεί η θεωρία μας».
Το ιδεώδες της λεπτότητας είναι η αντίληψη πως το γυναικείο σώμα πρέπει να είναι λεπτό, θηλυκό, με στενή μέση και λίγο σωματικό λίπος. Το μέγεθος που αντιστοιχεί σε αυτό το ιδεώδες σώμα ολοένα μικραίνει και έχει πλέον φτάσει στο «size zero» ή «μέγεθος μηδέν» (είναι το μέγεθος που πρέπει να έχουν τα γυναικεία ρούχα, βάσει του ιδεώδους της λεπτότητας). Η εσωτερίκευση του ιδεώδους αυτού σημαίνει ότι μια γυναίκα είναι αποφασισμένη να κάνει τα πάντα, όπως π.χ. αυστηρή δίαιτα, έντονη άσκηση ή ακόμα και εγχείρηση, για να αποκτήσει το σώμα των ονείρων της – και σε τέτοια περίπτωση, καραδοκούν οι διατροφικές διαταραχές, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η νευρογενής ανορεξία, η βουλιμία και η πολυφαγία.
-Κατά 43% θέμα κληρονομικότητας η επιθυμία για αδυνάτισμα
Η μελέτη βασίσθηκε σε περισσότερα από 300 θήλεα ζεύγη διδύμων, ηλικίας 12 έως 22 ετών. Οι ερευνητές κατέγραψαν κατά πόσον ήθελαν οι δίδυμες να μοιάσουν στους διασήμους που έβλεπαν σε ταινίες, τηλεόραση και περιοδικά, για να υπολογίσουν το επίπεδο του ιδεώδους της λεπτότητας που είχαν. Στη συνέχεια, συνέκριναν τις πανομοιότυπες δίδυμες (όλα τα γονίδιά τους είναι τα ίδια) με τις μη πανομοιότυπες. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι πανομοιότυπες δίδυμες είχαν εγγύτερα επίπεδα ιδεώδους της λεπτότητας – γεγονός που σημαίνει ότι στη διαμόρφωσή του παίζουν σημαντικό ρόλο τα γονίδιά τους – και μερικές από αυτές έκαναν προσπάθεια να αδυνατήσουν ακολουθώντας κάποια δίαιτα.
Περαιτέρω ανάλυση των στοιχείων έδειξε πως οι απόψεις που είχαν οι δίδυμες της μελέτης για το σώμα τους, καθοριζόταν σε ποσοστό 43% από τα γονίδιά τους. Όσον αφορά τις περιβαλλοντικές (κοινωνικές) επιρροές, αυτές απεδείχθη ότι έπαιζαν ρόλο – αλλά όχι αυτόν που μέχρι τώρα νομίζαμε.
Στην πραγματικότητα, σημαντικές δεν ήταν οι κοινές επιρροές όπως θα περίμενε κανείς (λ.χ. το να βλέπουν μαζί οι δίδυμες περιοδικά μόδας, ταινίες κ.τ.λ.), αλλά οι διαφορετικές επιρροές (λ.χ. το να ασχολείται μόνο η μία δίδυμη με την μόδα, το να έχει μόνο η μία φίλους «κολλημένους» με το σωματικό βάρος κ.τ.λ.).
«Μας εξέπληξε το γεγονός ότι οι κοινοί παράγοντες του περιβάλλοντος – όπως η έκθεση στα ίδια μέσα μαζικής ενημέρωσης – δεν ασκούν τόσο μεγάλη επίδραση, όσο νομίζαμε», παραδέχθηκε η δρ Σουϊσμαν. «Αντιθέτως, οι μη κοινοί παράγοντες, αυτοί που διαφοροποιούσαν δηλαδή τις δίδυμες της μελέτης μας, ήταν αυτοί με την μεγαλύτερη επίδραση». Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι «τελικά, οι κοινωνικοί παράγοντες που νομίζαμε ότι ευθύνονται για την εσωτερίκευση του ιδεώδους της λεπτότητας δεν είναι εξίσου σημαντικοί με την κληρονομικότητα», είπε. «Επιπλέον, οι κοινωνικοί παράγοντες που οδηγούν στην εσωτερίκευση δεν είναι κατ’ ανάγκην κοινοί, αλλά διαφορετικοί για κάθε γυναίκα».
«Είναι πλέον σαφές ότι στην ανάπτυξη των διατροφικών διαταραχών παίζουν ρόλο πολλοί παράγοντες, τόσο γενετικοί όσο και περιβαλλοντικοί», δήλωσε η επιβλέπουσα της νέας μελέτης δρ Κέλυ Κλαμπ,καθηγήτρια Ψυχολογίας στο MSU.
«Πρέπει να βρούμε τον ακριβή τρόπο με τον οποίο δρα καθένας από αυτούς, ούτως ώστε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα το πρόβλημα των διατροφικών διαταραχών».
HealthyLiving.gr


Η επιθυμία για δίαιτα είναι… κληρονομική

Μια μελέτη που διεξήχθη σε 300 ζεύγη διδύμων γυναικών (άλλα ήταν πανομοιότυπα και άλλοι όχι) και δημοσιεύθηκε στην «Διεθνή Επιθεώρηση Διατροφικών Διαταραχών», έδειξε ότι η κληρονομικότητα και τα γονίδια ευθύνονται κατά 43% για την επιθυμία για αδυνάτισμα.  Το εύρημα αυτό θέτει υπό αμφισβήτηση την άποψη ότι οι γυναίκες βρίσκονται υπό συνεχή πίεση για δίαιτα ώστε να αποκτήσουν το τέλειο σώμα, εξαιτίας των προτύπων που προβάλλονται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
«Όλοι βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από μηνύματα που εκθειάζουν τις αρετές του αδύνατου σώματος, αλλά παραδόξως μόνον λίγες γυναίκες αναπτύσσουν αυτό που αποκαλούμε εσωτερίκευση του ιδεώδους της λεπτότητας», δήλωσε η επικεφαλής της μελέτης ερευνήτρια δρ Τζέσικα Σουϊσμαν. «Ορμώμενοι από αυτή την αντίληψη, σκεφτήκαμε ότι πρέπει να υπάρχουν γενετικοί παράγοντες οι οποίοι καθιστούν κάποιες γυναίκες πιο ευάλωτες σε αυτή την εσωτερίκευση. Η μελέτη μας διεξήχθη για να διαπιστώσουμε εάν ευσταθεί η θεωρία μας».
Το ιδεώδες της λεπτότητας είναι η αντίληψη πως το γυναικείο σώμα πρέπει να είναι λεπτό, θηλυκό, με στενή μέση και λίγο σωματικό λίπος. Το μέγεθος που αντιστοιχεί σε αυτό το ιδεώδες σώμα ολοένα μικραίνει και έχει πλέον φτάσει στο «size zero» ή «μέγεθος μηδέν» (είναι το μέγεθος που πρέπει να έχουν τα γυναικεία ρούχα, βάσει του ιδεώδους της λεπτότητας). Η εσωτερίκευση του ιδεώδους αυτού σημαίνει ότι μια γυναίκα είναι αποφασισμένη να κάνει τα πάντα, όπως π.χ. αυστηρή δίαιτα, έντονη άσκηση ή ακόμα και εγχείρηση, για να αποκτήσει το σώμα των ονείρων της – και σε τέτοια περίπτωση, καραδοκούν οι διατροφικές διαταραχές, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η νευρογενής ανορεξία, η βουλιμία και η πολυφαγία.
-Κατά 43% θέμα κληρονομικότητας η επιθυμία για αδυνάτισμα
Η μελέτη βασίσθηκε σε περισσότερα από 300 θήλεα ζεύγη διδύμων, ηλικίας 12 έως 22 ετών. Οι ερευνητές κατέγραψαν κατά πόσον ήθελαν οι δίδυμες να μοιάσουν στους διασήμους που έβλεπαν σε ταινίες, τηλεόραση και περιοδικά, για να υπολογίσουν το επίπεδο του ιδεώδους της λεπτότητας που είχαν. Στη συνέχεια, συνέκριναν τις πανομοιότυπες δίδυμες (όλα τα γονίδιά τους είναι τα ίδια) με τις μη πανομοιότυπες. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι πανομοιότυπες δίδυμες είχαν εγγύτερα επίπεδα ιδεώδους της λεπτότητας – γεγονός που σημαίνει ότι στη διαμόρφωσή του παίζουν σημαντικό ρόλο τα γονίδιά τους – και μερικές από αυτές έκαναν προσπάθεια να αδυνατήσουν ακολουθώντας κάποια δίαιτα.
Περαιτέρω ανάλυση των στοιχείων έδειξε πως οι απόψεις που είχαν οι δίδυμες της μελέτης για το σώμα τους, καθοριζόταν σε ποσοστό 43% από τα γονίδιά τους. Όσον αφορά τις περιβαλλοντικές (κοινωνικές) επιρροές, αυτές απεδείχθη ότι έπαιζαν ρόλο – αλλά όχι αυτόν που μέχρι τώρα νομίζαμε.
Στην πραγματικότητα, σημαντικές δεν ήταν οι κοινές επιρροές όπως θα περίμενε κανείς (λ.χ. το να βλέπουν μαζί οι δίδυμες περιοδικά μόδας, ταινίες κ.τ.λ.), αλλά οι διαφορετικές επιρροές (λ.χ. το να ασχολείται μόνο η μία δίδυμη με την μόδα, το να έχει μόνο η μία φίλους «κολλημένους» με το σωματικό βάρος κ.τ.λ.).
«Μας εξέπληξε το γεγονός ότι οι κοινοί παράγοντες του περιβάλλοντος – όπως η έκθεση στα ίδια μέσα μαζικής ενημέρωσης – δεν ασκούν τόσο μεγάλη επίδραση, όσο νομίζαμε», παραδέχθηκε η δρ Σουϊσμαν. «Αντιθέτως, οι μη κοινοί παράγοντες, αυτοί που διαφοροποιούσαν δηλαδή τις δίδυμες της μελέτης μας, ήταν αυτοί με την μεγαλύτερη επίδραση». Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι «τελικά, οι κοινωνικοί παράγοντες που νομίζαμε ότι ευθύνονται για την εσωτερίκευση του ιδεώδους της λεπτότητας δεν είναι εξίσου σημαντικοί με την κληρονομικότητα», είπε. «Επιπλέον, οι κοινωνικοί παράγοντες που οδηγούν στην εσωτερίκευση δεν είναι κατ’ ανάγκην κοινοί, αλλά διαφορετικοί για κάθε γυναίκα».
«Είναι πλέον σαφές ότι στην ανάπτυξη των διατροφικών διαταραχών παίζουν ρόλο πολλοί παράγοντες, τόσο γενετικοί όσο και περιβαλλοντικοί», δήλωσε η επιβλέπουσα της νέας μελέτης δρ Κέλυ Κλαμπ,καθηγήτρια Ψυχολογίας στο MSU.
«Πρέπει να βρούμε τον ακριβή τρόπο με τον οποίο δρα καθένας από αυτούς, ούτως ώστε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα το πρόβλημα των διατροφικών διαταραχών».
HealthyLiving.gr